Interpretacja Ministra Finansów
PT8.8101.28.2015.SBA/152
z 17 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 29 kwietnia 2011 r. nr IPPP2/443-149/11-4/KOM, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, na wniosek z dnia 1 lutego 2011 r. (data wpływu 7 lutego 2011 r.) uzupełniony pismem z dnia 22 marca 2011 r. (data wpływu 25 marca 2011 r.), w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez nauczyciela usług nauczania na poziomie wyższym oraz zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkolenia w zakresie zarządzania projektami, szkolenia w zakresie komputerów i informatyki, zmienia ww. interpretację indywidualną z urzędu, stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2011 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie został złożony wniosek z dnia 1 lutego 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez nauczyciela usług nauczania na poziomie wyższym oraz zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkolenia w zakresie zarządzania projektami, szkolenia w zakresie komputerów i informatyki. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 marca 2011 r. (data wpływu 25 marca 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi nauczania informatyki i usługi dydaktyczne w zakresie komunikacji i negocjacji projektów. Świadczy je dla publicznych i prywatnych szkół wyższych. Wnioskodawca posiada wykształcenie wyższe z uprawnieniami do wykonywania zawodu nauczyciela. Przez pewien okres uczył na etacie w szkole. Do 31.12.2010 r. usługi nauczania „ex 80” były zgodnie z załącznikiem nr 4, poz. 7 do ustawy VAT zwolnione z podatku od towarów i usług. Właśnie ze stawką „zw” Wnioskodawca wystawiał faktury. Art. 43 ust. 1 pkt 27-29 znowelizowanej ustawy VAT dotyczy usług nauczania, ale Wnioskodawca nie jest w stanie samodzielnie ustalić, który z wymienionych punktów będzie miał w jego przypadku zastosowanie.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że świadczy usługi nauczania prywatnego na poziomie wyższym, jako nauczyciel i wykładowca akademicki, w prywatnych szkołach wyższych. Prowadzi zajęcia - wykłady i ćwiczenia dla studentów. Prowadzi również odrębne szkolenia z zakresu zarządzania projektami, szkolenia z zakresu komputerów i informatyki. Jest to szkolenie z zakresu projektów zarządzania szeroko rozumianej logistyki, zarządzanie projektami. Nie są to szkolenia bhp ani inne tego rodzaju. Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty dla świadczenia usług szkoleniowych, a zajęcia te nie są finansowane ze środków publicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w 2011r. Wnioskodawca będzie wystawiał faktury za świadczone usługi nauczania stosując stawkę podatku VAT zwolnioną, czy usługi te będą opodatkowane stawką 23% VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, od 1 stycznia 2011 r. świadczone przez niego dla szkół wyższych usługi dydaktyczne nadal będą zwolnione z podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 27 zwolnione z podatku VAT są usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym świadczone przez nauczycieli. Wnioskodawca uczy w szkole wyższej przedmiotów wyżej wymienionych, a więc świadczy usługi ze stawką „zwolnioną”.

W dniu 29 kwietnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając, na podstawie przepisu § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów – wydał interpretację indywidualną, nr IPPP2/443-149/11-4/KOM, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• zwolnienia z podatku VAT świadczonych przez nauczyciela usług nauczania na poziomie wyższym za prawidłowe,
  

• zwolnienia z podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkolenia w zakresie: zarządzania projektami, komputerów i informatyki za nieprawidłowe.
  
  
  

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy: art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 41 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 26-27 i pkt 29 i art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn zm.) oraz § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) i odniósł ich treść do zdarzenia, pytania i stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji.

Ponadto w wydanej interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał na przepisy art. 132 ust. 1 lit. j) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L 347 z 11.12.2006 r., str. 1, z późn. zm.) oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Ponadto organ wskazał na wyrok TSUE z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie C-445/05 Werner Haderer.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, iż świadczona przez Wnioskodawcę, będącego wykwalifikowanym nauczycielem, dla studentów szkół wyższych prywatnych i publicznych usługa w zakresie nauki informatyki jest zwolniona od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT i w tym zakresie uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Ponadto organ stwierdził, iż usługi w zakresie zarządzania projektami, komputerów i informatyki nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT określonego w art. 43 ust. 1 pkt 28 i 29 ustawy o podatku VAT i tym samym podlegają opodatkowaniu stawką podstawową w wysokości 23%. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku powyższych usług organ uznał za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może z urzędu zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyniku analizy przedmiotowej sprawy, działający w trybie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Minister Finansów stwierdził, iż interpretacja indywidualna z dnia 29 kwietnia 2011 r. nr IPPP2/443-149/11-4/KOM wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest nieprawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przepis art. 41 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy zaznaczyć, że zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ww. ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia.

Ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ww. ustawy, mogą natomiast korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia na poziomie wyższym.

Natomiast, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W art. 43 ust. 17 ww. ustawy postanowiono, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29,31,32 i 33 lit. a lub,
   
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 17a ww. ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Z kolei zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze praz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane i usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powołane przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Ww. przepisy rozporządzenia przewidują zaś zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 27 ww. ustawy – zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Z ww. przepisu wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji, ale także przesłanki podmiotowej, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania. Zwolnione od podatku jest nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu). Prywatny charakter nauczania nie zależy od istnienia bezpośredniej relacji umownej między uczącym a uczniem (bądź uczniami), może to być bowiem umowa zawarta przez nauczającego np. z rodzicami uczniów. Przykładem takiej usługi jest udzielanie korepetycji. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje, czy odbiorcą usługi jest indywidualny uczeń czy też jednocześnie większa liczba osób. W przypadku jednak, gdy nauczyciel świadczący usługi nauczania jest zatrudniony przez inny podmiot, to nie łączy ich bezpośrednia relacja umowna z uczniami, lecz z podmiotem zatrudniającym. W tej sytuacji nauczyciel pozostaje do dyspozycji usługodawcy, który płaci mu wynagrodzenie jako świadczącemu usługi na rzecz systemu kształcenia prowadzonego przez ten podmiot.

Należy wskazać na wyrok TSUE, w sprawie C-473/08 z dnia 28 stycznia 2010 r. Ingenieurbűuro Eulitz GbR Thomas und Marion Eulitz, ECLI:EU:C:2010:47, w którym Trybunał stwierdził, że nauczyciele świadczący usługi w ramach kursów organizowanych przez podmiot trzeci nie mogą zostać uznani za osoby nauczające „prywatnie” w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. j VI Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. j dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r., str. 1, z późn. zm.). W wyroku tym wskazano także, że „Thomas Eulitz działał jako nauczyciel w ramach kursu szkoleniowego proponowanego przez podmiot trzeci – EIPOS. W świetle ustaleń sądu krajowego podmiot ten – a nie Thomas Eulitz – pełnił obowiązki instytucji szkoleniowej, w ramach której ten ostatni nauczał oraz świadczył usługi szkoleniowe uczestnikom rzeczonych kursów” (pkt 52). Przywołany wyżej przepis umożliwia nauczycielom zwolnienie od podatku od towarów i usług świadczonych przez nich usług nauczania prywatnego na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym. Zwolnienie to odnosi się zatem do usług nauczania, które obejmuje materiał dydaktyczny realizowany przez te szkoły lub uczelnie wyższe. Musi istnieć tu zatem zgodność realizowanego w ramach prywatnego nauczania materiału z materiałem przewidzianym w programie nauczania w wymienionych placówkach oświatowych.

Ponadto w wyroku z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie C-445/05 Werner Haderer, ECLI:EU:C:2007:344 (pkt 26), Trybunał wskazał, że pojęcie edukacja szkolna i uniwersytecka nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem, że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi nauczania informatyki i usługi dydaktyczne w zakresie komunikacji i negocjacji projektów. Świadczy je dla publicznych i prywatnych szkół wyższych. Wnioskodawca posiada wykształcenie wyższe z uprawnieniami do wykonywania zawodu nauczyciela. Przez pewien okres uczył na etacie w szkole. Do dnia 31 grudnia 2010 r. usługi nauczania „ex 80” były zgodnie z załącznikiem nr 4, poz. 7 do ustawy VAT zwolnione z podatku od towarów i usług. Właśnie ze stawką „zw” Wnioskodawca wystawiał faktury. Art. 43 ust. 1 pkt 27-29 znowelizowanej ustawy VAT dotyczy usług nauczania, ale Wnioskodawca nie jest w stanie samodzielnie ustalić, który z wymienionych punktów będzie miał w jego przypadku zastosowanie.

Ponadto Wnioskodawca podał, że świadczy usługi nauczania prywatnego na poziomie wyższym, jako nauczyciel i wykładowca akademicki, w prywatnych szkołach wyższych. Prowadzi zajęcia - wykłady i ćwiczenia dla studentów. Prowadzi również odrębne szkolenia z zakresu zarządzania projektami, szkolenia z zakresu komputerów i informatyki. Jest to szkolenie z zakresu projektów zarządzania szeroko rozumianej logistyki, zarządzanie projektami. Nie są to szkolenia bhp ani inne tego rodzaju. Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty dla świadczenia usług szkoleniowych, a zajęcia te nie są finansowane ze środków publicznych.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi nauczania na poziomie wyższym nie mogą korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ usługi te nie mają charakteru prywatnego, wykonywane są bowiem jak wskazał sam Wnioskodawca dla szkół wyższych.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie usług szkolenia w zakresie zarządzania projektami, szkolenia z zakresu komputerów i informatyki, nie będą spełniały przesłanek określonych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług.

W celu skorzystania ze zwolnienia, przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, szkolenia takie muszą być prowadzone w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub muszą być objęte akredytacją lub w całości finansowane ze środków publicznych lub tez finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Z wniosku oraz stanowiska Wnioskodawcy nie wynika, iż szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę spełniają warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ww. ustawy, tzn. prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Ponadto z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, jak również przedmiotowe szkolenia nie są w całości, ani w co najmniej 70% finansowane ze środków publicznych nie znajda zastosowania w niniejszej sprawie unormowania zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a – c ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zwolnienia od podatku VAT usług szkolenia w zakresie zarządzania projektami, szkolenia z zakresu komputerów i informatyki należy uznać za nieprawidłowe.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 29 kwietnia 2011 r. nr IPPP2/443-149/11-4/KOM, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa. Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.