Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-955/15/IK
z 15 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko  przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2015 r. (data wpływu 12 października 2015 r.), uzupełnionym w dniu 15 grudnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty sprzedaży oraz sposobu jego realizacji  jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2015 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 15 grudnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty sprzedaży oraz sposobu jego realizacji.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka, której właścicielem jest w 100% Gmina działa na podstawie Kodeksu spółek handlowych, ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej oraz umowy Spółki z dnia 22 grudnia 1997 r.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym dla potrzeb rozliczeń podatku od towarów i usług. Zgodnie z umową Spółka jest jednostką gospodarczą użyteczności publicznej .

Do działalności Spółki należy realizacja zadań własnych Gminy, w szczególności:

• usługi zbiorowego odprowadzania i oczyszczania ścieków,
  
• usługi poboru, uzdatniania i zbiorowego zaopatrzenia w wodę,
  
• gospodarowanie odpadami,
  
• usługi pogrzebowe i pokrewne.
  

W dniu 7 kwietnia 2014 r. Spółka złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej zakresie określenia stawki podatku dla świadczonych „usług sprzedaży grobu murowanego” jako część usługi pogrzebowej oraz na „sprzedaż” grobu murowanego bez jednoczesnego świadczenia usługi pogrzebowej.

Powyższe usługi zostały sklasyfikowane wg PKWiU z 2008 r. w grupowaniu 96.03, obowiązującego od 1 stycznia 2011 r.

W grupowaniu tym sklasyfikowane są następujące usługi pogrzebowe i pokrewne:

96.03.11 - usługi cmentarzy i usługi związane z przeprowadzaniem kremacji,

96.03.12 - usługi pogrzebowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi polegające na sprzedaży grobu murowanego, jako część usługi pogrzebowej, jak również bez jednoczesnego świadczenia usługi pogrzebowej będą podlegały stawce podatku od towarów i usług 8%. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznano za prawidłowe, co potwierdzono wydaną w dniu 26 czerwca 2014 r. indywidualną interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (...).

Zgodnie ze stanem faktycznym, przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z 7 kwietnia 2014 r., Spółka prowadziła sprzedaż grobów murowanych (jako część usługi pogrzebowej lub bez jednoczesnego świadczenia usługi pogrzebowej)
z zastosowaniem podstawowej stawki podatku VAT w wysokości 22 % do 31 grudnia 2010 r. oraz w wysokości 23% od 1 stycznia 2011 r.

Ze względów ewidencyjnych (wykorzystywanie informatycznego systemu finansowo-księgowego), dla wszystkich podmiotów, dla których Spółka świadczyła usługi wykonania grobów murowanych (wykonanych, jako część usługi pogrzebowej lub bez jednoczesnego świadczenia usługi pogrzebowej) wystawiane były faktury VAT. Następnie, faktury przekazywane były kontrahentom, jako potwierdzenie zrealizowanej usługi i ewidencjonowane na indywidualnych kontach rozrachunkowych w systemie finansowo-księgowym.

Aktualnie Spółka zamierza skorygować faktury za wykonane usługi, polegające na sprzedaży grobu murowanego (wraz z usługą pogrzebową lub bez usługi pogrzebowej) to znaczy „poprawić” stawki podatku VAT odpowiednio z 22% na 7% oraz z 23% na 8%,
a następnie zwrócić kontrahentom nadpłacone kwoty podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez kontrahenta faktury korygującej, zmniejszającej kwotę podatku VAT, jest warunkiem niezbędnym do uwzględnienia faktury korygującej w deklaracji VAT-7 w rozliczeniu z Urzędem Skarbowym?
2. W rozliczeniu, za jaki okres Spółka może uwzględnić w deklaracji VAT-7 wystawione faktury korygujące?

Zdaniem Wnioskodawcy, warunkiem niezbędnym do uwzględnienia faktury korygującej w deklaracji VAT-7 w rozliczeniu z Urzędem Skarbowym jest posiadanie potwierdzenia otrzymania przez kontrahenta faktury korygującej, zmniejszającej kwotę podatku VAT. Aby warunek ten został spełniony, Spółka zamierza postąpić w sposób następujący:

1. wysłanie do kontrahentów informacji o możliwości odzyskania nadpłaconego podatku VAT
2. w momencie zgłoszenia się osoby zainteresowanej, Spółka wystawi fakturę korygującą (obniżającą) stawkę podatku VAT;
3. kontrahent po otrzymaniu faktury korygującej, potwierdzi własnoręcznym podpisem fakt otrzymania faktury korygującej, z jednoczesnym wpisaniem daty otrzymania dokumentu, w przypadku braku takiej możliwości, faktury korygujące zostaną wysłane do kontrahentów listami poleconymi, ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru;
4. w momencie posiadania przez Wnioskodawcę potwierdzenia otrzymania przez kontrahenta faktury korygującej, Spółka będzie zwracała kontrahentom nadpłacony podatek VAT na wskazane rachunki bankowe lub w kasie Spółki;
5. następnie, Spółka będzie uwzględniała faktury korygujące w składanych na bieżąco deklaracjach VAT-7, sukcesywnie w miarę otrzymywania od kontrahentów potwierdzenia odbioru faktur korygujących.

Ad. 2)

Z uwagi na to, że przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie precyzują (poza przypadkami wskazanymi w art. 29a ust. 13 i 14 ustawy, odnoszącymi się do zmniejszenia podstawy opodatkowania), w której deklaracji VAT-7 powinny zostać uwzględnione faktury korygujące zmniejszające wartość podatku VAT z powodu błędnie zastosowanej stawki podatku, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie mogła uwzględniać faktury korygujące w składanych na bieżąco tj. miesięcznie (Wnioskodawca rozlicza się z podatku VAT w okresach miesięcznych) deklaracjach VAT-7, sukcesywnie w miarę otrzymywania od kontrahentów potwierdzenia odbioru faktur korygujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jednocześnie, zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy

Podstawę opodatkowania, stosownie do art. 29a ust. 10 ustawy, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

W myśl art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna – art. 29a ust. 14 ustawy.

Przy czym na mocy art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku, gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

W przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 4, obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4 (art. 29a ust. 16 ustawy).

Z literalnej wykładni cytowanego art. 29a ust. 13 ustawy, wynika, że warunkiem obniżenia przez sprzedawcę kwoty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego na podstawie wystawionej faktury korygującej jest posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę (z wyjątkiem przypadków wymienionych w art. 29a ust. 15 ustawy).

Kwestie związane z wystawianiem faktur, w tym faktur korygujących, są uregulowane w przepisach zawartych od art. 106a do 106q ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z art. 106h ust. 1 ustawy, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy (art. 106h ust. 2).

Natomiast na podstawie art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury – podatnik wystawia fakturę korygującą.

Faktura korygująca, stosownie do zapisu art. 106j ust. 2 ustawy, powinna zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;

1. przyczynę korekty;
2. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
3. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Należy również wskazać, że stosownie do zapisu art. 108 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego (art. 108 ust. 2).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Podkreślić należy, iż dokonanie korekty faktury jest możliwe jedynie w przypadku, gdy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tzn. została przyjęta (odebrana) przez nabywcę towaru lub usługi oraz ujęta w jego rozliczeniach. A zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury VAT powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej, w momencie stwierdzenia pomyłki.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa, odnosząc się do kwestii możliwości skorygowania wartości sprzedaży z tytułu sprzedaży grobu murowanego (wraz z usługą pogrzebową lub bez usługi pogrzebowej), które zgodnie z otrzymaną interpretacją znak (...) przez Spółkę, podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%, należy wskazać, że w odniesieniu do dokonanych transakcji, które wskazano w całości dokumentowane były fakturami (a zatem Spółce znany był odbiorca świadczonych usług), Spółka może wystawić faktury korygujące, w których uwzględni prawidłową wartość sprzedaży i kwoty podatku należnego obliczonego według właściwej stawki. Przy czym, warunkiem uwzględnienia wystawionych faktur korygujących w rozliczeniu podatku od towarów i usług jest uzyskanie przez Spółkę potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę usługi, udokumentowanej fakturą pierwotną.

Przyjęcie do rozliczenia faktur korygujących może nastąpić za ten okres rozliczeniowy, w którym to potwierdzenie Spółka uzyska.

Należy z tym miejscu podkreślić, że zgodnie ze wskazaną interpretacją, opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku podlegają usługi, o ile faktycznie mieszczą się w grupowaniu PKWiU 96.03, co wyraźnie wskazano w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy znak (...).

