Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-705/15/KP
z 29 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 16 października 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 22 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie rozliczenia przychodów i kosztów w związku z udziałem w spółce osobowej niebędącej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2015 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie rozliczenia przychodów i kosztów w związku z udziałem w spółce osobowej niebędącej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym i podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (CIT), której podstawową działalność obejmuje oddawanie środków trwałych do używania na podstawie umów leasingu. Jako podmiot finansujący (leasingodawca) Spółka zawierać będzie z klientami wszelkiego rodzaju umowy leasingu, o których mowa w przepisach tytułu XVII ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121, ze zm., dalej: „KC”), jak i umowy, do których przepisy te stosuje się odpowiednio, a także umowy najmu bądź dzierżawy. Na gruncie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) umowy te spełniają wymogi określone w Rozdziale 4a - są więc tzw. „podatkowymi umowami leasingu”. Jedynym udziałowcem Wnioskodawcy jest Bank - Wnioskodawca i Bank spełniają zatem warunki przewidziane przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o CIT (Bank jest „spółką matką” Wnioskodawcy). W związku z planowaną dywersyfikacją działalności Wnioskodawca zamierza utworzyć spółkę komandytową (dalej: „SPK”) w rozumieniu przepisu art. 102 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm., dalej: „k.s.h.”), w której będzie on pełnił rolę jednego z dwóch wymaganych prawem wspólników, tj. komplementariusza albo komandytariusza. Jako wspólnik SPK, Wnioskodawca będzie uczestniczył w zysku SPK, w sposób określony w umowie SPK. Drugim ze wspólników SPK będzie inny krajowy podmiot gospodarczy (sp. z o.o.), który będzie posiadał prawo uczestnictwa w zysku SPK, przy czym podmiot ten również może być podmiotem, w którym Bank posiadać będzie pośrednio lub bezpośrednio, ponad 25% udziałów. W świetle art. 1 ustawy o CIT, SPK, będąca spółką osobową inną niż spółka komandytowo-akcyjna, nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W konsekwencji, wszelkie przychody oraz koszty podatkowe SPK, zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o CIT, będą rozpoznawane jako przychody oraz koszty jej wspólników.

Zgodnie z treścią art. 8 § 1 k.s.h., SPK jako spółka osobowa będzie mogła nabywać we własnym imieniu prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, a także zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywaną. Korzystając z przysługującej jej zdolności do zaciągania zobowiązań oraz w celu prowadzenia działalności gospodarczej, SPK może w przyszłości zawierać umowy pożyczek z podmiotami świadczącymi profesjonalnie usługi finansowe, w tym również z Bankiem. Podmioty udzielające pożyczek na rzecz SPK, w tym również Bank, działając w charakterze pożyczkodawcy, będą przenosić na rzecz SPK określone sumy pieniędzy, z którego to tytułu po stronie SPK powstanie obowiązek ich zwrotu wraz z należnymi, wynikającymi z umów pożyczki, odsetkami.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca powziął wątpliwości, jakie skutki - w świetle art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o CIT - dla wspólników SPK (spółki osobowej niebędącej podatnikiem CIT) będzie miało udzielenie jej oprocentowanej pożyczki przez Bank, który jest „spółką matką”

Wnioskodawcy - wspólnika SPK.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w świetle art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o CIT Wnioskodawca, będący wspólnikiem (komplementariuszem albo komandytariuszem) SPK, tj. spółki osobowej niebędącej podatnikiem CIT, będzie uprawniony i zobowiązany do dołączenia przychodów z udziału w SPK do jego własnych przychodów proporcjonalnie do posiadanego przezeń udziału w zysku SPK i czy ta sama zasada będzie miała odpowiednie zastosowanie do rozliczania kosztów uzyskania przychodów? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, tak długo jak Spółka pozostaje wspólnikiem (komplementariuszem lub komandytariuszem) SPK, przychody i koszty uzyskania przychodów powstałe w toku działalności SPK stanowią przychody i koszty Spółki w proporcji do posiadanego przezeń prawa do udziału w zysku SPK. Zgodnie z treścią art. 1 ustawy o CIT, opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób prawnych objęte są dochody:

• osób prawnych oraz spółek kapitałowych w organizacji,
• jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej (innych niż spółki komandytowo-akcyjne),
• spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski,
• spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
  
  

W art. 4a pkt 14 ustawy o CIT, ustawodawca przewidział, że przez „spółkę niebędącą osobą prawną rozumie się „spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego”.

W świetle powyższych przepisów oraz mając na względzie przepisy k.s.h. i KC, należy wskazać, że spółka komandytowa nie jest osobą prawną, gdyż ustawa nie przyznaje jej osobowości prawnej. Co za tym idzie, SPK jest „spółką niemającą osobowości prawnej” i „spółką niebędącą osobą prawną”, a w konsekwencji również „spółką niebędącą podatnikiem podatku dochodowego”. W odniesieniu do przychodów i kosztów uzyskania przychodów wypracowanych/poniesionych przez SPK, w ocenie Wnioskodawcy powinny znaleźć zastosowanie przepisy art. 5 ustawy o CIT. Z jego ustępu 1 wynika, że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnejwłasności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami z każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Przewidziana w powyżej cytowanym przepisie zasada znajdzie odpowiednie zastosowanie do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku, o czym przesądza treść art. 5 ust. 2 ustawy o CIT.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów należy wskazać, że wszystkie przychody bądź koszty uzyskania przychodów powstałe w toku działalności prowadzonej przez SPK - „spółkę niebędącą osoba prawną” (tj. spółkę niebędącą podatnikiem CIT), stanowią przychody bądź koszty uzyskania przychodów jej wspólnika (a więc Wnioskodawcy) w proporcji do posiadanego przezeń udziału w zysku SPK. Podlegają one zatem łączeniu z przychodami i kosztami uzyskania przychodu pochodzącymi z własnej działalności Spółki - przy czym ich kwota jest wypadkową udziału Spółki w zysku SPK. Abstrahując od powyższego, należy wskazać, że wszystkie przychody i koszty uzyskania przychodów przypisane wspólnikowi SPK będą kalkulowane na podstawie ksiąg rachunkowych SPK.

Poniżej Spółka prezentuje przykładową kalkulację przychodów i kosztów uzyskania przychodów, ilustrującą sposób ich rozdziału pomiędzy wspólników w stosunku do posiadanego przez nich udziału w zysku SPK:

tabela – załącznik PDF – strona „5”

Przyjmując, że Spółka (będąca wspólnikiem SPK) będzie w posiadaniu na przykład 70% udziałów w zysku SPK oraz zakładając, że SPK wypracowała przychód i koszty uzyskania przychodu w wysokości wskazanej w powyższej tabeli, Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania jako własnych części przychodu SPK w wysokości 700 zł i kosztów uzyskania przychodów w kwocie 280 zł.

Podsumowując powyższą część rozważań, Spółka podkreśla, że w jej ocenie przepisy art. 5 ustawy o CIT, powinny znaleźć zastosowanie w przypadku ziszczenia się prezentowanego powyżej zdarzenia przyszłego. W konsekwencji przychody i koszty uzyskania przychodów wypracowane przez SPK będą dołączane do przychodów i kosztów podatkowych jej wspólnika (Wnioskodawcy) w proporcji do posiadanego przezeń udziału w zysku SPK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 2 i 3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.