Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-370/15/MK
z 22 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 października 2015 r. (data wpływu do Biura – 12 października 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa spółki w systemie cash poolingu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa spółki w systemie cash poolingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest polską spółką działającą w branży spożywczej, należącą do międzynarodowej grupy V. Grupa (dalej: „Grupa”). Działalność spółki można podzielić na dwie linie biznesowe, tj.: produkcja i sprzedaż mrożonych produktów piekarskich oraz sprzedaż margaryn i tłuszczów. Produkty są sprzedawane klientom biznesowym, takim jak: sieci sklepów detalicznych, klienci HoReCa (hotele, restauracje, kawiarnie i stacje benzynowe), a także mniejsze supermarkety.

Wnioskodawca zamierza przystąpić do systemu zarządzania płynnością finansową (dalej: „cash pooling” lub „system”), zorganizowanego przez bank z siedzibą w Belgii (dalej: „Bank Główny”) i inne banki uczestniczące i/lub oddziały Banku Głównego (dalej: „Banki Uczestniczące”; łącznie jako: „Banki”). V.C.C. NW – spółka z siedzibą w Belgii, będąca w tym kraju rezydentem podatkowym, pełni funkcję lidera Systemu (dalej: „Pool-Leader”) i posiadacza rachunku głównego (dalej: „Rachunek główny”) w Banku Głównym.

Stronami umowy cash poolingu, do której ma zamiar dołączyć Spółka, są obecnie Pool-Leader, inne spółki z Grupy (łącznie wraz ze Spółką i Pool-Leaderem jako: „Uczestnicy”) oraz Banki. Umowa cash poolingu określa zasady funkcjonowania systemu, a w szczególności precyzuje reguły dokonywania rozliczeń pomiędzy wyżej wymienionymi podmiotami, które to rozliczenia są następstwem występowania dodatnich i ujemnych sald na poszczególnych rachunkach bankowych.

Każdy uczestnik, z wyjątkiem Pool-Leadera posiadającego Rachunek Główny, posiada osobny rachunek bankowy (dalej: „Rachunek Uczestnika”) w odpowiednim Banku Uczestniczącym.

Usługi w ramach sytemu świadczone są przez poszczególne Banki. Główne operacje związane z funkcjonowaniem systemu, tj. przelewy środków pieniężnych między Rachunkami Uczestników oraz Rachunkiem Głównym, należą do zakresu usług świadczonych przez Banki. Z tytułu świadczenia powyższych usług Banki otrzymują stosowne wynagrodzenie. Operacje wykonywane w ramach systemu przez Pool-Leadera (np. otrzymywanie i udzielanie stosownych poleceń dotyczących operacji dokonywanych pomiędzy Uczestnikami i Bankami w ramach systemu; zapewnienie innym Uczestnikom oraz Bankom stosownego przepływu informacji o działaniu systemu) są jedynie czynnościami technicznymi, mającymi charakter pomocniczy. Owe czynności są niezbędne, aby zapewnić efektywne zarządzanie systemem przez Banki. Z uwagi na świadczenie przez poszczególne Banki usług w ramach systemu, każdy z uczestników jest obciążany stosowną opłatą na rzecz Banków.

Celem wspomnianej umowy cash poolingu jest zarządzanie płynnością finansową Grupy oraz optymalizacja przepływów finansowych między jej stronami, poprzez m.in.:

• zapobieganie sytuacjom, w których występują ujemne salda na rachunkach różnych spółek w ramach Grupy, co pomoże zoptymalizować saldo odsetek płaconych przez uczestników;
• konsolidację dziennych ujemnych oraz dodatnich sald uczestników;
• scentralizowany nadzór nad krótkoterminowymi pożyczkami i depozytami związanymi z zarządzaniem bieżącą płynnością uczestników;
• zmniejszenie łącznego salda na rachunkach bankowych uczestników przez konsolidację środków finansowych;
• usprawnienie współpracy uczestników z Bankami ze względu na wykorzystanie efektu skali;
• optymalizację zarządzania przepływami pieniężnymi, a w konsekwencji zapewnienie wypłacalności każdego z uczestników.
  
  

Walutą Rachunków uczestników, Rachunku Głównego oraz jakichkolwiek płatności (uznaniowych i obciążeniowych) wykonywanych z tych rachunków będzie euro.

Głównym założeniem systemu jest automatyczne wyrównanie sald występujących na Rachunkach uczestników, tj. w przypadku wystąpienia dodatniego bilansu nastąpi przelew środków z Rachunku uczestnika na Rachunek Główny, a w przypadku wystąpienia ujemnego bilansu na Rachunku uczestnika nastąpi przelew z Rachunku Głównego.

System, do którego Spółka ma zamiar przystąpić jest skonstruowany jako tzw. system „zero balancing”, co oznacza, że wszystkie Rachunki uczestników są zerowane w odpowiednim momencie danego dnia (moment ten, tj. konkretna godzina, jest ustalony odrębnie dla każdego kraju przy czym środki wypływające po tej godzinie uznaje się jakby wpłynęły następnego dnia). W przypadku nadwyżek środków występujących na Rachunkach uczestników, następuje odpowiednie obciążenie poszczególnych rachunków i uznanie Rachunku Głównego, natomiast w przypadku występowania ujemnych sald na Rachunkach uczestników stosowne środki uzupełniane są z Rachunku Głównego. Każdy z powyższych transferów (tj. przelew nadwyżki lub wyrównanie niedoboru) jest przeprowadzony w oparciu o harmonogram cash poolingu. Stan konta determinujący ilość środków pieniężnych do przelania na lub z jakiegokolwiek rachunku jest ustalony przez Banki na dany moment (tj. na konkretną godzinę danego dnia) zgodnie z umową cash poolingu.

Wszystkie środki pieniężne skoncentrowane na Rachunku Głównym pozostają na tym rachunku na koniec dnia, tj. przepływ środków na rachunek konsolidujący ma charakter jednokierunkowy, nie występują żadne zwrotne rozliczenia sald pomiędzy Pool-Leaderem a innymi uczestnikami. W konsekwencji, następnego dnia bilans otwarcia na Rachunkach uczestników wynosi zero (z uwzględnieniem sytuacji, w których odpowiednie wpływy/obciążenia danego rachunku zostaną dokonane po przekroczeniu ustalonej godziny).

Przykładowo, gdyby Spółka posiadała na koniec dnia nadwyżkę (np. w wysokości 1.000 EUR), byłaby ona automatycznie przelana na Rachunek Główny. Kolejnego dnia rano saldo otwarcia Rachunku uczestnika należącego do Spółki wynosiłoby zero (z wyjątkiem sytuacji przekroczenia ustalonej godziny, o której mowa powyżej).

Natomiast w przypadku wystąpienia niedoboru na Rachunku uczestnika – Spółki (np. w wysokości 1.000 EUR), będzie on pokrywany z Rachunku Głównego. Odpowiednia kwota (w podanym przykładzie 1.000 EUR) byłaby użyta w celu uzupełnienia salda ujemnego do zera. W konsekwencji, kolejnego dnia rano, saldo otwarcia Rachunku Spółki wynosiłoby zero (z wyjątkiem sytuacji przekroczenia ustalonej godziny, o której mowa powyżej).

Możliwy do wystąpienia niedobór (ujemny bilans) na którymkolwiek z Rachunków uczestników, a także na rachunku Głównym jest limitowany zgodnie z umową cash poolingu. W przypadku, gdy niedobór przekracza ustalony limit (uwzględniając odpowiednie transfery dokonane w danym dniu), posiadacz rachunku ma obowiązek uregulować tę nadwyżkę przed końcem dnia, w którym ona wystąpiła.

Odsetki od środków wypłacanych z Rachunku Głównego naliczane są każdego dnia, natomiast płatność odsetek jest dokonywana za okresy kwartalne pierwszego dnia roboczego następującego po danym kwartale.

Prawem, które znajduje zastosowanie do umów regulujących uczestnictwo Spółki w systemie jest prawo belgijskie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy uczestnictwo Spółki w systemie spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych?

Spółka stoi na stanowisku, że uczestnictwo Spółki w systemie nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zawarcie umów regulujących udział Spółki w systemie z innymi członkami Grupy V. i Bankami, jak również przepływy mające miejsce w związku z tym udziałem nie spowodują powstania po stronie Spółki obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Należy wskazać, iż ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera enumeratywny katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Co do zasady, podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają czynności, które zostały wymienione w art. 1 tej ustawy, tj.:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki (akty założycielskie).
  
  

Cash pooling, będący zasadniczo usługą świadczoną przez Banki, nie jest wymieniony jako czynność cywilnoprawna podlegająca podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie umowa regulująca udział Spółki w systemie nie została wymieniona w zamkniętym katalogu art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i w związku z tym, z tytułu jej zawarcia Spółka nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Umowa cash poolingu pozostaje na gruncie polskiego prawa umową nienazwaną. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny – w części zobowiązaniowej – nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy. Przedstawiona we wniosku konstrukcja systemu, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestników, pomimo zawierania w sobie jedynie wybranych pewnych elementów pożyczki czy depozytu nieprawidłowego, nie wyczerpuje istotnych znamion tego typu umów. System, do którego planuje przystąpić Wnioskodawca, polega na umożliwieniu lepszego zarządzania płynnością finansową Grupy V. Dzięki usłudze świadczonej przez Banki możliwe jest odpowiednie kompensowanie niedoborów środków uczestników z nadwyżkami innych uczestników oraz racjonalne gospodarowanie istniejącymi nadwyżkami środków pieniężnych.

Spółka stoi na stanowisku, iż czynności przez nią wykonywane w związku z uczestnictwem w systemie nie spełniają definicji pożyczki uregulowanej w art. 720 Kodeksu cywilnego. W myśl tego artykułu „dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości”.

Zdaniem Spółki, czynności te nie powinny również prowadzić do zaklasyfikowania tego stosunku, jako umowy depozytu nieprawidłowego, uregulowanego w art. 845 Kodeksu cywilnego. W myśl tego artykułu „Jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu”.

W przypadku systemu mamy do czynienia przynajmniej z trzema podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz bankiem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu.

Wprawdzie z tytułu uczestnictwa w systemie, dla wszystkich uczestników powstają określone prawa i obowiązki, jednakże nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia lub realizacji umowy pożyczki (depozytu nieprawidłowego), ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości środków pieniężnych na określony podmiot. Uczestnicy wykazujący nadwyżkę automatycznie transferują wolne środki na Rachunek Główny. Uczestnicy w momencie zawarcia umowy nie wiedzą, czy ich środki zostaną wykorzystane, a jeżeli tak, to przez którego z uczestników (w szczególności, iż w strukturze tej na podstawie odrębnych umów uczestniczą inne podmioty z Grupy). Tym samym cash pooling nie spełnia niezbędnych warunków dla zaistnienia umowy pożyczki czy też depozytu nieprawidłowego, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jako że w przypadku cash poolingu nie jest określony przedmiot (przeniesienie ściśle określonej ilości pieniędzy) oraz strona transakcji (konkretny podmiot, który przekazuje/otrzymuje środki finansowe).

Zatem, jeżeli umowa cash poolingu nie przyjmie charakteru żadnej z czynności wymienionych w katalogu określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – omawiane czynności dokonywane w ramach systemu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W konsekwencji, uczestnictwo w cash poolingu nie powinno rodzić dla Spółki obowiązku podatkowego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Niezależnie od powyższego należy zauważyć, że transfery w ramach cash poolingu mają miejsce w wykonaniu przez Bank usługi na rzecz uczestników. Ze względu na to, że usługa ta podlega opodatkowaniu VAT (niezależnie od tego, że korzysta ze zwolnienia), zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Podsumowując, Spółka jest zdania, iż ani umowa, na podstawie której Spółka będzie uczestniczyć w cash poolingu, ani przepływy mające miejsce w ramach cash poolingu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na poparcie stanowiska Wnioskodawca przywołał interpretacje indywidualne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 626, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.
  
  

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki – na biorącym pożyczkę.

Należy stwierdzić, że umowa cash poolingu pozostaje umową nienazwaną. Ustawa Kodeks cywilny – w części zobowiązaniowej – nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy.

Umowa cash poolingu jest najbardziej zbliżona swą konstrukcją do umowy pożyczki, która została wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, określonym w art. 1 ust. 1 cyt. ustawy. Jednak nie stanowi ona umowy pożyczki, bowiem w myśl art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.), dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash poolingu, jako sposobu zarządzania płynnością finansową uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. Cash pooling polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków podmiotów należących do danej grupy nadwyżkami innych podmiotów należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków. Jak wynika z treści wniosku, właśnie w tym celu Wnioskodawca przystąpił do omawianej umowy.

W przypadku cash poolingu mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz podmiotem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu.

Z tytułu uczestnictwa w transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Uczestnik cash poolingu posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tak samo uczestnik, który posiada niedobory nie wie, środkami którego podmiotu zostaną one zniwelowane. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest – co do zasady – rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników cash poolingu lub też rachunek któregoś z uczestników, który posiada saldo dodatnie.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja cash poolingu, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestników niewątpliwie zawiera w sobie pewne elementy kredytowania jednych podmiotów przez drugie. Nie sposób jednak uznać, że wyczerpuje ona wszystkie elementy przedmiotowo istotne dla umowy pożyczki.

Umowa cash poolingu nie stanowi także umowy depozytu nieprawidłowego, wymienionego w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych jako czynność podlegająca opodatkowaniu. Zgodnie z art. 845 Kodeksu cywilnego, przez depozyt nieprawidłowy rozumieć należy umowę, zgodnie z którą przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Do tego rodzaju umów stosuje się przepisy o pożyczce. Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu. Umowa ta nie wyczerpuje bowiem znamion instytucji depozytu nieprawidłowego.

Zatem, jeżeli umowa cash poolingu nie przyjmie charakteru żadnej z czynności wymienionych w katalogu określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – omawiane czynności dokonywane w ramach umowy cash poolingu nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że skoro zawarcie umowy cash poolingu nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych a czynności tego typu nie można zakwalifikować, np. jako umowy pożyczki czy też innej czynności tym katalogiem objętej, to tym samym – z powyższych przyczyn – czynności dokonywane w ramach umowy cash poolingu dotyczące zarządzania wspólną płynnością finansową nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych; nie będą się bowiem mieściły w katalogu czynności ściśle wymienionych jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zatem system zarządzania płynnością finansową (cash pooling), do którego zamierza przystąpić Wnioskodawca oraz świadczone w jego ramach czynności nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Tym samym, skoro wskazane we wniosku czynności nie zostały wymienione wśród tych czynności, które określone są w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, to tym samym zbędna jest analiza wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa art. 2 pkt 4 cyt. ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.