Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-274/16-3/DJ
z 15 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2016 r. (data wpływu 3 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 marca 2016 r. (data wpływu 10 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

AA (matka) reprezentuje i występuje w imieniu małoletniego syna BB, który za jej pośrednictwem przedstawia niżej opisaną sytuację:

W 2004 roku AA wspólnie z mężem CC zakupili mieszkanie w kredycie w X przy ul. Y. W 2009 roku rodzice rozstali się i w tym samym roku sąd orzekł o ich rozwodzie, podczas którego nie dokonano podziału majątku.

W dniu 3 stycznia 2010 roku CC (ojciec) zmarł w tragicznych okolicznościach (oprawca DD).

Podczas sprawy spadkowej całość spadku po CC z dobrodziejstwem inwentarza odziedziczył syn BB (ur. 5 czerwca 2001 roku).

W 2011 roku AA po raz drugi wyszła za mąż (EE) i w tym samym roku urodził się jej drugi syn.

W 2012 roku zapadła decyzja o zmianie lokum, w związku z tym mama Wnioskodawcy wraz z mężem EE podpisali umowę przedwstępną kupna w formie aktu notarialnego, w której deweloper zobowiązał się wybudować i oddać w terminie lokal mieszkalny. Na podstawie tego aktu-umowy w 2012 roku mama Zainteresowanego wraz z mężem „zaciągnęli” kredyt mieszkaniowy na nową inwestycję przy ul. Z. Bank wyraził zgodę, by w ciągu 6 miesięcy sprzedać mieszkanie przy ul. Y, co też udało się w takim czasie sfinalizować.

Sprzedaż mieszkania na ul. Y nastąpiła w 2013 roku, przed upływem 5 lat od nabycia spadku, wobec tego mama Zainteresowanego (AA) jako przedstawiciel ustawowy małoletniego syna BB (Wnioskodawcy), zobowiązana była do złożenia PIT-39.

Wnioskodawca dodaje również, że przed sprzedażą mieszkania przy ul. Y, Sąd Rejonowy zezwolił na sprzedaż wyżej wymienionego mieszkania, zobowiązując mamę Zainteresowanego do przeznaczenia środków ze sprzedaży udziału małoletniego syna na zaspokojenie potrzeb małoletniego - w szczególności potrzeb mieszkaniowych.

Kredyt mieszkaniowy nie został zaciągnięty przez Wnioskodawcę (BB). Mieszkanie przy ul. Z, na który został zaciągnięty kredyt nie jest własnością BB (właścicielami są mama BB oraz jej mąż).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca może spłatę kredytu mieszkaniowego, zaciągniętego na zakup nowego lokum przy ul. Z (kredytobiorcami są: mama BB oraz jej mąż EE) przed sprzedażą mieszkania z ul. Y, wliczyć na cel mieszkaniowy zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 updof, mimo że Wnioskodawca nie jest ujęty w końcowym akcie notarialnym podpisanym w roku 2014?
2. Czy Wnioskodawca może również w ten cel mieszkaniowy ująć wydatki poniesione na remont przed zamieszkaniem w lokalu przy ul. Z?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, spłata kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na zakup nowego lokum przy ul. Z, którego kredytobiorcami są: mama BB oraz jej mąż EE (przed sprzedażą mieszkania z ul. Y) może zostać zaliczona na cel mieszkaniowy zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 updof.

Ponadto Zainteresowany uważa, że może również na ten cel mieszkaniowy ująć wydatki poniesione na remont przed zamieszkaniem w lokalu przy ul. Z.

Różnica pomiędzy sprzedażą mieszkania przy ul. Y, a kredytem spłaconym bankowi po jego sprzedaży sfinansowała część remontu, który został przeprowadzony w lokalu w stanie surowym-deweloperskim przy ul. Z. Ponadto wlicza się do tego okres 2-letni kredytowania nowego lokalu. Całkowita rata miesięczna wynosi około 2 600 PLN. Pieniądze zostały wykorzystane właśnie na ten cel, na co również Sąd Rejonowy wydał zezwolenie. Pomimo, że EE nie przysposobił BB to wychowywany jest wspólnie przez obojga rodziców.

Na zarys całej sytuacji Wnioskodawca dodaje również na usprawiedliwienie, dlaczego dopiero teraz mama AA występuje o taką interpretację: od 22 czerwca 2015 roku przebywa (z krótkimi przerwami w domu) na oddziale onkologicznym z młodszym synkiem, który zachorował na poważny nowotwór. Nie jest w stanie uporać się ze sprawami codziennymi, ponieważ stale od 22 czerwca 2015 roku walczy o zdrowie i życie 4-letniego FF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 3 stycznia 2010 roku małoletni Wnioskodawca nabył w drodze spadku mieszkanie. Reprezentująca małoletniego matka wraz z obecnym mężem – biorąc pod uwagę zezwolenie właściwego Sądu Rejonowego – sprzedała w 2013 roku przedmiotowe mieszkanie i przeznaczyła uzyskany przychód na spłatę zaciągniętego przez nich wcześniej kredytu mieszkaniowego oraz na remont nowego lokum, którego Wnioskodawca nie jest właścicielem.

W tym miejscu wskazać należy, że w przypadku nabycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa powyżej winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło otwarcie spadku czyli śmierć spadkodawcy. W myśl bowiem art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) – spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego). Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy, wtedy bowiem następuje nabycie spadku.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że przedmiotowe mieszkanie zostało nabyte przez małoletniego Wnioskodawcę w dniu 3 stycznia 2010 roku. W 2013 roku matka Wnioskodawcy - mając na uwadze zezwolenie Sądu Rodzinnego - sprzedała ww. mieszkanie. Pomiędzy nabyciem tej nieruchomości (końcem roku kalendarzowego nabycia), a jej zbyciem nie minął okres 5 lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem sprzedaż nieruchomości jest źródłem przychodu, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy i w związku z tym podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 98 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 583), rodzice są przedstawicielami ustawowymi dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską. Jeżeli dziecko pozostaje pod władzą rodzicielską obojga rodziców, każde z nich może działać samodzielnie jako przedstawiciel ustawowy dziecka.

Zgodnie z art. 101 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, rodzice obowiązani są sprawować z należytą starannością zarząd majątkiem dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską. Zarząd sprawowany przez rodziców nie obejmuje zarobku dziecka, ani przedmiotów oddanych mu do swobodnego użytku (§ 2).

Stosownie do art. 101 § 3 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, rodzice nie mogą bez zezwolenia sądu opiekuńczego dokonywać czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu ani wyrażać zgody na dokonywanie takich czynności przez dziecko.

Zgodnie z art. 156 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, opiekun powinien uzyskiwać zezwolenie sądu opiekuńczego we wszelkich ważniejszych sprawach, które dotyczą osoby lub majątku małoletniego.

Mając na uwadze powyższe przepisy wskazać należy, że opieka rodziców nad dzieckiem obejmuje nie tylko jego osobę, ale i majątek. Zarządzanie majątkiem dziecka wymaga podejmowania różnych decyzji. W tej mierze Kodeks rodzinny i opiekuńczy rozróżnia czynności dokonywane w ramach zwykłego zarządu oraz czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu. Na zwykły zarząd składają się działania służące prowadzeniu bieżących spraw związanych ze zwykłym korzystaniem z przedmiotów należących do majątku dziecka.

Działaniem przekraczającym zakres zwykłego zarządu majątkiem dziecka będzie m.in. sprzedaż nieruchomości lub zniesienie współwłasności, odpłatne nabycie przez dziecko składnika majątkowego o znacznej wartości, zrzeczenie się własności bardziej wartościowej rzeczy, zaciągnięcie pożyczki w kwocie przekraczającej bieżące potrzeby, zawarcie ugody w sprawie o dział spadku.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

• dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
• dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
  
  

W myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. Natomiast na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 3 tejże ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e (PIT-39).

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy tym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie. Należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości.

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 cytowanej ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
   – położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
2. wydatki poniesione na:
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
   – w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
   
   

Z kolei w art. 21 ust. 26 ustawy podatkowej wskazano, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi fakt, czy może spłatę kredytu mieszkaniowego, zaciągniętego przed sprzedażą mieszkania na ul. Y na zakup nowego lokum przy ul. Z (kredytobiorcami są: mama Zainteresowanego oraz jej mąż EE), wliczyć jako wydatek na cel mieszkaniowy zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 updof, mimo że Wnioskodawca nie jest ujęty w końcowym akcie notarialnym podpisanym w roku 2014. Zainteresowany zastanawia się także, czy może również w ten cel mieszkaniowy ująć wydatki poniesione na remont przed zamieszkaniem w lokalu przy ul. Z.

W tym miejscu zauważyć należy, że wydatkowanie przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na spłatę kredytu zaciągniętego przed dniem uzyskania przychodu może być uznane za wydatkowanie tego przychodu na własne cele mieszkaniowe jednakże pod pewnymi warunkami.

Spłacony kredyt nie ma być jakimkolwiek kredytem, lecz musi spełniać ściśle określone ustawą wymagania. Musi to być bowiem kredyt – co wynika literalnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy zaciągnięty przez podatnika na jego własne cele mieszkaniowe – cele określone w pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym podatnikiem jest osoba, u której powstaje obowiązek podatkowy, a więc osoba, która dokonuje odpłatnego zbycia nieruchomości. W konsekwencji tylko jeżeli podatnik zaciągnął kredyt na cele wskazane w ustawie i ten sam podatnik spłaca taki kredyt środkami ze sprzedaży nieruchomości, to spłata takiego kredytu jest wydatkowaniem o jakim mowa w rzeczonym przepisie. Celem powyższej regulacji nie było zwolnienie z opodatkowania środków ze sprzedaży nieruchomości a wydatkowanych na spłatę kredytu zaciągniętych przez inne osoby niż te, które uzyskują ze sprzedaży przychód i ze zwolnienia chcą skorzystać, bez względu na to kim są te osoby dla podatnika.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne wskazać należy, że ustawodawca uzależnia skorzystanie ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od wydatkowania przez podatnika w ściśle określonym czasie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) na realizację własnego celu mieszkaniowego.

Z istoty rozwiązania zawartego w ww. przepisach wynika, że aby kwota uzyskana z odpłatnego zbycia mogła korzystać z omawianego zwolnienia, podatnik winien przeznaczyć ją, np. na spłatę kredytu, zaciągniętego przez siebie na zakup własnego lokalu mieszkalnego lub na remont własnego lokalu mieszkalnego, do którego podatnikowi przysługuje tytuł własności. Warunek ten nierozerwalnie związany jest ze stwierdzeniem zawartym w zacytowanym art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) oraz pkt 2 lit. a) w związku z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe stwierdzić należy, że dochód pochodzący ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawcy, w części wydatkowanej na spłatę kredytu zaciągniętego przez matkę Zainteresowanego i jej męża na zakup lokalu, w którym Wnioskodawca zamieszkuje nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć bowiem należy, że kredyt na spłatę którego przeznaczono środki pochodzące ze sprzedaży mieszkania nie spełnia jednej z przesłanek wskazanych w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkujących omawiane zwolnienie, a mianowicie – kredyt ten nie został zaciągnięty przez podatnika, a przez matkę podatnika i jej męża. Mimo, że pieniądze uzyskane ze sprzedaży mieszkania należącego do Wnioskodawcy, zostały wydatkowane na jeden z celów wymienionych w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca faktycznie w zakupionym lokalu zamieszkuje – to nie były to jednak to cele mieszkaniowe Wnioskodawcy w rozumieniu przepisu ww. art. 21 ust. 25 cyt. ustawy.

Zauważyć należy, że to matka Wnioskodawcy i jej mąż zaciągnęli kredyt i to oni, a nie Wnioskodawca posiadają tytuł prawny do mieszkania, w którym Zainteresowany zamieszkuje. Powyższe oznacza, że w żadnej mierze nie można pogodzić tak przedstawionego stanu faktycznego z przesłanką wynikającą z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

Tym samym – w myśl cytowanych przepisów – to matka Zainteresowanego i jej mąż, a nie Wnioskodawca realizują własne cele mieszkaniowe, w konsekwencji czego po stronie Zainteresowanego nie zachodzą przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika z tego, że także wydatki poniesione na remont ww. lokalu nie służyły zaspokajaniu celów mieszkaniowych Zainteresowanego, ale matki Wnioskodawcy i jej męża, a zatem nie mogą być objęte zwolnieniem na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Mając powyższe na uwadze, przeznaczenie przychodu ze zbycia mieszkania na spłatę kredytu mieszkaniowego, zaciągniętego na zakup nowego lokum oraz remont tego lokalu nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji matka Wnioskodawcy powinna odprowadzić podatek dochodowy od całości środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkania, a co za tym idzie stanowisko Zainteresowanego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.