Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-1280/15-2/ES
z 21 stycznia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2015 r. (data wpływu 9 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej zgodnie z art. 25a updof - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 9 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie bowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej zgodnie z art. 25a updof.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest Komandytariuszem m. in. w spółce P. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa oraz w spółce A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, które w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmują się produkcją wyrobów z drewna, korka, słomy i materiałów używanych do wyplatania, jak również z papieru i tektury, ze szkła płaskiego.


Pomiędzy spółkami komandytowymi zawierane są transakcje polegające m.in. na sprzedaży luster, klejów, płyt mdf, płyt hdf, wkrętów oraz usługi najmu.


Według wiedzy Wnioskodawcy na dzień składania wniosku wartość transakcji pomiędzy spółkami komandytowymi przekracza limity o których mowa w art. 25 a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) dalej zwaną ustawą o PIT.


Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że w wyżej wskazanych spółkach komandytowych, wspólnikiem odpowiadającym za zobowiązania spółki bez ograniczeń tj. komplementariuszem jest odpowiednio P. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Funkcję członka zarządu w obu tych spółkach (spółkach -komplementariuszach) wraz z innymi osobami (zarząd jest co najmniej 2 osobowy) pełni Wnioskodawca.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Czy wyżej opisane spółki komandytowe w których Wnioskodawca jest komandytariuszem są „podmiotami powiązanymi” w świetle ustawy o PIT?
    W przypadku odpowiedzi pozytywnej na pytanie oznaczone Nr 1,
  2. Czy konieczne będzie sporządzenie dokumentacji podatkowej do transakcji pomiędzy spółkami komandytowymi, o której mowa w art. 25 a ustawy o PIT i kto jest obowiązany do jej sporządzenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym nie będziemy mieli do czynienia z „podmiotami powiązanymi” w świetle ustawy o PIT, a w konsekwencji czego ani spółki, ani ich wspólnicy (w tym Wnioskodawca) nie są zobowiązani do sporządzenia dokumentacji o której mowa w art. 25a ust. 1 ustawy o PIT.


Stanowisko Wnioskodawcy wynika z następującej argumentacji:


Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o PIT, jeżeli:


  1. osoba fizyczna, osoba prawna łub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitałę tego przedsiębiorstwa, albo
  2. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitałę tego podmiotu krajowego, albo
  3. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna iub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów

- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów aibo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Jak stanowi art. 25 ust. 4 ww. ustawy, przepisy ust. i -3a stosuje się odpowiednio, gdy:

  1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio łub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym łub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
  2. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio łub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi łub w ich kontroli albo posiada udział w kapitałę tych podmiotów.


W myśl art. 25 ust. 5 cyt. ustawy, przepisy ust. 4 stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach.


Przenosząc powyższe na grunt ustawy kodeks spółek handlowych (tj. Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm.) zwanej dalej k.s.h., przez spółkę osobową rozumie się spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną, (art. 4 § 1 pkt 1).


W myśl art. 8 § 1 k.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.


Mając na uwadze powyższe z cywilnoprawnego punktu widzenia w obrocie gospodarczym do transakcji dochodzi pomiędzy spółkami komandytowymi, które są odrębnymi od siebie podmiotami gospodarczymi.


Powracając do ustawy o PIT to w myśl art. 5a pkt 26, ilekroć w tej ustawie jest mowa o spółce nie będącej osobą prawną, oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.


Na gruncie ustawy o PIT spółka komandytowa nie jest traktowana jako podmiot podatku dochodowego. W związku z powyższym, transakcje zawierane między spółką komandytową, a inną spółką komandytową nie mogą zostać uznane za transakcje między podmiotami powiązanymi, jako że żadna z tych spółek nie jest podatnikiem (a więc podmiotem) podatku dochodowego od osób fizycznych, czy prawnych. Nie jest więc możliwe również określenie podatku przez Organ, przewidziane w art. 25 ust. 1 ustawy o PIT (ponieważ w rozumieniu ww. ustawy w ogóle nie mamy do czynienia z podmiotami, nie wspominając już o podmiotach powiązanych). Nie można także mówić o zastosowaniu odniesienia zawartego w art. 25 ust. 4 ustawy o PIT pkt 2), gdyż norma weń zawarta dotyczy relacji między osobami prawnymi lub fizycznymi, a podmiotami krajowymi, za które spółki osobowe (z wyjątkiem spółki komandytowo-akcyjnej) nie mogą zostać uznane.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzone zostało w licznych interpretacjach indywidualnych np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora izby Skarbowej w Katowicach nr IBPBI/1/415-472/12/AB z dnia 02 lipca 2012 r. oraz zapadłej na gruncie ustawy o PIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2015 r. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPB1/415-1442/14-2/AP z dnia 09 marca 2015 r.

W konsekwencji powyższego w niniejszej sprawie nie ma również podstaw do zastosowania przepisu dotyczącego określenia dochodu i należnego podatku bez uwzględnienia warunków wynikających z powiązań między „podmiotami powiązanymi”, a tym samym nie występuje konieczność sporządzania dokumentacji podatkowej o której mowa w art. 25a ust. 1 ustawy o PIT.

W przypadku, gdyby jednak organ podatkowy uznał odmiennie niż zaprezentowane powyżej stanowisko, Wnioskodawca wskazuje, że nawet gdyby uznać, że pomiędzy wyżej wskazanymi spółkami komandytowymi istnieje powiązanie w myśl ustawy o PIT, to zgodnie z art. 25a ust. 1 ustawy o PIT, tylko na podatnikach dokonujących transakcji, ciąży obowiązek sporządzania dokumentacji.


Wskazuje na to treść art. 25a ust. 1 ustawy o PIT, zgodnie z którym:


„Podatnicy dokonujący transakcji, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia łub umowy o podobnym charakterze, z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4 (...) są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji,(...)”.

Mając na uwadze brzmienie powołanego przepisu wskazać natęży, że bezspornym jest, iż w świetle ustawy o PIT spółki komandytowe nie są ; podatnikami tego podatku, tym samym więc ww. spółki komandytowe nie mogą być uznane za adresatów obowiązku o którym mowa w art. 25a ust 1 ustawy o PIT.


Adresatem normy z art. 25a ust. 1 ustawy o PIT nie może być również Wnioskodawca (osoba fizyczna), pomimo bycia Wspólnikiem w każdej ze spółek komandytowych dokonujących transakcji, jako, że nie Wnioskodawca nie jest stroną zawieranych transakcji, a w świetle zapisów art. 25a ust. 1 ustawy o PIT obowiązani do sporządzania dokumentacji są jedynie „podatnicy dokonujący transakcji”.

Podsumowując nawet gdyby uznać, że pomiędzy wyżej wskazanymi spółkami komandytowymi istnieje powiązanie o którym mowa w ustawie o PIT, to ani na Wnioskodawcy będącym Wspólnikiem tych spółek komandytowych nie ciąży obowiązek sporządzania dokumentacji do przedmiotowych transakcji, ponieważ Wnioskodawca nie dokonuje transakcji, ani na spółkach komandytowych, które w świetle ustawy o PIT nie są podatnikami tego podatku PIT.


Mając powyższe na względzie wnoszę o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska w sprawie.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), jeżeli:

  1. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
  2. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
  3. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów

– i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.


Jak stanowi art. 25 ust. 4 ww. ustawy, przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

  1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
  2. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.

W myśl art. 25 ust. 5 cyt. ustawy, przepisy ust. 4 stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach.

Należy zwrócić uwagę, że z dniem 1 stycznia 2015 r. weszły w życie przepisy, w których rozszerzono definicje podmiotów powiązanych o jednostki nieposiadające osobowości prawnej oraz doprecyzowanie przepisów w zakresie dokumentacji transakcji dotyczących zawarcia umowy spółki niebędącej osoba prawną umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnych charakterze.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest Komandytariuszem m. in. w spółce P. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa oraz w spółce A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, które w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmują się produkcją wyrobów z drewna, korka, słomy i materiałów używanych do wypłatania, jak również z papieru i tektury, ze szkła płaskiego. Pomiędzy spółkami komandytowymi zawierane są transakcje.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że w wyżej wymienionych spółkach komandytowych, wspólnikiem odpowiadającym za zobowiązania spółki bez ograniczeń tj. komplementariuszem jest odpowiednio P. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca pełni funkcję członka zarządu w obu tych spółkach (spółkach -komplementariuszach) wraz z innymi osobami (zarząd jest co najmniej 2 osobowy).

Tut. Organ zauważa, że zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.), spółka osobowa to - spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Zgodnie natomiast z art. 28, mającym zastosowanie do spółek komandytowych na mocy dyspozycji zawartej w art. 103 cyt. Kodeksu, majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.


W myśl art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną, oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.


Spółka komandytowa, jako osobowa spółka prawa handlowego, nie posiada osobowości prawnej. Dochody tej spółki nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednakże w sferze stosunków cywilnoprawnych, spółka komandytowa jest samodzielnym podmiotem praw i obowiązków, odrębnym od wspólników spółki.

Mając na uwadze powyższe rozważania należy wskazać, że spółka komandytowa będąca stroną transakcji może być uznana za „podmiot krajowy” w świetle regulacji zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, w rozpatrywanym przypadku można mówić o zastosowaniu art. 25 ust. 4 cyt. ustawy, ponieważ mamy tu do czynienia z „podmiotem krajowym”. Tym samym wskazane w treści wniosku spółki komandytowe należy uznać za „podmioty powiązane”.


Podatnikiem zaś w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest wspólnik spółki komandytowej.


W myśl art. 25a ust. 1 powoływanej ustawy, podatnicy dokonujący transakcji, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami – w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, jeżeli jedną ze stron takiej umowy jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

  1. określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko);
  2. określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty;
  3. metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji;
  4. określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot;
  5. wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki, a w przypadku zawarcia umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze - w szczególności przyjętych w umowie zasad dotyczących praw wspólników (stron umowy) do udziału w zysku oraz uczestnictwa w stratach;
  6. określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.

Ponadto, zgodnie z art. 25a ust. 2 cyt. ustawy, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

  1. 30 000 euro - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
  2. 50 000 euro - w pozostałych przypadkach.

W związku z powyższym powstaje obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej do transakcji pomiędzy spółkami komandytowymi.


Skoro spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych obowiązek sporządzenia dokumentacji spoczywa na wspólniku będącym podatnikiem.


Resumując stwierdzić należy, że spółki komandytowe, w których Wnioskodawca jest komandytariuszem są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółki dokonując transakcji między sobą będą zatem podlegały regulacjom zawartym w art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej ciąży wspólnikach spólek komandytowych.


W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.


W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj