Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-425/12-7/16-S/KJ
z 24 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1649) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów mając na uwadze prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 18 lipca 2012 r., sygn. akt I SA/Ke 385/13 (data wpływu 1 marca 2016 r.) oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 stycznia 2016 r., sygn. akt II FSK 3037/13 stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2012 r. (data wpływu 19 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lutego 2013 r. (data wpływu 19 lutego 2013 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaną dotacją do środka trwałego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2012 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14 h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) pismem z dnia 7 lutego 2013 r., nr IPTPB3/423-425/12-2/KJ, wystąpił do Wnioskodawcy o uzupełnienie wniosku.

Przedmiotowe wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 12 lutego 2013 r.

W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 19 lutego 2013 r. wpłynęło do tutejszego Organu uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej również: Wnioskodawca) zrealizowała projekt inwestycyjny współfinansowany ze środków unijnych. Projekt pn. „…” wykonany był w oparciu o Umowę o dofinansowanie Projektu w ramach Funduszu Spójności Nr (…), zawartej w dniu 21 września 2005 r. pomiędzy Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW) a Wnioskodawcą. Przedmiotem zawartej umowy było określenie praw i obowiązków stron w zakresie realizacji Projektu współfinansowanego z Funduszu Spójności oraz zasad przekazywania Beneficjentowi środków z Funduszu Spójności, pozyskanych przez Polskę na podstawie Decyzji.

Projekt był realizowany przez Spółkę w okresie od 2005 r. do 2011 r. Dotacja była przekazywana transzami w walucie EURO.

Ostatni etap projektu obejmował modernizację oczyszczalni ścieków, a majątek trwały wytworzony w trakcie tego etapu został przekazany do użytkowania pod datą 31 grudnia 2011 r. Na dzień zakończenia realizacji inwestycji Spółka otrzymała 90% przyznanej dotacji. Tzw. płatność końcowa –10% dotacji zgodnie z zapisami decyzji KE zostanie przekazana Spółce po akceptacji rozliczenia projektu przez KE, a przybliżona data otrzymania środków to rok 2014. Spółka rozlicza dotychczas otrzymaną dotację do wysokości amortyzacji niestanowiącej kosztów uzyskania przychodu w pozostałe przychody operacyjne (niestanowiące przychodu podatkowego).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że na obecny moment poniesione w części wydatki na wytworzony majątek trwały powinny podlegać refundacji w postaci wpływu ostatniej transzy środków z dotacji Funduszu Spójności. Zgodnie z informacjami zawartymi we wniosku realizowany przez Spółkę Projekt opierał się o zasady finansowania programów operacyjnych w latach 2004-2006. Status prawny środków pochodzących z funduszy strukturalnych regulują w tym względzie przepisy rozporządzenia Rady (WE) Nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r., ustanawiające przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych oraz rozporządzenia Komisji (WE) Nr 438/2001 z dnia 2 marca 200l r., ustanawiające szczegółowe zasady wykonania Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1260/1999 dotyczącego zarządzania i systemów kontroli pomocy udzielanej w ramach funduszy strukturalnych, ustawy o finansach publicznych oraz ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju 2004-2006 (Dz. U. nr 116, poz. l206 ze zm.).

W myśl art. 8 ust. l ww. ustawy w celu realizacji Planu utworzone zostały:

• sektorowe programy operacyjne,
  

• regionalne programy operacyjne,
  

• inne programy operacyjne,
  

• strategia wykorzystania Funduszu Spójności.
  
  

Programy te są finansowane z publicznych środków krajowych lub współfinansowane z publicznych środków wspólnotowych, o czym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy. Pomoc jaką otrzymują beneficjenci pochodzi w tym przypadku ze środków pożyczonych z budżetu państwa na prefinansowanie realizowanych programów i projektów pomocowych.

Przyjęta na lata 2004-2006 zasada prefinansowania zakłada, że w początkowej fazie realizacji projektu związane z nim koszty pokrywa budżet państwa. Zwrot poniesionych nakładów następuje po etapie końcowym realizacji projektu, w ramach rozliczeń między Polską a Unią.

Sposób podatkowego rozliczania wpływu środków z tytułu dotacji, jak również kosztów uzyskania przychodu został przedstawiony w tym zakresie w piśmie Ministra Finansów: znak DD6-8213-8/06/DZ/412 z dnia 30 sierpnia 2006 r. Na temat środków pochodzących z Funduszu Spójności była wydana interpretacja indywidualna, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 września 2009 r., sygn. IPPB5/423-344/09-2/PS.

Tak jak wspomniano we wniosku cały projekt został zakończony a majątek przyjęty do używania. Dotychczas otrzymana dotacja jest elementem kosztów wytworzenia środków trwałych, a amortyzacja od tej części nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. Jednocześnie przychody, które są rozliczane zgodnie z przepisami o rachunkowości z przychodów przyszłych okresów w pozostałe przychody operacyjne do wysokości tej amortyzacji nie są przychodami podatkowymi.

Dopiero po akceptacji rozliczenia projektu przez Komisję Europejską zostanie uruchomiona ostatnia transza dotacji - tzw. płatność końcowa stanowiąca 10% całości środków unijnych, tj. 1 307 272,60 EURO. W obecnej chwili nie wiadomo kiedy to nastąpi.

Spółka uważa, że w miesiącu kiedy ww. środki wpłyną na konto należy ponownie ustalić strukturę dotacji w wartości podatkowej środków trwałych sfinansowanych w części dotacją i dokonać korekty kosztów uzyskania przychodu na bieżąco, tj. w części już rozliczonych w poprzednich okresach odpisów amortyzacyjnych w koszty podatkowe poprzez ich zmniejszenie. Dokonanie korekty kosztów uzyskania przychodu poprzez korektę deklaracji spowoduje naliczenie odsetek budżetowych za zwłokę z tytułu zaległości w podatku dochodowym. Tak jak podniesiono we wniosku w poz. 70, bez dokonanego zwrotu dotacji podatnik nie ma obowiązku zmniejszenia kosztów uzyskania przychodu w postaci odpisów amortyzacyjnych. Obowiązek powstaje w miesiącu wpływu środków na rachunek Spółki.

Spółka rozlicza różnice kursowe wg art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W załączeniu do pisma z dnia 15 lutego 2013 r. Spółka przedłożyła „Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych i WNP oraz rozliczania kosztów pośrednich i ogólnych związanych z realizacją projektu z dofinansowaniem ze środków Funduszu Spójności”. Projekt, o którym mowa był realizowany w latach 2005-2011, a na majątek środki trwałe były przyjmowane w latach 2009-2011. Udział dotacji unijnej został przypisany poszczególnym zadaniom (kontraktom) wg źródeł finansowania danego zadania, a następnie podzielony strukturą na wyodrębnione środki. Płatność końcowa, o której mowa we wniosku dotyczy ostatniego kontraktu, tj. modernizacji i rozbudowy oczyszczalni ścieków, rozliczonego pod datą 31 grudnia 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (po przeformułowaniu):

1. Czy w momencie wpływu środków pieniężnych dotyczących ostatniej transzy dotacji Spółka może skorygować na bieżąco koszty uzyskania przychodu poprzez korektę odpisów amortyzacyjnych dotychczas zaliczonych do kosztów uzyskania przychodu?
2. Według jakiego kursu powinno się wycenić jeszcze nieotrzymaną dotację i tym samym uwzględnić jej wysokość w wartości podatkowej środków trwałych, która stanowić będzie ewentualny zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na wytworzenie środków trwałych i w jaki sposób rozliczyć powstałą różnicę kursową w dacie otrzymania środków?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1.

Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 został rozpatrzony odrębnie interpretacją indywidualną z dnia 4 marca 2013 r., nr IPTPB3/423-425/12-5/KJ.

Zdaniem Wnioskodawcy dopiero w dacie faktycznego wpływu dotacji powinna być dokonana korekta odpisów amortyzacyjnych na bieżąco, bez konieczności dokonania korekty deklaracji podatkowej. Spółka nie ma pewności, że te środki otrzyma.

Rozliczenie wsteczne odpisów amortyzacyjnych niestanowiących kosztów uzyskania przychodu przez korektę deklaracji CIT spowodowałoby zapłatę odsetek podatkowych, co w tym przypadku Spółka uważa za nieuzasadnione.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych formułując zasadę wyłączenia z kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od części wartości środków trwałych odpowiadającej zwróconym na ich nabycie (wytworzenie) kwotom, nie wskazuje wprost trybu, w jakim korekta kosztów powinna nastąpić, w sytuacji uprzedniego dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej, na którą składały się wydatki poniesione przez podatnika. Z przepisu nie wynika, że podatnik powinien dokonać korekty kosztów w okresach, w jakich zaliczone były odpisy amortyzacyjne.

Według art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Odnieść to należy także do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy.

Jeżeli więc zwrot wydatków na nabycie lub wytworzenie środka trwałego powoduje wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów odpowiedniej części odpisów amortyzacyjnych, to skutek w postaci obowiązku wyłączenia (korekty kosztów) powstaje z chwilą zwrotu wydatków (w rozliczeniu za okres, w którym zwrot wydatków został otrzymany). Bez tego (zwrotu) podatnik nie ma obowiązku zmniejszenia kosztów z tytułu amortyzacji.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje przypadki korekty rozliczenia w związku z amortyzacją i określa obowiązek zapłaty odsetek przez podatnika, jeśli wystąpi sytuacja określona w art. l6e ustawy co nie ma w tym przypadku zastosowania.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie wynika, że podatnik powinien dokonać korekty kosztów uzyskania przychodu w okresach w jakich zaliczone były odpisy amortyzacyjne w przypadku zwrotu wydatków na wytworzenie, nabycie środków trwałych. Tak jak przedstawiono to we wniosku (poz. 70), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m z uwzględnieniem art. 16. Spółka uważa, że korekta deklaracji CIT byłaby jedynie konieczna jeśli dokonane odpisy amortyzacyjne zaliczone do kosztów uzyskania przychodu wynikałyby z popełnionego błędu za co podatnik musi ponieść konsekwencje. W zaistniałej sytuacji korekta kosztów uzyskania przychodu w związku ze skorygowaniem odpisów amortyzacyjnych zaliczonych do tych kosztów, poprzez korektę deklaracji CIT nie ma uzasadnienia w odniesieniu do ww. przepisów.

Jeszcze raz Spółka podkreśla, że moment wpływu dotacji stanowiący faktyczny zwrot wydatków poniesionych przez Spółkę na wytworzenie środków trwałych, stanowi podstawę do dokonania rozliczeń w zakresie skorygowania odpisów amortyzacyjnych zaliczonych dotychczas do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu otrzymania środków pieniężnych z tytułu dotacji.

Po rozpatrzeniu wniosku Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną z dnia 4 marca 2013 r., nr IPTPB3/423-425/12-4/KJ, dotyczącą podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaną dotacją do środka trwałego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1), w której uznał stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę za nieprawidłowe.

Interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 4 marca 2013 r. nr IPTPB3/423-425/12-4/KJ doręczono Wnioskodawcy w dniu 8 marca 2013 r.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem Wnioskodawca pismem z dnia 18 marca 2013 r. (data wpływu 21 marca 2013 r.) wezwał Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów orzekł, że brak jest podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co stwierdzone zostało w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 17 kwietnia 2013 r., nr IPTPB3/423W-7/13-2/KJ.

Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa doręczono Spółce w dniu 23 kwietnia 2013 r.

Na powyższą interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 4 marca 2013 r., nr IPTPB3/423-425/13-4/KJ, dotyczącą podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaną dotacją do środka trwałego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) Wnioskodawca wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 21 maja 2013 r. (data wpływu 23 maja 2013 r.).

Pismem z dnia 20 czerwca 2013 r., nr IPTPB3/4240-15/13-2/KJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów udzielił odpowiedzi na skargę z wnioskiem o jej oddalenie.

Wyrokiem z dnia 18 lipca 2013 r., sygn. akt I SA/Ke 385/13 (otrzymanym w dniu 5 sierpnia 2013 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 4 marca 2013 r., nr IPTPB3/423-425/12-4/KJ w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

W ww. wyroku Sąd stwierdził, że interpretacja narusza prawo. Zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: u.p.d.o.p.) kosztem uzyskania przychodu są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m z uwzględnieniem art. 16. Jednocześnie zgodnie z brzmieniem art. 16 ust.1 pkt 48 u.p.d.o.p. nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy z tytułu zużycia środków trwałych, także dokonane według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części wartości środków trwałych, która odpowiada wydatkom na nabycie lub wytworzenie tych środków poniesionym we własnym zakresie, zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Zdaniem Sądu, trafny jest zarzut Wnioskodawcy, że stanowisko organu wyrażone w zaskarżonej interpretacji pozostaje w sprzeczności z treścią powołanych powyżej przepisów.

Poza sporem jest, że art. 16 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.p., formułując zasadę wyłączenia z kosztów odpisów amortyzacyjnych od części wartości środków trwałych odpowiadającej zwróconym na ich nabycie (wytworzenie) kwotom, nie wskazuje wprost trybu, w jakim korekta kosztów powinna nastąpić.

