INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 02.04.2012 r. (data wpływu 06.04.2012 r.) uzupełnionym pismem na wezwanie z dnia 25.05.2012 r. Nr IPPB2/436-142/12-2/MZ (data nadania 25.05.2012 r., data doręczenia 28.05.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży wierzytelności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.04.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca („Wnioskodawca”) jest spółką z siedzibą w Irlandii i posiadającą rezydencję podatkową w tym kraju. Wnioskodawca jest również podmiotem zarejestrowanym w Irlandii dla celów podatku od wartości dodanej. Wnioskodawca jest spółką celową powołaną do partycypacji w transakcjach sekurytyzacji wierzytelności.

C. Sp. z o.o. („Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży i dystrybucji opon do różnego rodzaju pojazdów (w tym samochodów osobowych), jak również świadczy usługi dotyczące branży oponiarskiej. Planowane jest obecnie wprowadzenie przez Spółkę programu sekurytyzacyjnego dotyczącego wierzytelności przysługujących tej spółce i wynikających z prowadzonej przez nią działalności gospodarczej („Wierzytelności”).

Przedmiotowy program sekurytyzacyjny będzie ustrukturyzowany w ten sposób, że Spółka będzie rewolwingowo sprzedawała swoje Wierzytelności do Wnioskodawcy. Cena sprzedaży Wierzytelności odpowiadać będzie ich wartości nominalnej. Za przystąpienie do programu sekurytyzacji Spółka będzie płacić Wnioskodawcy wynagrodzenie administracyjne (kalkulowane w oparciu o wartość Wierzytelności przy zastosowaniu uzgodnionej wysokości punktów bazowych), jak również będzie zwracała Wnioskodawcy poniesione przez niego koszty finansowania zakupu Wierzytelności od Spółki.

Z perspektywy księgowej, Spółka nie będzie ewidencjonowała sprzedaży Wierzytelności, jako ich przeniesienia na Wnioskodawcę, lecz jako zabezpieczoną pożyczkę udzieloną przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki. Środki pieniężne należne od Wnioskodawcy (stanowiące cenę zakupu Wierzytelności) nie będą przekazywane Spółce, lecz bezpośrednio do spółki .C. A. z siedzibą i rezydencją podatkową w Niemczech, która należy do grupy C.. Tytułem prawnym do bezpośredniego przekazania środków pieniężnych od Wnioskodawcy do C. A., zamiast do Spółki, będzie umowa pożyczki pomiędzy Spółką i C. A.. Dlatego też, Wnioskodawca dokona bezpośredniego przekazania środków pieniężnych do C. A. celem wykonania zobowiązania do zapłaty wynagrodzenia za Wierzytelności na rzecz Spółki i jednocześnie zobowiązania Spółki do przekazania kwoty pożyczki do C. A. (instytucja przekazu). C. A. będzie zobowiązany do zwrotu pożyczki do Spółki. Nie jest również wykluczone, że Wnioskodawca będzie przekazywać środki finansowe stanowiące cenę nabycia Wierzytelności bezpośrednio do Spółki i to Spółka przekaże te środki do C. A. lub też wykorzysta je dla innych celów.

Pomimo tego, że Wierzytelności zostaną sprzedane do Wnioskodawcy, dłużnicy tych wierzytelności nie będą informowani o sprzedaży. Dłużnicy będą spłacali Wierzytelności w dalszym ciągu do Wnioskodawcy. W tym celu, zostanie zawarta umowa o świadczenie usług pomiędzy Wnioskodawcą i Spółką, na podstawie której Spółka świadczyć będzie na rzecz Wnioskodawcy usługi administrowania Wierzytelnościami sprzedanymi do Wnioskodawcy. usługi te obejmować mogą, w szczególności, monitorowanie stanu należności od poszczególnych dłużników, przyjmowanie należności od klientów, wysyłanie wezwań do zapłaty, itp. Z tytułu przedmiotowej usługi, Wnioskodawca płacić będzie Spółce określone wynagrodzenie za administrowanie Wierzytelnościami.

