2015.11.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-668/15-5/AW
z 19 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2015 r. (data wpływu 1 września 2015 r.) uzupełnione pismem z 28 października 2015 r. (data wpływu 3 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 28 października 2015 r. (data wpływu 3 listopada 2015 r.), w którym doprecyzowano opis zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 9 czerwca 2015 r. została podpisana umowa przedwstępna sprzedaży nieruchomości, będącej własnością Wnioskodawcy.

Działkę Zainteresowany nabył na podstawie umowy sprzedaży w dniu 4 kwietnia 1997 r. i stanowi jego majątek osobisty. Działka ta jest niezabudowana i stanowi grunty orne klasy RIIIb i RIVa.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego powyższa działka położona jest na obszarze: PU - pod tereny działalności produkcyjno - usługowej oraz składowania i magazynowania, a częściowo symbolem D1 - pod drogi i ulice dojazdowe wewnętrzne.

Wnioskodawca posiada umowę z agencją doradczą zajmującą się sprzedażą nieruchomości.

Zainteresowany nie dokonywał wcześniej żadnych sprzedaży działek z majątku osobistego, a sprzedaż ww. działki będzie pierwsza.

Umowa przedwstępna zawarta jest na okres do 15 grudnia 2015 r. i posiada szereg warunków, które muszą się spełnić by doszło do sprzedaży działek.

Najważniejsze to:

podział działki zgodnie z ustaleniami planu miejscowego. Została wszczęta już procedura podziału działki przez uprawnionego geodetę;
uzyskania przez zainteresowaną Spółkę odpowiednich uzgodnień i warunków na planowaną inwestycję magazynową;
uzyskanie przez wnioskodawcę indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

Nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Przedmiotową nieruchomość nabył na potrzeby własnego gospodarstwa rolnego.
Przedmiotowa działka była wykorzystywana w działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Była to produkcja warzywnicza i roślinna. Była to działalność zwolniona od podatku.
Występował do Urzędu Gminy o przekształcenie działki z funkcji rolniczej na funkcję pod zabudowę.
W stosunku do działki nie były wydane decyzje o warunkach zabudowy, Zainteresowany nie występował o nie. Działka jest objęta planem miejscowym.
Nie udostępniał przedmiotowej nieruchomości osobom trzecim.
Nie poniósł i nie zamierza ponosić nakładów w celu przygotowania działki do sprzedaży. Jednym z warunków sprzedaży jest natomiast dokonanie podziału działki, który obecnie trwa. Koszty tego podziału pokrywane są przez Spółkę zainteresowaną kupnem działki.
Nie posiada innych gruntów.
Nie planuje w przyszłości sprzedaży innych gruntów, z uwagi na brak innych gruntów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż ww. działki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, działka stanowiąca jego własność wchodzi w skład jego gospodarstwa rolnego. Za działkę odprowadzany jest podatek rolny. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Ubezpieczony jest w KRUS-ie.

Działkę tę Zainteresowany nabył na podstawie umowy sprzedaży do celów rolniczych. Nie prowadził nigdy działalności gospodarczej na ww. działce, jak również działka nie była związana z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nie wydzierżawiał działki osobom trzecim. Wnioskodawca pobiera dopłaty rolne z ARiMR.

Zainteresowany występował do gminy o przekształcenie ww. działki pod zabudowę. Działka jest nieogrodzona, nie była „ulepszana” pod kątem ich przyszłej zabudowy, tj. Wnioskodawca nie dokonywał uzbrojenia działki w infrastrukturę techniczną.

Ponadto Wnioskodawca nie ogłaszał się w internecie w zakresie chęci sprzedania ww. działek, ale posiada umowę z agencją doradczą zajmującą się sprzedażą nieruchomości.

Zainteresowana nabyciem działki Spółka zgłosiła się do Wnioskodawcy, a w ich zainteresowaniu są także działki sąsiednie, które mają stanowić jeden teren inwestycyjny.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że przedmiot sprzedaży (wydzielona działka z działki) nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy  przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z powyższych unormowań wynika, że grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zauważyć należy, że samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L 347 s. 1 ze zm.) – „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast „działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Opodatkowaniu VAT podlega – na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE – odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w ww. art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Konieczne jest zatem ustalenie, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, Wnioskodawca, w celu dokonania dostawy gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też zbycie to nastąpiło w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem jak już wskazano w kwestii opodatkowania dostawy działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży działek podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, co skutkować będzie koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej  Dz. U. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.  (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C 181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W tym miejscu – dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności – konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 140 ww. Kodeksu, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 k.c. uprawnień właściciela do rozporządzania rzeczą (ius disponendi). Podkreślić także należy, iż ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (…) (Edward Gniewek „Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, że dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 9 czerwca 2015 r. podpisał umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości, będącej jego własnością.

Zainteresowany działkę nabył na podstawie umowy sprzedaży i stanowi jego majątek osobisty. Działka ta jest niezabudowana i stanowi grunty orne klasy RIIIb i RIVa.

Wnioskodawca zawarł umowę z agencją doradczą zajmującą się sprzedażą nieruchomości.

Nie dokonywał wcześniej żadnej sprzedaży działek z majątku osobistego. Sprzedaż przedmiotowej działki będzie pierwsza.

Umowa zawarta jest na okres do 15 grudnia 2015 r. i posiada szereg warunków, które muszą się spełnić by doszło do sprzedaży działek.

Najważniejsze to:

podział działki zgodnie z ustaleniami planu miejscowego. Została wszczęta już procedura podziału działki przez uprawnionego geodetę;
uzyskania przez zainteresowaną Spółkę odpowiednich uzgodnień i warunków na planowaną inwestycję magazynową;
uzyskanie przez Wnioskodawcę indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotowa działka stanowi własność Zainteresowanego, została nabyta i wchodzi w skład jego gospodarstwa rolnego, w związku z czym nieruchomość ta była wykorzystywana do działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług, dla działalności zwolnionej od podatku tj. produkcji warzywniczej i roślinnej. Dla przedmiotowej działki nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, jak również Wnioskodawca nie występował o nie, a jedynie wystąpił z wnioskiem do Urzędu Gminy o przekształcenie działki z funkcji rolniczej na funkcję pod zabudowę. Działka nie była udostępniana osobom trzecim przez Zainteresowanego, a ponadto nie ponosił on i nie będzie ponosił nakładów w celu przygotowania działki do sprzedaży. Natomiast jednym z warunków sprzedaży jest dokonanie podziału działki, koszty tego podziału pokrywane są przez Spółkę zainteresowaną kupnem działki. Wnioskodawca nie posiada innych gruntów, a tym samym nie zamierza w przyszłości dokonywać sprzedaży kolejnych gruntów.

Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika zatem taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjął on ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Przykładowo Wnioskodawca nie wnioskował o wydanie dla przedmiotowej nieruchomości decyzji o warunkach zabudowy, nie udostępniał działki osobom trzecim. Z udzielonych informacji nie wynika również, aby uzbroił on przedmiotową działkę, ogrodził ją, wytyczył drogi wewnętrzne, poniósł nakłady na reklamę.

Brak jest więc przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku uznać zatem należy, że Zainteresowany dokonując sprzedaży działki nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Powyższe wynika z tego, że sprzedaż przez Wnioskodawcę działki stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w przedmiotowej sprawie zbywając ww. działkę stanowiącą jego majątek prywatny, Wnioskodawca będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego  stosownie do zapisów orzecznictwa  transakcja zbycia działki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, sprzedaż przez Wnioskodawcę opisanej we wniosku działki nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Bowiem Zainteresowany, w związku z dostawą tej nieruchomości, będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin