Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-972/15/MG
z 10 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 listopada 2015 r. (data wpływu 16 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z 2 lutego 2016 r. (data wpływu 5 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn.: „…” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. „…”.

Wniosek został uzupełniony pismem z 2 lutego 2016 r. (data wpływu 5 lutego 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 26 stycznia 2016 r. znak: IBPP2/4512-972/15/MG.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny (doprecyzowany w ww. piśmie z 2 lutego 2016 r.):

Miasto C. zrealizowało w latach 2008-2013 projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego pn.: „…” - wniosek o dofinansowanie projektu. W dniu 20 października 2015 r. Zarząd Województwa X podjął uchwałę nr XX, w której wybrał niniejszy projekt do dofinansowania w ramach Priorytetu VII Transport, Poddziałanie 7.1.1. … woj. x na lata 2007-2013.

Miasto C. po podpisaniu umowy o dofinansowanie stało się beneficjentem przedmiotowego projektu, a otrzymane z Urzędu Marszałkowskiego woj. x środki pieniężne zostaną wykorzystane zgodnie z zapisami umowy o dofinansowanie.

Przedmiotem niniejszego projektu jest przebudowa wiaduktu drogowego w ciągu X. w km 0+365 nad dwutorową linią PKP wraz z odcinkami dróg; wykonanie odwodnienia wiaduktu; przebudowa istniejących sieci sanitarnych, elektrycznych, teletechnicznych oraz sieci gazowej; budowa oświetlenia ulicznego. Realizacja projektu zakładała poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego na modernizowanym obiekcie.

Podczas realizacji projektu Wnioskodawca dokonał płatności na podstawie wystawionych przez wykonawcę dostaw i usług faktur vat za zrealizowanie przedmiotu projektu zgodnie z dokumentacją projektową i postanowieniami SIWZ oraz działania promocyjne w ramach projektu.

Jednostką realizującą przedmiotowy projekt była jednostka organizacyjna miasta - Miejski Zarząd Ulic i Mostów w C., który figuruje jako nabywca na wystawionych przez wykonawcę prac fakturach vat. Jedynie na fakturach wystawionych przez wykonawcę działań promocyjnych, jako nabywca figurował będzie Wnioskodawca.

W ramach projektu zostały poniesione koszty związane z wykonaniem robót budowlanych, instalacyjnych i infrastrukturalnych. Refundacja poniesionych kosztów nastąpi na podstawie przedstawionych faktur vat.

Bezpośrednim beneficjentem projektu jest C.-Miasto na prawach powiatu. Natomiast beneficjentami pośrednimi będą; mieszkańcy C., użytkownicy drogi będącej przedmiotem projektu, turyści odwiedzający C., potencjalni inwestorzy biznesowi.

W dniu 23 października 2015 r. Urząd Marszałkowski woj. x w ramach uzupełnienia wniosku o podpisanie umowy o finansowanie wystąpił do Urzędu Miasta C. z prośbą o podanie informacji czy Miejski Zarząd Ulic i Mostów w C. nie będący podatnikiem podatku vat ma możliwość odzyskania podatku vat w ramach realizacji przedmiotowego projektu.

W wyniku realizacji projektu Miejski Zarząd Ulic i Mostów nie będzie osiągał żadnych przychodów.

Realizacja projektu nie jest związana w żadnym zakresie z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarowi usług vat w zawiązku z powyższym Wnioskodawca zwraca się z prośbą o interpretację indywidualną w podanym poniżej zakresie.

Wniosek został uzupełniony ww. pismem z 2 lutego 2016 r. (data wpływu 5 lutego 2016 r.) o następujące informacje:

1. Miejski Zarząd Dróg i Mostów w C. nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
2. Wnioskodawca jest jednostką budżetową.
3. Modernizowany obiekt mostowy na pl. X w C. jest częścią drogi powiatowej, jest obiektem ogólnodostępnym tzn. jest udostępniony do użytkowania nieodpłatnie.
   
   

Na fakturach dotyczących realizacji projektu modernizacji obiektu jako nabywca widnieje Miejski Zarząd Dróg i Mostów w C.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istnieje możliwość obniżenia przez Miejski Zarząd Ulic i Mostów kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług dokonanych w związku z realizacją niniejszego projektu ?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Miejskiego Zarządu Ulic i Mostów w C., wobec stanu faktycznego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 z póż. zm.) nie istnieje możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur vat dotyczących prac i usług związanych z realizacją niniejszego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki prawnopodatkowe, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyższego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazać należy że z dniem 1 kwietnia 2013 r. ust. 2 art. 15 otrzymał brzmienie „działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powiat, w rozumieniu ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 1445 ze zm.), jest jednostką samorządu terytorialnego. Posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym.

Należy zauważyć, że zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminu „jednostka budżetowa”, wobec czego należy posiłkować się definicją legalną zawartą w ustawie z dnia 27 sierpnia 2007 r. o finansach publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 885, ze zm.).

Jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu,a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego (art. 11 ust. 1 tej ustawy).

Stosownie do brzmienia ust. 3 powyższego artykułu, podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej „planem finansowym jednostki budżetowej”.

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych ustaw, tworzą, łączą i likwidują organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego – gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, tworząc jednostkę budżetową, organ, o którym mowa w ust. 1, nadaje jej statut, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej, oraz określa mienie przekazywane tej jednostce w zarząd.

Jak wskazano powyżej, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 460 ze zm.), zgodnie z którym drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

Stosownie do art. 6a ust. 1 Ustawy o drogach publicznych, do dróg powiatowych zalicza się drogi inne niż określone w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1, stanowiące połączenia miast będących siedzibami powiatów z siedzibami gmin i siedzib gmin między sobą.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

W myśl ust. 2 ww. art. 19, zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5 i 8, są dla dróg:

1. krajowych – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;
2. wojewódzkich – zarząd województwa;
3. powiatowych – zarząd powiatu;
4. gminnych – wójt (burmistrz, prezydent miasta).
   
   

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca, jako jednostka organizacyjna Miasta C., realizował projekt pn.: „…”, dofinansowanego w ramach priorytetu VII Transport, poddziałanie 7.1.1. Modernizacja i rozbudowa kluczowych elementów sieci drogowych regionalnego programu operacyjnego woj. x na lata 2007-2013. Wnioskodawca figurował, jako nabywca, na fakturach VAT wystawionych przez wykonawcę prac związanych z projektem. Beneficjentem projektu było miasto na prawach powiatu, tj. Miasto C. Realizacja projektu nie jest związana w żadnym zakresie z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W wyniku realizacji projektu Miejski Zarząd Ulic i Mostów w C. nie będzie osiągał żadnych przychodów. Modernizowany obiekt jest częścią drogi powiatowej i jest obiektem ogólnodostępnym, jest udostępniany nieodpłatnie. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jak wskazał Wnioskodawca mienie powstałe w wyniku realizowanego projektu będzie ogólnodostępne, publiczne i udostępniane użytkownikom nieodpłatnie. Ponadto prace związane z realizacja projektu zostały udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę, który nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a tylko taki status umożliwia podatnikowi dokonanie odliczenia podatku naliczonego poprzez złożenie stosownej deklaracji podatkowej. W rezultacie stwierdzić należy, że nie został spełniony warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego w fakturach dokumentujących wydatki poniesione w ramach realizacji projektu pn. „…”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, interpretacja traci ważność w przypadku zmiany stanu prawnego lub w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.