INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 grudnia 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 2071/11 – stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2010 r. (data wpływu: 8 lipca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 września 2010 r. (data wpływu 30 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego w związku z nieuregulowanymi wierzytelnościami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego w związku z nieuregulowanymi wierzytelnościami. W dniu 30 września 2010 r. przedmiotowy wniosek został uzupełniony o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami chemicznymi, którą uprzednio prowadził zmarły w kwietniu 2010 r. ojciec Zainteresowanego. W związku z jego śmiercią jego działalność gospodarcza została zakończona i w tym samym czasie Wnioskodawca włączył do swojej (zarejestrowanej już od roku 2009) działalności gospodarczej składniki majątku przejęte w ramach spadku po zmarłym ojcu i rozszerzył zakres działalności o sprzedaż środków chemicznych.

Spadek po zmarłym ojcu został potwierdzony aktem notarialnym w dniu 22 kwietnia 2010 r., a pozostali dwaj spadkobiercy w osobach matki oraz brata Zainteresowanego, pełnomocnictwem notarialnym z dnia 22 kwietnia 2010 r. umocowali Wnioskodawcę do prowadzenia wszelkich spraw związanych z przedsiębiorstwem zmarłego ojca oraz dowolnego dysponowania majątkiem

tego przedsiębiorstwa, w tym jego zbycia na rzecz Zainteresowanego, a także do prowadzenia spraw podatkowych.

Na dzień przejęcia spadku po ojcu w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej istniały należności nieuregulowane przez kontrahentów z lat 2008-2009, które według wiedzy Wnioskodawcy nie są możliwe do odzyskania, wobec faktu ignorowania przez dłużników wielokrotnych wezwań do zapłaty oraz braku chociażby częściowych zapłat pomimo podpisanych porozumień kompensacyjnych i ugód.

W związku z zaistniałymi niespłaconymi zaległościami Wnioskodawca, będąc czynnym podatnikiem VAT, chciałby skorzystać, na mocy art. 89a i art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług, z tzw. „ulgi na złe długi”, poprzez korektę podatku należnego w deklaracji VAT od nieściągalnych wierzytelności ojca Zainteresowanego, ponieważ zgodnie z przepisami zmarły ojciec nie jest już czynnym podatnikiem VAT i nie ma możliwości dokonania korekt w bieżących deklaracjach VAT zmarłego podatnika.

Wnioskodawca podkreślił, iż na podstawie art. 97 Ordynacji podatkowej, jako spadkobierca przejmuje prawa i obowiązki spadkodawcy.

Korekta miałaby zostać dokonana od wierzytelności nieściągalnych m. in. zaciągniętych od firmy ojca Zainteresowanego przez firmę T. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w latach 2008/2009, która zmieniła w roku 2008 i 2009 udziałowców, a następnie w roku 2009 zmieniła także nazwę na F. Sp. z o.o., nastąpiła jednocześnie zmiana adresu spółki oraz zmiana składu zarządu.

Ponadto, ze złożonego w dniu 30 września 2010 r. uzupełnienia do wniosku wynika, iż:

