2016.02.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-1342/15-2/KR
z 19 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2015 r. (data wpływu 31 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

określenia momentu poniesienia pierwszego wydatku,
prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem pojazdów samochodowych na cele prowadzonej działalności gospodarczej,
możliwości skorygowania nieodliczonej kwoty podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu poniesienia pierwszego wydatku, prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem pojazdów samochodowych na cele prowadzonej działalności gospodarczej oraz możliwości skorygowania nieodliczonej kwoty podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej zwana Spółką) jest czynnym podatnikiem i wykonuje czynności związane wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną. Spółka nabyła dla celów związanych z działalnością gospodarczą pojazdy samochodowe, które nie spełniają przesłanek wskazanych w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT. Samochody te nie posiadają i nie będą posiadały zaświadczeń, zgodnie z art. 86a ust. 10, z okręgowych stacji kontroli pojazdów o spełnieniu ww. przesłanek.

Spółka zdecydowała, że nowo zakupione pojazdy samochodowe na podstawie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, będzie wykorzystywała wyłącznie do działalności gospodarczej, co będzie określone w zasadach ich użytkowania oraz dokumentowane ewidencją przebiegu pojazdu, zgodnie z art. 86a ust. 4 - 8.

Art. 86a ust. 12 ustawy o VAT stanowi, że aby móc korzystać z prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej, podatnicy zobowiązani są złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację VAT-26 w terminie 7 dni od dnia, w którym ponieśli pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

W przypadku zakupu przedmiotowych pojazdów, Spółka definiuje pojęcie "pierwszy wydatek" jako datę wydania towarów (dokonania odbioru pojazdów od sprzedawcy) w dniu 8 grudnia 2015 r., co potwierdza data dostawy wskazana na fakturze zakupu ww. pojazdów samochodowych przez sprzedawcę.

W dniu 14 grudnia 2015 roku nastąpiła rejestracja pojazdów samochodowych i nadano im numery rejestracyjne, wydano dowody rejestracyjne oraz dokonano opłat związanych z rejestracją.

W przypadku ww. zakupionych pojazdów samochodowych informacja VAT-26 złożona została przez Spółkę do naczelnika właściwego urzędu skarbowego w dniu 22 grudnia 2015 r.

W informacji VAT-26, Spółka jako datę nabycia pojazdów oraz datę poniesienia pierwszego wydatku wskazała datę 8 grudnia 2015 roku, tj. datę wydania towaru (dokonania odbioru pojazdów).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z art. 86a ust. 12, termin 7 dni od dnia poniesienia pierwszego wydatku związanego z zakupionymi pojazdami samochodowymi należy liczyć od daty wydania towaru - odbioru pojazdów samochodowych (8 grudnia 2015 r.), czy też od dnia dokonania rejestracji, nadania numerów rejestracyjnych i poniesienia opłat z tym związanych (14 grudnia 2015 r.) lub daty zapłaty pierwszej faktury (faktury zakupu) związanej z ww. pojazdami (22 grudnia 2015 r.)?
Czy w wyniku przekroczenia 7-dniowego terminu do złożenia informacji VAT-26, Spółce będzie przysługiwało prawo do korekty VAT naliczonego wynikające z art. 90b i skorzystania z możliwości odliczenia pozostałej części VAT od zakupu ww. pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie w działalności gospodarczej?
Jeśli odpowiedź na pytanie nr 2 jest twierdząca, to czy Spółce przysługuje prawo do dokonania odliczenia pozostałej części podatku VAT od nabycia pojazdów samochodowych na podstawie zgłoszenia pojazdów samochodowych na druku VAT-26 w dniu 22 grudnia 2015 roku, poprzez wykazanie nieodliczonej części podatku VAT w części D3 (poz. 45) deklaracji VAT-7 za grudzień 2015 roku?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Spółki dotyczące pytania nr 1:

Od 1 kwietnia 2014 roku zmianie uległy zasady odliczania podatku naliczonego od wydatków ponoszonych w związku z użytkowaniem pojazdów samochodowych. Ustawodawca wprowadził dwie kategorie sposobu wykorzystywania samochodów w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika. Przyjęto, iż samochody mogą być wykorzystywane:

wyłącznie do działalności gospodarczej - sposób ich wykorzystania, ustalony przez podatnika w przyjętych zasadach oraz dodatkowo potwierdzony prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza możliwość jego użycia do celów niezwiązanych z działalnością (art. 86a ust. 3-4) lub
wykorzystywane zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i w celach prywatnych pracowników lub samego podatnika, tzw. „cele mieszane”. Wówczas podatnik nie jest zobowiązany prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu ani żadnej innej dokumentacji pozwalającej ustalić, w jakim stopniu pojazd wykorzystywany jest do celów prywatnych (art. 86a ust. 1, ust. 2 ustawy o VAT).

W pierwszym przypadku podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 100% VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących fakt poniesienia wydatków na użytkowanie tego pojazdu. Natomiast w przypadku wykorzystania pojazdu dla celów mieszanych podatnik jest uprawniony odliczyć 50% VAT naliczonego od takich samych wydatków.

Podatnicy wykorzystujący pojazdy wyłącznie do celów działalności gospodarczej są zobowiązani zawiadomić o tym fakcie naczelnika urzędu skarbowego, ustalić zasady wykorzystywania pojazdu oraz prowadzić szczegółową ewidencję przebiegu pojazdu począwszy od dnia rozpoczęcia wykorzystania pojazdu do dnia zakończenia wykorzystywania go wyłącznie do celów działalności gospodarczej (art. 86a ust. 6 ustawy o VAT).

W Spółce funkcjonują wewnętrzne regulacje wynikające z obowiązku spełnienia art. 86a ust. 3-8 ustawy o VAT: regulamin korzystania z pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie w działalności gospodarczej, ewidencje przebiegu pojazdów dla wszystkich pojazdów wykorzystywanych wyłącznie w działalności gospodarczej.

Ponadto Spółka dokonała zgłoszenia na druku VAT-26 tych pojazdów samochodowych, które wykorzystywane są wyłącznie w działalności gospodarczej.

Spółka przyjęła, że datą nabycia oraz poniesienia pierwszego wydatku jest data wydania towaru przez sprzedawcę, tj. fizycznego odbioru pojazdów przez Spółkę od sprzedawcy (8 grudnia 2015 r.). Spółka ma wątpliwość, czy prawidłowo określiła datę poniesienia pierwszego wydatku, jako datę odbioru nowych pojazdów - czy ta data nie jest zbyt wczesna.

W dniu odbioru, pojazdy te nie miały jeszcze nadanych numerów rejestracyjnych, które są niezbędne do dokonania zgłoszenia na druku VAT-26. Pierwszy wydatek nastąpił w dniu rejestracji pojazdów (14 grudnia 2015) i były to opłaty dotyczące nadania numerów rejestracyjnych. Zatem pierwsze wydatkowanie środków pieniężnych związanych z tymi pojazdami nastąpiło w dniu 14 grudnia 2015 roku. Opłaty dotyczące rejestracji pojazdów nie podlegają przepisom ustawy o VAT.

Zapłata faktur za nabycie pojazdów nastąpiła w dniu 22 grudnia 2015 roku. Jest to pierwsza faktura związana z nabyciem i użytkowaniem ww. pojazdów samochodowych.

Ze względu na konieczność wyznaczenia norm zużycia paliwa dla ww. pojazdów, do dnia sporządzenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Spółka nie dokonała tankowania ani innego zakupu opodatkowanego podatkiem VAT dotyczącego ww. pojazdów.

Stanowisko Spółki dotyczące pytania nr 2 i 3:

Spółka dokonała zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o wykorzystywaniu ww. pojazdów wyłącznie do celów działalności gospodarczej w dniu 22 grudnia 2015 roku. Tym samym za okres od 8 grudnia 2015 (przyjętej przez Spółkę daty pierwszego wydatku) do 21 grudnia 2015 roku, Spółka utraciła prawo do odliczenia 100% VAT od wydatków związanych z tymi pojazdami, w tym od zakupu samych pojazdów.

Składając w dniu 22 grudnia 2015 deklarację VAT-26, nastąpiła zmiana wykorzystania pojazdu z celów mieszanych (nieuprawniających do pełnego odliczenia VAT od zakupu) do celów związanych wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Na podstawie art. 90 b ustawy o VAT, istnieje możliwość dokonywania korekt podatku naliczonego odliczonego w całości, bądź odliczonego w części podatku naliczonego w sytuacji zmiany wykorzystywania pojazdu.

Spółka jest zdania, że przesyłając naczelnikowi urzędu skarbowego informację VAT-26 w dniu 22 grudnia 2015 r. o wykorzystywaniu ww. pojazdów wyłącznie do działalności gospodarczej, a także spełniając inne warunki dotyczące prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, Spółka ma prawo dokonać korekty i odliczyć pozostałą część (50%) nieodliczonego podatku VAT w pełnej wysokości, tj. za okres 60 miesięcy, licząc od grudnia 2015 roku (art. 90b ust. 1).

W opisanym przypadku Spółka stoi na stanowisku że prawidłowym postępowaniem będzie:

odliczenie kwoty 50 % podatku VAT od zakupu pojazdów i wykazanie jej w części D2, poz. 42 deklaracji VAT-7 (wersja 15) - zgodnie z art. 86 ust. 10 oraz ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT, w związku z art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT - odliczenie nastąpi w terminie przed złożeniem informacji VAT-26,
odliczenie pozostałej kwoty 50 % podatku VAT od faktury zakupu ww. pojazdów i wykazanie jej w części D3, poz. 45 deklaracji VAT-7 (wersja 15) - zgodnie z art. 90b ust. 1 pkt 2 - czynność ta nastąpi po dacie złożenia informacji VAT-26, ale przed dniem złożenia deklaracji VAT-7 za grudzień 2015, czyli również w grudniu 2015 roku.

W przypadku, gdyby Spółka nie wykazała kwoty nieodliczonej części (50%) podatku VAT w części D3 deklaracji VAT-7 za grudzień 2015 roku w terminie składania tej deklaracji i czekała na wydanie interpretacji indywidualnej, to odliczenie nieodliczonej części (50%) podatku VAT winno nastąpić poprzez złożenie korekty deklaracji VAT-7 za grudzień 2015 r. z uzupełnionymi zapisami w części D3, pozycja 45. W efekcie Spółka dokona korekty odliczenia pozostałej części (50%) nieodliczonego podatku VAT w pełnej wysokości, tj. za okres 60 miesięcy, licząc od grudnia 2015 roku.

Tym samym w deklaracji VAT-7 za grudzień 2015 roku (miesiąc w którym zakupione zostały pojazdy) nastąpi odliczenie podatku VAT naliczonego od faktury zakupu w pełnej wysokości, z prezentacją w deklaracji VAT-7 odpowiednio w części D2 i D3 co wynika z zapisów art. 90b ust. 4.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Treść przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wskazuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w towarach i usługach, które zostały przez niego zakupione, jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów i usług, a podatkiem należnym z tytułu wykonywanych przez podatnika czynności opodatkowanej.

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Ww. przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków esksploatacyjnych dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku „mieszanego”, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

W myśl art. 86a ust. 6 ustawy ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności. Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 10 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Natomiast w myśl art. 86 ust. 10b ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 10c ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d, 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Natomiast, zgodnie z ust. 13, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Przez pierwszy wydatek należy rozumieć czynność podlegającą przepisom ustawy, a zatem może to być wyłącznie wydatek, do którego stosuje się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Kwestie korekty podatku naliczonego w sytuacji gdy podatnik nabył pojazd samochodowy zostały uregulowane w art. 90b ustawy.

Zgodnie z art. 90b ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy w ciągu 60 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania pojazd samochodowy:

o którym mowa w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, nastąpi zmiana jego wykorzystania na wykorzystywanie do celów działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza podatnik jest obowiązany do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu;

w odniesieniu do którego kwotę podatku naliczonego stanowiła kwota, o której mowa w art. 86a ust. 1, nastąpi zmiana jego wykorzystywania na wykorzystywanie wyłącznie do działalności gospodarczej, podatnik jest uprawniony do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu.

Natomiast, w myśl art. 90b ust. 2 ww. ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 1, nastąpi sprzedaż pojazdu samochodowego, uznaje się, że wykorzystanie tego pojazdu zostało zmienione na wykorzystanie wyłącznie do działalności gospodarczej, aż do końca okresu korekty.

Z kolei, zgodnie z art. 90b ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio również w przypadku, o którym mowa w art. 86a ust. 13.

W myśl art. 90b ust. 4 ww. ustawy, na potrzeby korekty, o której mowa w ust. 1, uznaje się że pojazd samochodowy odpowiednio nie jest już wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej albo jest wykorzystywany wyłącznie do takiej działalności począwszy od miesiąca, w którym nastąpiła zmiana jego wykorzystywania. Korekty tej dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem i wykonuje czynności związane wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną.

Spółka nabyła dla celów związanych z działalnością gospodarczą pojazdy samochodowe, które nie spełniają przesłanek wskazanych w art. 86a ust. 9 ustawy. Samochody te nie posiadają i nie będą posiadały zaświadczeń, zgodnie z art. 86a ust. 10, z okręgowych stacji kontroli pojazdów o spełnieniu ww. przesłanek.

W przypadku zakupu niniejszych pojazdów, Spółka zdefiniowała pojęcie "pierwszy wydatek" jako datę wydania towarów (dokonania odbioru pojazdów od sprzedawcy) w dniu 8 grudnia 2015 r., co potwierdza data dostawy wskazana na fakturze zakupu ww. pojazdów samochodowych przez sprzedawcę.

W dniu 14 grudnia 2015 roku nastąpiła rejestracja pojazdów samochodowych i nadano im numery rejestracyjne, wydano dowody rejestracyjne oraz dokonano opłat związanych z rejestracją.

W przypadku ww. pojazdów samochodowych informacja VAT-26 złożona została przez Spółkę do naczelnika właściwego urzędu skarbowego w dniu 22 grudnia 2015 r.

W informacji VAT-26, Spółka jako datę nabycia pojazdów oraz datę poniesienia pierwszego wydatku wskazała datę 08 grudnia 2015 roku, tj. datę wydania towaru (dokonania odbioru pojazdów).

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą określenia momentu poniesienia pierwszego wydatku.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zdarzenie, z tytułu którego Wnioskodawca poniósł wydatek dotyczy czynności stanowiącej zadania realizowane przez ograny władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy, które w myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatników. Zatem wydatek z tytułu opłaty za rejestrację samochodu nie jest wydatkiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Oznacza to, że za pierwszy wydatek związany z pojazdem, o którym mowa w art. 86a ust. 12 ustawy należy uznać czynność, która będzie podlegać ustawie o podatku od towarów i usług. Wówczas Wnioskodawca jest obowiązany zaprowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, jak również w terminie 7 dni od dnia poniesienia tego wydatku, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach. W związku z tym, w analizowanej sytuacji Wnioskodawca poprawnie określił moment poniesienia pierwszego wydatku, jako dzień wydania pojazdów, tj. 8 grudnia 2015 r.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia momentu poniesienia pierwszego wydatku związanego z pojazdami samochodowymi należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również prawo do odliczenia w związku z nabyciem pojazdów samochodowych oraz możliwości skorygowania podatku naliczonego.

Kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Dla celów pełnego odliczania VAT – fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Przykładowo może tego dokonać za pomocą wprowadzonych regulaminów, umów, zarządzeń wraz z podjęciem dodatkowych działań zabezpieczających ich wykonanie. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności przedsiębiorstwa i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Okolicznościami potwierdzającymi obiektywnie brak możliwości użytku prywatnego może być przykładowo nadzór nad używaniem pojazdów w trakcie wykonywania obowiązków służbowych lub w przypadku używania pojazdu przez pracownika do celów służbowych obowiązek zostawiania po godzinach pracy na parkingach przedsiębiorstwa, bez możliwości ich pobrania poza tymi godzinami, w tym w weekendy, na cele inne niż wyłącznie działalność przedsiębiorstwa.

Nie można natomiast obiektywnie uznać wykorzystywania pojazdu wyłącznie do celów działalności gospodarczej w przypadku, gdy zostaną ustalone zasady używania pojazdów, jednakże nie istnieją żadne zabezpieczenia gwarantujące ich przestrzeganie - przykładowo istnieje zakaz używania przez pracowników pojazdów do celów prywatnych, jednakże nikt nie weryfikuje czy zakaz ten jest respektowany.

Jak wyżej wskazano, działania mające na celu wyeliminowanie użytku prywatnego muszą być dostosowane do specyfiki działalności podatnika. W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że niniejsze samochody będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, co będzie potwierdzone wewnętrznymi uregulowaniami i prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu. Ponadto, Wnioskodawca poinformował właściwego naczelnika urzędu skarbowego na odpowiednim formularzu o wykorzystywaniu pojazdu do celów działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył samochód 8 grudnia 2015 r. Zatem, otrzymanie samochodu i wystawienie faktury nastąpiło w miesiącu grudniu 2015 r. Jednakże – jak wynika z opisu sprawy – Wnioskodawca nieterminowo złożył informację VAT-26 naczelnikowi urzędu skarbowego o tym pojeździe, tj. nie złożył jej w terminie 7 dni od dnia, w którym poniósł pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami – z ich nabyciem.

Tym samym, w związku ze spóźnieniem w złożeniu VAT-26 Zainteresowanemu przysługiwało prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodu, o którym mowa w rozpatrywanej sprawie wynikającego z otrzymanej faktury – zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w powiązaniu z ust. 12 i ust. 13 tego artykułu ustawy. Jednakże z uwagi na fakt, że w dniu 22 grudnia 2015 r. złożono informację VAT-26, Wnioskodawcy przysługuje prawo do korekty kwoty nieodliczonej podatku w wysokości 50% kwoty podatku wykazanej na fakturze, w trybie przewidzianym w art. 90b ustawy.

Ponieważ Wnioskodawca – jak wynika z opisu sprawy – dokonał odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodu w deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2015 r., kiedy to warunek złożenia VAT-26 został spełniony, dlatego też Zainteresowanemu przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku w tym terminie.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii jest prawidłowe.

Wnioskodawca powziął również wątpliwość dotyczącą pozycji ujęcia w deklaracji VAT-7 nieodliczonej części podatku.

Należy wskazać, że z uwagi na nieterminowe złożenie informacji VAT-26 w momencie zakupu podatnikowi przysługiwało odliczenia 50% podatku wynikającego z faktury zakupu i takiego odliczenia Wnioskodawca winien dokonać w deklaracji dla potrzeb VAT-7 wersja 15 (określona rozporządzeniem Ministra Finansów w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług z dnia 18 czerwca 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 914)) za grudzień 2015 r. w poz. 41 i 42. W tej samej deklaracji podatnikowi przysługuje korekta kwoty nieodliczonej, w związku z tym pozostałe 50% podatku powinno zostać wykazane w deklaracji za grudzień 2015 r. w poz. 45.

Natomiast, gdyby Wnioskodawca nie wykazał nieodliczonej części (50%) podatku w deklaracji VAT-7 za grudzień 2015 r., składanej w terminie do 25 stycznia 2016 r., to odliczenie tej części podatku powinno nastąpić poprzez złożenie korekty deklaracji VAT-7 za grudzień 2015 r. na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy, z uzupełnionymi zapisami w pozycji 45.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w tej części zostało uznane za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. W przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin