Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-946/15/EK
z 22 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 października 2015 r. (data wpływu 6 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe w zakresie zastosowania obniżonych stawek podatku VAT dla sprzedaży produktów wymienionych w pytaniu nr 1,
• prawidłowe zakresie zastosowania odpowiedniej stawki podatku VAT dla sprzedaży produktów wymienionych w pytaniu nr 2 wynikającej z przypisanego do nich symbolu PKWiU.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2015 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania obniżonych stawek podatku VAT dla sprzedaży wymienionych w pytaniu nr 1 produktów oraz zastosowania odpowiedniej stawki podatku VAT dla sprzedaży produktów wymienionych w pytaniu nr 2 wynikającej z przypisanego do nich symbolu PKWiU.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą „X”. Przedmiotem działalności jest sprzedaż dań typu fast food. W punkcie sprzedaży dostępne są gotowe wyroby gastronomiczne, takie jak: zapiekanki, hot-dogi, gyrosy, hamburgery, kebaby, frytki, tortille, sosy, surówki. Dania po obróbce termicznej przeznaczone są do natychmiastowej konsumpcji. Dania są przygotowywane w punkcie sprzedaży, z gotowych produktów i półproduktów nabywanych od dostawców.

Sposób przygotowania wyrobów gotowych w punkcie sprzedaży:

1. zapiekanka (PKWiU ex 10.85.1): gotowy produkt wkładany jest do opiekacza i podgrzewany. W momencie sprzedaży ciepły produkt po dodaniu sosu (wg życzenia klienta) wydawany jest na jednorazowej papierowej tacce lub serwetce.
   
2. hot-dog (PKWiU ex 10.85.1): do bułki dodawana jest parówka, a następnie całość podgrzewana w opiekaczu. Po podgrzaniu do wyrobu zostaje dodany ogórek, pomidor, kapusta i sos. Hot dog włożony do papierowej koperty zostaje wydany klientowi.
   
3. hamburgery (PKWiU ex 10.85.1): w skład hamburger wchodzi bułka i gotowy kotlet mięsny zakupiony u kontrahenta i dostarczony do punktu sprzedaży. Po złożeniu przez klienta zamówienia do bułki zostaje dodany kotlet mięsny, który wraz z nią jest podgrzewany
   w opiekaczu. Po podgrzaniu do tak przyrządzonego hamburgera dodawany jest ogórek, pomidor, kapusta i sos. Hamburger włożony do papierowej koperty zostaje wydany klientowi.
   
4. w opiekaczu. Po podgrzaniu do tak przyrządzonego hamburgera dodawany jest ogórek, pomidor, kapusta i sos. Hamburger włożony do papierowej koperty zostaje wydany klientowi.
   kebab (PKWiU ex 10.85.1): od dostawcy nabywane jest surowe, przyprawione i uformowane w charakterystyczny kształt mięso, które następnie piecze się na rożnie w punkcie sprzedaży.
   W momencie sprzedaży do bułki lub placka tortilla dodane zostaje upieczone gorące mięso, ogórek, pomidor, kapusta i sos. W/w produkty podawane są w pieczywie dostarczonym
   z piekarni, którego okres przydatności do spożycia wynosi 1-2 dni.
   
5. frytki (PKWiU ex 10.85.1): nabywane są w formie mrożonej od kontrahenta. W chwili sprzedaży wrzucane są na gorący olej, smażone i podawane klientowi w papierowej torebce. Na życzenie klienta do frytek dodawany jest sos.
   
6. kebab danie (PKWiU ex 10.85.1): mięso nabywane od dostawcy jest surowe przyprawione i uformowane w charakterystyczny kształt. Po opieczeniu mięsa na rożnie dodawane są do niego usmażone na gorącym oleju frytki (zakupione w formie zamrożonej) oraz surówka. Danie podawane jest w styropianowym opakowaniu.
   
7. servets kebab (PKWiU ex 10.85.1) nabywane od dostawcy surowe uformowane w charakterystyczny sposób mięso pieczone jest na rożnie. Po upieczeniu dodaje się do niego upieczone na oleju frytki (zakupione od dostawcy w formie zamrożonej) oraz sos. Danie podaje się w tekturowym rożku.
   