1. Wnioskodawca nie wysyłał jeszcze zawiadomień do dłużników o zamiarze skorygowania podatku, ponieważ wstrzymał się z podjęciem jakichkolwiek czynności do momentu uzyskania indywidualnej pisemnej interpretacji prawa podatkowego. W związku z powyższym nie zawiadomił o takim zamiarze Spółki F. ,
2. Wnioskodawca wielokrotnie wysyłał wezwania do zapłaty należności do wszystkich dłużników, w tym do spółki F. sp. z o.o., a także podjął próbę odzyskania należności za pośrednictwem Kancelarii Prawnej Niestety do dnia dzisiejszego dłużnicy nie uregulowali zobowiązań chociażby w części. Ponieważ Wnioskodawca wstrzymał się z wysyłaniem zawiadomień do dłużników w świetle art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. do momentu uzyskania pisemnej interpretacji w zakresie możliwości skorzystania z tego przepisu to zawiadomień takich w ogóle nie wysyłał,
3. Spółka F. w momencie dokonania transakcji była i jest obecnie czynnym podatnikiem VAT. Nie była i nie jest obecnie w upadłości, ani w trakcie likwidacji,
4. wszystkie wierzytelności, których dotyczy wniosek zostały wykazane przez ojca Wnioskodawcy w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny został odprowadzony,
5. zarówno Wnioskodawca, jak i przedmiotowa firma są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
6. wierzytelności nie zostały zbyte. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca, ani wcześniej jego ojciec nie zostali poinformowani o zamiarze zbycia lub zbyciu wierzytelności,
7. wierzytelności, których dotyczy wniosek pochodzą z faktur sprzedaży i transakcji zawartych w okresie od początku roku 2008 do marca 2010 r. włącznie. W związku z powyższym na dzień dzisiejszy od daty wystawienia faktur licząc od końca roku, w którym były wystawione minęło nie więcej niż 2 lata,
8. między wierzycielem a dłużnikami nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku od towarów i usług,
9. Spółka F. jest następcą prawnym spółki T. Sp z o.o. zgodnie z art. 93-93c ustawy Ordynacja podatkowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy spadkobierca, będący osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i czynnym podatnikiem VAT, może skorzystać na mocy art. 89a i 89b ustawy o podatku od towarów i usług z tzw. „ulgi na złe długi” dotyczącej korekty podatku VAT należnego od nieściągalnych wierzytelności spadkodawcy, który był osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, poprzez dokonanie korekty podatku VAT należnego w deklaracji VAT-7 dotyczącej swojej działalności gospodarczej...
2. Czy na możliwość korekty podatku należnego w tej sytuacji ma wpływ zmiana nazwy, zarządu, adresu i udziałowców spółki będącej dłużnikiem spadkodawcy, jeśli spółka ta nadal jest czynnym podatnikiem o tym samym numerze NIP...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej, spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. W myśl § 2 ww. przepisu ustawy, jeżeli na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek. Stosownie do art. 97 § 3 Ordynacji, przepis § 2 stosuje się odpowiednio do praw i obowiązków z tytułu sprawowanej przez spadkodawcę funkcji płatnika. W myśl art. 97 § 4 ww. ustawy, przepisy § 1-3 stosuje się również do praw i obowiązków wynikających z decyzji wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego.

W stanie faktycznym, Wnioskodawca będąc spadkobiercą prowadzącego działalność gospodarczą kontynuuje działalność gospodarczą ojca w ramach swojej działalności gospodarczej z wykorzystaniem wszystkich składników majątku przeznaczonych do działalności gospodarczej zmarłego, posługując się firmą zmarłego ojca „G.”, regulując jego zobowiązania podatkowe oraz zobowiązania w stosunku do kontrahentów oraz pracowników, tym samym kontynuuje działalność ojca na swój własny rachunek. W związku z powyższym jako wstępujący w prawa i obowiązki spadkodawcy Wnioskodawca ma prawo również do skorzystania z art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu, którego podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5 art. 89a. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona. W aktualnym brzmieniu art. 89a i art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług nie wykluczają możliwości zastosowania tego przepisu przez spadkobiercę zatem w korespondencji z art. 97 ust. 1 Ordynacji podatkowej, jako spadkobierca Zainteresowany ma prawo - przy spełnieniu warunków wynikających z art. 89a i art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług - do rozliczenia podatku należnego z tytułu nieściągalnych wierzytelności w swojej deklaracji VAT 7 będąc czynnym podatnikiem VAT w rozliczeniu za okres, w którym warunki wynikające z tych przepisów zostaną spełnione - zgodnie z art. 89a ust. 3.

Zmiana nazwy dłużnika nie ma wpływu na zastosowanie przepisu art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż zgodnie z art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku przekształcenia innej osoby prawnej wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształconej osoby lub spółki.

W dniu 11 października 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPP1/443-748/10-4/AK stwierdzając, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2010 r. - jest nieprawidłowe.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 3 listopada 2010 r., zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 2 grudnia 2010 r., nr ILPP1/443/W-111/10-2/HMW.

W dniu 3 marca 2010 r. wpłynęła do tut. Organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej z dnia 15 września 2010 r.

Wyrokiem z dnia 13 grudnia 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 2071/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 grudnia 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 2071/11 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 922 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi czwartej Kodeksu – Spadki. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Podkreślić należy, że prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego nie należą do spadku. Ich sukcesja jest możliwa jedynie na podstawie i w granicach przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych,

– wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93 § 2 cyt. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).

Natomiast w świetle art. 93a § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

– wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Zgodnie z treścią art. 93a § 2 wskazanej ustawy, powołany wyżej przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
   1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
   2. spółki kapitałowej;
2. spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa.
   
   

Jednak w myśl art. 93e Ordynacji podatkowej ww. przepis art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.

Ponadto stosownie do art. 97 § 1 ww. ustawy, spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.

Z art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, iż aby można było mówić o prawie majątkowym podlegającym sukcesji dane prawo musi zaistnieć jeszcze za życia spadkodawcy (np. nadpłata powstaje na skutek uiszczenia przez podatnika podatku w kwocie wyższej niż należna lub też na skutek uiszczenia podatku nienależnego, co skutkuje powstaniem po stronie podatnika prawa do żądania jej zwrotu, prawo do odliczenia straty wiąże się z jej zrealizowaniem przez podatnika - spadkodawcę). Dla bytu prawa majątkowego nie jest konieczna jego konkretyzacja rozumiana jako zaistnienie jeszcze za życia spadkodawcy zdarzenia, skutkującego możliwością skorzystania z tegoż prawa.

W myśl art. 97 § 2 powołanej ustawy, jeżeli na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.

Przepis § 2 – zgodnie z art. 97 § 3 cyt. ustawy – stosuje się odpowiednio do praw i obowiązków z tytułu sprawowanej przez spadkodawcę funkcji płatnika.

Stosownie do art. 97 § 4 Ordynacji podatkowej, przepisy § 1-3 stosuje się również do praw i obowiązków wynikających z decyzji wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego.

Natomiast art. 98 § 1 ww. ustawy stanowi, iż do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe.

Przepis § 1 stosuje się również – art. 98 § 2 Ordynacji podatkowej – do odpowiedzialności spadkobierców za:

1. zaległości podatkowe, w tym również za zaległości, o których mowa w art. 52 § 1;
2. odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych spadkodawcy;
3. pobrane, a niewypłacone podatki z tytułu sprawowanej przez spadkodawcę funkcji płatnika lub inkasenta;
4. niezwrócone przez spadkodawcę zaliczki na naliczony podatek od towarów i usług oraz ich oprocentowanie;
5. opłatę prolongacyjną;
6. koszty postępowania podatkowego;
7. koszty upomnienia i koszty postępowania egzekucyjnego prowadzonego wobec spadkodawcy powstałe do dnia otwarcia spadku.

Z powyższego wynika, że spadkobiercy, co do zasady, przejmują majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Natomiast, następcy prawni przejmują również przewidziane przepisami prawa podatkowego przysługujące spadkodawcy, uprawnienia o charakterze niemajątkowym związane z prowadzoną przez spadkodawcę działalnością gospodarczą, jedynie w przypadku kontynuowania, na ich własny rachunek, działalności spadkodawcy – co wynika z brzmienia art. 97 § 2 cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ustawy).

W myśl art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towarów lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
4. wierzytelności nie zostały zbyte,
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

Art. 89a ust. 3 ustawy stanowi, iż korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Stosownie do art. 89a ust. 4 ustawy, w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego (art. 89a ust. 5 ustawy).

Podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego (art. 89a ust. 6 ustawy).

Powołane wyżej przepisy dopuszczają zatem możliwość dokonania przez podatnika korekty podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi, nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy. Zauważyć należy także, iż podstawowym warunkiem umożliwiającym korektę jest dokonanie transakcji na rzecz podatnika, który w momencie jej dokonywania był podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy, a więc podatnikiem prowadzącym samodzielnie działalność gospodarczą, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny, niebędącym w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Ponadto, wierzyciel musi zawiadomić dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1. Jeżeli dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia ureguluje należności, korekty nie dokonuje się. Jeżeli dłużnik w powyższym terminie ureguluje tylko część należności korekty nie dokonuje się w odniesieniu do tej części.

Wobec powyższego, tylko łączne spełnienie wszystkich warunków wymienionych w art. 89a ust. 2 ustawy, daje prawo do skorygowania podatku należnego.

W myśl art. 89b ust. 1 ustawy, w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

Stosownie do art. 89b ust. 2 ustawy, w przypadku częściowego uregulowania należności przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności.

Stosownie do art. 89b ust. 3 do zaległości podatkowych wynikających z korekty podatku naliczonego, o którym mowa w ust. 1, mają zastosowanie odrębne przepisy o odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe podatnika.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami chemicznymi, którą uprzednio prowadził zmarły w kwietniu 2010 r. ojciec Zainteresowanego. W związku z jego śmiercią jego działalność gospodarcza została zakończona i w tym samym czasie Wnioskodawca włączył do swojej (zarejestrowanej już od roku 2009) działalności gospodarczej składniki majątku przejęte w ramach spadku po zmarłym ojcu i rozszerzył zakres działalności o sprzedaż środków chemicznych.

