2016.02.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-1326/15-2/KC
z 15 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z póżn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2015 r. (data wpływu 29 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z VAT dla świadczonych usług dotyczących funduszy inwestycyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z VAT dla świadczonych usług dotyczących funduszy inwestycyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka N. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest polską spółką prawa handlowego, działającą na rynku profesjonalnych usług doradczych i analitycznych. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD) jednym z głównych przedmiotów działalności Spółki jest doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKD 74.14.A) oraz działalność związana z zarządzaniem holdingami (PKD 74.15.Z). Wnioskodawca świadczy usługi przy pomocy osób fizycznych, które posiadają wiedzę i doświadczenie niezbędne dla obsługi podmiotów gospodarczych w powyższym zakresie.

W przyszłości Wnioskodawca rozważa zawarcie umowy świadczenia usług ze spółką Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych C. S.A. (dalej: "C. TFI"), polską spółką prawa handlowego, działającą na podstawie ustawy z 27 maja 2014 r. o funduszach inwestycyjnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2014 r., poz. 157 ze zm.; dalej "u.f.i.") prowadzącą działalność w zakresie zarządzania i administrowania funduszami inwestycyjnymi, inwestującymi zarówno w aktywa publiczne jak i niepubliczne. Przedmiotem działalności C. TFI, zgodnie z ustawą o funduszach inwestycyjnych, jest tworzenie funduszy inwestycyjnych i subfunduszy, zarządzanie nimi i reprezentowanie funduszy inwestycyjnych w stosunkach z osobami trzecimi. C. TFI jest także organem utworzonych funduszy inwestycyjnych (zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych jest to wyłączna działalność C. TFI).

C. TFI zarządza m.in. C. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty (dalej: "Fundusz"), składającym się z dwóch subfunduszy: Subfunduszu C. P. (dalej: "Subfundusz P.") oraz Subfunduszu A. (dalej: "Subfundusz AR"; dalej łącznie "Subfundusze”). Usługi świadczone przez C. TFI na rzecz Funduszu są zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Oba Subfundusze stosują m.in. jedną strategię w zakresie inwestycji private equity, tj. Strategię P. ("Strategia P."). Przedmiotem inwestycji Subfunduszu P. są, co do zasady, udziały w spółkach nienotowanych na GPW (inwestycje w aktywa w famach Strategii P.), które mogą stanowić do 100% inwestycji w ramach Subfunduszu. W portfelu inwestycyjnym mogą jednak znaleźć się również akcje spółek notowanych w obrocie publicznym. Subfundusz AR, co do zasady, inwestuje w akcje spółek notowanych do 100% aktywów oraz do 30% aktywów w inwestycje w ramach Strategii P. Strategia P. jest zgodna ze statutem Funduszu.

2 Strategia P.

Przedmiotem umowy między Wnioskodawcą a C. TFI będzie zlecenie przez C. TFI Wnioskodawcy świadczenia części usług związanych z działalnością Funduszu, przy czym usługi te miałyby dotyczyć Strategii P. zarówno w ramach działalności Subfunduszu P. jak i Subfunduszu AR. Za świadczenie usług Wnioskodawcy przysługiwałoby ustalone wynagrodzenie.

Zgodnie z ustaleniami, C. TFI ma zlecić Wnioskodawcy świadczenie usługi kompleksowej, w ramach której Spółka będzie zobowiązana do wykonywania w szczególności następujących działań w ramach Strategii P.:

Poszukiwanie projektów inwestycyjnych;
Wstępna weryfikacja projektów inwestycyjnych;
Przygotowywanie analiz dotyczących dostępnych inwestycji;
Uczestnictwo w spotkaniach z potencjalnymi i obecnymi inwestorami;
Przygotowywanie materiałów związanych z prowadzonymi projektami oraz inwestycjami;
Opracowywanie strategii wyjścia z poszczególnych inwestycji;
Pomoc w utrzymaniu relacji z lokalnymi, regionalnymi i globalnymi partnerami Funduszu;
Przygotowywanie materiałów potrzebnych do wyjścia z inwestycji, w tym przygotowywanie spółek do weryfikacji due diligence;
Analiza dokumentacji dotyczącej poszczególnych transakcji.

Czynności te, mając na uwadze cele inwestycyjne Funduszu, są specyficzne dla obsługi inwestycji w obszarze private equity. Winny być one rozpatrywane łącznie, albowiem tworzą one z punktu widzenia Funduszu usługę kompleksową w tym znaczeniu, że podział takiego świadczenia z ekonomicznego punktu widzenia byłby sztuczny.

Z tego względu, Wnioskodawca nie przejmuje wykonywania jedynie części usług wyłącznie na rzecz Subfunduszu P., przy jednoczesnym braku zaangażowania w planowanie i realizowanie inwestycji w ramach Subfunduszu AR lub odwrotnie. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą właściwe z punktu widzenia Strategii P., z uwagi na zaangażowanie obu Subfunduszy w inwestycje z sektora private equity.

Powyższe usługi stanowią katalog czynności, które są specyficzne dla prowadzenia działalności w zakresie zarządzania funduszami inwestycyjnymi w tym znaczeniu, że zasadniczo jedynie dla podmiotów prowadzących działalność inwestycyjną, tj. w odpowiedni sposób lokujących aktywa przekazane im przez inwestorów w wybrane inwestycje, wykazują one wymierną i znaczącą wartość rynkową. Wnioskodawca świadczyć będzie powyższe usługi całościowo, tj. zapewniając kompleksową obsługę we wskazanym zakresie, przez co C. TFI będzie mogło w istotny sposób ograniczyć własne środki kadrowe i administracyjne, podejmując aktywność w celu zapewnienia wsparcia dla Funduszu. Ponadto z uwagi na specyfikę przekazanych Wnioskodawcy czynności w zakresie obsługi inwestycji C. TFI, usługi te będą miały istotne znaczenie ze względu na prowadzoną przez C. TFI działalność.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczenie przez Wnioskodawcę wskazanych we wniosku usług na zlecenie C. TFI w ramach Strategii P., związanych z funkcjonowaniem Funduszu i Subfunduszy P. i AR, podlegało będzie zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz.U. nr 177, poz. 1054; dalej "Ustawa o VAT")?

Zdaniem Wnioskodawcy,

W ocenie Wnioskodawcy, świadczone na zlecenie C. TFI czynności opisane w pkt (a) - (i) dedykowane Subfunduszowi P. oraz Subfunduszowi AR w zakresie inwestycji w obszarze Strategii P. powinny być uznane za usługę zwolnioną z VAT w świetle art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) Ustawy o VAT w zw. z art. 135 ust. 1 lit. g) dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 11 grudnia 2006 r.; dalej "Dyrektywa VAT").

Stan prawny

Na podstawie art. 43 ust 1 pkt 12 lit a) Ustawy o VAT zwolnieniu z opodatkowania podlega świadczenie usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych. Z kolei na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b) Ustawy o VAT zwolnione z opodatkowania jest świadczenie usług zarządzania portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych lub ich częścią. Zgodnie z definicją przewidzianą w art. 3 ust. 1 u.f.i., przez fundusz inwestycyjny należy rozumieć osobę prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego (a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego) proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Powyższe przepisy dotyczące zwolnienia dla zarządzania funduszami inwestycyjnymi stanowią transpozycję do polskiego porządku prawnego regulacji unijnych wyrażonych w Dyrektywie VAT. Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy VAT, państwa członkowskie są zobowiązane zwolnić z opodatkowania transakcje zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi. Określenie funduszy, względem których zastosowanie znajdzie omawiany przepis, pozostawione zostało uznaniu państw członkowskich.

W tym miejscu należy dodać, że ww. przepis Dyrektywy VAT zastąpił przepis art. 13 cz. B lit. d) pkt 6) dyrektywy Rady 77/388 EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (dalej "Szósta Dyrektywa"), co wynika wprost z załącznika XII do Dyrektywy VAT "tabela korelacji".

W polskim porządku prawnym do 1 kwietnia 2013 r. istniała definicja usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi dla potrzeb opodatkowania VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 8 Ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 1 kwietnia 2013 r. poprzez zarządzanie funduszami inwestycyjnymi należało rozumieć:

Zarządzanie aktywami;
Dystrybucję tytułów uczestnictwa;
Tworzenie rejestrów uczestników i administrowanie nimi;
Prowadzenie rachunków i rejestrów aktywów
Przechowywanie aktywów.

Z dniem 1 kwietnia 2013 r. ww. przepis ten został uchylony ze względu na swoją niezgodność z regulacjami unijnymi, tj. art. 135 ust. 1 lit g) Dyrektywy VAT, która nie definiuje usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi, a ponadto nie pozwala państwom członkowskim na wprowadzanie takiej definicji w przepisach krajowych. Bezpośrednie przyczyny omawianej zmiany legislacyjnej wynikają także z uzasadnienia do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Sejm RP VII kadencji, druk sejmowy nr 805; dalej: "Uzasadnienie Nowelizacji"):

