Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4510-185/15/EN
z 18 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 21 października 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 28 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie skutków podatkowych wzajemnego potrącenia wierzytelności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie skutków podatkowych wzajemnego potrącenia wierzytelności.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Sp. z o.o. (dalej: „Spółka X”), prowadzi działalność gospodarczą, jako osoba prawna wpisana do Krajowego Rejestru Handlowego (winno być: Krajowego Rejestru Sądowego) oraz jest podmiotem leczniczym na podstawie ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, który wpisany jest do rejestru prowadzonego przez Wojewodę. Od 2010 r. Spółka X jest głównym udziałowcem innej Sp. z o.o. (dalej: „Spółka Y”) i posiada w niej 100% udziałów w kapitale zakładowym o wartości: 5.000,00 zł. W 2011 r. Spółka X jako udziałowiec udzieliła Spółce Y pożyczkę na prowadzenie bieżącej działalności gospodarczej w wysokości: 10.000,00 zł z obowiązkiem spłaty jednorazowej do 31 lipca 2015 r., wraz z odsetkami (oprocentowanie na poziomie odsetek ustawowych w stosunku rocznym). Drugą pożyczkę udziałowiec udzielił w czerwcu 2012 r., w wysokości: 15.000,00 zł z terminem spłaty jednorazowej do 31 sierpnia 2015 r., wraz z odsetkami (oprocentowanie jak przy pożyczce pierwszej). Ze względu na utratę płynności finansowej Spółki Y spowodowanej silną konkurencją na rynku na dzień dzisiejszy występują długi Spółki Y wobec głównego udziałowca, tj. Spółki X, w postaci: udzielonych pożyczek na wartość: 25.000,00 zł oraz zobowiązań handlowych z tytułu niepłaconego czynszu za wynajem powierzchni użytkowej będącej własnością udziałowca w wysokości: 29.559,85 zł. W związku z powyższym w celu wzmocnienia sytuacji gospodarczej Spółki Y, redukcji jej zobowiązań, polepszenia struktury finansowania oraz zwiększenia szans rozwoju firmy, obie Spółki rozważają rozliczenie ww. wierzytelności (w wartości zobowiązania głównego bez odsetek) o wniesienie wkładu pieniężnego na podwyższony kapitał zakładowy Spółki Y w drodze potrącenia. Fakt objęcia nowo utworzonych udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki Y w zamian za wkład pieniężny zostałby udokumentowany wpisem do KRS. W rezultacie w wyniku potrącenia dojdzie do spłaty wymienionych wierzytelności i wierzytelności Spółki Y względem udziałowca o wpłatę wkładu pieniężnego na kapitał zakładowy. Tym samym po stronie Spółki Y nastąpi wygaśnięcie całości długu z tytułu wymienionych wierzytelności oraz podwyższenia kapitału zakładowego, a po stronie udziałowca (tj. Spółki X) nastąpi wygaśnięcie wierzytelności względem Spółki Y na objęcie nowych udziałów. Jednym słowem doszłoby do zamiany wierzytelności udziałowca wobec Spółki Y na udziały (tzw. konwersja wierzytelności na udziały). Konwersja wierzytelności na udziały planowana jest poprzez objęcie przez wierzyciela udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym w zamian za wkład pieniężny - powstanie roszczenia Spółki Y wobec udziałowca o wniesienie wkładu pieniężnego tj. wniesienie środków pieniężnych. Na podstawie umowy między udziałowcem, a Spółką Y nastąpiłoby wzajemne potrącenie istniejących wierzytelności pieniężnych, a wierzytelność udziałowca (Spółki X) wobec Spółki Y nie stanowiłaby przedmiotu aportu lecz służyłaby realizacji wierzytelności Spółki Y wobec udziałowca (Spółki X) z tytułu objęcia przez niego udziałów. Konwersja wierzytelności miałaby postać wkładu pieniężnego i wynikałaby z treści uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego. Byłaby tu wykorzystana cywilnoprawna konstrukcja potrącenia (kompensaty) w trybie art. 498 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm., winno być: t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.).

O możliwości potrącenia wzajemnych wierzytelności mówi art. 14 § 4 Kodeksu spółek handlowych. Wynika z niego co prawda, że wspólnik nie może potrącać swoich wierzytelności wobec Spółki kapitałowej z wierzytelnością Spółki względem wspólnika z tytułu należnej wpłaty na poczet udziałów, jednak nie wyłącza to potrącenia umownego (o którym mowa). Podwyższenie kapitału zakładowego Spółki Y byłoby zarejestrowane w sądzie rejestrowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w wyniku objęcia przez wierzyciela udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym w zamian za wkład pieniężny na podstawie umowy między wspólnikiem i Spółką oraz na podstawie potrącenia istniejących wierzytelności pieniężnych ( kompensaty) powstanie przychód do opodatkowania (art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) po stronie podmiotu wnoszącego wkład (udziałowca)?

Zdaniem Wnioskodawcy, udziały w spółkach kapitałowych mogą być obejmowane w dwojaki sposób tj. w zamian za wkład pieniężny albo niepieniężny (aport). Przedmiotem aportu mogą być wszystkie przedmioty majątkowe (prawa i rzeczy) o ile są zbywalne i mogą jako aktywa wejść do bilansu Spółki, przy czym muszą być one wymienione w umowie ze wskazaniem osoby wnoszącej i przeznaczonych za ten aport udziałów. Według art. 14 § 1 Kodeksu spółek handlowych (dalej: „KSH”) przedmiotem wkładu do Spółki kapitałowej nie może być prawo niezbywalne lub świadczenia pracy bądź usług. W przypadku tzw. konwersji wierzytelności na udziały może być wykorzystana cywilnoprawna konstrukcja potrącenia, a możliwość dokonania jej i przybierająca postać potrącenia (kompensaty) wynika z przepisów KSH. Zgodnie z art. 14 § 4 ww. ustawy wspólnik nie może potrącać swoich wierzytelności wobec Spółki kapitałowej z wierzytelnością Spółki względem wspólnika z tytułu należnej wpłaty na poczet udziałów. Nie wyłącza to natomiast potrącenia umownego. Wykładnia przywołanego przepisu może prowadzić do wniosku, że gdy Spółce Y przysługuje wierzytelność wobec wspólnika (udziałowca) z tytułu należnej wpłaty na poczet udziałów (a więc wierzytelność pieniężna o dokonanie wpłat na udziały) to może być ona potrącona z wzajemną wierzytelnością wspólnika (udziałowca) wobec Spółki, pod warunkiem, że jest taka możliwość oraz potrącenie następuje w drodze umowy zawartej między Spółką, a wspólnikiem. Powołany przepis wprowadza więc zasadę, iż zakazane jest dokonywanie jednostronnych potrąceń przez wspólników w trybie art. 498 ustawy z 23 kwietnia 1964 Kodeks cywilny (dalej: „KC”). Zauważyć należy, że istotą umownego potrącenia jest ograniczenie obrotu środkami pieniężnymi, co następuje w drodze wygaśnięcia wzajemnych wierzytelności przez zaliczenie, w wyniku czego podmioty mające wobec siebie nawzajem wierzytelności z tych samych lub różnych stosunków zobowiązaniowych nie otrzymują efektywnie należnych im świadczeń lecz na skutek potrącenia każda z nich zostaje zwolniona ze swego zobowiązania albo całkowicie albo też do wysokości należności niższej (art. 498 § 2 KC). Potrącenie więc, w opinii Wnioskodawcy, jest formą wykonania zobowiązania, do którego w myśl art. 503 KC, stosuje się przepisy o zaliczeniu zapłaty. W sytuacji gdy z uchwały zgromadzenia wspólników o podwyższeniu kapitału zakładowego wynikać będzie, że udziały będą objęte za wkład pieniężny wówczas Spółce Y przysługiwać będzie wierzytelność wobec wspólnika (udziałowca) o dokonanie wpłat na poczet udziałów, a udziałowcowi przysługiwać będzie wobec Spółki wierzytelność pieniężna. Na podstawie umowy Spółka i wspólnik dokonują potrącenia wzajemnych wierzytelności, którego skutkiem jest ich wygaśnięcie, Wnioskodawca uważa, że udziały będą objęte przez udziałowca w zamian za wkład pieniężny, a wpłaty nastąpią przez potrącenie (kompensatę).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu, precyzując tylko poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w art. 2 ust. 1, rodzaje przychodów, a także enumeratywnie wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów (ust. 4, ust. 4d). I tak, w myśl art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 jest w szczególności nominalna wartość udziałów (akcji) w Spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część (...) Oznacza to, że w przypadku wniesienia do spółki kapitałowej wkładu niepieniężnego w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, po stronie udziałowca powstanie przychód do opodatkowania. A contrario, objęcie udziałów w spółce kapitałowej w zamian za wkład w postaci pieniężnej nie spowoduje powstania przychodu podmiotu wnoszącego udział (w naszym przypadku po stronie Spółki X). Zatem według stanowiska Wnioskodawcy konwersja wierzytelności na udziały nie będzie skutkować powstaniem przychodu o, którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jeśli strony postanowią nie wnosić do spółki wierzytelności jako wkładu niepieniężnego lecz wspólnik zobowiąże się w związku z uchwałą zgromadzenia wspólników - wnieść wkład pieniężny, po czym wspólnik (udziałowiec) i Spółka Y dokonają umownego potrącenia wierzytelności Spółki Y o wniesienie wkładu z wierzytelnością wspólnika (Spółki X) wobec Spółki Y. W wyniku wydania przez Spółkę X wierzytelności na rzecz Spółki Y dojdzie do wygaśnięcia zobowiązania Spółki X do dokonania zapłaty gotówkowej na poczet kapitału Spółki Y. W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przepis art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdzie w przedmiotowej sprawie zastosowania i objęcie przez udziałowca (Spółkę X) udziałów w Spółce Y w zamian za wkład pieniężny nie spowoduje powstania przychodu podlegającemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podwyższenie kapitału zakładowego w spółkach kapitałowych reguluje ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1030, ze zm.). Zgodnie z art. 257 § 1 tej ustawy, jeżeli podwyższenie kapitału zakładowego następuje nie na mocy dotychczasowych postanowień umowy spółki przewidujących maksymalną wysokość podwyższenia kapitału zakładowego i termin podwyższenia, może ono nastąpić jedynie przez zmianę umowy spółki. Podwyższenie kapitału zakładowego następuje przez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących lub ustanowienie nowych (art. 257 § 2 Kodeksu).

Udziały w spółkach kapitałowych mogą być z kolei obejmowane w dwojaki sposób, tj. w zamian za wkład pieniężny albo za wkład niepieniężny (aport). Przedmiotem aportu mogą być wszystkie przedmioty majątkowe (prawa i rzeczy), o ile są zbywalne i mogą jako aktywa wejść do bilansu spółki, przy czym muszą być one wymienione w umowie ze wskazaniem osoby wnoszącej i przeznaczonych za ten aport udziałów. Według art. 14 § 1 cytowanej ustawy przedmiotem wkładu do spółki kapitałowej nie może być prawo niezbywalne lub świadczenie pracy bądź usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca Sp. z o.o. (dalej: „Spółka X”), posiada wierzytelność: o spłatę pożyczek wraz z należnymi odsetkami oraz o spłatę zobowiązań handlowych z tytułu niepłaconego czynszu za wynajem powierzchni użytkowej będącej własnością Wnioskodawcy wobec Sp. z o.o. (dalej: „Spółka Y”). Jednocześnie w Spółce Y planowane jest dokonanie podwyższenia kapitału zakładowego w ramach wkładu pieniężnego, do dokonania którego zobowiązany będzie Wnioskodawca, posiadający obecnie 100% udziałów w kapitale Spółki Y. W tym celu podjęta zostanie odpowiednia uchwała zobowiązująca wspólnika do wniesienia wkładu pieniężnego na pokrycie podwyższonego kapitału zakładowego Spółki Y. W efekcie po stronie Spółki Y powstanie wierzytelność pieniężna wobec Wnioskodawcy o wpłatę na kapitał. Wnioskodawca ma zamiar dokonać umownego potrącenia wzajemnych wierzytelności opisanych powyżej, tj. wierzytelności Spółki Y wobec Wnioskodawcy o wpłatę na kapitał z wierzytelnością Wnioskodawcy wobec Spółki Y o spłatę pożyczek z wyłączeniem naliczonych odsetek oraz o spłatę zobowiązań z tytułu nie płaconego czynszu za wynajem powierzchni użytkowej.

W tym miejscu należy wskazać, że w sytuacji kiedy dochodzi do zamiany wierzytelności wspólnika wobec spółki na udziały, określa się jako konwersję wierzytelności na udziały. Wyróżnia się dwa sposoby dokonania konwersji wierzytelności na udziały (akcje):

• objęcie przez wierzyciela udziałów (akcji) w podwyższonym kapitale zakładowym w zamian za wkład niepieniężny w postaci jego wierzytelności wobec spółki – powstaje wówczas roszczenie spółki wobec tego podmiotu o wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci jego wierzytelności. Wspólnik wnosi wierzytelność tytułem aportu, dokonując jej cesji na rzecz spółki, co jednocześnie prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania, którego przedmiot stanowiła ta wierzytelność (wierzytelność zostaje bowiem nabyta przez dłużnika);
• objęcie przez wierzyciela udziałów (akcji) w podwyższonym kapitale zakładowym w zamian za wkład pieniężny – powstaje wówczas roszczenie spółki wobec tego podmiotu o wniesienie wkładu pieniężnego, tj. wniesienie środków pieniężnych. Na podstawie umowy między wspólnikiem i spółką możliwe jest wówczas wzajemne potrącenie istniejących wierzytelności pieniężnych. Wierzytelność wspólnika wobec spółki nie stanowi w takiej sytuacji przedmiotu aportu, a jedynie służy realizacji wierzytelności spółki wobec wspólnika z tytułu objęcia udziałów (akcji).
  
  

O tym, czy konwersja wierzytelności na udziały (akcje) ma postać wkładu pieniężnego, czy niepieniężnego, decyduje treść uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego.

W przypadku tzw. konwersji wierzytelności na udziały może być wykorzystana cywilnoprawna konstrukcja potrącenia. Możliwość dokonania konwersji wierzytelności na udziały przybierającej postać potrącenia (kompensaty) - nie zaś wniesienia wkładu niepieniężnego, wynika z przepisów Kodeksu spółek handlowych. Zgodnie z art. 14 § 4 ww. ustawy Kodeks spółek handlowych, wspólnik i akcjonariusz nie może potrącać swoich wierzytelności wobec spółki kapitałowej z wierzytelnością spółki względem wspólnika z tytułu należnej wpłaty na poczet udziałów albo akcji. Nie wyłącza to natomiast potrącenia umownego.

Literalna wykładnia przywołanego przepisu może prowadzić do wniosku, że gdy spółce (Spółce Zależnej) przysługuje wierzytelność wobec wspólnika (Wnioskodawcy) z tytułu należnej wpłaty na poczet udziałów (a więc wierzytelność pieniężna o dokonanie wpłat na udziały), to może być ona potrącona z wzajemną wierzytelnością wspólnika wobec spółki, pod warunkiem, że jest taka możliwość oraz potrącenie następuje w drodze umowy zawartej między spółką a wspólnikiem. Powołany przepis wprowadza zatem zasadę, że zakazane jest dokonywanie jednostronnych potrąceń przez wspólników w trybie art. 498 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 poz. 121 ze zm.). Zauważyć należy, że istotą umownego potrącenia jest ograniczenie obrotu środkami pieniężnymi, co następuje w drodze umorzenia wzajemnych wierzytelności przez zaliczenie, w wyniku czego osoby mające wobec siebie nawzajem wierzytelności z tych samych lub różnych stosunków zobowiązaniowych nie otrzymują efektywnie należnych im świadczeń, lecz na skutek potrącenia każda z nich zostaje zwolniona ze swego zobowiązania albo całkowicie, albo też do wysokości należności niższej (art. 498 § 2 Kodeksu cywilnego). Potrącenie jest więc formą wykonania zobowiązania, do którego, w myśl art. 503 Kodeksu cywilnego, stosuje się przepisy o zaliczeniu zapłaty. W sytuacji, gdy z uchwały zgromadzenia wspólników o podwyższeniu kapitału zakładowego wynika, że udziały mają być objęte za wkład pieniężny (wówczas spółce przysługuje wierzytelność wobec wspólnika o dokonanie wpłat na poczet udziałów), a wspólnikowi przysługuje wobec spółki wierzytelność pieniężna, i na podstawie zawartej umowy, spółka i udziałowiec dokonują potrącenia wzajemnych wierzytelności, którego skutkiem jest ich wygaśnięcie, uznać należy, że udziały w Spółce Y zostały objęte w zamian za wkład pieniężny, a wpłaty następują przez potrącenie.

Przedmiot opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych obejmuje szeroko rozumianą działalność gospodarczą. Punktem wyjścia dla określenia zakresu przedmiotowego ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), jest regulacja zawarta w art. 7 ust. 1 tej ustawy, stanowiąca, że przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (…). Podstawę opodatkowania stanowi natomiast dochód ustalony zgodnie z zasadami określonymi w art. 7 albo w art. 7a ust. 1 tej ustawy po odliczeniu wartości wskazanych w art. 18 ust. 1. Dochodem jest z kolei, w myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy, z zastrzeżeniem art. 10, 11 i art. 24a, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym (…).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera natomiast definicji przychodu jako takiej, precyzując, poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w art. 12 ust. 1, rodzaje przychodów, a także enumeratywnie wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów (ust. 4, ust. 4d). I tak, w myśl art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 jest w szczególności nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część (…).

Oznacza to, że w przypadku wniesienia do spółki kapitałowej wkładu niepieniężnego w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, po stronie udziałowca powstanie przychód do opodatkowania. A contrario, objęcie udziałów w spółce kapitałowej w zamian za wkład w postaci pieniężnej nie powoduje powstania przychodu u podmiotu wnoszącego wkład.

Zatem, konwersja wierzytelności na udziały nie będzie skutkować powstaniem przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, jeśli strony postanowią nie wnosić do spółki wierzytelności jako wkładu niepieniężnego, lecz wspólnik zobowiązuje się – w związku z uchwałą zgromadzenia wspólników - wnieść wkład pieniężny, po czym wspólnik i spółka dokonują umownego potrącenia wierzytelności spółki o wniesienie wkładu z wierzytelnością wspólnika wobec spółki.

Reasumując, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego w wyniku planowanego potrącenia wzajemnych wierzytelności do wysokości wierzytelności Spółki Y wobec Wnioskodawcy, dojdzie do wygaśnięcia zobowiązania Wnioskodawcy do dokonania zapłaty gotówkowej na poczet kapitału zakładowego Spółki Y. W związku z powyższym stwierdzić należy, że art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdzie w przedmiotowej sprawie zastosowania, bowiem nie dojdzie do aportu wierzytelności. Objęcie przez Wnioskodawcę (wierzyciela) udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym w zamian za wkład pieniężny na podstawie umowy między wspólnikiem i Spółką Y oraz na podstawie potrącenia istniejących wierzytelności pieniężnych (kompensaty) nie spowoduje u Wnioskodawcy powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.