INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 4 lutego 2011r. sygn. akt I SA/Kr 1821/10 (data wpływu do tut. organu prawomocnego wyroku 3 kwietnia 2012r.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2010r. (data wpływu 13 maja 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 stycznia 2010r. (data wpływu 30 lipca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług dokonywane przez Wnioskodawcę w związku z realizacją projektu pn. „...” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2010r. wpłynął do tut. organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług dokonywane przez Wnioskodawcę w związku z realizacją projektu pn. „...”.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 stycznia 2010r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak: IBPP4/443-711/10/AŚ z dnia 12 lipca 2010r.

W dniu 5 sierpnia 2010r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IBPP4/443-711/10/AŚ uznając, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług dokonywane przez Wnioskodawcę w związku z realizacją projektu pn. „…” jest nieprawidłowe.

Pismem z dnia 12 sierpnia 2010r. (data wpływu 17 sierpnia 2010r.). złożonym na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Wnioskodawca wezwał tut. organ do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej z dnia 5 sierpnia 2010r. znak: IBPP4/443-711/10/AŚ. W odpowiedzi na ww. wezwanie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach pismem z dnia 8 września 2010r. znak: IBPP4/443W-19/10/AŚ stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 5 sierpnia 200r. znak: IBPP4/443-711/10/AŚ, a tym samym podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w ww. interpretacji indywidualnej.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 5 sierpnia 2010r. znak: IBPP4/443-711/10/AŚ złożył skargę z dnia 11 października 2010r. (data wpływu 12 października 2010r.), w której wniósł o jej uchylenie skarżonej interpretacji w całości.

Wyrokiem z dnia 4 lutego 2011r. sygn. akt I SA/Kr 1821/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W ww. wyroku WSA uznał, że zaskarżona interpretacja indywidualna nie może być wykonana.

Od powyższego wyroku Minister Finansów reprezentowany przez pełnomocnika złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wyrokiem z dnia 13 stycznia 2012r. sygn. akt I FSK 1016/11 skarga kasacyjna została oddalona.

W związku z powyższym, w dniu 3 kwietnia 2012r. wpłynął do tut. organu prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 4 lutego 2012r. sygn. akt I SA/Kr 1821/10 (data uprawomocnienia – 13 stycznia 2012r.).

Wskutek powyższego, wniosek z dnia 5 maja 2010r. (data wpływu 13 maja 2010r.), uzupełniony pismem z dnia 12 stycznia 2010r. (data wpływu 30 lipca 2010r.), wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność była przedmiotem zaskarżenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca realizuje projekt, na który otrzymał dofinansowanie ze środków publicznych. Projekt realizowany od 4 maja 2010 roku na podstawie umowy z X. Przedmiotem umowy jest udzielenie przez X wsparcia ze środków publicznych w formie dotacji rozwojowej.

Podstawą zawarcia umowy jest Program Strategiczny „Zaawansowane ....", w jego ramach Uczelnia realizuje projekt zatytułowany „...”.

Celem ogólnym Programu jest opracowanie optymalnych konfiguracji oraz wytycznych procesowych i projektowych układów zgazowania dla produkcji palm i energii, stanowiących podstawę do budowy krajowych instalacji demonstracyjnych w tym:

• opracowanie i weryfikacja w skali pilotowej procesu ciśnieniowego zgazowania węgla,
• opracowanie i sprawdzenie w skali pilotowej procesu podziemnego zgazowania węgla,
• optymalizacja i sprawdzenie w skali pilotowej procesów oczyszczania i konwersji gazu powiązanych z systemem usuwania CO².
  
