Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4514-1-144/15-2/MK
z 24 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna reprezentowanej przez pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2015 r. (data wpływu 25 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania zmiany umowy spółki komandytowo-akcyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania zmiany umowy spółki komandytowo-akcyjnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej jako „SKA”) jest spółką, do której planowane jest przeniesienie przedsiębiorstwa innej spółki kapitałowej w formie aportu (wkładu niepieniężnego) w zamian za objęcie nowych udziałów wyemitowanych przez SKA.

Spółka kapitałowa, której przedsiębiorstwo będzie przedmiotem aportu specjalizuje się w zarządzaniu nieruchomościami komercyjnymi, w szczególności w prowadzeniu centrów handlowych (dalej „Spółka” lub „.X”). Aktualnie jest dzierżawcą zabudowanej nieruchomości położonej w Warszawie („Nieruchomość”) na podstawie umowy dzierżawy („Umowa dzierżawy”), której stroną jest Miasto (…) („Właściciel Nieruchomości”). Na moment przejęcia praw i obowiązków wynikających z Umowy dzierżawy od wcześniejszego dzierżawcy, X nabyła roszczenie o zwrot od Właściciela Nieruchomości nakładów poniesionych na wybudowanie na Nieruchomości dwóch budynków komercyjnych („Nakłady”), w których znajduje się obecnie centrum handlowe („Centrum Handlowe”) oraz centrum rozrywki („Centrum Rozrywki”). Na Nieruchomości posadowiony jest wspólny dla obu budynków (tj. dla budynku Centrum Handlowego oraz budynku Centrum Rozrywki) parking składający się z trzech poziomów („Parking Wielopoziomowy”). Na potrzeby ewidencji rachunkowej i podatkowej Nakłady są traktowane jako odrębne środki trwałe, tj. budynki i budowle, dodatkowo powiększone o nakłady modernizacyjne, prace adaptacyjne poniesione po nabyciu Nieruchomości zwiększające wartość początkową nabytych składników majątkowych. Składniki te podlegają amortyzacji podatkowej.

W skład budynku Centrum Handlowego wchodzi galeria handlowo-usługowa oraz dwupoziomowy hipermarket. Budynek Centrum Handlowego obejmuje kilkadziesiąt lokali, w których znajdują się różnego rodzaju sklepy i salony specjalistyczne, bankomaty, banki, filia poczty, pralnia, salon piękności oraz myjnia samochodowa. Budynek Centrum Handlowego wykorzystywany jest przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej, której przedmiotem jest min.:

1. wynajem powierzchni komercyjnej i technicznej oraz lokali gastronomicznych w budynku Centrum Handlowego;
2. zarządzanie nieruchomościami polegające głównie na zarządzaniu najmami, czynszami;
3. zarządzanie częściami wspólnymi nieruchomości i otoczeniem zewnętrznym poprzez koordynowanie kampanii marketingowych i reklamowych w budynku Centrum Handlowego;
4. czynności zarządcze związane z technicznym administrowaniem Nieruchomością, tj. utrzymaniem budynków i terenu sąsiadującego oraz koordynacją usług serwisowych, w tym usług użyteczności publicznej (tj. wywóz śmieci, sprzątanie).
   
   

W budynku Centrum Rozrywki (typu multipleks), położonym w sąsiedztwie Centrum Handlowego, znajduje się kompleks kinowy oraz klub muzyczny. Budynek Centrum Rozrywki wykorzystywany jest przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej obejmującej przede wszystkim poddzierżawę gruntu, na którym posadowiony jest budynek Centrum Rozrywki na rzecz podmiotu zajmującego się prowadzeniem kompleksu kinowego oraz zarządzanie kosztami wspólnie użytkowanego budynku Parkingu Wielopoziomowego oraz otoczenia wokół obu budynków (w szczególności w zakresie dostaw mediów, utrzymania obiektu, zewnętrznego parkingu oraz terenów zielonych).

Zgodnie z modelem biznesowym ogólnie przyjętym w branży, w której działa Spółka, działalność Spółki prowadzona jest w oparciu o zewnętrzne zasoby ludzkie. Dlatego też oprócz członka zarządu Spółki, X nie zatrudnia w ramach swojej struktury żadnych pracowników na podstawie umowy o pracę. Funkcja zarządcy nieruchomością oraz zarządcy umowami najmu skupiona jest w rękach podmiotu profesjonalnego, z którym X ma podpisane stosowne umowy. Obsługa księgowa Spółki również prowadzona jest przez biuro księgowe w oparciu o kontrakt na świadczenie usług.

Obecnie, X prowadzi negocjacje z Właścicielem Nieruchomości w celu nabycia prawa własności do Nieruchomości. Z uwagi na konstrukcję prawną zapisów niektórych umów najmu zawartych pomiędzy Spółką a najemcami lokali położonych w budynku Centrum Handlowego, nabycie prawa własności do Nieruchomości przez X jako strony umowy dzierżawy mogłoby negatywnie wpłynąć na poziom obecnych przychodów uzyskiwanych przez Spółkę z tytułu najmu. Dlatego też, planowane jest przeprowadzenie działań restrukturyzacyjnych Spółki pozwalających na zabezpieczenie źródła przychodów z tytułu najmu lokali w budynku Centrum Handlowego.

Planowana restrukturyzacja X ma obejmować wniesienie przez X do SKA działającego zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych Spółki, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej („Przedsiębiorstwo”) z wyłączeniem, przede wszystkim, praw i obowiązków wynikających z zawartych umów najmu lokali w budynku Centrum Handlowego („Umowy najmu Centrum Handlowego”). Wyłączenie przedmiotowych umów najmu dotyczy również kwot depozytów zatrzymanych przez X w zakresie gwarancji terminowego wykonania płatności czynszu najmu oraz pokrycia opłat eksploatacyjnych. Równolegle, zabezpieczając przychody przenoszonego przedsiębiorstwa, SKA zawrze z X umowę poddzierżawy Nieruchomości (gruntu oraz najmu budynków użytkowanych przez obecnych najemców Centrum Handlowego). W rezultacie, X zyskuje prawo do korzystania z Nieruchomości i wykonywania prawa na Nieruchomości względem najemców oraz dalszego obsługiwania dotychczasowych najemców.

W dotychczasowym przedsiębiorstwie X, z uwagi na konstrukcję prawa i brak sukcesji podatkowej, pozostaną również prawa do należności publicznoprawnych, których wykonanie wiąże się z osobistym zobowiązaniem podatkowym X.

Wnoszone w drodze aportu Przedsiębiorstwo obejmować będzie składniki materialne i niematerialne niezbędne do realizacji określonych działań gospodarczych przedsiębiorstwa Spółki, w tym:

1. środki trwałe, w szczególności:
   • posiadane systemy biometryczne i urządzenia służące kontroli identyfikacji personelu pracującego na terenie Centrum Handlowego;
   • systemy komputerowe służące liczeniu osób odwiedzających Centrum Handlowe;
   • systemy telewizji przemysłowej wraz z kamerami monitorującymi obiekty;
   • systemy komputerowe w zakresie oszczędzania energii poszczególnych obiektów;
   • inne komputery, przenośne komputery;
   • zewnętrzne nośniki reklamowe;
   • systemy meblowe znajdujące się w pomieszczeniach Centrum Handlowego;
2. roszczenie o zwrot Nakładów oraz prawo pierwszeństwa nabycia Nieruchomości (w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz tabelach amortyzacji podatkowej prezentowanych jako środki trwałe (budynki i budowle), tj.:
   • budynki i wyodrębnione lokale w budynkach;
   • instalacje klimatyzacyjne, wentylacyjne oraz przeciwpożarowe;
   • prace adaptacyjne oraz modernizacyjne dotyczące poszczególnych lokali;
   • prace modernizacyjne niektórych z części wspólnych obiektów;
   • wyposażenie obiektów w instalacje techniczną schodów ruchomych;
   • budowle w postaci parkingu;
   • obiekty małej architektury, służące zagospodarowaniu terenu wokół budynków;
3. środki trwałe w trakcie budowy;
4. prawa i obowiązki wynikające z Umowy Dzierżawy;
5. prawa i obowiązki wynikające z umowy dzierżawy terenów przylegających do Nieruchomości z Zarządem Dróg Miejskich;
6. prawa i obowiązki wynikające z umowy poddzierżawy gruntu, wybudowania centrum kinowego oraz umowy o współpracy zawartej z podmiotem prowadzącym kompleks kinowy;
7. prawa obowiązki wynikające z umów na dostawę mediów, utrzymania i serwisowania obiektów, utrzymania terenów zielonych przynależnych do Centrum Rozrywki oraz Parkingu Wielopoziomowego;
8. prawa i obowiązki wynikające z umowy zarządzania nieruchomością;
9. prawa i obowiązki wynikające z umowy na świadczenie usług księgowych;
10. prawa i obowiązki wynikające z umów ubezpieczeniowych,
11. należności, w tym zaliczki na poczet przyszłych dostaw towarów i usług, przedpłaty dokonane;
12. należności z tytułu pożyczek udzielonych podmiotom z grupy kapitałowej;
13. należności handlowe wobec podmiotów z grupy kapitałowej;
14. środki pieniężne generowane w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Przedsiębiorstwo;
15. zobowiązania z tytułu depozytów otrzymanych od dostawców;
16. inne zobowiązania, w tym zobowiązania z tytułu udzielonych Spółce pożyczek;
17. tajemnice przedsiębiorstwa;
18. know-how w zakresie zarządzania nieruchomością i koordynowania kampanii marketingowych i reklamowych, autorskie rozwiązania dotyczące działalności zarządczej.
    
    

W rezultacie opisanych działań, SKA przejmie zadania związane z prowadzonym przez Spółkę Przedsiębiorstwem i będzie w stanie samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą wykorzystując majątek Spółki w tym zakresie. Tym samym, na skutek planowanego aportu zapewniona zostanie możliwość realizacji przez SKA w sposób trwały i samodzielny zadań gospodarczych w oparciu o dotychczasowy majątek Przedsiębiorstwa X, polegających m.in. na:

1. poddzierżawie całości gruntu oraz najmie budynku Centrum Handlowego;
2. zarządzaniu Nieruchomością związanym z technicznym utrzymaniem znajdujących się na niej budynków (tj. budynku Centrum Handlowego oraz budynku Centrum Rozrywki) terenu sąsiadującego oraz koordynacją usług serwisowych, w tym usług użyteczności publicznej (np. wywóz śmieci, sprzątanie);
3. zarządzaniu kosztami wspólnie użytkowanego budynku Parkingu Wielopoziomowego oraz otoczenia wokół budynków (w szczególności w zakresie dostaw mediów, utrzymania obiektu, zewnętrznego parkingu oraz terenów zielonych);
4. czynnościami w zakresie koordynowania kampanii marketingowych i reklamowych.
   
   

W odniesieniu do zobowiązań X wynikających z podporządkowanych umów finansowania oraz umowy kredytu zaciągniętego na sfinansowanie zakupu Nieruchomości, Spółka jest w trakcie uzyskiwania zgody kredytodawcy (banku) na przeniesienie praw i obowiązków z tejże umowy na nowego właściciela Przedsiębiorstwa. W zależności od warunków ugody z bankiem oraz terminu jej udzielenia, nie jest wykluczone, iż jeżeli takowa zgoda zostanie udzielona przez bank w odpowiednim czasie, zobowiązania z tytułu umowy kredytu przejdą również do SKA.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zmiana umowy SKA w wyniku podwyższenia jej kapitału zakładowego, związana z wniesieniem do SKA w formie aportu, w zamian za jej udziały, zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 6 lit. c) tiret pierwsze ustawy o PCC (ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych; t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm., dalej: ustawa o PCC)?

Zdaniem Wnioskodawcy zmiana umowy SKA jako spółki kapitałowej w rozumieniu Dyrektywy Kapitałowej w wyniku podwyższenia jej kapitału zakładowego, związana z wniesieniem do SKA w formie aportu, w zamian za jej udziały, zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 6 lit. c) tiret pierwsze ustawy o PCC.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ustawy o PCC podatkowi temu podlegają umowy spółki oraz zmiany tych umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

Natomiast stosownie do art. 1 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy w przypadku umowy spółki za zmianę umowy przy spółce kapitałowej - uważa się podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty. Stosownie do art. la pkt 2 ww. ustawy określenie spółka kapitałowa oznacza spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, spółkę akcyjną oraz spółkę europejską.

Jednocześnie w ustawie, przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 2 pkt 6 lit. c) tiret pierwsze ustawy o PCC nie podlegają podatkowi umowy spółki i ich zmiany związane z wniesieniem do spółki kapitałowej, w zamian za jej udziały lub akcje przedsiębiorstwa spółki kapitałowej lub jego zorganizowanej części.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego, dla zastosowania powyższego wyłączenia kluczowe jest ustalenie, czy spółka komandytowo-akcyjna jest spółką kapitałową, do której zastosowanie maja przepisy ustawy o PCC oraz czy przedmiotem wniesienia wkładu niepieniężnego do takiej spółki kapitałowej jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część innej spółki kapitałowej.

W świetle ostatnio wydanego wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej C 357/13 Drukarnia Multipress – niewątpliwym jest, że spółka komandytowo-akcyjna powinna być traktowana przez Rzeczpospolitą Polską jako spółka kapitałowa, na potrzeby naliczania podatku kapitałowego. A tym samym, definicja spółki kapitałowej w rozumieniu art. 1a pkt 2 ustawy o PCC powinna być rozszerzona o spółkę komandytowo-akcyjną.

Orzeczenie TSUE w sprawie Drukarnia Multipress odnosi się bowiem do stanu faktycznego identycznego ze wskazanym we wniosku, a zatem definicja „spółki kapitałowej” w brzmieniu art. 2 ust. 1 lit. b), jak i art. 2 ust. 1 lit. c) Dyrektywy 2008/7/WE powinna mieć bezpośrednie zastosowanie. Trybunał stwierdził bowiem, iż: „Artykuł 2 ust. 1 lit. b) i c) dyrektywy Rady 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału („Dyrektywa Kapitałowa” - przypis SKA) należy interpretować w ten sposób, że spółkę kapitałowo-akcyjną prawa polskiego uznaje się za spółkę kapitałową w rozumieniu owego przepisu, nawet jeżeli jedynie część jej kapitału i członków może spełnić przesłanki przewidziane w tym przepisie.” Wyrok TSUE potwierdza zatem przyjętą przez SKA tezę o kwalifikacji spółki komandytowo-akcyjnej jako spółki kapitałowej.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego, kluczowe znaczenie zatem dla analizowanej sprawy ma stwierdzenie, czy opisany we wniosku zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną jego część w rozumieniu ustawy o PCC.

Należy wskazać, iż implementowanie Dyrektywy Kapitałowej skutkuje wyłączeniem z opodatkowania czynności związanych z przenoszeniem aktywów i pasywów w spółkach kapitałowych, będących w świetle tej Dyrektywy działaniami restrukturyzacyjnymi obligatoryjnie nie podlegającymi podatkowi kapitałowemu. Za działania restrukturyzacyjne zgodnie z treścią art. 4 ust. 1 lit. a) ww. Dyrektywy uznaje się „przeniesienie przez jedną lub kilka spółek kapitałowych wszystkich swoich aktywów i pasywów, lub jednego bądź więcej oddziałów do jednej lub więcej spółek kapitałowych, które są w trakcie tworzenia lub już istnieją, pod warunkiem że rekompensata obejmuje przynajmniej częściowo papiery wartościowe reprezentujące kapitał spółki przejmującej”.

Odnosząc się do pojęcia przedsiębiorstwa spółki kapitałowej oraz biorąc pod uwagę uregulowania zawarte w Dyrektywie, Wnioskodawca stwierdza, iż przedsiębiorstwo lub zorganizowana jego część tworzy część aktywów i pasywów spółki kapitałowej, które z organizacyjnego punktu widzenia stanowią jednostkę zdolną do niezależnej, samodzielnej działalności.

Jako że ustawa o PCC nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa i jego zorganizowanej części, z tego względu, w rozstrzygnięciu co należy rozumieć pod tym pojęciem, trzeba posiłkować się definicją funkcjonującą na gruncie Kodeksu cywilnego.

Zgodnie w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
• własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
• wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
• koncesje, licencje i zezwolenia;
• patenty i inne prawa własności przemysłowej;
• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
• tajemnice przedsiębiorstwa;
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
  
  

Należy przy tym podkreślić, iż wymieniony powyżej katalog składników tworzących przedsiębiorstwo jest katalogiem otwartym. Wynika to z faktu, iż ustawodawca posłużył się zwrotem „w szczególności”, który jednoznacznie wskazuje na przykładowy charakter tego wyliczenia.

Z kolei, stosownie do art. 55² KC czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Art. 552 KC ma zatem charakter dyspozytywny, stwarzając stronom transakcji możliwość wyłączenia niektórych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, za właściwe należy uznać stwierdzenie, iż z jednej strony w skład przedsiębiorstwa (w rozumieniu ustawy o PCC) mogą wchodzić także inne składniki niż te wymienione w art. 551 KC, z drugiej zaś brak któregokolwiek ze wskazanych elementów nie pozbawia zespołu składników majątkowych charakteru przedsiębiorstwa. Nie wszystkie bowiem elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich przeniesienia nie można było mówić o przedsiębiorstwie jako takim.

Aby można było mówić o czynności, której przedmiotem jest przedsiębiorstwo, przedmiotem czynności muszą być objęte bezwzględnie te elementy, które umożliwiają realizowanie w sposób niezależny działalności gospodarczej przez drugi podmiot.

W ocenie Wnioskodawcy, wnoszony do SKA w ramach planowanego aportu zespół składników spełniać będzie tak rozumianą definicję przedsiębiorstwa. Przedmiotem aportu będą bowiem te elementy przedsiębiorstwa X, które umożliwiają bez żadnych przeszkód realizację zadań gospodarczych przez SKA. Konkluzji tej nie zmienia fakt, że ze składników majątku stanowiących przedmiot aportu wyłączone zostaną w szczególności Umowy Najmu Centrum Handlowego. Brak przeniesienia tych składników w ramach aportu nie wpłynie na zdolność SKA do niezależnego prowadzenia działalności gospodarczej na bazie majątku X tym samym nie powinien mieć wpływu na kwalifikację zespołu składników będącego przedmiotem planowanego aportu, jako przedsiębiorstwa w znaczeniu ustawy o PCC.

Jakkolwiek z uwagi na wyłączenie z planowanej transakcji m.in. Umów Najmu Centrum Handlowego zmieni się częściowo charakter działalności gospodarczej, którą SKA będzie prowadziła przy wykorzystaniu majątku X, nie będzie to stanowiło przeszkody dla SKA do samodzielnej realizacji określonych działań gospodarczych. SKA zawierając jednocześnie z X umowę poddzierżawy Nieruchomości (gruntu oraz najmu budynków użytkowanych przez obecnych najemców Centrum Handlowego), zagwarantuje sobie uzyskiwanie przychodów związanych z dotychczasową eksploatacją Nieruchomości i tym samym będzie mogła bez przeszkód prowadzić działalność gospodarczą w sposób trwały i samodzielny.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazany w ramach wkładu niepieniężnego do Wnioskodawcy zespół składników będzie stanowił przedsiębiorstwo, gdyż składniki te pozostają między sobą we wzajemnych interakcjach w taki sposób, że należy je traktować, jako zorganizowany, autonomiczny zespół składników powiązanych funkcjonalnie, nie zaś zespół przypadkowych elementów, których jedyną cechą jest to, że stanowią własność jednego podmiotu. Pomiędzy składnikami, które funkcjonują w ramach przekazywanego przedsiębiorstwa X, nawet z pewnymi wyłączeniami, istnieje wyraźny związek funkcjonalny, umożliwiający samodzielną realizację zadań gospodarczych.

Podsumowując powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wnoszony do SKA, będącej spółką kapitałową w rozumieniu Dyrektywy Kapitałowej, w ramach aportu zorganizowany zespół składników majątkowych i niemajątkowych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, opisany w stanie faktycznym wniosku, stanowić będzie przedsiębiorstwo na gruncie ustawy o PCC i w konsekwencji, zgodnie z art. 2 pkt 6 lit. c) tiret pierwszy ustawy o PCC, jego wniesienie do SKA nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Mimo, że przeniesienie do SKA zrealizowane zostanie z pewnymi wyłączeniami, jednoczesne zawarcie przez SKA i X umowy w zakresie oddania w poddzierżawę Nieruchomości, uprawniającej SKA do żądania czynszu dzierżawnego, stanowi o możliwości realizacji przez ten zespół (w ramach SKA) działań i celów gospodarczych w sposób trwały i samodzielny, będących w zakresie działającego przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.