Na dzień przejęcia spadku po ojcu w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej istniały należności nieuregulowane przez kontrahentów z lat 2008-2009, które według wiedzy Wnioskodawcy nie są możliwe do odzyskania, wobec faktu ignorowania przez dłużników wielokrotnych wezwań do zapłaty oraz braku chociażby częściowych zapłat pomimo podpisanych porozumień kompensacyjnych i ugód.

Wnioskodawca – stosownie do art. 97 Ordynacji podatkowej – jako spadkobierca przejmuje prawa i obowiązki spadkodawcy.

Wnioskodawca nie wysyłał jeszcze zawiadomień do dłużników o zamiarze skorygowania podatku, nie zawiadomił o takim zamiarze Spółki F. Wnioskodawca wielokrotnie wysyłał wezwania do zapłaty należności do wszystkich dłużników, w tym do Spółki F., a także podjął próbę odzyskania należności za pośrednictwem Kancelarii Prawnej. Do dnia złożenia wniosku, dłużnicy nie uregulowali zobowiązań chociażby w części. Spółka F. w momencie dokonania transakcji była i jest obecnie czynnym podatnikiem VAT. Nie była i nie jest obecnie w upadłości ani w trakcie likwidacji. Wszystkie wierzytelności, których dotyczy wniosek zostały wykazane przez ojca Wnioskodawcy w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny został odprowadzony. Zarówno Wnioskodawca jak i przedmiotowa firma są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni. Wierzytelności nie zostały zbyte. Zainteresowany, ani wcześniej jego ojciec nie zostali poinformowani o zamiarze zbycia lub zbyciu wierzytelności. Wierzytelności, których dotyczy wniosek pochodzą z faktur sprzedaży i transakcji zawartych w okresie od początku roku 2008 do marca 2010 r. włącznie. W związku z powyższym, na dzień złożenia wniosku, od daty wystawienia faktur licząc od końca roku, w którym były wystawione minęło nie więcej niż 2 lata. Między wierzycielem a dłużnikami nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z powołanego wyżej art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, iż aby można było mówić o prawie majątkowym podlegającym sukcesji dane prawo musi zaistnieć jeszcze za życia spadkodawcy (np. nadpłata powstaje na skutek uiszczenia przez podatnika podatku w kwocie wyższej niż należna lub też na skutek uiszczenia podatku nienależnego, co skutkuje powstaniem po stronie podatnika prawa do żądania jej zwrotu, prawo do odliczenia straty wiąże się z jej zrealizowaniem przez podatnika – spadkodawcę). Dla bytu prawa majątkowego nie jest konieczna jego konkretyzacja rozumiana jako zaistnienie jeszcze za życia spadkodawcy zdarzenia, skutkującego możliwością skorzystania z tegoż prawa.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisanego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż prawo do „ulgi na złe długi” zostało ustanowione w art. 89a ust. 1 ustawy, natomiast warunki jakie winny być spełnione, aby z tej ulgi skorzystać są określone w ust. 2 tego artykułu. Ustanowione mocą art. 89a ust. 1 ustawy prawo daje podatnikowi możliwość skorygowania podatku należnego m. in. w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Takie uprawnienie posiadał ojciec Wnioskodawcy jako czynny podatnik podatku VAT prowadzący działalność gospodarczą i to uprawnienie, zgodnie z art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej, podlega sukcesji jako prawo majątkowe (prawo to wynika z prawa materialnego i wpływa na ekonomiczny interes podatnika). Wnioskodawca będzie mógł to prawo zrealizować, po spełnieniu wszystkich warunków wymienionych w art. 89a ust. 2 ustawy. Spełnianie tych przesłanek winno być oceniane na moment realizacji prawa ustanowionego w ust. 1 ww. artykułu przez Zainteresowanego - spadkobiercę.

W związku z powyższym na możliwość skorzystania z uprawnień ustanowionych w art. 89a ust. 1 ustawy nie ma znaczenia zmiana nazwy, zarządu, adresu i udziałowców spółki będącej dłużnikiem Wnioskodawcy, jeśli doszło do sukcesji podatkowej, zgodnie z art. 93 Ordynacji podatkowej.

Reasumując, Wnioskodawca może skorzystać z uprawnienia ustanowionego mocą art. 89a ustawy po spełnieniu wszystkich warunków w nim zawartych. Bez znaczenia w przedmiotowej sprawie pozostaje zmiana danych dłużnika, jeśli nastąpiła sukcesja podatkowa, w myśl art. 93 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.