  

Na większym poziomie szczegółowości główne cele pośrednie projektu obejmują:

1. Utworzenie szczegółowej bazy danych węgli krajowych dla procesu zgazowania obejmującej ich przydatność procesową, zasoby oraz przewidywane koszty uzyskania.
2. Opracowanie i weryfikację w skali pilotowej technologii ciśnieniowego zgazowania węgla w zakresie obejmującym:
   • Proces waloryzacji i przygotowania paliwa ze szczególnym uwzględnieniem:
     • suszenia i oczyszczania węgla (min. rtęć, popiół)
     • przygotowania paliw dla różnych rozwiązań technologicznych procesu zgazowania
   • Procesy ciśnieniowego zgazowania węgla ze szczególnym uwzględnieniem:
     • budowy krajowego kwon-how w zakresie technologii zgazowania węgla,
     • optymalizacji technologii w kierunku zwiększenia elastyczności paliwowej oraz redukcji kosztów inwestycyjnych i eksploatacyjnych,
     • wariantowych kierunków wykorzystania gazu procesowego.
   • Procesy oczyszczania i kondycjonowania gazu ze szczególnym uwzględnieniem:
     • procesów usuwania CO²
     • procesów oczyszczania i konwersji gazów dla wariantów kierunków ich wykorzystania, w tym produkcji energii i syntezy chemicznej
   • Opracowanie i weryfikację w skali pilotowej technologii podziemnego zgazowania węgla w zakresie obejmującym:
     • metodykę i procedury wyboru lokalizacji generatora podziemnego zgazowania na podstawie kryteriów technicznych, środowiskowych i ekonomicznych.
     • proces zgazowania podziemnego ze szczególnym uwzględnieniem krajowych uwarunkowań lokalizacyjnych, optymalizacji technologii w kierunku zwiększenia kontroli stabilności przebiegu procesu oraz redukcji kosztów inwestycyjnych i eksploatacyjnych.
3. Opracowanie modeli symulacyjnych dla projektowania i optymalizacji układów produkcji paliw gazowych i ciekłych na bazie zgazowania węgla.
4. Opracowanie dla warunków krajowych mapy rozwiązań technologicznych uwzględniającej stosowanie paliwa, możliwości wykorzystania gazu procesowego, efektywność procesową i ekonomiczną dla układów jednoproduktowych oraz układów poligeneracyjnych.
5. Opracowanie projektów technologicznych układów stanowiących podstawę do budowy krajowych instalacji demonstracyjnych powierzchniowego i podziemnego zgazowania dla zastosowań w energetyce i syntezie chemicznej.
   
   

Rezultatem zadania badawczego będzie:

1. Opracowanie i weryfikacja w skali pilotowej procesów zgazowania powierzchniowego i podziemnego,
2. Opracowanie dla warunków krajowych strategicznych kierunków rozwoju czystych technologii węglowych wykorzystujących procesy zgazowania dla zastosowań w energetyce i chemii,
3. Opracowanie dokumentacji procesowej układów stanowiących podstawę do budowy krajowych instalacji demonstracyjnych obejmujących instalacje zgazowania powierzchniowego i podziemnego.
   
   

Samym ścisłym celem bezpośrednim realizowanego przez Wnioskodawcę projektu jest:

1. Określenie kryteriów technologicznych i uwarunkowania ekonomiczno-gospodarczego dla węgla kamiennego.
2. Opracowanie modeli symulacyjnych geogazotermicznych i badania weryfikacyjne.
3. Określenie krajowej bazy surowcowej dla zgazowania węgla kamiennego oraz dla węgla brunatnego.
4. Opracowanie kryteriów do weryfikacji krajowej bazy surowcowej przydatnej do zgazowania węgla brunatnego.
5. Kinetyka zgazowania węgla oraz ocena niestandardowych właściwości węgli do zgazowania.
6. Mapa rozwiązań technologicznych procesów zgazowania węgla.
7. Efektywność ekonomiczna zgazowania i strategia rozwoju.
   
   

Okres trwania Projektu to lata 2010-2015. Jest on dofinansowywany w 89,05% przez X ze Strategicznego Programu Badań Naukowych i Prac Rozwojowych „...", natomiast 10,95% stanowi wkład własny partnerów Konsorcjum.

