Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-1345/15-4/AA
z 21 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2015 r. (data wpływu 25 września 2015 r.) uzupełnionym w dniu 15 grudnia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie formy opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie formy opodatkowania.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 3 grudnia 2015 r. znak ILPB1/4511-1-1345/15-2/AA na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 7 grudnia 2015 r., natomiast w dniu 15 grudnia 2015 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 14 grudnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług stomatologicznych. Do 31 grudnia 2014 roku zatrudniony był jako stomatolog na umowę o pracę. W dniu 2 stycznia 2015 roku rozpoczął własną działalność i świadczy usługi na rzecz byłego pracodawcy. Złożył oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów podatkiem liniowym.

Usługi wykonuje w pomieszczeniu zlecającego przy zastosowaniu jego sprzętu i materiałów medycznych. Nie świadczy obecnie usług na rzecz innych podmiotów. Usługi stomatologiczne wykonywane są w ustalonych dniach i godzinach wg ustalonego harmonogramu będącego załącznikiem do umowy, który wspólnie uzgodniono.

Na początku każdego roku trwania umowy Wnioskodawca ustala harmonogram 21 dni wolnych od świadczenia usług. Za okres dni wolnych nie uzyskuje przychodów. Wykonywane przez Wnioskodawcę usługi nie są nadzorowane przez zlecającego, nie jest również zobowiązany do wykonywania jego poleceń. W okresie umowy ponosi różne koszty związane z działalnością między innymi koszty dokształcania w zakresie stomatologii. O kierunku kształcenia i formie decyduje samodzielnie. Ponosi koszty zakupu odzieży niezbędnej do wykonywania usług. Zleca również wykonywanie usług obcych np. protetycznych. Wykonując usługi stomatologiczne Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych solidarnie ze zlecającym. Zobowiązany był do zawarcia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, będących przedmiotem umowy oraz w zakresie wszelkiego ryzyka związanego z wykonywaniem niniejszej umowy na czas jej obowiązywania. Kopie aktualnej polisy zmuszony był dostarczyć przy podpisywaniu umowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wykonywane przez Wnioskodawcę usługi spełniają warunki działalności gospodarczej uprawniającej do zastosowania opodatkowania podatkiem liniowym wynoszącym 19%?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 5b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 rok o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

W świetle ww. przepisów do stwierdzenia, iż podatnik świadczący usługi na zasadzie samozatrudnienia nie wykonuje działalności gospodarczej konieczne jest wystąpienie łączne wszystkich przesłanek podanych w punktach 1-3. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca ponosi solidarną odpowiedzialność ze zleceniodawcą wobec osób trzecich. Ponosi więc ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a wiec nie spełnia łącznie wszystkich warunków, aby ta działalność była traktowana jako samozatrudnienie. Działanie na zasadzie własnego ryzyka powoduje odpowiedzialność nie tylko wobec klientów, ale również wobec organów państwowych. Wnioskodawca jest przecież odpowiedzialny wobec urzędów za popełnione w tym zakresie błędy. Odpowiada za wypełnianie deklaracji, dba o terminowość, prawidłowe obliczanie podatków, składek na rzecz Skarbu Państwa i jego instytucji (np. na rzecz ZUS, organów podatkowych).

Dodatkową przesłanką na to, że ponosi ryzyko działalności gospodarczej jest nieuzyskiwanie przychodu w dniach wolnych od świadczenia usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi stomatologiczne spełniają warunki pozarolniczej działalności gospodarczej zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 200 roku, poz. 176 ze zmianami).

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że zgodnie z art. 9a ust. 2 ww. ustawy prawidłowo dokonał wyboru opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 tejże ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.). Zgodnie z jego treścią działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do treści art. 5b ust. 1 powołanej ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że wykonywane przez Wnioskodawcę usługi nie są nadzorowane przez zlecającego, nie jest również zobowiązany do wykonywania jego poleceń. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych solidarnie ze zlecającym. Zobowiązany był do zawarcia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, będących przedmiotem umowy oraz w zakresie wszelkiego ryzyka związanego z wykonywaniem niniejszej umowy na czas jej obowiązywania.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przywołane regulacje prawne, należy wskazać, że skoro Wnioskodawca nie spełnia warunków wymienionych w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z wykonywanych usług należy zakwalifikować do przychodów ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 3 cyt. ustawy, tj. do przychodów z działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Zgodnie z art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:

1. (uchylony),
2. wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym

– w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

W myśl art. 9a ust. 4 ww. ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że możliwość opodatkowania dochodów 19% „podatkiem liniowym” dotyczy - co do zasady - dochodów uzyskanych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej (ze źródła przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza). Przy czym, możliwość opodatkowania „podatkiem liniowym” jest wyłączona w stosunku do podatników, którzy w wyniku prowadzenia tej działalności uzyskują przychody z tytułu świadczenia usług na rzecz obecnego lub byłego pracodawcy i usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik (a w przypadku wykonywania ww. działalności w formie spółki osobowej chociażby jeden ze wspólników) wykonywał, bądź wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług stomatologicznych. Do 31 grudnia 2014 r. zatrudniony był jako stomatolog na umowę o pracę. W dniu 2 stycznia 2015 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność i świadczy usługi na rzecz byłego pracodawcy. Wnioskodawca złożył oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów podatkiem liniowym.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca od 2 stycznia 2015 r. uzyskuje przychód z działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług na rzecz byłego pracodawcy, jednakże ograniczenie wynikające z art. 9a ust. 3 ww. ustawy, uniemożliwiające opodatkowanie podatkiem liniowym nie dotyczy Wnioskodawcy, gdyż umowa o pracę z byłym pracodawcą została rozwiązana 31 grudnia 2014 r. Nie ma zatem przeszkód, aby w 2015 roku Wnioskodawca opodatkował swoje przychody z działalności gospodarczej 19% podatkiem, jeśli Wnioskodawca złożył w ustawowym terminie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze tego sposobu opodatkowania, ponieważ Zainteresowany w danym roku podatkowym nie wykonywał i nie wykonuje usług na rzecz byłego pracodawcy.

Wobec powyższego, Wnioskodawca ma możliwość opodatkowania dochodów osiąganych z działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.