Natomiast z treści art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p wynika, że w sytuacji braku zaistnienia przypadków określonych w art. 16, a rzutujących na rozmiar kosztów przychodu w postaci odpisów amortyzacyjnych, zakres kosztów uzyskania przychodu (z tytułu amortyzacji) wyznaczają jedynie przepisy art. 16a-16m. Dopiero zaistnienie sytuacji uregulowanych przepisami art. 16, a dotyczących nieuznania za koszt odpisów amortyzacyjnych, wobec braku odmiennych postanowień, może powodować korektę kosztów uzyskania przychodów (w zakresie odpisów amortyzacyjnych) z chwilą zaistnienia tych sytuacji. Na jedną z nich wskazuje art. 16 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.p. W jego brzmieniu ustawodawca określił, że nie stanowią kosztów odpisy amortyzacyjne „zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie” Pojęcie zwrócony zostało użyte w czasie przeszłym w formie dokonanej. Z powyższego należy wywodzić, że okoliczność opisana w art. 16 ust.1 pkt 48 zachodzi dopiero wówczas gdy środki pomocowe zostają faktycznie otrzymane. A tym samym dopiero z momentem ich otrzymania, a nie obietnicy ich otrzymania wynikającej z programu, czy też z umowy łączącej strony, powstaje sytuacja opisana w art. 16 ust. 1 pkt 48 wyłączająca możliwość uznania dokonanych w sposób zgodny z przepisami art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p. odpisów amortyzacyjnych za koszty przychodu. Jeżeli zatem zwrot wydatków na nabycie lub wytworzenie środka trwałego powoduje wyłączenie z kosztów przychodów odpowiedniej części odpisów amortyzacyjnych, to skutek w postaci obowiązku wyłączenia (korekty kosztów) powstaje z chwilą zwrotu wydatków (w rozliczeniu za okres, w którym zwrot wydatków został otrzymany). Bez tego (zwrotu) podatnik nie miał i nie ma obowiązku zmniejszenia kosztów z tytułu amortyzacji. Oznacza to, że dopiero po otrzymaniu dotacji należy określić, jaka wartość odpisów dotychczas zaliczonych do kosztów powinna być z kosztów wyłączona (z racji zwrócenia części wydatków na zakup środka trwałego), zaś następnie o tę kwotę należałoby zmniejszyć koszty bieżące, a nie dokonywać wstecznej korekty kosztów z tytułu odpisów amortyzacyjnych.

W tym zakresie Sąd w pełni podzielił stanowisko wyrażone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 13 kwietnia 2012 r., sygn. akt I SA/Wr 166/12, czy też Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w wyroku z dnia 24 października 2012 r., sygn. akt I SA/Op 274/12 (dostępne na www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

Z powyższych względów Sąd orzekł, że nieprawidłowe jest stanowisko organu podatkowego przedstawione w zaskarżonej interpretacji, że Wnioskodawca w miesiącu otrzymania ostatniej transzy dotacji unijnej będzie zobowiązany do wstecznego skorygowania dokonanych w poszczególnych okresach podatkowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych sfinansowanych otrzymaną dotacją w takiej części, w jakiej pozostaje kwota wsparcia do wartości początkowej tych środków trwałych.

Tutejszy Organ po otrzymaniu w dniu 5 sierpnia 2013 r. nieprawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 18 lipca 2013 r., sygn. akt I SA/Ke 385/13, pismem z dnia 29 sierpnia 2013 r., nr IPTRP-4240-16/13-1, wniósł skargę kasacyjną od ww. wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach.

Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpatrzeniu skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego w imieniu Ministra Finansów, wyrokiem z dnia 12 stycznia 2016 r., sygn. akt II FSK 3037/13 oddalił skargę kasacyjną.

W ww. wyroku NSA zgodził się z argumentacją przedstawioną w orzeczeniu WSA w Kielcach.

W dniu 1 marca 2016 r. wpłynęło do tutejszego Organu prawomocne od dnia 12 stycznia 2016 r. orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 18 lipca 2013 r., sygn. akt I SA/Ke 385/13.

W związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 18 lipca 2013 r., sygn. akt I SA/Ke 385/13 oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 stycznia 2016 r., sygn. akt II FSK 3037/13, ponownemu rozpatrzeniu podlega złożony przez Wnioskodawcę wniosek z dnia 13 listopada 2012 r. (data wpływu 19 listopada 2012 r.), uzupełniony pismem z dnia 15 lutego 2013 r. (data wpływu 19 lutego 2013 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaną dotacją do środka trwałego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

W świetle obowiązującego stanu prawnego, biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 18 lipca 2013 r. (data wpływu 1 marca 2016 r.) oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 stycznia 2016 r., sygn. akt II FSK 3037/13 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaną dotacją do środka trwałego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania uchylonej interpretacji, tj. w dniu 4 marca 2013 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.