Zgodnie z planowaną umową ramową sprzedaży Wierzytelności, określone funkcje związane, w szczególności, z monitorowaniem spłaty Wierzytelności oraz zarządzaniem środkami finansowymi dotyczącymi Wierzytelności sprzedanych przez Spółkę do Wnioskodawcy, mogą być wykonywane przez C. A., działając jako przedstawiciel Spółki.

Pismem z dnia 25 maja 2012 r. Nr IPPB2/436-142/12-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, poprzez:

• Uzupełnienia zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku w zakresie wskazania:
  1. czy prawa majątkowe stanowiące przedmiot niniejszego wniosku będą wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  2. czy z tytułu zawarcia umowy sprzedaży wierzytelności którakolwiek ze stron będzie objęta zakresem podatku od towarów i usług...
     
     

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie informując, iż:

• Wierzytelności, które będą zbywane przez C. O. P. Sp. z o.o. na rzecz Spółki w ramach transakcji sekurytyzacyjnej przysługiwać mogą zarówno w stosunku do dłużników polskich, jak i zagranicznych. W praktyce, transakcja opisana we wniosku może zatem dotyczyć zarówno praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej, jak i takich, które będą wykonywane poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

• Jeżeli chodzi o kwestię opodatkowania przedmiotowej transakcji podatkiem od towarów i usług („VAT”), to mając na uwadze interpretacje wydane przez organy podatkowe w podobnych sprawach, Spółka stoi na stanowisku, iż z tytułu zawarcia umowy sprzedaży Wierzytelności, zbywca tych Wierzytelności (czyli C. O. P. Sp. z o.o.) będzie opodatkowany podatkiem VAT (opodatkowanie na zasadach importu usługi świadczonej przez Spółkę).

• W konsekwencji, w opinii Spółki, do przedmiotowej transakcji zastosowanie znajdzie art. 2 pkt 4) Ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z którym nie podlegają PCC czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem VAT lub zwolniona z tego podatku. Spółka pragnie nadmienić, iż C. O. P. Sp. z o.o. wystąpiła z wnioskiem o interpretację indywidualną celem potwierdzenia zasad opodatkowania podatkiem VAT przedmiotowej transakcji.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż Wierzytelności przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy dokonywana w ramach transakcji sekurytyzacji Wierzytelności będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przez Spółkę Wierzytelności na rzecz Wnioskodawcy dokonywana w ramach transakcji sekurytyzacji Wierzytelności nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od czynności cywilnoprawnych zawarty został w art. 1 Ustawy o PCC. Katalog ten ma przy tym charakter zamknięty, co oznacza, że czynności cywilnoprawne, które nie zostały w sposób wyraźny wymienione w tym katalogu, nie są obciążone przedmiotowym podatkiem.

Zgodnie z art. 2 pkt 4) Ustawy PCC, co do zasady, nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z podatku od towarów i usług (z zastrzeżeniem przepisów art. 2 pkt 4 lit. b) tiret pierwsze i trzecie, które jednak w opisanym stanie faktycznym nie będą mieć zastosowania). Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Wierzytelności przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy w ramach sekurytyzacji stanowić będzie dla celów polskiego podatku VAT usługę ściągania długów świadczoną przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki, która będzie opodatkowana podstawową stawką podatku VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1) ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Podstawową stawką podatku VAT w Polsce mającą zastosowanie do świadczenia usług jest stawka 23%. Niemniej jednak, Ustawa o VAT wprowadza również szereg zwolnień z podatku VAT w odniesieniu do poszczególnych usług lub też przewiduje ich opodatkowanie według stawki obniżonej. W odniesieniu do planowanej transakcji sekurytyzacji Wierzytelności rozważać można zastosowanie zwolnienia z podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 38) Ustawy o VAT, zgodnie z którym zwolnione są „usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę”.

Biorąc pod uwagę, iż istotą planowanej sekurytyzacji Wierzytelności jest zapewnienie Spółce finansowania przez Wnioskodawcę, istnieją argumenty za twierdzeniem, że przedmiotowa transakcja ma faktycznie charakter pożyczkowy, zatem powinna podpadać pod wyżej cytowany przepis przewidujący jej zwolnienie z podatku VAT. Jednakże, jak stanowi art. 43 ust. 15 pkt 1) Ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37 – 451 oraz ust. 13 nie mają zastosowania do czynności ściągania długów, w tym factoringu.

Analiza interpretacji podatkowych wydawanych przez organy podatkowe prowadzi do wniosku, iż sekurytyzacja wierzytelności powinna być klasyfikowana, jako czynność ściągania długów przez nabywcę wierzytelności na rzecz jej zbywcy, która opodatkowana jest według stawki podstawowej podatku VAT. Stanowisko takie zostało zaprezentowane, między innymi, w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 8 lipca 2011 r. (nr IPPP2/443-441/11 -3/MM), w której uznano za nieprawidłowe stanowisko podatnika o zwolnieniu z VAT usługi sekurytyzacji i stwierdzono między innymi, że:

„Zakup wierzytelności stanowi usługi polegające na przeniesieniu wierzytelności z majątku dotychczasowego wierzyciela do majątku osoby trzeciej na mocy umowy zawartej między zbywcą wierzytelności (cedentem), a jej nabywcą (cesjonariuszem). Oznacza to, że w takim przypadku nabywca wierzytelności świadczy na rzecz jej zbywcy usługę pośrednictwa finansowego, której celem jest uwolnienie sprzedawcy od ciężaru egzekwowania wierzytelności.

Zatem usługi wykonywane przez Spółkę stanowią czynność odzyskiwania długów wyłączoną ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Koncepcja odzyskiwania długów nie zależy bowiem od sposobu, w jaki odzyskiwanie się odbywa, od tego na czyja rzecz dług zostaje ściągnięty ani od tego w jaki sposób zostaną pozyskane środki na finansowanie nabycia wierzytelności”. Analogiczne stanowisko co do transakcji sekurytyzacji zostało zaprezentowane w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 marca 2011 r. (nr IPPP3/443-1281/10-2/LK).

Mając na uwadze wyżej zaprezentowane przepisy prawa oraz interpretacje organów podatkowych w odniesieniu do analogicznych transakcji, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Wierzytelności przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy w ramach sekurytyzacji stanowić będzie dla celów polskiego podatku VAT usługę ściągania długów świadczoną przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki, która będzie opodatkowana podstawową stawką VAT. W odniesieniu do przedmiotowej usługi Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania w Polsce obowiązku podatkowego w VAT na zasadzie importu przy zastosowaniu podstawowej stawki podatku VAT.

Stosownie bowiem do art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, co do zasady, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej (z wyjątkami, które zdaniem Wnioskodawcy nie maja w przedmiotowej sprawie zastosowania). Przez „podatnika” w rozumieniu powyższego przepisu rozumie się (zgodnie z art. 28 a ustawy o VAT), między innymi, podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6. Mając na uwadze, iż Spółka jest „podatnikiem” w rozumieniu powyższej definicji i jednocześnie jest usługobiorcą usługi sekurytyzacji świadczonej przez Wnioskodawcę polegającej na nabywaniu Wierzytelności od Spółki, miejscem świadczenia przedmiotowej usługi będzie Polska, jako kraj, w którym Spółka ma siedzibę działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 4) Ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne mniemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Zgodnie z art. 17 ust. 2 Ustawy o VAT, w przypadku wymienionym w wyżej powołanym pkt 4) usługodawca nie rozlicza podatku należnego.

Stosownie natomiast do art. 2 pkt 9) Ustawy o VAT pod pojęciem „import usług” rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4) Ustawy o VAT. Mając na uwadze powyższe, usługi sekurytyzacji Wierzytelności nabywane przez Spółkę od Wnioskodawcy stanowić będą import usług w rozumieniu art. 2 pkt 9) ustawy o VAT podlegający opodatkowaniu na terenie Polski, a Spółka, jako usługobiorca tych usług będzie zobowiązana do ich rozliczenia dla celów VAT. Stanowisko to znajduje pełne potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 marca 2011 r. (nr IPPP3/442-1291/10-2/LK), dotyczącej sekurytyzacji wierzytelności leasingowych z udziałem spółki celowej z siedzibą w Irlandii. Mając na uwadze powyższe, sprzedaż Wierzytelności przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy dokonywana w ramach sekurytyzacji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 4 Ustawy PCC.

Niezależnie od wyżej wskazanych argumentów, należy również wskazać, iż zbywanie Wierzytelności w ramach transakcji sekurytyzacyjnej nie będzie podlegać opodatkowaniu PCC także w oparciu o art. 1 ust. 1 Ustawy o PCC interpretowany a contrario. Przepis ten zawiera zamknięty katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu przedmiotowym podatkiem (zasada numerus clausus). Analiza art. 1 ust. 1 Ustawy o PCC prowadzi do wniosku, iż przepis ten nie wymienia sekurytyzacji wierzytelności, jako transakcji podlegającej opodatkowaniu PCC. Prowadzi to do wniosku, iż sekurytyzacja, jako specyficzny instrument finansowania działalności gospodarczej nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Głównym celem i istotą sekurytyzacji, jako nowoczesnej metody finansowania, jest zapewnienie środków finansowych przez Wnioskodawcę dla celów działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę. Z uwagi na to, transakcję sekurytyzacyjną należy traktować raczej jako kompleksową usługę finansową, a nie jedynie jako samo zbycie wierzytelności.

Przedstawione wyżej stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nabywanie Wierzytelności w ramach transakcji sekurytyzacyjnych nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych znajduje również potwierdzenie w interpretacjach podatkowych oraz orzecznictwie sądowym. Tytułem przykładu można wskazać na:

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lutego 2007 r. (sygn. III SA/Wa 3887/06),
• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 czerwca 2009 r. (nr IPPB2/436-93/09-2/AF),
• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 lutego 2011 r. (nr IPPB2/436-493/10-5/MZ),
• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 czerwca 2011 r. (nr IPPB2/436-122/11-4/MZ).
  
  

Mając na uwadze wyżej przedstawione argumenty, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie stanowiska zaprezentowanego w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy nadmienić, iż niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy tylko i wyłącznie w zakresie zadanego pytania.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki;
    
    

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne ( art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym.

Umowa cesji wierzytelności uregulowana została w art. 509 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z treścią tego przepisu wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

W myśl art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego przelew wierzytelności może odbywać się na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, a zatem umowa taka może należeć do kategorii umów, które podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Na skutek cesji wierzytelności zmienia się podmiot po stronie wierzyciela, natomiast przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Jeżeli więc umowa cesji przyjęłaby postać którejkolwiek z umów wskazanych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych to spowoduje obowiązek zapłaty tego podatku.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż umowa cesji przybierze postać umowy sprzedaży. Zatem mając na uwadze dotychczas przytoczone przepisy (w tym dopuszczalne formy jakie może przyjąć czynność cesji wierzytelności) stwierdzić należy, że podlega ona na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, np. prawo majątkowe podlega wykonywaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostaje zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Umowa sprzedaży będzie również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli prawo majątkowe będące przedmiotem sprzedaży w chwili jej zawarcia podlega wykonywaniu za granicą oraz nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • (uchylone),
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich. Natomiast w myśl art. 1a pkt 5 ustawy użyte w ustawie określenie państwo członkowskie oznacza – państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z powyższym należy podkreślić, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania powyższej czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy czynność ta będzie podlegała regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż sprzedaż wierzytelności nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile nie zostaną spełnione przesłanki wymienione w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W takiej sytuacji, bezprzedmiotowe będzie rozpatrywanie powyższej czynności pod kątem art. 2 pkt 4 ww. ustawy. Natomiast, jeżeli zostaną spełnione przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 ustawy, powyższa czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Wówczas, przyjmując za Wnioskodawcą, że ww. czynność będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, zastosowanie znajdzie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych: interpretacji oraz wyroku w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż co do zasady wiążą one w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.