Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/4511-862/15-2/AKu
z 18 marca 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2015 r. (data wpływu 30 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odstąpienia od żądania zwrotu udzielonej zwaloryzowanej bonifikatyjest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odstąpienia od żądania zwrotu udzielonej zwaloryzowanej bonifikaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, jako właściciel lokali mieszkalnych, sprzedaje lokale mieszkalne na rzecz najemców, którym przysługuje pierwszeństwo w ich nabyciu, stosownie do art. 34 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 782 z póź. zm.). Przy sprzedaży bezprzetargowej lokali mieszkalnych na rzecz ich dotychczasowych najemców, na podstawie art. 68 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, Prezydent Miasta ….., za zgodą Rady Miasta …., udziela bonifikaty od ustalonej ceny lokalu, zgodnie z art. 67 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W 2007 r. sprzedaż lokali mieszkalnych prowadzona była zgodnie z kryteriami sprzedaży lokali określonymi Uchwałą Rady Miasta Nr ….. z dnia 27 października 2004 r. w sprawie zasad sprzedaży lokali mieszkalnych w budynkach wielomieszkaniowych stanowiących własność Wnioskodawcy oraz bonifikat udzielanych przy ich sprzedaży, zmienionej Uchwałą Nr …. z dnia 28 czerwca 2007 r., którymi to uchwałami wyrażono zgodę na sprzedaż lokali mieszkalnych ich najemcom z udzieleniem bonifikat od ustalonej ceny sprzedaży lokali. Bonifikata stanowi obniżenie ceny lokalu, którą ustala się w wysokości nie niższej niż jej wartość, stosownie do art. 37 ust. 2 i 3 z zastrzeżeniem art. 3a ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Udzielenie bonifikaty w określonym przedziale czasowym ma charakter warunkowy. Stosownie do art. 68 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, w przypadku gdy nabywca w okresie 5 lat od daty nabycia lokalu od gminy zbędzie lokal lub wykorzysta go na inne cele niż uzasadniające udzielenie bonifikaty, jest zobowiązany zwrócić zwaloryzowaną wartość bonifikaty. Zwrot następuje na żądanie właściwego organu. W przypadkach określonych w art. 68 ust. 2a ustawy o gospodarce nieruchomościami, nabywca z mocy samej ustawy nie jest zobowiązany do zwrotu bonifikaty.

Aktem notarialnym sporządzonym w dniu 20 listopada 2007 r. Wnioskodawca zbył na rzecz najemców lokal mieszkalny wraz z piwnicą oraz udziałem w nieruchomości wspólnej i w prawie własności działki, na której posadowiony jest budynek wielomieszkaniowy. Przy przedmiotowej sprzedaży, najemcom komunalnego lokalu udzielono 90% bonifikaty w odniesieniu do ceny lokalu ustalonej na podstawie wyceny rzeczoznawcy majątkowego, co stanowiło kwotę 69 758 zł 10 gr.

W dniu 22 kwietnia 2009 r. właściciele nabytego lokalu od Wnioskodawcy dokonali jego zamiany na własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego. W wyniku różnicy pomiędzy wartościami zamienianych lokali, właściciele komunalnego lokalu uzyskali znaczną dopłatę w kwocie 50 000 zł. Nadmienia się, że od nabycia lokalu mieszkalnego od Wnioskodawcy do daty jego zamiany, nie upłynął okres 5 lat. Strony zawartej umowy zamiany nie należały do kręgu osób bliskich.

Wezwaniem z dnia 28 lutego 2014 r. Prezydent Miasta ….. w imieniu Wnioskodawcy, wezwał do zwrotu części zwaloryzowanej kwoty bonifikaty udzielonej przy nabyciu lokalu mieszkalnego, tj. kwoty 29 708 zł 12 gr wraz z odsetkami.

Jak wynika bowiem z art. 68 ust. 2a pkt 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami w brzmieniu obowiązującym do dnia 28 sierpnia 2015 r. – w przypadku „zamiany” lokalu mieszkalnego wykupionego od gminy na inny lokal mieszkalny albo nieruchomość przeznaczoną lub wykorzystywaną na cele mieszkaniowe nie stosuje się żądania zwrotu bonifikaty. W związku z faktem, że w wyniku dokonanej „zamiany” lokali mieszkalnych, właściciele lokalu mieszkalnego nabytego od Wnioskodawcy uzyskali dopłatę w kwocie 50 000 zł, Wnioskodawca uznał, że w przedmiotowym przypadku nie ma do czynienia z typową umową zamiany, o której mowa w art. 68 ust. 2a pkt 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami lecz tzw. umową mieszaną, tj. umową zamiany z elementami umowy sprzedaży.

Z uwagi więc na niespełnienie przez pierwotnych właścicieli lokalu nabytego od Wnioskodawcy, kryteriów określonych przepisami art. 68 ust. 2a pkt 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, Wnioskodawca uznał, że powstał co do zasady obowiązek zwrotu na Jego rzecz przyznanej bonifikaty w wysokości 69 758 zł 10 gr wraz z waloryzacją.

Biorąc pod uwagę istniejące w 2014 r. wypracowane już orzecznictwo Sądu Najwyższego oraz wyroki Sądów Apelacyjnych – ustalono, że na cel mieszkaniowy związany z zamianą komunalnego lokalu, pierwotni nabywcy lokalu wydatkowali kwotę stanowiącą 61,54% ceny uzyskanej z zamiany lokalu i do zwrotu na rzecz Wnioskodawcy podlegać będzie część kwoty udzielonej bonifikaty stanowiącej 38,46 % kwoty 69 758 zł 10 gr, tj. kwota 26 828 zł 97 gr powiększona o wskaźnik waloryzacji, tj. o kwotę 2 879 zł 15 gr, co łącznie stanowi 29 708 zł 12 gr.

Nowelizacja przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, która obowiązuje od 29 sierpnia 2015 r. wprowadziła nowe brzmienie art. 68 ust. 2a pkt 4 i pkt 5 oraz w dodanym ust. 2d ustawy o gospodarce nieruchomościami, w sposób nie budzący wątpliwości określa warunki wyłączające obowiązek żądania zwrotu bonifikaty. Powyższa nowelizacja potwierdziła prawidłowość ustaleń Wnioskodawcy na okoliczność żądania od zwrotu części zwaloryzowanej kwoty bonifikaty udzielonej w 2007 r. W terminie ustalonym w wezwaniu, tj. do dnia 19 marca 2014 r. należność Wnioskodawcy z tytułu zwrotu części zwaloryzowanej kwoty bonifikaty nie została zwrócona przez wezwanych do zwrotu nabywców lokalu i Wnioskodawca skierował sprawę o zwrot części zwaloryzowanej kwoty bonifikaty na drogę postępowania sądowego.

W dniu 29 września 2015 r. osoby wezwane do zwrotu bonifikaty wystąpiły do Prezydenta Miasta ….. z wnioskiem o odstąpienie od żądania zwrotu zwaloryzowanej kwoty bonifikaty, ustalonej wezwaniem.

Ze względu na indywidualną sprawę i jej specyfikę, na mocy art. 68 ust. 2c ustawy o gospodarce nieruchomościami – Rada Miasta …. w dniu 27 listopada 2015 r. podjęła Uchwałę Nr …., w której wyraziła zgodę na odstąpienie przez Prezydenta Miasta ….. od żądania zwrotu części zwaloryzowanej bonifikaty udzielonej przy sprzedaży komunalnego lokalu mieszkalnego, tj. kwoty 29 708 zł 12 gr wraz z odsetkami ustawowymi. Prezydent Miasta …. za zgodą Rady Miasta w trybie art. 68 ust. 2c ustawy o gospodarce nieruchomościami, Zarządzeniem Nr ….. z dnia 8 grudnia 2015 r. odstąpił od żądania zwrotu udzielonej zwaloryzowanej bonifikaty w kwocie 29 708 zł 12 gr wraz z odsetkami ustawowymi w kwocie 4 771 zł 21 gr.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy odstąpienie przez Wnioskodawcę, na podstawie art. 68 ust. 2c ustawy o gospodarce nieruchomościami, od żądania zwrotu udzielonej części zwaloryzowanej bonifikaty wraz z odsetkami ustawowymi, stanowi źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
  2. Czy na Wnioskodawcy, jako na płatniku ciąży obowiązek wystawienia osobom i przekazania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji, tj. PIT-8C, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu, został określony w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zawiera przykładowe wyliczenie przychodów podatkowych. W art. 10 pkt 9 ww. ustawy wymienia się jako źródła przychodów „inne źródła”, które nie zostały określone szczegółowo przez ustawodawcę w akcie prawnym.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 uważa się w szczególności przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Z interpretacji indywidualnych wynika, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i do tej kategorii zaliczają się również przychody inne niż wymienione wprost w tym przepisie. Kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe można mówić o przychodzie podatkowym z innych źródeł.

Ponadto, art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Ustawodawca za przychody uznaje każdą formę przysporzenia majątkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnienie nabywcy lokalu z obowiązku zwrotu bonifikaty na podstawie art. 68 ust. 2c ustawy o gospodarce nieruchomościami od żądania zwrotu stanowi źródło przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. W przedmiotowym przypadku zwolnienie nabywcy z obowiązku zwrotu bonifikaty daje mu realne korzyści majątkowe. Odstąpienie od żądania zwrotu części udzielonej zwaloryzowanej kwoty bonifikaty wraz z odsetkami ustawowymi nastąpiło w drodze uznaniowej Uchwały Rady Miejskiej Nr ….. z dnia 27 listopada 2015 r.

Zgodnie z literalnym brzmieniem tego przepisu, organ mógł, ale nie musiał odstąpić od żądania jej zwrotu. Gdyby Wnioskodawca nie odstąpił od żądania zwrotu bonifikaty, osoby wezwane do jej zwrotu byłyby zobowiązane do zapłacenia kwoty części zwaloryzowanej bonifikaty w wysokości 29 708 zł 12 gr wraz z odsetkami ustawowymi w kwocie 4 771 zł 21 gr.

W związku z powyższym, kwota przedmiotowej bonifikaty wraz z odsetkami ustawowymi od której żądania zwrotu Wnioskodawca odstąpił, w związku z podjętą uchwałą stosownie do wniosku wezwanych do zwrotu, stanowi dla nich przychód podlegający opodatkowaniu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na Wnioskodawcy ciąży więc obowiązek sporządzenia i przesłania podatnikom oraz do właściwego urzędu skarbowego informacji PIT-8C w oparciu o art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj