Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4510-152/15/ZK
z 23 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 7 października 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 8 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej wskazanych we wniosku składników majątku wniesionych w drodze aportu do spółki z o.o. oraz możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych, odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od ich wartości początkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej wskazanych we wniosku składników majątku wniesionych w drodze aportu do spółki z o.o. oraz możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych, odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od ich wartości początkowej.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, tj. sp. z o.o. (dalej Spółka) została zawiązana w dniu 28 listopada 2003 r. W tym dniu została podpisana w formie aktu notarialnego umowa Spółki. Spółka posiada siedzibę i Zarząd na terytorium Polski. Postanowieniem Sądu Rejonowego z 1 marca 2004 r. Spółka została wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Zgodnie z postanowieniami umowy Spółki rokiem obrotowym jest rok kalendarzowy.

Istotne elementy stanu faktycznego zostały przedstawione w części H. poz. 69 wniosku ORD-IN, gdzie wskazano, że w Spółce dokonano podwyższenia kapitału zakładowego; utworzono dodatkowe udziały, które zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w postaci aportu:

• linii technologicznej do chromowania wyrobów z kompletnym wyposażeniem,
• laboratorium z kompletnym wyposażeniem,
• oczyszczalni ścieków z kompletnym wyposażeniem,
• gniazda technologicznego miedziowania wyrobów z kompletnym wyposażeniem,
• gniazda wentylatorowni z kompletnym wyposażeniem.
  
  

Wyżej wymienione urządzenia stanowiły współwłasność osób fizycznych (udziałowców Spółki), żadne wydatki na ww. urządzenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu Spółki, ani nie zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Przed wniesieniem powyższych środków trwałych do Spółki w postaci wkładu niepieniężnego, dokonano wyceny poszczególnych środków trwałych.

Ustalona wartość rynkowa przedmiotu aportu została przeznaczona na podwyższenie kapitału zakładowego Spółki; żadnej wartości nie odniesiono na poczet kapitału zapasowego. Wartość rynkowa wkładu niepieniężnego ustalona w oparciu o operaty szacunkowe wyniosła 5.443.300,00 zł. Udziały w podwyższonym kapitale zakładowym zostały objęte przez dotychczasowych udziałowców w równych częściach, utworzono 10.886 nowych udziałów o wartości nominalnej 500,00 zł każdy, o łącznej wartości 5.443.000,00 zł.

W dniu 24 czerwca 2015 r. podwyższenie kapitału zostało zarejestrowane w KRS.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wartością początkową środków trwałych nabytych w formie wkładu niepieniężnego przyjętą do celów amortyzacji jest wartość rynkowa określona na dzień wniesienia wkładu w oparciu dokonaną wyceny (operat szacunkowy)?
2. Czy amortyzacja naliczana od tak ustalonej wartości rynkowej w pełnej wysokości stanowić będzie koszt uzyskania przychodu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1. Wartością początkową środków trwałych nabytych w formie wkładu niepieniężnego jest wartość rynkowa poszczególnych środków trwałych ustalona przez podatnika na dzień wniesienia wkładu i wartość ta stanowi podstawę do naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Ad. 2. Amortyzacja naliczana od tak ustalonej wartości początkowej w pełnej wysokości stanowić będzie koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do Spółki, a także wkładu w spółdzielni - ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Wskazać należy, że pełna kwota aportu została przeznaczona na podwyższenie kapitału zakładowego, tym samym nie będą miały zastosowania przepisy art. 16 ust. 1 pkt 63d ww. ustawy.

W myśl art. 16h ust. 1 pkt 1 cytowanej powyżej ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Odpisy amortyzacyjne naliczone od wartości rynkowej wkładu niepieniężnego nie znajdują się w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tym samym zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, w pełnej wysokości stanowić będą koszty uzyskania przychodu, zmniejszające podstawę opodatkowania przy dokonywaniu kalkulacji podatku dochodowego za dany rok obrachunkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przepis powyższy oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Zatem kosztem uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Jednocześnie zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki. Z powyższego przepisu wynika jednoznacznie, że dotyczy on tylko i wyłącznie przypadków, gdy wkład niepieniężny do spółki ma postać środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Natomiast nie obejmuje swoją dyspozycją przypadku, w której przedmiotem aportu jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Zgodnie z art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 16f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b. Sposób ustalenia tej wartości początkowej określony został w art. 16g ww. ustawy. Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki albo spółdzielni - ustaloną przez podatnika, z zastrzeżeniem pkt 4c, na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Powyższy przepis normuje sytuację nabycia w drodze wkładu niepieniężnego (aportu) majątku niestanowiącego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Z treści tego przepisu wynika, że ustalona przez podatnika na dzień wniesienia wkładu, wartość poszczególnych składników majątku nie może być wyższa od ich wartości rynkowej.

Stosownie do art. 16g ust. 12 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z ust. 1 pkt 3 - 5 oraz ust. 2, 10 i 11 stosuje się odpowiednio art. 14. Jednocześnie art. 14 ust. 2 ww. ustawy, wskazuje, że wartość rynkową określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Powyższe oznacza, że ustalając wartość początkową poszczególnych środków trwałych należy mieć na uwadze ich wartość rynkową.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika m.in., że w Spółce dokonano podwyższenia kapitału zakładowego. Utworzono dodatkowe udziały, które zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w postaci aportu wskazanych we wniosku składników majątku, które stanowiły współwłasność osób fizycznych (udziałowców Spółki). Ustalono wartość rynkową przedmiotu aportu, która została przeznaczona na podwyższenie kapitału zakładowego Spółki (żadnej wartości nie przekazano na kapitał zapasowy). Udziały w podwyższonym kapitale zakładowym zostały objęte przez dotychczasowych udziałowców w równych częściach.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że wartością początkową środków trwałych otrzymanych przez Spółkę w formie aportu w zamian za udziały będzie ich wartość ustalona przez Spółkę na dzień otrzymania aportu, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej. Od tak ustalonej wartości początkowej środków trwałych Spółka może dokonywać odpisów amortyzacyjnych, które w całości będą stanowić koszty podatkowe, z uwagi na fakt, że wartość początkowa składników aportu została przekazana na podwyższenie kapitału zakładowego spółki.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.