INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2012r. (data wpływu 9 marca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 maja 2012r. (data wpływu 21 maja 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z remontem lokali użytkowych oraz całej kamienicy,
• nieprawidłowe w zakresie zwrotu nadpłaty podatku.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z remontem lokali użytkowych oraz całej kamienicy oraz zwrotu nadpłaty podatku. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 maja 2012r. (data wpływu 21 maja 2012r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca rozpoczął swoją działalność od lipca 2010r., przedmiotem działalności jest wynajem lokali użytkowych oraz mieszkalnych, jak również zarządzanie wspólnotami mieszkaniowymi. W latach 2010-2011 Spółka nie uzyskała żadnego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W 2012r. Spółka zamierza kupić kamienicę od osoby fizycznej bez możliwości odliczenia podatku VAT. W ww. kamienicy znajdują się lokale użytkowe oraz mieszkalne. Na zakup i remont kamienicy, jak również na inwestycję związaną z remontem i przebudową lokali użytkowych Spółka zamierza pozyskać kredyt. Część lokali użytkowych oraz mieszkalne są już wynajmowane. W pozostałych planowany jest remont oraz przebudowa polegająca m. in. na wymianie i przemalowaniu tynków wewnętrznych, remont posadzek i podłóg we wszystkich pomieszczeniach przeznaczonych do przebudowy, adaptacji i remontu, zabudowa wnęk szafami, wykonanie robót co, roboty instalacyjne wyposażenia łazienek i kuchni, roboty elektryczne i telefoniczne jak również spółka zamierza wykonać tynkowanie i wykończenie ścian zewnętrznych całego budynku, wymianę drzwi wejściowych, wymianę stolarki okiennej oraz ułożenie kostki betonowej, montaż donic z zielenią ozdobną oraz ławek.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i składa deklaracje VAT-7.

Wydatki poniesione w związku z realizacją wskazanego zadania będą udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Spółkę.

Wnioskodawca jest w stanie odrębnie określić kwoty podatku naliczonego związane jedynie z adaptacją, przebudową i remontem lokali użytkowych, które wykorzystywane będą wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z remontem i adaptacją całej kamienicy Wnioskodawca nie jest w stanie odrębnie określić kwot podatku naliczonego związanych z poszczególnymi kategoriami czynności (tj. zwolnionymi i opodatkowanymi).

Zgodnie z art. 90 ust. 8 w roku 2011 Spółka nie uzyskiwała żadnych przychodów z tytułu działalności opodatkowanej, jak również zwolnionej, w związku z tym należy ustalić z Naczelnikiem Urzędu Skarbowego wstępny wskaźnik proporcji, który będzie służył do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dotyczących remontu i adaptacji całej kamienicy, z której uzyskuje się dochody opodatkowane oraz zwolnione z podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca w przypadku ponoszenia inwestycji związanych z adaptacją, przebudową i remontem lokali użytkowych może odliczyć podatek naliczony w pełnej wysokości w momencie otrzymywania faktur, bez względu na fakt oddania inwestycji do użytkowania i uzyskiwania z nich przychodu oraz czy może wystąpić o zwrot nadpłaty ww. podatku...
2. Czy Wnioskodawca ponosząc koszty związane z remontem i adaptacją całej kamienicy może odliczyć VAT zgodnie ze wskaźnikiem proporcji ustalonym z naczelnikiem urzędu skarbowego w momencie otrzymywania faktur oraz czy może wystąpić o zwrot nadpłaty ww. podatku...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Podatek VAT wynikający z faktur dotyczących remontu, adaptacji i przebudowy lokali użytkowych będzie podlegał odliczeniu w 100% i zgodnie z art. 86 ust. 1 będzie podlegał odliczeniu za okres, w którym otrzymano faktury ewentualnie zgodnie z art. 86 ust. 11 w dwóch kolejnych okresach rozliczeniowych. Bez względu na to, czy oddano lokale do użytkowania i czy uzyskuje się z nich przychód. Zgodnie natomiast z art. 87 ust. 2 Spółka może wystąpić o zwrot ewentualnej nadpłaty na rachunek bankowy.
2. W związku z tym, iż zgodnie z art. 90 ust. 8 w roku 2011 Wnioskodawca nie uzyskiwał żadnych przychodów z tytułu działalności opodatkowanej, jak również zwolnionej, należy ustalić z naczelnikiem urzędu skarbowego wstępny wskaźnik proporcji, który będzie służył do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dotyczących remontu całej kamienicy, z której uzyskuje się dochody opodatkowane oraz zwolnione z podatku VAT, podatek VAT będzie podlegał odliczeniu za okres, w którym otrzymano fakturę bądź w dwóch kolejnych okresach rozliczeniowych, jak również można wystąpić o zwrot ewentualnej nadpłaty podatku na rachunek bankowy.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z remontem lokali użytkowych oraz całej kamienicy,
• nieprawidłowe w zakresie zwrotu nadpłaty podatku.
  