Podsumowując zatem, Spółka może/będzie mogła zmniejszyć wartość podatku należnego po spełnieniu określonych wymogów. Istotne w tym przypadku jest/będzie doręczenie odbiorcy usług faktury korygującej i uzyskanie potwierdzenia jej odbioru. Dopiero wówczas Spółka może/będzie mogła dokonać zmniejszenia podatku należnego w deklaracji VAT-7 za okres rozliczeniowy w którym potwierdzenie to uzyskała/uzyska stosownie do art. 29a ust. 13, przy uwzględnianiu art. 29a ust. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednakże w tym miejscu należy wskazać, iż cechą podatku od towarów i usług jest to, że po stronie podatników istnieje przewidziana prawem możliwość „przerzucania” ekonomicznego ciężaru opodatkowania na inne podmioty (konsumentów, nabywców towarów/usług) wynikająca z obowiązku wliczenia podatku w cenę towaru/usługi. Może więc dojść do sytuacji, w której koszt wadliwego opodatkowania nie zostanie poniesiony przez podatnika lecz przez osoby trzecie. W tej sytuacji przyznanie prawa do zwrotu podatku podatnikowi  a więc podmiotowi innemu niż podmiot, który rzeczywiście poniósł koszt podatku na skutek wadliwego opodatkowania – nie znajdowałaby uzasadnienia konstytucyjnego. W Konstytucji RP z pewnością nie da się odnaleźć uzasadnienia dla przyznania podatnikowi roszczenia majątkowego, które prowadzić by miało do jego wzbogacenia kosztem majątku publicznego.

Celem zwrotu nienależnie zapłaconego podatku nie jest pozbawienie państwa „za wszelką cenę” korzyści uzyskanej bezpodstawnie, lecz rekompensata straty, jaką poniósł podatnik. Naruszeniem Konstytucji RP byłoby przyjęcie, że na gruncie Ordynacji podatkowej istnieje możliwość zwrotu nienależnie zapłaconego podatku, którego następstwem byłoby powstanie wzbogacenia po stronie beneficjenta tego roszczenia.

Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale I GSK 1/11, odniósł się do problematyki zwrotu podatku zapłaconego z naruszeniem prawa Unii Europejskiej. Wskazał mianowicie, że orzecznictwo TSUE dopuszcza wyłączenie zwrotu świadczenia pobranego niezgodnie z prawem UE, jeżeli prowadziłoby to do nieuprawnionego wzbogacenia świadczącego. Prawo UE nie zakazuje, że niezgodne z tym prawem świadczenia mogły podlegać wliczeniu w cenę i w ten sposób zostać przerzucone na konsumentów (por. wyrok TSUE z dnia 27 lutego 1980r. w sprawie C 68/79 Hans Just I/S przeciwko Danish Ministry for Fiscal Affairs, pkt 26; wyrok ETS z dnia 27 marca 1980r. w sprawie C 61/79 Amministrazione delle finanze dello Stato przeciwko Denkavit italiana Srl., pkt 26; wyrok ETS z dnia 9 listopada 1983r. w sprawie C 199/82 Amministrazione delle Finanze dello Stato przeciwko SpA San Giorgio, pkt 13; wyrok ETS z dnia 14 stycznia 1997r. w sprawach C-192/95 do C-218/95 Société Comateb i inni przeciwko Directeur général des douanes et droits indirects, pkt 21; wyrok ETS z dnia 9 lutego 1999r. w sprawie C-343/96 Dilexport Srl przeciwko Amministrazione delle Finanze dello Stato, pkt 47; wyrok ETS w sprawach C-441/98 i C-442/98 Kapniki Mikhailidis AE and Idrima Kinonikon Asphaliseon (IKA), pkt 31). W orzecznictwie ETS wskazano, że może wówczas wystąpić sytuacja, w której ciężar opodatkowania jest w rzeczywistości ponoszony nie przez przedsiębiorcę, lecz przez konsumenta, na którego ciężar ten został przerzucony. W konsekwencji przekazanie przedsiębiorcy kwoty już przez niego odzyskanej (od konsumenta) prowadziłoby do uzyskania podwójnego zwrotu, co może być postrzegane jako nieuzasadnione wzbogacenie (por. wyrok ETS w sprawie Comateb, pkt 22).

W omawianej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, kiedy ciężar podatku VAT w związku z świadczeniem usług, polegających na sprzedaży grobu murowanego został poniesiony przez ostatecznych konsumentów tj. osoby fizyczne. Zatem to nie Wnioskodawca był podmiotem, który ostatecznie poniósł ciężar ekonomiczny podatku od towarów i usług lecz osoby trzecie (nabywcy usług od których został ten podatek pobrany w cenie za usługę). Zwrot zapłaconego podatku od towarów i usług na rzecz Spółki, który nie poniósł ekonomicznego ciężaru podatku oznaczałby nieuzasadnione przysporzenie ze strony Skarbu Państwa na rzecz Spółki. Zwrot podatku od towarów i usług na rzecz podatnika, który tylko formalnie, a nie faktycznie go zapłacił, prowadziłby do bezpodstawnego wzbogacenia po stronie Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.