Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/4510-11/16-2/EŻ
z 23 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r,, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2015r. (data wpływu 5 stycznia 2016r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania przekazania przez Spółkę wspólnikowi w ramach procesu likwidacji całego majątku stanowiącego przedsiębiorstwo:

• odnośnie pytania dotyczącego powstania przychodu należnego w Spółce (pyt. nr 1) - jest nieprawidłowe,
• odnośnie pytania dotyczącego przychodów i kosztów związanych z przekazaniem tego majątku przez Spółkę jej udziałowcom (pyt. nr 2) – jest prawidłowe.
  
  

Uzasadnienie

W dniu 30 grudnia 2015r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania przekazania przez Spółkę wspólnikowi w ramach procesu likwidacji całego majątku stanowiącego przedsiębiorstwo.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jak wynika z Uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki pod firmą „CP” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej: „Spółką”) z dnia 26 maja 2015 r. w sprawie rozwiązania spółki „CP” rozwiązuje się spółkę „CP” Sp. z o.o. z dniem 1 czerwca 2015 r., z którym to dniem nastąpi otwarcie likwidacji tej spółki. Przekazanie pozostałego majątku wspólnikowi - województwu - nastąpi po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli Spółki. Po przekazaniu majątku pozostałego po likwidacji udziałowcowi, tzn. województwu zarządzać nim będzie jednostka podległa województwu za wynagrodzeniem.

Inne istotne uwarunkowania faktyczne:

1. przekazaniu podlegać będą umowy o dostarczanie mediów i serwis budynku będą przejęte w trybie "trójstronnego porozumienia",
2. Likwidator w okresie likwidacji nie sprzeda istotnych składników Spółki mogących mieć wpływ na uznanie, że przekazany wspólnikowi majątek likwidowanej Spółki nie mógłby służyć dotychczasowemu przedmiotowi i zakresowi działalności,
3. Wspólnikowi Spółki zostaną przekazane następujące składniki materialne i prawa majątkowe: aktywa trwałe o wartości 30 000 000,00 zł (prawo wieczystego użytkowania gruntów, budynek, środki trwałe grupa 6 (instalacja pożarowa, klimatyzacja, windy, instalacja alarmowe), pełne wyposażenie kina: zestaw nagłaśniający, ekrany, projektory), należności (jeżeli wystąpią), dokumentacja związana z prowadzoną działalnością gospodarczą.
4. Księgi rachunkowe przechowywane będą w jednostce podległej.
   
   

Przekazaniu przez Spółkę na rzecz jej wspólnika podlegać będzie przedsiębiorstwo. Po przekazaniu zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej działalność gospodarcza przy ich wykorzystaniu prowadzona będzie w tożsamym - co obecnie - zakresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przekazanie przez Spółkę wspólnikowi w ramach procesu likwidacji całego majątku stanowiącego przedsiębiorstwo skutkować będzie powstaniem na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych przychodu należnego w Spółce?
2. W przypadku, gdyby organ interpretujący uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe, tzn. uznał, że przekazanie majątku przez Spółkę jej udziałowcowi w związku z likwidacją Spółki, po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli, będzie skutkować powstaniem przychodu należnego w podatku dochodowym od osób prawnych, co będzie przychodem podatkowym i kosztem uzyskania przychodów w związku z przekazaniem tego majątku przez Spółkę jej udziałowcowi?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Jeżeli idzie o skutki likwidacji działalności oraz przekazania majątku Spółki wspólnikowi (Województwo) w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, zdaniem Spółki - przekazanie majątku między wspólników pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego w Spółce.

Po zakończeniu ww. czynności likwidatorzy sporządzają sprawozdanie finansowe na dzień poprzedzający podział między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli (co z kolei nie może nastąpić przed upływem 6 miesięcy od ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli - art. 286 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1030). Majątek dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów. Umowa spółki może określać inne zasady podziału majątku.

Podkreślenia wymaga fakt, że przekazanie majątku likwidowanej spółki wspólnikom nie zostało wprost wymienione w art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. jako źródło przychodu dla likwidowanej Spółki. Natomiast w doktrynie (por. Paweł Małecki, Małgorzata Mazurkiewicz, Komentarz do art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, LEX 2011) oraz orzecznictwie przyjmuje się, iż treść art. 12 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych „za przychód nakazuje uznać tylko te wartości, które charakteryzują się definitywnym przyrostem majątku podatnika" (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 listopada 2003 r. sygn. Ill SA 3382/02). Jednocześnie należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych, jest przychód faktycznie uzyskany z tego udziału (akcji), w tym także wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej.

Z powyższego także wynika, że powstanie przychodu wiąże się z faktycznym przysporzeniem po stronie beneficjenta. Natomiast w analizowanym przypadku, przekazanie majątku pozostałego po likwidacji Spółki Jej Udziałowcowi w trybie przewidzianym przepisami Kodeksu spółek handlowych nie spowoduje powstania po stronie Spółki jakiegokolwiek przysporzenia. W szczególności, przekazanie majątku w związku z likwidacją nie będzie związane z wypłatą na rzecz Spółki wynagrodzenia czy też rekompensaty w jakiejkolwiek formie. W istocie w wyniku likwidacji Spółki dojdzie w szczególności do odpowiedniego zwrotu udziałowcom wcześniej wniesionych do Spółki wkładów. Podkreślenia wymaga przy tym fakt, iż celem postępowania likwidacyjnego jest zakończenie działalności Spółki, a więc zwrot wniesionych wkładów, nie zaś generowanie przychodów. Taki też jest cel rozdysponowania majątku likwidowanej Spółki. W konsekwencji, likwidacja Spółki oraz związane z nią przekazanie majątku Spółki udziałowcowi nie spowoduje powstania po stronie Spółki faktycznego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W szczególności, z uwagi na brak jakiegokolwiek przysporzenia po stronie likwidowanej Spółki w związku z przekazaniem majątku Jej Udziałowcowi, taką podstawą nie mogą być regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odnoszące się do zasad ustalania przychodu / dochodu, tj. art. 7, czy też art. 9-12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

W przedstawionym stanie faktycznym nie będzie miał zastosowania przepis art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2015 r. Zgodnie z nim, w przypadku gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości lub w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów (akcji), przychodem takiego podatnika jest wysokość zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego jest wyższa niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego. Przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

Przekazanie majątku w związku z likwidacją Spółki nie stanowi wykonania świadczenia niepieniężnego związanego z regulowaniem zobowiązania pieniężnego (datio in solutum), a przepis art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. dotyczy właśnie świadczeń datio in solutum. Przekazanie majątku rzeczowego udziałowcowi Spółki nie jest uregulowaniem zobowiązania pieniężnego (na ten zakres wskazują użyte w przepisie przykłady: dywidenda, umorzenie albo zbycie w celu umorzenia udziałów (akcji). Ponadto, pojęcie „likwidacja” nie jest wymienione wprost ani w przepisie, ani w uzasadnieniu do nowelizacji ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

W związku z powyższym, także w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2015 r,, pozostaje aktualny pogląd wyrażany przez sądy administracyjne m.in. w wyroku z dnia 14 stycznia 2015 r. (lI FSK 2844/12), zgodnie z którym „(...) dokonane w ramach likwidacji przekazanie majątku jedynemu wspólnikowi nie będzie skutkowało uzyskaniem przez nią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Kwestionując to stanowisko w oparciu o błędną wykładnię art. 12 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 u.p.d.o.p.” Jak wskazano w tym wyroku, w orzecznictwie Naczelnego Sadu Administracyjnego wyraźnie wskazuje się, że ta sama czynność nie może wywoływać obowiązku podatkowego u dwóch stron tej czynności (stanowisko NSA wyrażone w wyrokach z dnia 8 stycznia 2015 r., II FSK 2948/12, z dnia 14 marca 2012 r., II FSK 1673/10 a także z dnia 8 lutego 2012 r„ II FSK 1384/10).

Podsumowując, przekazanie majątku przez Spółkę jej udziałowcowi w związku z likwidacją Spółki, po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli, nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego w Spółce.

Ad. 2.

W przypadku jednak, gdyby organ interpretujący uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, tzn. uznał, że przekazanie majątku przez Spółkę jej udziałowcowi w związku z likwidacją Spółki, po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli, będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego w Spółce, Spółka będzie miała prawo rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w związku z przekazaniem tego majątku.

Przychód podatkowy należy określić w oparciu o art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., zgodnie z którym w przypadku gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości lub w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów (akcji), przychodem takiego podatnika jest wysokość zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego jest wyższa niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego. Przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

W zakresie zaś kosztów uzyskania przychodów należy wskazać, że przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r, nie regulują wprost zagadnienia sposobu określenia kosztów uzyskania przychodu w przedstawionym stanie faktycznym. W związku z tym zastosowanie znajdą zasady ogólne. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przez Spółkę, kosztem uzyskania przychodu - zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. - będą wydatki Spółki na nabycie tych składników majątku zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie powstania przychodu należnego w Spółce w sytuacji przekazania przez Spółkę wspólnikowi w ramach procesu likwidacji całego majątku stanowiącego przedsiębiorstwo (pyt. nr 1) – jest nieprawidłowe.

Zagadnienie przedstawione przez Wnioskodawcę w przedmiotowym wniosku dotyczy rozstrzygnięcia kwestii, czy czynność polegająca na przekazaniu majątku likwidacyjnego Spółki na rzecz wspólnika, w postaci przedsiębiorstwa, spowoduje powstanie po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

O możliwości dokonania tego rodzaju czynności przesądza przepis art. 286 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. nr 94, poz. 1037, z późn. zm.; dalej „KSH”), zgodnie z którym możliwy jest podział między wspólników majątku likwidowanej spółki pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Majątek ten dzieli się między wspólników proporcjonalnie do posiadanych udziałów, chyba że umowa spółki przewiduje inne zasady podziału (art. 286 § 2 i § 3 KSH). W związku z powyższym bezsporny jest fakt, że możliwe jest przeniesienie składników majątku spółki będącej w likwidacji na udziałowca, przy uwzględnieniu jednak wskazanych przepisów.

Skutkiem podatkowym - po stronie spółki likwidowanej - wydania wspólnikom w ramach podziału majątku likwidacyjnego Składników majątku, jest uzyskanie przez spółkę likwidowaną przychodu podatkowego. Do 31 grudnia 2014 r. podstawą prawną tego przychodu był przepis art. 12 ust. 1 w związku z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – dalej updop (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.). Od 1 stycznia 2015r. ustawodawca nowelizacją z dnia 29 sierpnia 2014 r. (Dz. U. z 2014 r., poz. 1328) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dodał art. 14a, który doprecyzował kwestię skutków podatkowych regulowania zobowiązań poprzez wykonanie świadczenia niepieniężnego. Zgodnie z tym przepisem w przypadku, gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości lub w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów (akcji), przychodem takiego podatnika jest wysokość zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia.

Odnosząc powyższe przepisy do przedmiotowej sprawy organ nie zgadza się z Wnioskodawcą, że przekazanie przez Spółkę wspólnikowi przedsiębiorstwa w ramach podziału majątku likwidacyjnego nie spowoduje u niej uzyskania przychodu podatkowego. Stanowisku Spółki przeczy jednoznaczne brzmienie przepisu art. 14a updop. Jednocześnie organ nie aprobuje tezy Spółki, że w świetle przepisu art. 14a updop wydanie majątku likwidacyjnego wspólnikowi spółki nie jest jedną z czynności objętych dyspozycją tego przepisu gdyż przepis powyższy dotyczy świadczeń datio in solutum.