  

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl postanowień art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Zatem odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z powyższego wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części (w takim zakresie), w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu. Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m. in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl natomiast art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W świetle art. 90 ust. 4 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W myśl art. 90 ust. 8 ustawy o VAT podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Ww. przepis stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna (art. 90 ust. 9 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011r. w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Zatem, dokonując analizy cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Powyższe oznacza, iż podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich przyporządkowania do określonych rodzajów czynności: opodatkowanych oraz zwolnionych od podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca od lipca 2010r. prowadzi działalność w zakresie wynajmu lokali użytkowych oraz mieszkalnych, jak również zarządzanie wspólnotami mieszkaniowymi.

W latach 2010-2011 Wnioskodawca nie uzyskał żadnego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W 2012r. Wnioskodawca zamierza kupić kamienicę, w której znajdują się lokale użytkowe oraz mieszkalne, oraz przeprowadzić inwestycję związaną z adaptacją, przebudową i remontem lokali użytkowych, oraz remont i adaptację całej kamienicy.

Wnioskodawca jest w stanie odrębnie określić kwoty podatku naliczonego związane jedynie z adaptacją, przebudową i remontem lokali użytkowych, które wykorzystywane będą wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, natomiast w związku z remontem i adaptacją całej kamienicy nie jest w stanie odrębnie określić kwot podatku naliczonego związanych z poszczególnymi kategoriami czynności (tj. zwolnionymi i opodatkowanymi).

W roku 2011 Spółka nie uzyskiwała żadnych przychodów z tytułu działalności opodatkowanej, jak również zwolnionej.

Jak wyżej wskazano, istotne dla odliczenia podatku naliczonego jest przeznaczenie nabywanego towaru lub usługi, w tym wystarczający jest do przyznania prawa do odliczenia podatku naliczonego zamiar lub intencja odnośnie wykorzystania w przyszłości danego towaru lub usługi.

Zamiar i sposób wykorzystania poniesionych nakładów jest jasno określony. Wnioskodawca wskazał, że poniesione nakłady na adaptację, przebudowę i remont lokali użytkowych będą miały związek wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi. Istnieje zatem wyraźny związek pomiędzy poniesionymi nakładami, a wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W konsekwencji z uwagi na spełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek poniesionych nakładów z wykonywaniem czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z adaptacją, przebudową i remontem lokali użytkowych.

W związku natomiast z remontem i adaptacją całej kamienicy, Wnioskodawca nie jest w stanie wyodrębnić całości lub części kwot, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, zatem ma on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z proporcją obliczoną według zasad określonych przepisami art. 90 ustawy

Przepisy art. 90 ustawy stanowią, iż obliczając podatek naliczony od zakupów mieszanych (tj. związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi) należy czynić to w dwóch etapach:

1. wstępnie odliczyć podatek naliczony według wskaźnika określonego na podstawie sprzedaży z poprzedniego roku, albo wskaźnika ustalonego w formie prognozy ustalonej z naczelnikiem urzędu skarbowego,
2. po zakończeniu roku, na podstawie rzeczywistych obrotów osiągniętych w danym roku, podatnik będzie zobowiązany do obliczenia proporcji ostatecznej, która służy ustaleniu wysokości korekty podatku naliczonego.
   
   

Odnosząc się do kwestii proporcji wstępnej, ustawodawca dopuszcza możliwość ustalenia jej w oparciu o obroty osiągane w poprzednim roku, w sposób określony w przepisie art. 90 ust. 3 ustawy. W przepisie tym mowa jest jednak o obrotach z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego jak i czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo – zatem o czynnościach opodatkowanych podatkiem VAT i zwolnionych z tego podatku. Oznacza to, że warunkiem umożliwiającym określenie wstępnej proporcji na obecny rok – na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzednim, jest wystąpienie w roku poprzednim zarówno obrotów opodatkowanych jak i zwolnionych od podatku VAT, a więc wykonywanie działalności mieszanej w roku poprzednim przez podatnika. Przepis art. 90 ust. 8 ustawy przewiduje możliwość zastosowania proporcji wyliczonej szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu, przy spełnieniu warunków w nim określonych. Taka sytuacja występuje w niniejszej sprawie. Wnioskodawca, w związku z brakiem w roku ubiegłym sprzedaży zwolnionej od podatku VAT, na podstawie art. 90 ust. 8 z Naczelnikiem Urzędu Skarbowego winien ustalić w formie protokołu proporcję szacunkową według prognozy.

Zatem w świetle przytoczonych powyżej przepisów, Wnioskodawca ma możliwość odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z adaptacją, przebudową i remontem lokali użytkowych, które wykorzystywane będą wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Natomiast w przypadku poniesionych wydatków inwestycyjnych związanych z remont i adaptację całej kamienicy, które nie mogą zostać jednoznacznie przypisane do części budynku, która będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych lub do części obiektu przeznaczonej do wykonywania czynności zwolnionych z podatku, Wnioskodawca ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących te wydatki w określonej wysokości, tj. w części, która jest wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, zgodnie z obliczoną proporcją na podstawie art. 90 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, iż zgodnie z powołanym wyżej art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W myśl art. 87 ust. 2 ustawy, zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach (…).

W świetle cytowanych przepisów, w sytuacji gdy w rozliczeniu za dany okres rozliczeniowy wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad należnym to Wnioskodawca będzie miał prawo do zwrotu tej nadwyżki, czyli będzie miał prawo do zwrotu podatku naliczonego zapłaconego przy nabyciu towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga, iż pojecie „kwota różnicy podatku naliczonego nad należnym” nie jest tożsama z pojęciem nadpłaty.

Stosownie bowiem do ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) przepis art. 72 § 1 pkt 1 za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku.

Powstanie nadpłaty wiąże się więc z uiszczeniem należności podatkowej w zbyt dużej wysokości organowi podatkowemu. Kwota uiszczona nienależnie lub wyższa od należnej może być traktowana jako nadpłata podatkowa jedynie wówczas, gdy powodem jej zapłacenia było przekonanie podatnika, że wpłacając ją organowi podatkowemu, realizuje ciążące na nim zobowiązanie do zapłacenia podatku.

Reasumując, z tytułu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym może wystąpić jedynie kwota różnicy podatku do zwrotu, natomiast nie wystąpi nadpłata podatku.

W sytuacji będącej przedmiotem wniosku Wnioskodawca nie może wystąpić o zwrot nadpłaty.

Zatem w tej kwestii stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy zaznaczyć, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdą również zastosowania uregulowania § 22 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), bowiem przepisy te przewidują możliwość zwrotu podatku zarejestrowanym podatnikom jedynie na podstawie umów zawartych przed dniem 1 maja 2004r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

• prawidłowe w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z remontem lokali użytkowych oraz całej kamienicy,
• nieprawidłowe w zakresie zwrotu nadpłaty podatku.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.