Prawa autorskie do uzyskanych w wyniku realizacji projektu wyników badań naukowych będą przysługiwać Uczelni oraz Partnerom Konsorcjum. Wyniki badan naukowych będą publikowane w czasopismach naukowych i prezentowane na konferencjach krajowych oraz zagranicznych. Będą również udostępniane (komercjalizowane) na równych zasadach rynkowych odpłatnie lub nieodpłatnie wszystkim zainteresowanym podmiotom (poprzez odpłatne udzielanie licencji na korzystanie z praw autorskich/patentów, sprzedaż tych praw zainteresowanym podmiotom). Ich efekty będą przez pracowników Uczelni wykorzystywane do dalszych badań statutowych oraz wykorzystywane w celach edukacyjnych. W przypadku sprzedaży lub udzielania licencji będzie to sprzedaż opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Na dzień dzisiejszy nie można stwierdzić jednoznacznie czy i w jakiej wysokości Uczelnia będzie uzyskiwać przychody z tytułu komercjalizacji wyników projektu badawczego. Jest to uzależnione od pozytywnego wyniku prowadzonych badań. Ich pełny efekt będzie znany za około 5 lat.

Zakupiony w toku realizacji projektu sprzęt, po jego zakończeniu, będzie służył zarówno działalności dydaktycznej, naukowo-badawczej jak i sprzedaży opodatkowanej.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca jest Liderem projektu, jednak w przedmiotowej sprawie występuje jako Partner. Wynika to z faktu, że zgodnie z umową zawartą ze zlecającym – X – każdy z Partnerów projektu realizuje i rozlicza zakupy indywidualnie, wyłącznie na swoją rzecz.

Zgodnie z powyższym, na fakturach których dotyczy przedmiotowy wniosek jako nabywca towarów i usług będzie występował wyłącznie Wnioskodawca.

Zgodnie z powyższym, nie wystąpi sytuacja polegająca na przekazywaniu przez Wnioskodawcę Partnerom projektu zakupionych przez niego towarów i usług.

W związku z realizacją projektu Wnioskodawca będzie dokonywał zakupów:

• wyposażenia i materiałów biurowych, sprzętu i oprogramowania komputerowego oraz aparatury naukowej (w tym poprzez leasing)
• usług oradczych, usług eksperckich (np. usług kancelarii patentowych), usług pomocniczych (np. wynajem sal, catering).
  
  

Zakupy towarów i usług, dokonywane przez Wnioskodawcę w zakresie merytorycznej realizacji projektu, będą wyłącznie dotyczyć części projektu wykonywanej przez Wnioskodawcę. Jednocześnie Wnioskodawca działając jako Lider, będzie ponosić koszty związane z raportowaniem do zlecającego w imieniu konsorcjum, koszty konferencji organizowanych przez konsorcjum oraz koszty związane z posiedzeniami organów konsorcjum.

Wnioskodawca w związku z realizacją projektu, działając jako Lider, będzie przekazywał środki finansowe otrzymane od X innym partnerom. Jednak rola Wnioskodawcy sprowadzi się wyłącznie do przekazania partnerom „bez zbędnej zwłoki” środków w wysokości zgodnej z zamieszczonym w umowie z X indywidualnym harmonogramem. Zgodnie z tą umową każdy z partnerów odpowiada Indywidualnie za wydatkowanie i rozliczenie otrzymanych środków. Wnioskodawca nie będzie otrzymywał od partnerów środków pieniężnych.

Wnioskodawca może przekazać partnerowi konsorcjum efekty projektu, jednak wartość przekazanych efektów nie może przekraczać wartości wkładu wniesionego przez takiego partnera.

Zgodnie z umową zawartą z X właścicielem rezultatów projektu których wytworzenie jest finansowane przez Centrum są X oraz Wykonawcy Szczegółowe zasady dotyczące podziału tych praw zostaną określone w oddzielnej umowie. Ok. 10% całkowitego budżetu projektu (wkład rzeczowy lub finansowy, przy czym na rzecz Wnioskodawcy wyłącznie wkład rzeczowy w postaci know how) jest pokrywane przez partnerów przemysłowych konsorcjum. Umowa konsorcjum zawarta przez partnerów stanowi, że:

Artykuł 16

Zarządzanie własnością Intelektualną

1. Partnerzy zobowiązują się do publicznego rozpowszechniania rezultatów Projektu poprzez publikacje w czasopismach naukowych, w trakcie konferencji naukowych i technicznych oraz poprzez stronę internetową Projektu.
2. Z zastrzeżeniem ust. 3 Partnerom będą przysługiwać udziały w prawach do rezultatów Projektu w wysokości odpowiadającej ich udziałowi w finansowaniu realizacji Zadania Badawczego, w tym w prawach do własności przemysłowej powstałej w wyniku realizacji Zadania Badawczego oraz w prawach do korzystania z wyników realizacji Zadania Badawczego, jeżeli wyniki te nie skutkują powstaniem praw własności przemysłowej,
3. Prawa do własności przemysłowej powstałej w wyniku realizacji prac finansowanych przez X będą współwłasnością X.
4. Z zastrzeżeniem ust. 3 Partnerzy zobowiązują się do zarządzania rezultatami Projektu w sposób zgodny z zasadami i wytycznymi określonymi w Rozporządzeniu (WE) Nr 1906/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 roku ustanawiającym zasady uczestnictwa przedsiębiorstw, ośrodków badawczych i uczelni wyższych w działaniach prowadzonych w ramach siódmego programu ramowego oraz zasady upowszechniania wyników badań. W szczególności Partnerzy zgadzają się, że:
   • nowa wiedza wytworzona w wyniku realizacji Projektu jest własnością Partnera, który przeprowadził prace prowadzące do jej powstania,
   • jeżeli kilku Partnerów prowadziło prace i/lub ponosiło nakłady prowadzące do powstania nowej wiedzy, udział żadnego z tych Partnerów nie może przekroczyć udziału w łącznej wartości tych prac i nakładów,
   • w przypadku gdy nowa wiedza może mieć zastosowanie przemysłowe lub handlowe, właściciel takiej wiedzy zapewnia jej odpowiednią i skuteczną ochronę,
   • Partnerzy będący wyłącznymi posiadaczami bądź współposiadaczami nowej wiedzy zobowiązują się po zakończeniu realizacji Projektu do jej rozpowszechniania na warunkach rynkowych, przy zapewnieniu równego prawa dostępu dla wszystkich zainteresowanych podmiotów.

Dotacja zostanie przekazana w jednej ogólnej kwocie Wnioskodawcy jako Liderowi, środki te następnie będą przekazywane przez Wnioskodawcę partnerom. Rola Wnioskodawcy sprowadzi się wyłącznie do przekazania partnerom „bez zbędnej zwłoki” środków w wysokości zgodnej z zamieszczonym w umowie z X indywidualnym, w odniesieniu do każdego partnera, kosztorysem.

Zgodnie z tą umową każdy z partnerów odpowiada indywidualnie za wydatkowanie i rozliczenie otrzymanych środków.

Zakres prac wykonywanych w ramach projektu przez Wnioskodawcę obejmuje włącznie badania naukowe o charakterze badań podstawowych i badań przemysłowych (klasyfikacja zgodnie z ustawą o zasadach finansowania nauki). Efektem prac realizowanych przez Wnioskodawcę będą opracowane wyniki tych badań.

Wnioskodawca przewiduje udostępnianie wyników badań na zasadach określonych w zawartej umowie konsorcjum, która stanowi że: „Partnerzy będący wyłącznymi posiadaczami bądź współposiadaczami nowej wiedzy zobowiązują się po zakończeniu realizacji Projektu do jej rozpowszechniania na warunkach rynkowych, przy zapewnieniu równego prawa dostępu dla wszystkich zainteresowanych podmiotów" Możliwe formy płatnego udostępniania to sprzedaż know how, sprzedaż licencji, sprzedaż patentu.

Zgodnie z zapisami umowy konsorcjum, partnerzy w tym Wykonawca zobowiązują się do publicznego (nieodpłatnego) rozpowszechniania rezultatów Projektu poprzez publikacje w czasopismach naukowych, w trakcie konferencji naukowych i technicznych oraz poprzez stronę internetową Projektu. Sposób rozpowszechniania nie będzie oczywiście naruszać praw partnerów do wytworzonej własności intelektualnej – wytworzona nowa wiedza będzie chroniona, a jej wykorzystanie będzie uwarunkowane zakupem przez zainteresowany podmiot know how, licencji bądź patentu.