Aby odnieść się do powyższych stwierdzeń Spółki organ posłuży się uzasadnieniem Rządowego projektu ustawy z dnia 14 kwietnia 2014 r. (druk nr 2330) o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, w którym czytamy: „Przyczyną podjęcia kwestii ustalania wartości przychodów i kosztów świadczeń w naturze jest niejednolita linia orzecznicza sądów administracyjnych w sprawach dotyczących m.in. skutków podatkowych występujących po stronie spółki w związku z regulowaniem w formie rzeczowej zobowiązań wobec wspólnika z tytułu należnej dywidendy, umorzenia udziałów, likwidacji spółki. (...) W związku z powyższym proponuje się wprowadzenie przepisów precyzujących wysokość oraz moment powstania przychodów i kosztów po stronie podatnika wykonującego - tytułem spłaty ciążącego na nim zobowiązania - świadczenie niepieniężne (rzeczowe) na rzecz kontrahenta, jak również określających zasady ustalania wartości otrzymanych przez drugą stronę transakcji składników majątku, jaką podmiot ten uwzględnić może w swoich kosztach uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia przedmiotu świadczenia. Pozwoli to na wyeliminowanie nie tylko problemu, który powstał w związku z wypłatą dywidendy w formie rzeczowej, ale także innych wątpliwości związanych z opodatkowaniem wypłacanych w formie rzeczowej wynagrodzeń za umorzone udziały, certyfikatów inwestycyjnych oraz jednostek uczestnictwa wydawanych w zamian za udziały (akcje). Zmiana legislacyjna doprecyzuje w ustawie CIT kwestię skutków podatkowych regulowania zobowiązań poprzez wykonanie świadczenia niepieniężnego”.

Z powyższego wynika, że projektodawca (Minister Finansów) zgłaszając do Sejmu projekt zmiany ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie jednoznacznego wskazania wartości przychodów oraz kosztów świadczeń w naturze brał pod uwagę również regulowanie w formie rzeczowej zobowiązań wobec wspólnika z tytułu likwidacji spółki i tym samym jedną z czynności objętych hipotezą art. 14a updop jest regulowanie w formie niepieniężnej (rzeczowej) zobowiązania spółki wobec wspólnika z tytułu podziału majątku likwidacyjnego.

Odnosząc powyższe przepisy do przedmiotowej sprawy organ nie zgadza się z Wnioskodawcą, że przekazanie przez Spółkę wspólnikowi majątku Spółki w ramach likwidacji nie spowoduje u niej uzyskania przychodu podatkowego. Stanowisku Spółki przeczy jednoznaczne brzmienie przepisu art. 14a updop.

Na podstawie powyższych przepisów należy stwierdzić, że w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. przekazanie składników majątku Spółki wspólnikowi w związku z likwidacją Spółki będzie wiązało się z powstaniem przychodu po stronie Spółki na podstawie art. 14a ustawy o podatku dochodowym do osób prawnych.

Odnosząc się do powołanych we wniosku orzeczeń sądowych należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, wg stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2014r., w którym podstawą prawną rozpoznania przychodów w związku z regulowaniem przez nią w formie rzeczowej zobowiązań wobec wspólnika z tytułu należnej dywidendy, umorzenia udziałów czy likwidacji spółki był przepis art. 12 ust. 1 w związku z art. 14 ust 1 a nie art. 14a. Wyroki sądowe wydawane w tych sprawach były niejednolite. Jednocześnie wskazać należy również na odmienne wyroki sądów administracyjnych potwierdzające wprost lub pośrednio słuszność stanowiska prezentowanego przez organy podatkowe co do zrównania wypłaty dywidendy rzeczowej, wypłaty wynagrodzenia z tytułu umorzenia udziałów (akcji) oraz innych zdarzeń opartych na cywilistycznej koncepcji datio in solutum z odpłatnym zbyciem rzeczy lub praw majątkowych.

I tak w wyroku WSA w Olsztynie z dnia 28 października 2009 r., sygn. akt I SA/Ol 609/09 skład orzekający uznał iż „(...) rację należy przy tym przyznać organowi, iż przeniesienie własności udziałów winno być traktowane podatkowo jak ich zbycie. Skarżąca uzyska więc przychód z odpłatnego zbycia praw majątkowych (art.14 u.p.d.o.p.)". Wskazać w tym zakresie należy także na następujące wyroki: wyrok WSA w Poznaniu z dnia 8 sierpnia 2012 r. sygn. akt I SA/PO 367/12, wyrok WSA w Poznaniu z dnia 3 sierpnia 2012 r. sygn. akt I SA/PO 379/12, wyrok WSA w Krakowie z 24 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 1619/11,wyrok NSA z dnia 15 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1220/10, wyrok WSA w Poznaniu z dnia 13 października 2011, sygn. akt I SA/Po 591/11, wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 grudnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2677/10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia przychodu i kosztu uzyskania przychodów w związku z przekazaniem majątku likwidacyjnego przez Spółkę jaj udziałowcowi (pyt. nr 2) - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, w tym zakresie odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.