„Celem zaproponowanej zmiany jest dostosowanie przepisów ustawy o podatku od towarów usług do orzecznictwa TSUE.”
„W wyroku w sprawie C-169/04 Abbey National sąd wskazał, że art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy (art. 135 ust. 1 lit. g) dyrektywy 2006/112/WE nie zawiera żadnej definicji pojęcia zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi. Wykładnia tego przepisu powinna być dokonywana z uwzględnieniem kontekstu, w jaki się wpisuje, celów oraz układu tej dyrektywy oraz z uwzględnieniem zwłaszcza ratio legis zwolnienia, które przewiduje - pkt 59 tego wyroku.”
„Trybunał www. wyroku orzekł, że pojęcie "zarządzania" funduszami powierniczymi, o którym mowa w art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy jest autonomicznym pojęciem prawa wspólnotowego, którego treść nie może być zmieniona przez państwa członkowskie - (..) o ile występuje niejasność co do zakresu stosowania tego przepisu w wersji angielskiej i niderlandzkiej, o tyle z wersji duńskiej, niemieckiej, francuskiej i włoskiej wynika w szczególności, że art. 13(B) (d) (6) szóstej dyrektywy zawiera odesłanie do definicji państw członkowskich jedynie w odniesieniu do pojęcia "funduszy powierniczych" (pkt 41).”
„W świetle powyższego państwa członkowskie nie są uprawnione do definiowania w prawie krajowym pojęcia "zarządzania funduszami inwestycyjnymi", dlatego też uzasadnione jest usunięcie przepisu art. 43 ust. 8 z ustawy o VAT.”

Jak wynika z Uzasadnienia Nowelizacji, powołując się na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej "TSUE" lub "Trybunał") ustawodawca doszedł do wniosku, że przepis przewidujący definicję zarządzania funduszami inwestycyjnymi stanowi normę niezgodną z unijną regulacją dotyczącą zwolnienia z opodatkowania VAT. Tym samym przesądził, że w celu dokonania prawidłowej wykładni przepisów Ustawy o VAT normujących zwolnienie z opodatkowania VAT dla świadczenia usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi, podatnik winien każdorazowo odwoływać się do wykładni unijnych regulacji, zawartej w orzeczeniach TSUE.

Orzecznictwo TSUE

W celu określenia zakresu zwolnienia dla świadczenia usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi, Wnioskodawca, w ślad za sugestią ustawodawcy, odniesie się do tez zawartych w orzeczeniach TSUE. Jedynie taka analiza przedmiotowej kwestii pozwala na ustalenie skutków prawnopodatkowych na gruncie ustawy o VAT czynności, które zmierza świadczyć Wnioskodawca. Podobne stanowisko jest prezentowane także w orzecznictwie krajowym. W wyroku z 17 stycznia 2013 r., sygn. III SA/Wa 1466/12 WSA w Warszawie stwierdził, że "skoro pojęcie "zarządzania" specjalnymi funduszami inwestycyjnymi przewidziane w art. 135 dyrektywy VAT z 2006 r. stanowi autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, powinno być zdefiniowane, również w prawie krajowym, z punktu widzenia prawa wspólnotowego, a jego treści nie można zmienić w wewnętrznych aktach prawodawczych poszczególnych państw członkowskich".

Odnosząc się w pierwszej kolejności do powołanego w uzasadnieniu orzeczenia C-169/04 Abbey National należy wskazać, że TSUE potwierdził możliwość świadczenia różnych odrębnych usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi na rzecz podmiotów zbiorowego inwestowania przez podmioty trzecie (pkt 67 uzasadnienia wyroku).

TSUE wyprowadził w tym zakresie własną quasi definicję usług zarządzania. Jak wynika z pkt 70 uzasadnienia, aby usługi te podlegały zwolnieniu z opodatkowania VAT, powinny tworzyć odrębną całość, która - jeśli ją ocenić globalnie - w konsekwencji wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi w rozumieniu art. 135 ust. 1 lit g) Dyrektywy VAT. TSUE wskazał więc na fakt, że zwolnienie wynikające z powołanego przepisu Dyrektywy VAT ma charakter przedmiotowy, nie zaś podmiotowy. Oznacza to, że (niezależnie od statusu i formy prawnej podmiotu świadczącego usługi na rzecz funduszu inwestycyjnego), jeśli czynności te jako kompleksowy zespół specyficznych dla funduszu świadczeń wpisywać się będą w zakres czynności, które podmiot bezpośrednio zarządzający funduszami wykonuje w ramach swojej działalności inwestycyjnej, to usługa taka winna podlegać zwolnieniu z opodatkowania VAT.

Z kolei na potrzebę jednolitego stosowania zasad dotyczących zwolnienia z VAT świadczenia usług zarządzania instytucjami zbiorowego inwestowania zwrócił uwagę TSUE w wyroku z 13 marca 2014 r. w sprawie C-464/12. W pkt 40. uzasadnienia orzeczenia TSUE wskazuje, że jedynie zdefiniowanie usług zarządzania na szczeblu unijnym pozwoli uniknąć rozbieżności w stosowaniu systemu opodatkowania VAT w poszczególnych państwach - członkowskich. Zdaniem TSUE, swobodnemu uznaniu państw członkowskich pozostawiono jedynie określenie danej instytucji wspólnego inwestowania jako specjalnego funduszu inwestycyjnego, do którego zastosowanie znajduje norma art. 135 ust. 1 lit g) Dyrektywy VAT.