Efekty projektu będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych (sprzedaż), do czynności zwolnionych (odpłatne usługi edukacyjne) oraz do czynności nieopodatkowanych (usługi statutowe – edukacyjne, badawcze).

Wnioskodawca nie jest w stanie wyodrębnić zakupów związanych z działalnością wyłącznie opodatkowaną, wyłącznie zwolnioną oraz nlepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Proporcja określona zgodnie z art. 90 ust.2-8 ustawy o VAT znacząco przekracza 2% i w roku 2010 wskaźnik struktury sprzedaży wynosi 46%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w piśmie z dnia 12 stycznia 2010r.):

Czy istnieje możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją projektu, zgodnie z ustaloną proporcją sprzedaży, w przypadku gdy Wnioskodawca nie jest w stanie przyporządkować zakupu do określonej działalności opodatkowanej lub zwolnionej...

Zdaniem Wnioskodawcy, zrealizowany przez Uczelnię projekt badawczy umożliwi jej zarówno realizację zadań statutowych (tj. zadań dydaktycznych i naukowych) jak i działań opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (sprzedaż autorskich praw własności intelektualnej, usługi odpłatnego wdrożenia wyników badań). Dodatkowo, zakupiony do przeprowadzenia projektu badawczego sprzęt (stanowiący własność Podatnika) Uczelnia – po zakończeniu projektu – zamierza wykorzystywać zarówno do działalności opodatkowanej jak i statutowej (naukowej i edukacyjnej). Przy czym Uczelnia nie jest w stanie określić w jakim zakresie nabyte w ramach projektu towaru i usługi służą przyszłej sprzedaży opodatkowanej a w jakim działalności statutowej. W konsekwencji, skoro Uczelnia zamierza wykorzystać projekt badawczy w zakresie prowadzenia różnych działalności Wnioskodawcy, tj. uprawniających do odliczenia podatku naliczonego jak i nie uprawniających do takiego odliczenia, a jednocześnie Wnioskodawca nie będzie mógł przyporządkować zakupu do konkretnych czynności opodatkowanych lub zwolnionych od podatku zastosowanie będzie miał art. 90 ust. 1, 2 i 3 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. W myśl art. 90 ust. 2 ww. ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Jednocześnie jak wskazuje ust. 3 ww. art. 90 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W odniesieniu do zakupów jakich Uczelnia dokonuje w ramach realizowanego projektu badawczego nie jest możliwe wyodrębnienie kwot które mają służyć przyszłej sprzedaży opodatkowanej a jakie działalności statutowej. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w zakresie realizacji projektu badawczego wg ustalonego w Uczelni wskaźnika proporcji.

Podobnie wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 14 października 2008r. (sygn. III SA/Wa 467/08). Sąd wskazał, iż obowiązek zastosowania proporcji odliczenia, o której mowa w art. 90 ust 2 i ust 3 VATU, ma miejsce wtedy, kiedy podatnik nie ma możliwości wyodrębnienia czynności i kwot, w związku z którymi przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak też czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Zatem w sytuacji braku możliwości wyodrębnienia całości lub części wskazanych kwot prawodawca ustanowił, w art. 90 ust. 3 VAT-u, metodę określania proporcji. Proporcję tę ustala się na podstawie udziału rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Mając na względzie powyższy stan faktyczny i prawny, należy uznać zaprezentowane powyżej stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe

Mając na uwadze rozstrzygnięcia zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 stycznia 2012r. sygn. akt I FSK 1016/11 oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 4 lutego 2011r. sygn. akt I SA/Kr 1821/10 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Wskazane prawo wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W sytuacji gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia VAT i nieuprawniające do tego odliczenia, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy o VAT, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 cyt. ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w art. 90 ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo, o czym stanowi art. 90 ust. 3 cyt. ustawy. W ust. 4 art. 90 cyt. ustawy wskazano, iż proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja.

Stosownie natomiast do zapisu art. 90 ust. 10 ustawy o VAT w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% – podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2;
2. nie przekroczyła 2% – podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2.
   
   

W oparciu o przytoczone powyżej przepisy, należy podkreślić, iż zastosowanie proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT dla określenia kwoty podatku naliczonego do odliczenia możliwe jest tylko w przypadku, gdy Wnioskodawca nie ma możliwości wyodrębnienia całości lub części kwot w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i kwot, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje.

Wnioskodawca w celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego zobowiązany jest więc w pierwszej kolejności do przyporządkowania w odpowiednich częściach podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu poszczególnym kategoriom działalności (opodatkowanej, zwolnionej, niepodlegającej opodatkowaniu).

Z przedstawionego w treści wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na podstawie umowy z X realizuje od 4 maja 2010 roku projekt pn. „…”.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Efekty projektu będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych (sprzedaż), do czynności zwolnionych (odpłatne usługi edukacyjne) oraz do czynności nieopodatkowanych (usługi statutowe – edukacyjne, badawcze).

Wnioskodawca nie jest w stanie wyodrębnić zakupów związanych z działalnością wyłącznie opodatkowaną, wyłącznie zwolnioną oraz niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak już wskazano w celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia Wnioskodawca ma obowiązek odrębnego określenia, czy podatek wynikający z otrzymanych faktur związany będzie z czynnościami opodatkowanymi, niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT czy też zwolnionymi z tego podatku, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania wyłącznie czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi. Z powyższego wynika, iż prawidłowa kwalifikacja zakupów do określonych rodzajów sprzedaży, której Wnioskodawca dokonuje w momencie zakupu, ma zasadnicze znaczenie dla ustalenia właściwej kwoty podatku naliczonego do odliczenia.

Rozpatrując przedmiotową sprawę NSA w wyroku I FSK 1016/11 wskazał na uchwałę siedmiu sędziów NSA z dnia 24 października 2011r. sygn. akt I FPS 9/10 zgodnie z którą „zawarte w przepisach art. 90 ust. 1-3 uptu sformułowanie „czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia” należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych od podatku. Skoro bowiem rzecz dotyczy odliczenia podatku, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym VAT. W tej części są to tylko czynności zwolnione od podatku, gdyż czynności niepodlegające w ogóle podatkowi nie są objęte zakresem przedmiotowym VAT. Sformułowanie „czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku” należy zatem rozumieć jako „czynności zwolnione od podatku” oraz czynności opodatkowane na specjalnych zasadach, gdzie ustawa wprost stwierdza, że podatnik nie ma prawa do odliczenia.

NSA podzielając powyższe stanowisko stwierdził, że w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności) podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży. W przypadku gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego (gdyby ewentualnie chciał ustalać proporcję sprzedaży dla celów odliczenia, to wyniesie ona 100%).

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego brak jest– przy braku w ustawie jednoznacznej regulacji tego zagadnienia – podstaw do pozbawiania podatnika w ogóle możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi, gdyż godziłoby to w zasadę neutralności VAT, poprzez bezpodstawne obciążenie podatnika podatkiem naliczonym wynikającym z tego rodzaju wydatków.

Proponowana przez Ministra Finansów „dwuetapowa” metoda ustalania proporcji, w której pierwszy etap miał polegać na wyodrębnieniu z całości zakupów związanych z realizowanym projektem, tę ich część, która nie jest związana z działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów uptu (zarówno opodatkowaną jak i zwolnioną) nie mogła zasługiwać na akceptację.

Z okoliczności sprawy przedstawionej przez Wnioskodawcę wynika, że nabywa on towary i usługi z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej z VAT i niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, przy czym nie jest w stanie do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z każdym rodzajem działalności.

Mając zatem na względzie zaprezentowane powyżej stanowisko Sądu stwierdzić należy, że Wnioskodawca dokonując zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną, zwolnioną i niepodlegającą opodatkowaniu, w sytuacji gdy nie jest możliwe wyodrębnienie kwot przypisanych do poszczególnych rodzajów działalności, podatek naliczony ma prawo odliczyć wg struktury obliczonej zgodnie z art. 90 ustawy o VAT.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym przysługuje mu prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w zakresie realizacji projektu badawczego wg ustalonego w Uczelni wskaźnika proporcji, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.