   
   

W/w produkty są spożywane przez klienta poza punktem sprzedaży lub na miejscu siedzącym

w punkcie sprzedaży - stoliki są przeznaczone do oczekiwania na podgrzanie produktu lub do szybkiej konsumpcji na miejscu. Klient kupując produkt nie ma żadnej gwarancji miejsca siedzącego. W punkcie sprzedaży nie jest prowadzona obsługa kelnerska, nie ma również sali restauracyjnej, rozumianej jako wnętrze z nakrytymi stołami, sztućcami, talerzami i kieliszkami. nie ma także toalet, ani szatni. Klient nie ma możliwości wyboru produktów z karty dań
a jedynie z tablicy. Kupujący ma znikomą możliwość konfigurowania produktu, w zasadzie tylko poprzez wybór sosu.

Dla potrzeb statystycznych czynności będące przedmiotem zapytania są sklasyfikowane w PKD 56.10.A, zaś dla potrzeb przepisów podatkowych mieszczą się w PKWiU ex 10.85.1 - sprzedaż gotowych posiłków i dań. Klasyfikacja statystyczna nie może być sprzeczna z wykładnią przepisów podatkowych w zakresie VAT, wskazaną przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Produkty będące przedmiotem zapytania nie są produktami o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

Oprócz w/w dań klient ma możliwość dokupienia do nich osobno porcji dodatków: ketchupu, majonezu, musztardy, sosu diablo, sosu greckiego. Porcji cebulki prażonej, szczypiorku, porcji kukurydzy konserwowej. Porcji kebabu, porcji sera żółtego, śmietanki do kawy, cytrynki do herbaty oraz chipsów ziemniaczanych, za które uiszcza osobną opłatę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1.Czy do sprzedaży produktów, które nie są produktami o zawartości alkoholu powyżej

1,2 % tj:

1. zapiekanek PKWiU ex 10.85.1,
2. hot dogów PKWiU ex 10.85.1,
3. hamburgerów PKWiU ex10.85.1,
4. kebabów PKWiU ex 10.85.1,
5. frytek PKWiU ex 10.85.1,
6. kebab dania PKWiU ex 10.85.1,
7. servets kebabu PKWiU ex 10.85.1.

Wnioskodawca powinien stosować stawkę VAT w wysokości 5%?

2.Czy do dodatków sprzedawanych jako oddzielny towar t.j: ketchupu (PKWiU 10.84.12.0), majonezu (PKWiU 10.84.12.0), musztardy (PKWiU 10.84.12), sosu diablo (PKWiU 10.84.12.0), sosu greckiego (PKWiU 10.84.12.0), porcji cebulki prażonej (PKWiU 10.39.17.0), szczypiorku (PKWiU 01.13.44.0), porcji kukurydzy konserwowej (PKWiU 10.39.17.0), porcji kebabu drobiowego (PKWiU 10.12.10.0), porcji sera żółtego (PKWiU 10.51.40.0), śmietanki do kawy (PKWiU 10.51.12.0), cytrynki do herbaty (PKWiU 10.32.17.0) oraz chipsów ziemniaczanych (PKWiU 10.31.14.0) Wnioskodawca powinien stosować stawkę VAT właściwą dla tych towarów wynikającą z symbolu PKWiU?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Dotyczy pytania nr 1:

Według Wnioskodawcy przedmiotem jego działalności nie jest dostawa usług lecz dostawa towarów. Zatem do sprzedaży produktów wymienionych w punkcie 1 w pozycji 68 niniejszego wniosku Wnioskodawca powinien stosować stawkę VAT w wysokości 5%. Zgodnie z załącznikiem nr 10 do ustawy o podatku od towarów i usług dostawa gotowych posiłków i dań, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2% opodatkowana jest stawką 5 %.

Dla potwierdzenia swojego stanowiska Wnioskodawca powołuje się na wyroki TSUE: z dnia 10 marca 2011 roku C-497/09 (w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09
i C-502/09) i z dnia 2 maja 1996 roku w sprawie C-231/94. W wyroku z dnia 10 marca 2011 roku C-497/09 (w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09) TSUE uznał, iż sprzedaż przygotowywanych na miejscu posiłków w tym m.in.: kiełbasek z grilla, hot-dogów, frytek, szaszłyków oraz kotletów jest powiązana z różnymi elementami świadczenia usług. Stwierdził jednocześnie, iż przeważającym elementem tych transakcji w ich całościowym ujęciu jest dostawa gotowych dań lub artykułów żywnościowych do spożycia na miejscu, (...). „Jako że przygotowanie tych produktów jest pobieżne i znormalizowane i jest nierozerwalnie związane z tymi transakcjami" (...). A udostępnienie podstawowych urządzeń pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu ma charakter wyłącznie dodatkowy i drugorzędny. Sprzedaży towaru zawsze towarzyszy minimalny zakres świadczonych usług, jak umieszczenie towaru na półkach sklepowych czy wystawienie rachunku" (...), natomiast „działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności (...), od przygotowania posiłku do jego podania, i wiąże się z zapewnieniem klientowi infrastruktury obejmującej salę jadalną z pomieszczeniami przyległymi (szatnia itp.), meble i nakrycia. Osoby, które zawodowo realizują świadczenia wchodzące w skład działalności restauracyjnej, nakrywają do stołu, służą poradą klientom i udzielają im wyjaśnień w przedmiocie oferowanych artykułów żywnościowych i napojów, podają te produkty do stołu i wreszcie sprzątają stoły po konsumpcji". Biorąc powyższe pod uwagę wnioskodawca uważa. iż sprzedaż wyrobów o których mowa w opisie stanowi dostawę towarów, a nie świadczenie usług. Wnioskodawca zwraca uwagę na treść wyroku C-231/94 w którym TSUE podkreśla, iż transakcje w restauracjach charakteryzuje zespół cech i czynności a dostawa posiłku jest tylko częścią usługi choć stanowi dominujący ich element. TSUE rozróżnił także dostawę posiłków „na wynos”, która nie jest powiązana ze świadczeniem usług kreujących zwiększoną konsumpcję na miejscu. w rezultacie jedynie transakcje dokonywane w restauracjach o odpowiedniej infrastrukturze zapewnianej konsumentom (tzn. przykładowo z salą restauracyjną szatnią meblami, wyposażeniem, naczyniami), zostały potraktowane przez TSUE za świadczenie usług.

Biorąc pod uwagę przytoczone wyroki Wnioskodawca uważa, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie świadczy usług lecz dokonuje dostawy towarów. Świadczy o tym nie tylko charakter prowadzonej przez niego działalności jaką jest sprzedaż wyrobów gotowych w celu natychmiastowej konsumpcji lecz także brak odpowiedniej infrastruktury w punkcie sprzedaży, którą mógłby udostępnić klientom. Istotą transakcji dokonywanych przez Wnioskodawcę jest sprzedaż gotowych posiłków (produktów) przeznaczonych do konsumpcji we własnym zakresie.

Dotyczy pytania nr 2:

Według Wnioskodawcy do sprzedaży wszystkich dodatków wykazanych w punkcie 2 w pozycji 68 niniejszego wniosku powinien stosować stawkę VAT właściwą dla danego towaru wynikającą z przypisanego im symbolu PKWiU a nie traktować ich sprzedaży jako sprzedaży gotowych posiłków i dań (PKWiU ex 10.85.1). Towar ten zakupiony od dostawcy jest jedynie porcjowany i sprzedawany w stanie nieprzerobionym i nie stanowi osobnego dania czy posiłku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe w zakresie zastosowania obniżonych stawek podatku VAT dla sprzedaży produktów wymienionych w pytaniu nr 1,
• prawidłowe w zakresie zastosowania odpowiedniej stawki podatku VAT dla sprzedaży produktów wymienionych w pytaniu nr 2 wynikającej z przypisanego do nich symbolu PKWiU.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż dań typu fast food. W punkcie sprzedaży dostępne są gotowe wyroby gastronomiczne, takie jak: zapiekanki, hot-dogi, gyrosy, hamburgery, kebaby, frytki, tortille ,sosy, surówki. Dania po obróbce termicznej przeznaczone są do natychmiastowej konsumpcji. Dania są przygotowywane w punkcie sprzedaży, z gotowych produktów i półproduktów nabywanych od dostawców. Sposób przygotowania wyrobów gotowych w punkcie sprzedaży. W/w produkty są spożywane przez klienta poza punktem sprzedaży lub na miejscu siedzącym w punkcie sprzedaży - stoliki są przeznaczone do oczekiwania na podgrzanie produktu lub do szybkiej konsumpcji na miejscu. Klient kupując produkt nie ma żadnej gwarancji miejsca siedzącego. W punkcie sprzedaży nie jest prowadzona obsługa kelnerska, nie ma również sali restauracyjnej, rozumianej jako wnętrze z nakrytymi stołami, sztućcami, talerzami i kieliszkami. Nie ma także toalet, ani szatni. Klient nie ma możliwości wyboru produktów z karty dań a jedynie z tablicy. Kupujący ma znikomą możliwość konfigurowania produktu, w zasadzie tylko poprzez wybór sosu. Dla potrzeb statystycznych czynności będące przedmiotem zapytania są sklasyfikowane w PKD 56.10.A, zaś dla potrzeb przepisów podatkowych mieszczą się w PKWiU ex 10.85.1 - sprzedaż gotowych posiłków i dań. Produkty będące przedmiotem zapytania nie są produktami o zawartości alkoholu powyżej 1,2%. Oprócz w/w dań klient ma możliwość dokupienia do nich osobno porcji dodatków: ketchupu, majonezu, musztardy, sosu diablo, sosu greckiego, porcji cebulki prażonej, szczypiorku, porcji kukurydzy konserwowej, porcji kebabu, porcji sera żółtego, śmietanki do kawy, cytrynki do herbaty oraz chipsów ziemniaczanych, za które uiszcza osobną opłatę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia stawki podatku VAT dla sprzedaży wymienionych we wniosku produktów w szczególności takich jak: zapiekanki, hot-dogi, gyrosy, hamburgery, kebaby, frytki, tortille, oraz sprzedaży dodatków (jako oddzielnych produktów) tj. sosów, ketchupu, majonezu, prażonej cebuli, szczypiorku, porcji sera żółtego, śmietanki do kawy, cytryny do herbaty, chipsów ziemniaczanych oraz porcji kebabu drobiowego w okolicznościach wskazanych we wniosku.

Z analizy opisu sprawy wynika zatem, że rozstrzygając czy w konkretnej sprawie mamy do czynienia z jednym bądź wieloma świadczeniami istotne jest dokonanie tej analizy z punktu widzenia klienta, odbiorcy tych czynności. Poza tym ustalenie czy świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Zagadnienie odróżnienia dostawy posiłków i napojów od świadczenia usług gastronomicznych i cateringowych uregulowane jest w Rozporządzeniu wykonawczym Rady UE Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1), było ono również przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepisy Rozporządzenia wykonawczego stanowią w Polsce prawo bezpośrednio obowiązujące, które wiąże zarówno jednostki jak i organy państwowe. Zgodnie z preambułą do Rozporządzenia wykonawczego, wprowadzenie definicji usług restauracyjnych oraz cateringowych ma zapewnić jednolite traktowanie tego typu usług na terytorium Unii Europejskiej. Jednym z celów Rozporządzenia wykonawczego jest więc zagwarantowanie, że na obszarze całej Unii Europejskiej usługi restauracyjne i cateringowe definiowane i traktowane będą jednolicie. Stosowanie przepisów Rozporządzenia wykonawczego pozwala w szczególności na wykluczenie z kategorii usług restauracyjnych i gastronomicznych czynności, które w ogóle usług takich nie stanowią. Powyższe rozważania wskazują jednoznacznie na obowiązek stosowania definicji sformułowanej w Rozporządzeniu wykonawczym przy rozstrzyganiu czy na gruncie prawa polskiego dana czynność stanowi usługę gastronomiczną, czy też jest dostawą towarów.

Definicja usług restauracyjnych i cateringowych sformułowana została w art. 6 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego. Zgodnie z tym przepisem usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Ust. 2 art. 6 Rozporządzenia wykonawczego precyzuje natomiast, jakie czynności nie wchodzą w zakres usług restauracyjnych i cateringowych.

Zgodnie z tym przepisem „za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających”.

Z przywołanego przepisu art. 6 Rozporządzenia wykonawczego wynika literalnie, że usługa restauracyjna lub cateringowa składać się musi z następujących niezbędnych elementów:

1. dostarczenie gotowej lub niegotowej żywności przeznaczonych do spożycia przez ludzi,
2. wyświadczenie odpowiednich usług wspomagających pozwalających na ich natychmiastowe spożycie.

Decydującym warunkiem za uznaniem danej czynności za usługę restauracyjną lub cateringową jest istnienie „usług wspomagających”, co do których Rozporządzenie wykonawcze wskazuje, że:

1. w ramach usługi restauracyjnej i cateringowej wystąpić muszą usługi wspomagające – jeśli brak takich usług, czynność stanowi dostawę towarów,
2. usługi wspomagające muszą mieć charakter przeważający, w ten sposób, że przesądzają one o istnieniu usługi restauracyjnej lub cateringowej, w której dostawa towarów stanowi jedynie jeden z elementów – jeśli usługi wspomagające (choć istnieją) nie mają charakteru przeważającego, czynność stanowi dostawę towarów.

Wskazana definicja sformułowana w Rozporządzeniu wykonawczym stanowi implementację do aktu prawa stanowionego tez postawionych przez TSUE, dlatego też warto w tym zakresie odwołać się do orzecznictwa TSUE, które wskazuje na szereg zewnętrznych cech pozwalających na rozróżnienie usługi restauracyjnej od dostawy towarów.

W orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w sprawie Faaborg-Gelting Linien A/S przeciwko Finanzamt Flensburg (C-231/94), TSUE wskazał, że dostawa gotowych posiłków do bezpośredniego spożycia jest rezultatem szeregu usług, przy czym do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi. Transakcje w restauracjach charakteryzuje cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi w nich dominujący element. W związku z tym, Trybunał również w tym wyroku podkreślił, że w sytuacji, w której mamy do czynienia z transakcją składającą się z wielu elementów, należy w pierwszej kolejności uwzględnić wszelkie okoliczności przeprowadzenia danej transakcji.

Do powyższego wyroku odniósł się również TSUE w orzeczeniu z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 podtrzymując argumentację przedstawioną w wyroku w sprawie Faaborg-Gelting Linien. W przedmiotowym orzeczeniu Trybunał odnosząc się do kwestii określenia czy sprzedaż w przyczepach i na stoiskach gastronomicznych kiełbasek, frytek i innych gotowych produktów do spożycia na miejscu na ciepło stanowi dostawę towarów wskazał, że „w działalności będącej przedmiotem postępowań w sprawach C-497/09 i C-501/09 nie występują kelnerzy, nie doradza się w rzeczywistości klientom, nie ma serwisu w ścisłym znaczeniu, polegającego na przekazywaniu zamówienia do kuchni, układaniu dań na talerzach i podawaniu ich klientom, brakuje zamkniętych i ogrzewanych lokali przeznaczonych do konsumpcji dostarczonych produktów, brakuje szatni i toalet, brakuje też co do zasady naczyń, mebli i nakryć stołowych.”

W pkt 70 ww. orzeczenia Trybunał podkreślił, że „elementy świadczenia usług wskazane przez sąd krajowy polegają bowiem jedynie na istnieniu podstawowych urządzeń, to jest prostych kontuarów do konsumpcji bez miejsc siedzących, pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu, na świeżym powietrzu. Tego rodzaju podstawowe urządzenia wymagają jedynie nieznacznej działalności ludzkiej. Zatem elementy te stanowią jedynie świadczenia dodatkowe w minimalnym zakresie i nie zmieniają dominującego charakteru świadczenia głównego, jakim jest dostawa towarów”.

Ponadto Trybunał zauważył, że: „przeważającym elementem tych transakcji w ich całościowym ujęciu jest dostawa gotowych dań lub artykułów żywnościowych (…), a udostępnienie podstawowych urządzeń pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu ma charakter wyłącznie dodatkowy i drugorzędny. (…) konsumpcja na miejscu, która nie stanowi zasadniczej cechy owej transakcji nie może determinować jej charakteru”.

Mając na uwadze powyższe w kontekście przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że sprzedaż wymienionych we wniosku produktów, na zasadach opisanych we wniosku, stanowi dostawę towarów, a nie świadczenie usług. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży gotowych posiłków punkcie sprzedaży. Wnioskodawca sprzedaje również dodatki jako oddzielny towar. Klient spożywa wyrób poza punktem sprzedaży lub na miejscu siedzącym w punkcie sprzedaży, stoliki są przeznaczone do oczekiwania na podgrzanie produktu lub do szybkiej konsumpcji na miejscu.

Sprzedaż wyrobów oferowanych przez prowadzącego działalność gospodarczą nie jest zależna od wolnych miejsc, których z założenia jest mniej niż osób kupujących w danym czasie. W punkcie sprzedaży nie jest prowadzona obsługa kelnerska, nie ma również sali restauracyjnej, rozumianej jako wnętrze z nakrytymi stołami, sztućcami, talerzami i kieliszkami. Nie ma także toalet, ani szatni.

W związku z powyższym sprzedaż będących przedmiotem pytań nr 1 i 2 produktów stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Według art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Dla określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług do czynności, których przedmiotem są poszczególne towary i usługi, ustawodawca częstokroć odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Od dnia 1 stycznia 2011 r., na potrzeby podatku od towarów i usług, stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem sprzedawanych towarów czy wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz.Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Zatem z powyższego wynika, że opodatkowaniu obniżoną stawką podatku w wysokości 8% podlegają towary i usługi wymienione m.in. w załączniku nr 3 do ustawy.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 42 wskazano na „Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%” (PKWiU ex 10.85.1).

Należy w tym miejscu wskazać, że z treści art. 2 pkt 30 ustawy wynika, że przez zapis PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do wyrobów należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce - nazwa wyrobu. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania - konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Zauważa się też, że w świetle objaśnienia do powołanego wyżej załącznika nr 3 do ustawy, ww. wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy.

Ponadto, na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy o VAT, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W przywołanym załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, w pozycji 28 wymienione zostały także „Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%”, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 10.85.1.

W objaśnieniu do tego załącznika zaznaczono, że symbol „ex” dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Tak więc, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danego towaru lub usługi z danego grupowania.

Z opisu sprawy wynika, że będące przedmiotem pytania nr 1 produkty, sklasyfikowane zostały przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU ex 10.85.1 „Gotowe posiłki i dania”. Wnioskodawca wskazał także, że produkty te nie są produktami o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

A zatem, mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że dostawa będących przedmiotem pytania nr 1 produktów sprzedawanych przez Wnioskodawcę w punkcie sprzedaży, w sytuacji gdy, jak wskazał Wnioskodawca mieszczą się one w grupowaniu PKWiU ex 10.85.1. i nie są produktami o zawartości alkoholu powyżej 1,2% – podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 5%, na mocy art. 41 ust. 2a ustawy, w związku z poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy.

W pytaniu nr 2 Wnioskodawca powziął wątpliwość czy przy sprzedaży dodatków jako oddzielny towar Wnioskodawca powinien zastosować stawkę odpowiednio wynikającą z przypisanych do tych produktów symboli PKWiU.

Z opisu sprawy wynika, że będące przedmiotem pytania nr 2 produkty zostały następująco sklasyfikowane przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU:

• ketchup (PKWiU 10.84.12.0),
• majonez (PKWiU 10.84.12.0),
• musztarda (PKWiU 10.84.12),
• sos diablo (PKWiU 10.84.12.0),
• sos grecki (PKWiU 10.84.12.0),
• porcja cebulki prażonej (PKWiU 10.39.17.0),
• szczypiorek (PKWiU 01.13.44.0),
• porcji kukurydzy konserwowej (PKWiU 10.39.17.0),
• porcji kebabu drobiowego (PKWiU 10.12.10.0),
• porcji sera żółtego (PKWiU 10.51.40.0),
• śmietanka do kawy (PKWiU 10.51.12.0),
• cytryna do herbaty (PKWiU 10.32.17.0),
• chipsy ziemniaczane (PKWiU 10.31.14.0).
  
  

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony opis sprawy w szczególności to, że Wnioskodawca ww. produkty sprzedaje jako osobny towar za który uiszczana jest odrębna opłata i nie zalicza tych produktów do gotowych posiłków i dań o symbolu PKWiU 10.85.1, stwierdzić należy, że dostawa będących przedmiotem pytania nr 2 produktów sprzedawanych przez Wnioskodawcę w punkcie sprzedaży, w sytuacji gdy, jak wskazał Wnioskodawca przypisane są dla nich poszczególne symbole PKWiU – winna być opodatkowania właściwą stawką podatku VAT uwzględniając fakt zaklasyfikowania tych towarów wg PKWiU.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy jest:

• prawidłowe w zakresie zastosowania obniżonych stawek podatku VAT dla sprzedaży wymienionych w pytaniu nr 1 produktów,
• prawidłowe w zakresie zastosowania odpowiedniej stawki podatku VAT dla sprzedaży produktów wymienionych w pytaniu nr 2 wynikającej z przypisanego do nich symbolu PKWiU.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić jednocześnie należy, że w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie interpretację przepisów prawa podatkowego, nie mieści się analiza prawidłowości klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego.

Minister Finansów nie jest zatem uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej towaru będącego przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego we wniosku.

Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, a w szczególności nieprawidłowego zaklasyfikowania przez Wnioskodawcę czynności do grupowania PKWiU, powoduje, że interpretacja traci swoją ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.