Na szczególną uwagę w przedmiotowej kwestii zasługuje także orzeczenie TSUE z 3 marca 2013 r. w sprawie C-275/11. We wskazanym wyroku Trybunał rozważył kwestię możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT dla świadczenia usług doradztwa inwestycyjnego przez spółkę świadczącą usługi doradztwa giełdowego, które jednak nie mieściły się w katalogu funkcji wchodzących w skład zbiorowego zarządzania portfelem w rozumieniu Załącznika II do dyrektywy Rady 2009/65/WE w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (dalej: "Dyrektywa UCITS"). Załącznik II Dyrektywy UCITS wymienia następujące czynności wchodzące w , skład zbiorowego zarządzania portfelem:

zarządzanie inwestycjami,
administracja:
1. obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem;
2. zapytania klientów;
3. wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);
4. monitorowanie przestrzegania uregulowań;
5. prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;
6. wypłata zysków;
7. emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa;
8. rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);
9. prowadzenie ksiąg,
wprowadzanie do obrotu.

Zarówno w wyroku C-169/04 jak i w wyroku C-275/11, TSUE uznał, że powyższy katalog jest istotną wskazówką dla określenia, czy dane czynności wpisują się w zakres usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi. Jednocześnie Trybunał wskazał, że także wszystkie usługi niewymienione powyżej, lecz w swojej właściwości nierozerwalnie związane z działalnością właściwą dla towarzystwa funduszy inwestycyjnych, podlegać powinny zwolnieniu z opodatkowania na gruncie Dyrektywy VAT (w stanie prawnym, w którym zostało wydane orzeczenie, zastosowanie znalazła jeszcze Szósta Dyrektywa).

Jak wskazał Trybunał w pkt 25 i 26 orzeczenia C-275/11, „Okoliczność, że usługi doradcze i informacyjne nie zostały wymienione w załączniku II do dyrektywy 85/611 zmienionej dyrektywą 2001/107 [Dyrektywy UCITS], nie stanowi przeszkody w zaliczeniu ich do kategorii specyficznych usług objętych zakresem czynności "zarządzania" specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy, ponieważ art. 5 ust. 2 dyrektywy 85/611 zmienionej dyrektywą 2001/107 sam wskazuje, że wyliczenie w omawianym załączniku [Załączniku II] "nie jest wyczerpujące". Fakt, iż usługi doradcze i informacyjne świadczone przez osobę trzecią nie wiążą się z dokonaniem zmian w sytuacji prawnej lub finansowej funduszu również nie stoi na przeszkodzie objęciu ich pojęciem "zarządzania" specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy.”

Trybunał dał także wyraz powszechnie akceptowanej w orzecznictwie TSUE tezie, że co do zasady na zarządzanie funduszami inwestycyjnymi składać się mogą różne odrębne usługi, także świadczone przez podmioty trzecie względem podmiotu bezpośrednio zarządzającego, pod warunkiem, że skutkiem każdej z usług jest spełnienie szczególnych i istotnych funkcji zarządzania funduszem inwestycyjnym.

Warto także wskazać na cel, jaki przyświecał ustawodawcy unijnemu formułującemu powszechne zwolnienie z opodatkowania VAT dla świadczenia omawianego katalogu usług. Jak podkreślił TSUE w wyroku z 7 marca 2013 r. w sprawie C-424/11, celem wprowadzenia zwolnienia jest ułatwienie inwestorom inwestowania w papiery wartościowe za pośrednictwem przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, bez ponoszenia kosztów VAT i zapewnienie w ten sposób neutralności systemu opodatkowania.

Ponadto, jak wskazuje Trybunał, zasada neutralności VAT nie dopuszcza, aby uczestnicy obrotu dokonujący transakcji tego samego rodzaju byli w zakresie poboru VAT traktowani odmiennie. TSUE zwrócił w tym miejscu uwagę na fakt, że w sytuacji, w której podmiot zewnętrzny względem towarzystwa funduszy inwestycyjnych wykonywał będzie usługi na rzecz funduszu, które gdyby były wykonywane przez towarzystwo podlegałyby zwolnieniu z VAT, powinny podlegać zwolnieniu w takim samym zakresie właśnie z uwagi na zasadę neutralności opodatkowania obrotu w systemie VAT.

Analiza prawnopodatkowa dotycząca zdarzenia przyszłego

Przenosząc powyższe rozważania dotyczące stanów faktycznych analizowanych przez TSUE na grunt zdarzenia przyszłego przedstawionego w części pierwszej wniosku, Wnioskodawca pragnie wskazać, że usługi, które będzie świadczył na zlecenie C. TFI na rzecz Funduszu, mieszczą się w dyspozycji art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy VAT, a w konsekwencji stanowią usługi zwolnioną z VAT określoną w art. 43 ust. 1 pkt 12 Ustawy VAT.

Wnioskodawca planuje przejąć od C. TFI świadczenie części usług na rzecz obu Subfunduszy wydzielonych w ramach Funduszu. Zakres przekazanych czynności ma stanowić kompleksową usługę obsługi procesu inwestycyjnego w ramach Strategii P.. Wnioskodawca, przy pomocy zaangażowania własnych środków, będzie świadczył usługę wsparcia na wszystkich etapach realizacji inwestycji, tj. w fazie poszukiwania i wstępnej weryfikacji projektów inwestycyjnych, w okresie bieżącej obsługi inwestycji znajdujących się w portfelu Funduszu oraz na etapie zakładanego wyjścia z inwestycji. Takie czynności jak weryfikacja projektów inwestycyjnych, przygotowywanie analiz i materiałów związanych z prowadzonymi projektami czy opracowywanie strategii wyjścia z poszczególnych inwestycji stanowią typowe usługi wykonywane przez C. TFI jako towarzystwo funduszy inwestycyjnych zarządzające funduszami.

W ocenie Wnioskodawcy, gdyby C. TFI nie przekazało części usług na rzecz Wnioskodawcy, w szczególności tych wymienionych w katalogu (a) - (i), z naturalnych przyczyn czynności te musiałyby zostać wykonane przez C. TFI, jako głównego zarządzającego Funduszami. Powyższe przesądza jednocześnie o tym, że usługi wskazane w pierwszej części wniosku są właściwe dla tego typu działalności świadczonej przez C. TFI, tj. zarządzania instytucjami zbiorowego inwestowania. Wnioskodawca pragnie ponadto wskazać, że kompletny pakiet usług, które będzie świadczył na zlecenie C. TFI, rozciąga się na cały proces inwestycyjny w ramach Strategii P. i w znaczeniu globalnym tworzy odrębną całość, która w ujęciu biznesowym, co do zasady, wykazuje wartość wyłącznie dla podmiotów świadczących usługi na rzecz instytucji wspólnego inwestowania - towarzystw funduszy inwestycyjnych działających na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych, w tym konkretnym przypadku C. TFI.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że za zwolnieniem z VAT świadczenia wskazanych usług przemawia także zasada neutralności opodatkowania obrotu w VAT, na którą wskazywał w swoich orzeczeniach TSUE. Instytucje zarządzające funduszami inwestycyjnymi mają, co do zasady, swobodę w dobieraniu partnerów w zakresie obsługi działalności funduszy. Jeżeli więc czynności, które C. TFI świadczyć będzie na rzecz Funduszu, przekaże w drodze umowy Wnioskodawcy, to jednocześnie zdarzenie takie nie powinno wpływać na opodatkowanie VAT tylko i wyłącznie z tej przyczyny, że zmienił się podmiot świadczący usługi danego rodzaju. Przyjęcie odwrotne powodowałoby nieuzasadnione nałożenie ciężaru VAT na uczestników Funduszu, którzy w założeniu konstrukcji unijnego podatku obrotowego kosztu tego ponosić nie powinni, z uwagi na powszechne zwolnienie branży finansowej z opodatkowania VAT. Konieczność doliczenia VAT do wynagrodzenia wypłacanego Wnioskodawcy przez C. TFI w rzeczywistości skutkowałoby nałożeniem ekonomicznego ciężaru VAT na C. TFI, a w konsekwencji również Fundusz oraz inwestorów.

Ponadto Wnioskodawca pragnie wskazać na fakt, iż część świadczonych przez niego czynności stanowić będzie usługi o charakterze doradczym, co nie ma wpływu na zastosowanie zwolnienia z opodatkowania VAT dla całości usług, które zostaną mu przekazane do wykonania w drodze umowy. Zgodnie z art. 43 ust. 15 pkt 2) Ustawy o VAT zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w tej regulacji nie stosuje się do usług doradztwa. Jak wskazuje się jednak w doktrynie oraz orzecznictwie TSUE, pomimo wyłączenia usług doradczych z usług zwolnionych z opodatkowania VAT, jeżeli doradztwo stanowi element kompleksowej usługi finansowej świadczonej na rzecz instytucji zbiorowego inwestowania, podlega ono zwolnieniu z opodatkowania na zasadach dotyczących zwolnienia świadczenia usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi. W takim przypadku doradztwo nie stanowi samodzielnej usługi dla potrzeb opodatkowania VAT (por. J. Martini, P. Skorupa, M.Wojda, VAT Komentarz, Legalis 2014, komentarz do artykułu 43; wyrok TSUE z 21 czerwca 2007 r. w sprawie C-435/05).

Powyższa interpretacja przepisów Ustawy o VAT w świetle orzecznictwa TSUE została potwierdzona w licznych indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, wydanych w stanach faktycznych zbliżonych do zdarzenia i przyszłego, przedstawionego w pierwszej części wniosku: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 7 września 2015 r., sygn. IPPP1/4512-666/15-2/KC; interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 grudnia 2014 r., sygn. IPPP1/443-1139/14-2/AS; interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 stycznia 2015 r., sygn. IPPP1/443-1259/14-2/AP; interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 czerwca 2015 r., sygn. IPPP1/4512-341/15-2/JL.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wskazane w opisie zdarzenia przyszłego wniosku czynności, które C. TFI planuje przekazać Wnioskodawcy do realizacji na rzecz Funduszu w ramach Strategii P., stanowić będą usługi podlegające zwolnieniu z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w ustawie jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy, zwalnia się od podatku usługi zarządzania:

funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych – w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych,
portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych, o których mowa w lit. a, lub ich częścią,
ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej,
otwartymi funduszami emerytalnymi w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, a także Funduszem Gwarancyjnym utworzonym na podstawie tych przepisów,
pracowniczymi programami emerytalnymi w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych,
obowiązkowym systemem rekompensat oraz funduszem rozliczeniowym utworzonymi na podstawie przepisów prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi, a także innymi środkami i funduszami, które są gromadzone lub tworzone w celu zabezpieczenia prawidłowego rozliczenia transakcji zawartych w obrocie na rynku regulowanym w rozumieniu tych przepisów albo w obrocie na giełdach towarowych w rozumieniu przepisów o giełdach towarowych, przez partnera centralnego, agenta rozrachunkowego lub izbę rozliczeniową w rozumieniu przepisów o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami.

Na podstawie art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

czynności ściągania długów, w tym factoringu;
usług doradztwa;
usług w zakresie leasingu.

Należy wskazać, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a i b znajdzie zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy usługi zarządzania dotyczą portfeli inwestycyjnych, lub ich części, funduszy inwestycyjnych, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca jest polską spółką prawa handlowego, działającą na rynku profesjonalnych usług doradczych i analitycznych. W przyszłości rozważa zawarcie umowy na świadczenie usług dla spółki Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych C. S.A. (dalej: "C. TFI"), działającej na podstawie ustawy z 27 maja 2014 r. o funduszach inwestycyjnych, prowadzącej działalność w zakresie zarządzania i administrowania funduszami inwestycyjnymi, inwestującymi zarówno w aktywa publiczne jak i niepubliczne. Przedmiotem działalności C. TFI, zgodnie z ustawą o funduszach inwestycyjnych, jest tworzenie funduszy inwestycyjnych i subfunduszy, zarządzanie nimi i reprezentowanie funduszy inwestycyjnych w stosunkach z osobami trzecimi. C. TFI jest także organem utworzonych funduszy inwestycyjnych (zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych jest to wyłączna działalność C. TFI). Przedmiotem umowy między Wnioskodawcą a C. TFI będzie zlecenie przez C. TFI Wnioskodawcy świadczenia części usług związanych z działalnością Funduszu, przy czym usługi te miałyby dotyczyć Strategii P. zarówno w ramach działalności Subfunduszu P. jak i Subfunduszu AR. Za świadczenie usług Wnioskodawcy przysługiwałoby ustalone wynagrodzenie. Zgodnie z ustaleniami, C. TFI ma zlecić Wnioskodawcy świadczenie usługi kompleksowej, w ramach której będzie zobowiązana do wykonywania w szczególności następujących działań w ramach Strategii P.:

Poszukiwanie projektów inwestycyjnych;
Wstępna weryfikacja projektów inwestycyjnych;
Przygotowywanie analiz dotyczących dostępnych inwestycji;
Uczestnictwo w spotkaniach z potencjalnymi i obecnymi inwestorami;
Przygotowywanie materiałów związanych z prowadzonymi projektami oraz inwestycjami;
Opracowywanie strategii wyjścia z poszczególnych inwestycji;
Pomoc w utrzymaniu relacji z lokalnymi, regionalnymi i globalnymi partnerami Funduszu;
Przygotowywanie materiałów potrzebnych do wyjścia z inwestycji, w tym przygotowywanie spółek do weryfikacji due diligence;
Analiza dokumentacji dotyczącej poszczególnych transakcji.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy świadczenie wskazanych we wniosku usług na zlecenie C. TFI w ramach Strategii P., związanych z funkcjonowaniem Funduszu i Subfunduszy P. i AR, podlegało będzie zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 i ust. 3 ustawy o funduszach inwestycyjnych z dnia 27 maja 2004 r. (Dz. U. z 2014 r., poz. 157), fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe. Fundusz inwestycyjny prowadzi działalność, ze szczególnym uwzględnieniem interesu uczestników, przestrzegając zasad ograniczania ryzyka inwestycyjnego określonych w ustawie.

Według art. 45 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem działalności towarzystwa jest wyłącznie tworzenie funduszy inwestycyjnych lub funduszy zagranicznych i zarządzanie nimi, w tym pośrednictwo w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa, reprezentowanie ich wobec osób trzecich oraz zarządzanie zbiorczym portfelem papierów wartościowych.

W myśl art. 45a ust. 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 6, towarzystwo może, w drodze umowy zawartej w formie pisemnej, powierzyć przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu wykonywanie czynności związanych z działalnością prowadzoną przez to towarzystwo. W myśl art. 46 ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy towarzystwo zarządza funduszem inwestycyjnym, o którym mowa w art. 196, może zawrzeć umowę, o której mowa w art. 45a ust. 1, w zakresie zarządzania portfelem inwestycyjnym funduszu lub jego częścią z wyspecjalizowanym podmiotem innym niż podmioty, o których mowa w ust. 1, o ile podmiot ten lub osoby kierujące jego działalnością posiadają doświadczenie w tym zakresie.

Z powyższych przepisów wynika, że towarzystwo zarządzające funduszem inwestycyjnym może zlecić zarządzanie portfelem inwestycyjnym funduszu lub jego częścią podmiotom działającym bez odpowiedniego zezwolenia, ale które jednocześnie dają gwarancję pełnego profesjonalizmu i bezpieczeństwa w zarządzaniu powierzonymi portfelami.

Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347, s. 1 ze zm.) państwa członkowskie zwalniają transakcje, zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy, zwalnia się od podatku usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych – w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych.

Analizując regulacje dotyczące zwolnień zauważyć należy, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 12, ustawy, pojęcie usługi zarządzania funduszami odpowiada określeniom wskazanym w art. 135 (1) (g) Dyrektywy 2006/112/WE – „transakcje, zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie”.

Wnioskodawca planuje świadczyć na podstawie umowy, pewien zespół świadczeń, których zakres, jak twierdzi, jest specyficzny dla usług zarządzania Funduszem. Wnioskodawca podkreśla, że tego rodzaju usługi wykazują wymierną i znaczącą wartość rynkową jedynie dla podmiotów prowadzących działalność inwestycyjną, tj. w odpowiedni sposób lokujących aktywa przekazane im przez inwestorów w wybrane inwestycje. Wnioskodawca świadczyć będzie te usługi całościowo, tj. zapewniając kompleksową obsługę we wskazanym zakresie, przez co jego Usługobiorca będzie mógł w istotny sposób ograniczyć własne środki kadrowe i administracyjne.

Ani Dyrektywa 112 ani też ustawa o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi”. W powyższym zakresie zasadnym jest więc odniesienie się do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz.U.UE.L. 2009.302.32).

Zgodnie z art. 6 ust. 2 Dyrektywy 2009/65/WE, działalność związana z zarządzaniem przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) obejmuje obowiązki, o których mowa w załączniku II. Zgodnie z treścią załącznika II, funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem to funkcje obejmujące:

zarządzanie inwestycjami,
administrację:
1. obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem;
2. zapytania klientów;
3. wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);
4. monitorowanie przestrzegania uregulowań;
5. prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;
6. wypłata zysków;
7. emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa;
8. rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);
9. prowadzenie ksiąg,
wprowadzanie do obrotu.

W dokonaniu interpretacji pojęcia zarządzania w sposób zgodny z celami Dyrektywy VAT pomocne są orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 21 października 2004 r. w sprawie C-8/03 (Banque Bruxelles Lambert S.A. (BBL) v. Państwo Belgijskie), definiując ww. pojęcie zarządzania, Rzecznik Generalny podkreślił: „Otóż cel ten wymaga takiego zakreślenia zwolnienia, aby nie naruszało ono zasady powszechności podatku, bez czynienia go jednak bezprzedmiotowym. Z tego punktu widzenia dopuszczalne jest objęcie zwolnieniem wszystkich transakcji bezpośrednio związanych z systemem zarządzania funduszami powierniczymi. Tym samym nie można ograniczać zwolnienia tylko do podejmowania decyzji. Niemniej jednak nie można rozciągać go na wszystkie usługi świadczone na rzecz przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, które znajdują się w takiej sytuacji, jak fundusze powiernicze. Moim zdaniem, transakcje, które obejmują zwolnienie, winny ograniczać się do tych, które są ściśle związane z prowadzeniem funduszu, to znaczy do określania polityki inwestycyjnej, kupna i sprzedaży aktywów. O ile zwolnione transakcje nie ograniczają się do podejmowania decyzji, o tyle jednak muszą one bezpośrednio dotyczyć transakcji handlowych papierami wartościowymi. Aby móc zastosować zwolnienie, należy ustalić, że dane świadczenia są nierozerwalnie związane z transakcjami bezpośrednio zwolnionymi przez szóstą dyrektywę. Z kolei świadczenia, które można łatwo oddzielić od zarządzania funduszem w ścisłym tego słowa znaczeniu, należy uznać za podlegające podatkowi”.

Natomiast, doprecyzowania powyższej definicji dokonał TSUE w orzeczeniu z dnia 4 maja 2006 r. w sprawie C-169/04 (Abbey National plc Inscape Investment Fund v. Commissioners of Customs & Excise), przywołany również przez Wnioskodawcę w swoim uzasadnieniu, w którym Trybunał podkreślił, że jest to autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego, które nie może być zmienione przez państwa członkowskie. Dalej wskazał, że pojęcie zarządzania funduszami powierniczymi, o których mowa w tym przepisie obejmuje usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli – gdy oceniać je globalnie – tworzą one odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami. Dalej Trybunał zaznaczył, że: „odnosząc się do usług w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczonych przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, należy najpierw zaznaczyć, że tak jak w przypadku transakcji zwolnionych z opodatkowania na mocy art. 13 część B lit. d) pkt 3 i 5 VI Dyrektywy, zarządzanie funduszami powierniczymi, o których mowa w pkt 6 tego artykułu, jest określane w zależności od rodzaju świadczonych usług, a nie w zależności od osoby świadczącej lub odbiorcy usług”. Dalej w uzasadnieniu Trybunał podkreślił, że aby móc zakwalifikować transakcje w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jako zwolnione od podatku na mocy art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy, powinny one tworzyć odrębną całość, która w konsekwencji wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi opisanej w pkt 6. Samo świadczenie usług o charakterze materialnym czy też technicznym, takie jak udostępnianie systemu informatycznego, nie jest objęte zakresem zwolnienia przewidzianego w ww. przepisie.

Natomiast przedmiotem rozstrzygnięcia TSUE w orzeczeniu z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie C-275/11 (GfBk Gesellschaft fur Borsenkommunikation mbH), była kwestia możliwości zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług doradczych świadczonych przez GfBk na rzecz funduszu inwestycyjnego. Trybunał podkreślił konieczność szerokiego interpretowania pojęcia czynności „zarządzania specjalnym funduszem inwestycyjnym” i stwierdził: „okoliczność, że usługi doradcze i informacyjne nie zostały wymienione w załączniku II do dyrektywy 85/611 zmienionej dyrektywą 2001/107, nie stanowi przeszkody w zaliczeniu ich do kategorii specyficznych usług objętych zakresem czynności „zarządzania” specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy (…) Fakt, iż usługi doradcze i informacyjne świadczone przez osobę trzecią nie wiążą się z dokonaniem zmian w sytuacji prawnej lub finansowej funduszu również nie stoi na przeszkodzie objęciu ich pojęciem „zarządzania” specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d).

W wyroku tym Trybunał wyjaśnił, że na pojęcie zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi składa się wiele czynności, muszą one stanowić odrębną całość i być istotne dla procesu zarządzania takim funduszem. Również wykonywanie ich przez osobę trzecią nie stanowi przeszkody do zwolnienia z opodatkowania VAT, gdyż najważniejsze jest powiązanie świadczenia z zarządzaniem działalnością funduszu.

W konsekwencji Trybunał orzekł, że art. 13 część B lit. d) pkt 6 VI Dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że usługi doradztwa inwestycyjnego w zakresie inwestowania w zbywalne papiery wartościowe świadczone przez osobę trzecią na rzecz spółki inwestycyjnej zarządzającej specjalnym funduszem inwestycyjnym mieszczą się w zakresie pojęcia „zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi” do celów zwolnienia ustanowionego we wskazanym przepisie.

Ze względu na fakt, że pojęcie „zarządzania” funduszami inwestycyjnymi przewidziane w powołanym powyżej art. 135 Dyrektywy 2006/112/WE stanowi autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego, powinno więc być zdefiniowane z punktu widzenia prawa wspólnotowego, a jego treści nie można zmienić.

Należy podkreślić również, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy winny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą, VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

Z powołanego orzecznictwa TSUE wynika więc, że:

państwa członkowskie nie mogą samodzielnie tworzyć definicji zarządzania na potrzeby omawianego zwolnienia z VAT,
wypracowana przez TSUE definicja zarządzania oparta na Dyrektywie UCITS zawiera w sobie oprócz usług typowego zarządzania aktywami również czynności administracyjne wymienione w załączniku II tej dyrektywy, w tym usługi obsługi prawnej w zakresie zarządzania funduszem,
w przypadku zlecenia usług w zakresie zarządzania administracyjnego podmiotom trzecim, zwolnienie z VAT przysługuje, o ile tworzą one odrębną całość, która - jeśli ją oceniać globalnie - wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi zarządzania.

Ze względu na wnioski płynące z powołanego orzecznictwa TSUE oraz treść art. 6 ust. 2 Dyrektywy 2009/65/WE, zgodnie z którym działalność związana z zarządzaniem przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) obejmuje obowiązki, o których mowa w załączniku II – w tym obsługę prawną, inwestycyjną i doradczą w zakresie zarządzania funduszem, należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi związane z działalnością Funduszu, dotyczące zarówno Strategii P. w ramach działalności Subfunduszu P. jak i Subfunduszu AR, specyficzne dla obsługi inwestycji w obszarze private equity i związane z zarządzaniem funduszami inwestycyjnymi, mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy i podlegają zwolnieniu z VAT, o którym mowa w tym przepisie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin