Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/4511-263/15-2/AC
z 28 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2015 r. (data wpływu 4 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w przedmiocie opodatkowania wynagrodzenia wypłaconego po śmierci pracownika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w przedmiocie opodatkowania wynagrodzenia wypłaconego po śmierci pracownika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budownictwa  na terenie Polski oraz za granicą. W związku z wykonywanymi usługami za granicą Spółka czasowo wysyła zatrudnionych pracowników na terytorium Niemiec (w umowie o pracę wskazano miejsce pracy w Niemczech). Pracownicy ci nie są w podróży służbowej.

Na terenie Niemiec Spółka posiada Oddział (zakład samobilansujący). W myśl artykułu 5 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90; dalej: UPO) istniejący Oddział stanowi „zakład”, co oznacza stałą placówkę, przez którą prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 15 pkt 1 ww. umowy wynagrodzenia pracowników podlegają opodatkowaniu w Niemczech (zgodnie z niemieckimi przepisami), natomiast w Polsce dochody te podlegają zwolnieniu. W tym wypadku ma zastosowanie metoda wyłączenia z progresją  zgodnie z art. 27 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm., dalej: ustawa o pdof).

W bieżącym roku miał miejsce zgon pracownika wykonującego pracę na terenie Niemiec, którego wynagrodzenie podlegało opodatkowaniu w Niemczech. Wynagrodzenia pracownikom oddelegowanym do Niemiec wypłaca Oddział w Niemczech i stanowią one koszty tego Oddziału. Spółka nie wypłaciła pracownikowi wynagrodzenia za miesiąc, w którym wystąpił zgon.

Zgodnie z art. 63¹ Kodeksu pracy, świadczenie to przechodzi w równych częściach na współmałżonka oraz inne osoby spełniające warunki do uzyskania renty rodzinnej. W tym przypadku uprawnionymi byli małżonka oraz małoletni syn. Wymienione osoby uprawnione podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W Niemczech nie uzyskują żadnych innych dochodów.

Spółka zwróciła się do niemieckiego Urzędu Finansowego, w …o interpretację w sprawie opodatkowania podatkiem od wynagrodzeń wypłaty wynagrodzenia na rzecz następcy prawnego po zmarłym pracowniku.

W myśl przepisów niemieckich następcy prawni pracowników są sami uważani za pracowników, o ile pobierają oni wynagrodzenie za pracę ze stosunku pracy zmarłego pracownika. Opodatkowaniu zatem podlega następca prawny. Wynagrodzeniem za pracę następcy prawnego są przede wszystkim bieżące pobory niewypłacone pracownikowi do czasu zgonu.

Z otrzymanej interpretacji wynika, że „Wynagrodzenie za pracę, wypłacone po dacie zgonu pracownika, zasadniczo nie może być już opodatkowane  niezależnie od podstawy prawnej  według statusu podatkowego zmarłego. Dla bieżącego wynagrodzenia, wypłaconego w miesiącu zgonu lub za miesiąc zgonu, potrącenia podatku można dokonać dla uproszczenia jeszcze według statusu podatkowego pracownika: zaświadczenie o podatku od wynagrodzeń należy jednak również w takim przypadku wystawić na następcę prawnego i jemu przekazać”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wypłacone po śmierci pracownika wynagrodzenie osobom uprawnionym (żona, małoletni syn) podlega opodatkowaniu w Polsce?
2. Czy Spółka ma obowiązek sporządzić informację na druku PIT-11 dla osób uprawnionych (żona, małoletni syn), którym wypłacono świadczenie i w której pozycji informacji wykazać otrzymane przychody?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o pdof  osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Przepis art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, w których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy)

Zgodnie z umową zawartą z RFN w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, dochody z pracy uzyskane na terenie Niemiec (wynagrodzenia są ponoszone przez „zakład” w Niemczech) podlegają zwolnieniu od podatku w Polsce. W tym wypadku ma zastosowanie metoda wyłączenia z progresją.

Osobami uprawnionymi do otrzymania świadczeń z tytułu wynagrodzenia zmarłego pracownika są żona i małoletni syn, objęci nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce. Wynagrodzenie zmarłego pracownika zostało wypłacone osobom uprawnionym przez Oddział w Niemczech, na ich konto bankowe w Polsce.

Wnioskodawca uważa, że wypłacone osobom uprawnionym wynagrodzenia po zmarłym pracowniku objęte są dyspozycją art. 15 „Praca najemna”, a nie obejmuje ich art. 22 „Inne dochody” umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Pomimo, że na gruncie polskiej ustawy o pdof wypłacone świadczenie byłoby objęte art. 18 ww. ustawy i stanowiłoby przychód z tytułu praw majątkowych, to uwzględniając umowę o UPO wypłacone świadczenie należy przyporządkować do źródła przychodu jakim jest praca najemna, (art. 15 umowy o UPO). Zdaniem Wnioskodawcy krajowe definicje w tym wypadku mają charakter wtórny i posiłkowy.

Uwzględniając postanowienia umowy zawartej z RFN o unikaniu podwójnego opodatkowania Spółka uważa, że wypłacone przez Oddział w Niemczech wynagrodzenie zmarłego pracownika podlega opodatkowaniu w Niemczech (art. 15 ww. umowy), bowiem nie traci ono statusu „wynagrodzenia za pracę najemną” i wynagrodzenie to jest ponoszone przez „zakład”. Z tego względu dla celów opodatkowania należy zastosować niemieckie przepisy.

Zgodnie z interpretacją Urzędu Finansowego w …dla bieżącego wynagrodzenia, wypłaconego w miesiącu zgonu lub za miesiąc zgonu, potrącenia podatku można dokonać dla uproszczenia jeszcze według statusu podatkowego pracownika. W tym celu Spółka dokonała rejestracji osób uprawnionych w Urzędzie w Niemczech. Osoby te uzyskały niemieckie numery podatkowe. Od otrzymanych świadczeń osobom tym został potrącony podatek dochodowy w Niemczech.

Imienne zaświadczenia o podatku od wynagrodzeń pobranym w Niemczech zostaną przekazane przez Oddział osobom uprawnionym.

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacone osobom uprawnionym (żona, syn), wynagrodzenie po śmieci pracownika jest w Polsce zwolnione z opodatkowania.

Odnośnie pytania 2 Wnioskodawca uważa, że Spółka ma obowiązek sporządzenia informacji PIT-11 dla osób, które otrzymały ww. przychody. Zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o pdof, płatnik ma obowiązek przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, imienne informacje – PIT-11. Wnioskodawca uważa, że wyodrębniony Oddział oraz jednostka macierzysta stanowią jeden podmiot i dlatego Spółka winna sporządzić i przekazać ww. informację.

Stosownie do obowiązującej w Polsce ustawy o pdof, wypłacone wynagrodzenia po śmierci pracownika traktowane są jako przychody z tytułu praw majątkowych. Jednak ze względu, że dochody te podlegają opodatkowaniu według przepisów niemieckich, należy je traktować jako należności ze stosunku pracy. Z tego względu wypłacone przychody należy wykazać w informacji PIT-11 (22), tj. wg wzoru obowiązującego dla dochodów uzyskanych za 2015 r. w poz. 32 (Dochód zwolniony od podatku).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Należy jednak wskazać, że nieograniczony obowiązek podatkowy pociągający za sobą obowiązek opodatkowania według reguł obowiązujących w Polsce wszelkich dochodów osiągniętych przez podatnika, bez względu na miejsce położenia ich źródeł, stanowi zasadę, od której ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje wyjątki. Taki charakter mają sprawy, w których podatnik objęty polskim nieograniczonym obowiązkiem podatkowym posiada dochody ze źródła poza granicami Rzeczpospolitej Polski, w stosunku do którego to źródła, konkretna umowa międzynarodowa o unikaniu podwójnego opodatkowania bezwzględnie wyłączy polską jurysdykcję podatkową. Wynika to z faktu, że zgodnie z art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1 tejże ustawy, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przywołana norma ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nadaje więc w zakresie ustalania jurysdykcji podatkowej w sprawach transgranicznych pierwszeństwo stosowania reguł kolizyjnych zawartych w umowie międzynarodowej.

Powyższe oznacza, że postanowienia umów międzynarodowych w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, mogą wyłączyć spod polskiej jurysdykcji podatkowej regulowane w nich źródła dochodu polskiego podatnika znajdujące się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. W takich przypadkach, dochód znajdujący się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej nie będzie opodatkowany w Polsce, pomimo faktu, że polski podatnik spełnia warunki ustawowe wskazanego powyżej nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Objęta zapytaniem o interpretację podatkową wypłata wynagrodzenia z tytułu śmierci pracownika, wypłacona została żonie i synowi zmarłego przez podmiot mający swoją siedzibę w Niemczech.

Konsekwentnie, w sprawie znajdzie zastosowanie Umowa z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90; dalej: Umowa).

Należy jednak wskazać, że wyłączenie przedmiotowej sprawy spod polskiej jurysdykcji podatkowej na rzecz opodatkowania wypłaconego wynagrodzenia po śmierci pracownika małżonce i małoletniemu synowi (spełniającym kryteria polskiego podatnika o nieograniczonym obowiązku podatkowym) niemieckim podatkiem dochodowym, nastąpiłoby na gruncie Umowy jedynie w przypadku, gdyby Umowa wprost w drodze swojego konkretnego postanowienia (artykułu) zawierała takie rozstrzygnięcie.

Będące przedmiotem niniejszego zapytania wynagrodzenie wypłacone po śmierci pracownika dla jego małżonki i małoletniego syna, nie zostało objęte postanowieniami art. 15 Umowy, zgodnie z którym uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Z uwagi na zakres zastosowania Umowy, w sprawie znajdzie zastosowanie art. 22 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, zgodnie z którym dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Zatem, ocena opodatkowania wypłaty wynagrodzenia za pracę po zmarłym pracowniku nastąpi na gruncie przepisów polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z chwilą śmierci prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą na spadkobierców, zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.). Nabycie przez osoby fizyczne w drodze spadku – co do zasady podlega opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 roku o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r., poz. 86, z późn. zm.). Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami (art. 922 § 2 Kodeksu cywilnego). Powyższa reguła dotyczy praw majątkowych ze stosunku pracy.

W myśl bowiem art. 631 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r., poz. 1502, późn. zm.), prawa majątkowe ze stosunku pracy przechodzą po śmierci pracownika, w równych częściach, na małżonka oraz inne osoby spełniające warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. W razie braku takich osób prawa te wchodzą do spadku.

Świadczenia wynikające ze stosunku pracy są więc wypłacane określonym podmiotom (w tym małżonkowi zmarłego pracownika) w wyniku zastosowania uproszczonej procedury przewidzianej w Kodeksie pracy, z pominięciem przepisów Kodeksu cywilnego. Nie jest możliwe jednoczesne stosowanie przepisów działu IV Kodeksu cywilnego, dotyczącego spadków oraz art. 631 § 2 Kodeksu pracy, gdyż ustawodawca wyklucza taką możliwość wprost wskazując, że dopiero „w braku takich osób prawa te wchodzą do spadku” (co wynika ze zdania drugiego omawianego przepisu). Wystarczy natomiast istnienie jednego uprawnionego podmiotu (tj. małżonka lub innej osoby spełniającej warunki do uzyskania renty rodzinnej), a świadczenie to nie wejdzie do masy spadkowej i wypłacone zostanie tej osobie, a w sytuacji, gdy wystąpi więcej niż jeden podmiot uprawniony, to wówczas prawa majątkowe ze stosunku pracy, przechodzą w równych częściach na każdego z uprawnionych.

W związku z tym, wypłacone małżonce i małoletniemu synowi zmarłego pracownika należności, z tego tytułu jako wynikające z praw majątkowych ze stosunku pracy, o których mowa w art. 631 § 2 Kodeksu pracy należy zakwalifikować jako przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie treścią art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast z treści art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy wynika, że źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Ponadto, stosownie do treści art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych, uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zacytowany powyżej przepis nie podaje normatywnej definicji przychodów z praw majątkowych i nie stanowi katalogu zamkniętego, na co wskazuje wyrażenie „w szczególności”. Tą kategorią został objęty każdy przychód osiągnięty przez podatnika w związku z posiadaniem przez niego praw o charakterze majątkowym.

Skoro zatem małżonce i małoletniemu synowi zmarłego pracownika – w myśl przepisów Kodeksu pracy  przysługiwało prawo do otrzymania świadczenia mającego swe źródło w stosunku pracy (prawo majątkowe), to wypłata świadczenia, stanowi realizację tego prawa majątkowego, a w konsekwencji powstaje przychód z praw majątkowych.

Płatnik wypłacający świadczenie będące realizacją prawa majątkowego określonego w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 tejże ustawy, obowiązany jest pobrać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczkę na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkowa określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Jednocześnie wskazać należy, iż art. 22 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje kosztów uzyskania przychodów dla praw majątkowych, w związku z czym podstawa opodatkowania nie powinna zostać pomniejszona o koszty uzyskania przychodów. Brak jest również podstaw do zastosowania zmniejszenia zaliczki na podatek dochodowy o 1/12 kwoty zmniejszającej zaliczkę, bowiem cytowany powyżej art. 41 ust. 1 nie zawiera odniesienia do art. 32 ust. 3 ustawy.

Stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika  imienne informacje o wysokości dochodu (PIT-11), o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

W związku powyższym na płatniku ciąży obowiązek pobrania i wpłacenia zaliczki na podatek dochodowy oraz wystawienia dla małżonki i małoletniego syna zmarłego pracownika imiennej informacji o wypłaconych świadczeniach i pobranej zaliczce na podatek dochodowy PIT-11, w której wykazany zostanie przychód z tytułu praw majątkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie zakresu i stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę, jako płatnika w opisie stanu faktycznego.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ….po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.