Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-15-2/15/MK
z 12 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2015 r. (data wpływu 12 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów pełnych odpisów amortyzacyjnych od składników majątku stanowiących środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne nabytych w drodze aportu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie dokonywanych odpisów amortyzacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzeń przyszłych.

Wnioskodawca – planuje z innymi osobami fizycznymi (polskimi rezydentami podatkowymi) utworzyć spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, która będzie polskim rezydentem podatkowym (dalej jako: „Spółka”). Aktualnie trwają pracę nad treścią umowy Spółki i mają miejsce ustalenia między przyszłymi wspólnikami co do istotnych kwestii związanych z funkcjonowaniem Spółki. Siedziba Spółki znajdować się będzie przy ulicy XXX, X (będzie to również adres do doręczeń dla Spółki).

W związku z powyższym i uwzględniając fakt, że niniejszy wniosek dotyczy zagadnienia bezpośrednio związanego z planowaną działalnością Spółki, Wnioskodawca wywodzi swoje uprawnienie do wystąpienia z przedmiotowym wnioskiem z treści art. 14n par. 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Planowane jest, że Spółka nabędzie w drodze wkładu niepieniężnego (aportu) przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 4a pkt 3 lub 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wejdą składniki majątkowe stanowiące środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, a także inne składniki majątkowe. W zamian za aport Spółka wyda podmiotowi wnoszącemu aport swoje udziały. Nie jest wykluczone, że część wartości przedmiotu aportu (przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa) zostanie alokowana na kapitał zapasowy Spółki. W takiej sytuacji łączna wartość nominalna udziałów Spółki wydanych w zamian za aport przedsiębiorstwa lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa będzie niższa od jego wartości rynkowej, a zatem wartość, o którą podwyższony zostanie kapitał zakładowy Spółki będzie niższa od wartości rynkowej przedmiotu aportu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy wartość początkową poszczególnych, otrzymanych w ramach aportu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółka powinna ustalić na podstawie art. 15 ust. 1s updop, tj. w przypadku składników zaliczonych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład, a w przypadku pozostałych składników w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego wkład na dzień nabycia oraz powinna dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadą kontynuacji amortyzacji, o której mowa w art. 16h ust. 3a updop ?
2. Czy w przypadku aportu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie ma zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d updop, a zatem odpisy amortyzacyjne od poszczególnych jego składników będą stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki niezależnie od kwoty, o jaką podwyższony zostanie jej kapitał zakładowy ?

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie pytania drugiego. Wniosek Spółki w zakresie pytania pierwszego będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Spółki, w przypadku aportu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie ma zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d updop, a zatem odpisy amortyzacyjne od poszczególnych jego składników będą stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki, niezależnie od kwoty, o jaką podwyższony zostanie jej kapitał zakładowy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki. Powyżej przytoczony przepis znajduje zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy przedmiotem wkładu niepieniężnego są środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a nie obejmuje on swoją dyspozycją przypadku, w którym przedmiotem wkładu niepieniężnego jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Powyższa konkluzja wynika z faktu, że powołany przepis jest wyjątkiem od zasady uznawania wszelkich wydatków spełniających ogólną definicję kosztu (art. 15 ust. 1 updop) za koszty uzyskania przychodów, a zatem należy go interpretować ściśle. Skoro więc analizowany przepis nie zawiera jednoznacznego wskazania, że ograniczenie w zaliczeniu odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów dotyczy także środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład wniesionego aportem przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, to przepis ten nie ma zastosowania do analizowanego zdarzenia przyszłego.

Skutki wniesienia aportem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części zostały uregulowane odrębnie i szczegółowo w art. 15 ust. 1s, art. 16g ust. 9-l0a oraz 16h ust. 3- 3a updop. Przepisy te należy uznać za szczególne w stosunku do art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d updop.

Celem wprowadzenia do updop przepisu art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d updop było ograniczenie możliwości uzyskiwania korzyści podatkowej w przypadku aportów w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 pkt 7 updop, przychodem wnoszącego aport, w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa, jest co do zasady wartość nominalna obejmowanych udziałów/akcji.

Dzięki powyższej regulacji przekazanie części wkładu na kapitał zapasowy spółki umożliwia wniesienie aportu bez obowiązku wykazania dochodu podatkowego. Brak ograniczenia w zaliczaniu do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze takiego aportu umożliwiałby zminimalizowanie obciążeń podatkowych po stronie wnoszącego aport przy jednoczesnym prawie otrzymującego aport do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości przedmiotu aportu ustalonego na dzień jego wniesienia. Przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d updop umożliwia więc przeciwdziałanie w zakresie uzyskiwania nieuzasadnionych korzyści podatkowych przy transakcji aportu, której przedmiotem byłyby składniki majątku inne niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

W przypadku natomiast aportu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części powyższa regulacja takiej funkcji nie spełnia. Należy przede wszystkim wskazać, że w przypadku takiego aportu przychód po stronie wnoszącego aport nie powstanie (co wynika z jednoznacznej treści art. 12 ust. 1 pkt 7 updop). Środkiem służącym uniemożliwieniu osiągnięcia dodatkowych korzyści podatkowych z tytułu amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przez podmiot otrzymujący aport jest natomiast obowiązek stosowania zasady kontynuacji amortyzacji (w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części oraz wysokości dokonywanych odpisów amortyzacyjnych przez otrzymującego aport). Wystąpienie agio emisyjnego w przypadku aportu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części nie wiąże się więc z uzyskaniem przez Spółkę lub podmiot wnoszący aport jakichkolwiek korzyści podatkowych.

Nawet zatem gdyby uznać, że treść przepisu art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d updop, odwołując się do pojęć .środki trwałe" oraz „wartości niematerialne i prawne" odnosi się w równej mierze do wszelkich składników majątku, o których mowa w art. 16a i 16b updop, również tych nabytych w formie wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (co w ocenie Spółki przedstawionej powyżej nie powinno mieć miejsca), to ze względu na wykładnię celowościową, taką interpretację analizowanego przepisu należałoby odrzucić.

Dodatkowo z uwagi na fakt, że przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część może obejmować również tzw. wartość firmy, zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d updop prowadziłoby do nieuzasadnionego i dotkliwego dla podatnika ograniczenia możliwości zaliczania do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych będących przedmiotem aportu przez podmiot otrzymujący aport. Wartość wnoszonego przedsiębiorstwa, (jako całości) jest w praktyce zwykle znacznie wyższa niż wynika to z łącznej wartości poszczególnych aktywów trwałych wnoszonych w ramach aportu. Tym samym zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d updop przy aporcie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części prowadziłoby, w praktycznie każdym przypadku, do istotnego ograniczenia możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wchodzących w skład przedsiębiorstwa do kwoty przekazanej na kapitał zakładowy spółki otrzymującej, co stałoby w sprzeczności z celami updop, które zakładają kontynuację amortyzacji środków trwałych wniesionych w ramach aportu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Powyższe znajduje potwierdzenie w jednolitej linii interpretacyjnej, przykładowo w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 18 lutego 2014 r. (znak ILPB4/423-460/13-2/DS), w której stwierdzono, że powyższy przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy o CIT wskazuje jednoznacznie, że dotyczy on tylko i wyłącznie przypadków, gdy wkład niepieniężny do spółki kapitałowej ma postać środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Natomiast nie obejmuje swoją dyspozycją przypadku, w którym mamy do czynienia z wkładem niepieniężnym w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Zatem w tym zakresie należy potwierdzić prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy;
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 stycznia 2013 r. (znak IPPB5/423-1266/12-3/JC) wyżej wskazane argumenty, w tym w szczególności odwołanie do wykładni celowościowej, uzasadniają przyjęcie, że art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d updop nie znajduje zastosowania do sytuacji, gdy do spółki wnoszony jest wkład w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Podsumowując, jeżeli przedmiotem wkładu do spółki kapitałowej jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część to - stosownie do art. 15 ust. 1s updop oraz art. 16g ust. l0a updop, wartość początkową tych składników majątku określa się w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład (jeżeli u podmiotu tego wspomniane składniki były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych). Jednocześnie, zgodnie z art. 16h ust. 3a updop, spółka otrzymująca taki wkład, dokonując odpisów amortyzacyjnych od wchodzących w skład przedsiębiorstwa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zobowiązana jest do kontynuowania metody amortyzacji przyjętej uprzednio przez wnoszącego wkład oraz do uwzględnienia już dokonanych przez ten podmiot odpisów amortyzacyjnych.

Nie jest jednak w zaliczaniu tak ustalonych odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów ograniczona treścią art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d updop, co oznacza, że odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w wyniku wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, Spółka będzie mogła zaliczyć do swoich kosztów podatkowych w pełnej wysokości nawet wówczas, kiedy za taki aport Spółka wyda podmiotowi wnoszącemu aport udziały o wartości nominalnej niższej od wartości rynkowej wniesionego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Spółka jest świadoma, że przedstawione powyżej interpretacje indywidualne oraz orzeczenia sądów nie posiadają waloru ochronnego w stosunku do Spółki, jednak ze względu na tożsamość stosowanych regulacji prawa podatkowego, stanowią potwierdzenie ugruntowanej linii interpretacyjnej organów podatkowych i mogą zostać potraktowane, jako wskazówka interpretacyjna w opisanym zdarzeniu przyszłym przedstawionym w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podkreślić również należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku opis zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Postępowanie w sprawie interpretacji indywidualnej jest postępowaniem odrębnym od postępowania podatkowego, czy też kontrolnego, w których organ podatkowy zobowiązany jest do przeprowadzenia postępowania dowodowego, w którym bada okoliczności danej sprawy.

W przypadku wydawania interpretacji indywidualnej organ podatkowy jest związany treścią przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, które stanowią podstawę do wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, w ramach tego postępowania właściwy organ nie może jednak dokonywać weryfikacji przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, gdyż wykraczałoby to poza zakres przedmiotowego postępowania. Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego.

Ponadto, odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ wskazuje, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych) i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.