Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-314/15-2/AJ
z 29 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2015 r. (data wpływu 7 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• obowiązku pobrania jako płatnik zryczałtowanego podatku w związku z wstąpieniem przez Nowych Pożyczkodawców w prawa zaspokojonego wierzyciela – jest prawidłowe,
• obowiązku pobrania jako płatnik podatku w związku ze spłatą odsetek na rzecz Nowych Pożyczkodawców – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku pobrania jako płatnik zryczałtowanego podatku w związku z wstąpieniem przez Nowych Pożyczkodawców w prawa zaspokojonego wierzyciela oraz w związku ze spłatą odsetek na rzecz Nowych Pożyczkodawców.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

1. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność polegającą w szczególności na budowie A. Handlowego . Spółka jest polską spółką kapitałową podlegającą polskiemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.
   
2. W zdarzeniu przyszłym objętym niniejszym wnioskiem, jedynym udziałowcem Spółki, posiadającym bezpośrednio 100% udziałów w Spółce, będzie A. sp. z o.o. e (dalej: „Spółka Dominująca”). Spółka Dominująca będzie polską spółką kapitałową podlegającą polskiemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.
   
3. W zdarzeniu przyszłym objętym niniejszym wnioskiem, Spółka zawrze wraz ze Spółką Dominującą umowę podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu art. 1a Ustawy o CIT (dalej:„Podatkowa Grupa Kapitałowa” lub „PGK”). Umowa PGK zostanie zgłoszona do rejestracji przez Spółkę jako spółkę reprezentującą PGK do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.
   
4. Obecnie, Spółka jest - jako pożyczkobiorca - stroną trójstronnej umowy pożyczki służącej zapewnieniu finansowania jej działalności gospodarczej „convention d’avance en compte courant” (dalej: „Umowa”). Poza Spółką, stronami tej umowy - jako pożyczkodawcy - są spółki A. X. z siedzibą w Luksemburgu (dalej: „Pożyczkodawca1”) oraz A z siedzibą w Luksemburgu (dalej: „Pożyczkodawca2”) (łącznie zwane „Pożyczkodawcami”). Zgodnie z Umową, od pożyczek udzielonych przez Pożyczkodawców naliczane są odsetki.
   
5. Planowane jest, że spółka M z siedzibą we Francji (dalej: „Nowy Pożyczkodawca1”), za zgodą Spółki, wykona zobowiązanie Spółki wobec Pożyczkodawcy l z tytułu Umowy pożyczki poprzez spłatę tej pożyczki (wraz z odsetkami naliczonymi, a niezapłaconymi) oraz spółka F z siedzibą we Francji (dalej: „Nowy Pożyczkodawca2”, wraz z Nowym Pożyczkodawcą 1 zwana dalej „Nowymi Pożyczkodawcami"), za zgodą Spółki, wykona zobowiązania Spółki wobec Pożyczkodawcy2 z tytułu Umowy pożyczki poprzez spłatę tej pożyczki (wraz z odsetkami naliczonymi, a niezapłaconymi). Taka spłata zobowiązań Spółki z tytułu Umowy przez Nowych Pożyczkodawców będzie skutkowała wstąpieniem w prawa zaspokojonego wierzyciela (inaczej subrogacja na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu Cywilnego).
   
6. W rezultacie powyższego:
   1. Pożyczkodawcy przestaną mieć wierzytelność z tytułu Umowy, a
      
   2. Nowi Pożyczkodawcy staną się wierzycielami Spółki z tytułu Umowy (w pełnej wysokości wierzytelności z tytułu Umowy przysługującej wcześniej Pożyczkodawcom).
7. W przyszłości, w terminie określonym w Umowie, Spółka dokona spłaty pożyczki na rzecz Nowych Pożyczkodawców (zarówno kwoty kapitału, jak i naliczonych odsetek).
   
8. Nowy Pożyczkodawca 1:
   1. jest rezydentem Francji w rozumieniu art. 4 umowy z 20 czerwca 1975 roku między rządem Polskiej Republiki Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (dalej „UPO FR"); w szczególności Nowy Pożyczkodawca1 jest spółką, która - na podstawie prawa francuskiego - podlega opodatkowaniu we Francji ze względu na miejsce siedziby oraz miejsce zarządu;
      
   2. nie podlega opodatkowaniu we Francji wyłącznie z tytułu dochodów które uzyskuje na terytorium Francji albo z tytułu kapitału który posiada we Francji;
      
   3. nie posiada w Polsce zakładu w rozumieniu art. 5 UPO FR;
      
   4. jest prawnie i ekonomicznie niezależny (w szczególności, zarząd Nowego Pożyczkodawcy będzie podejmować samodzielnie decyzje dotyczące wykorzystania odsetek otrzymanych od Spółki / odsetki te są do pełnej dyspozycji zarządu) i nie działa jako agent (lub innego rodzaju pośrednik) innego podmiotu;
      
   5. będzie posiadać tytuł prawny do pobierania odsetek od Spółki;
      
   6. będzie faktycznie uprawniony do otrzymania odsetek od Spółki a otrzymane odsetki będą stanowić jego przychód;
      
   7. będzie ponosić ryzyko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, w ramach której będzie uprawniony do otrzymania odsetek od Spółki.
9. Nowy Pożyczkodawca 2:
   1. jest rezydentem Francji w rozumieniu art. 4 umowy z 20 czerwca 1975 roku między rządem Polskiej Republiki Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawię zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (dalej „UPO FR”); w szczególności Nowy Pożyczkodawca1 jest spółką, która - na podstawie prawa francuskiego - podlega opodatkowaniu we Francji ze względu na miejsce siedziby oraz miejsce zarządu;
      
   2. nie podlega opodatkowaniu we Francji wyłącznie z tytułu dochodów które uzyskuje na terytorium Francji albo z tytułu kapitału który posiada we Francji;
      
   3. nie posiada w Polsce zakładu w rozumieniu art. 5 UPO FR;
      
   4. jest prawnie i ekonomicznie niezależny (w szczególności, zarząd Nowego Pożyczkodawcy będzie podejmować samodzielnie decyzje dotyczące wykorzystania odsetek otrzymanych od Spółki / odsetki te są do pełnej dyspozycji zarządu) i nie działa jako agent (lub innego rodzaju pośrednik) innego podmiotu;
      
   5. będzie posiadać tytuł prawny do pobierania odsetek od Spółki;
      
   6. będzie faktycznie uprawniony do otrzymania odsetek od Spółki a otrzymane odsetki
      będą stanowić jego przychód;
      
   7. będzie ponosić ryzyko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, w ramach której będzie uprawniony do otrzymania odsetek od Spółki.
   
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że w związku z wstąpieniem przez Nowych Pożyczkodawców w prawa zaspokojonego wierzyciela w ramach subrogacji na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu Cywilnego, o której mowa w pkt 5 zdarzenia przyszłego, Spółka nie będzie zobowiązana, jako płatnik, do pobrania i wpłacenia zryczałtowanego podatku dochodowego ?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że w związku ze spłatą odsetek od pożyczki na rzecz Nowych Pożyczkodawców (z tytułu wierzytelności nabytej przez Nowych Pożyczkodawców w ramach subrogacji, o której mowa w pkt 5 zdarzenia przyszłego), Spółka nie będzie, na podstawie UPO FR, zobowiązana, jako płatnik, do pobrania i wpłacenia podatku z tytuły dochodu osiąganego przez Nowych Pożyczkodawców ?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Spółki, w związku z wstąpieniem przez Nowych Pożyczkodawców w prawa zaspokojonego wierzyciela w ramach subrogacji na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu Cywilnego, o której mowa w pkt 5 zdarzenia przyszłego, Spółka nie będzie zobowiązana, jako płatnik, do pobrania i wpłacenia zryczałtowanego podatku dochodowego.

Zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”):

1. Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek ustala się w wysokość 20% przychodów ( art. 21 ust. 1 pkt 1 ).
2. Przepisy art. 21 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska ( art. 22a).
3. Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w odrębnych przepisach. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji ( art. 26 ust. 1).
4. Wypłata, o której mowa w ust. 1, 1c, 1d i 2c, oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek ( Art. 26 ust. 7).
   
   

Zgodnie z Kodeksem Cywilnym, osoba trzecia, która spłaca wierzyciela, nabywa spłaconą wierzytelność do wysokości dokonanej zapłaty, jeżeli działa za zgodą dłużnika w celu wstąpienia W prawa wierzyciela (art. 518 § 1 pkt 3).

Dodatkowo, należy zauważyć, że w doktrynie prawa cywilnego i w orzecznictwie sądów cywilnych, przyjmuje się, że w ramach subrogacji „osoba trzecia nie nabywa nowej wierzytelności, dotychczas nieistniejącej, a przedmiotem nabycia jest ta sama wierzytelność, która przysługiwała spłaconemu wierzycielowi” oraz że „nowy wierzyciel kontynuuje ten sam jurydycznie stosunek obligacyjny do czasu uzyskania świadczenia od dłużnika, innymi słowy, wstępuje w sytuację prawną wierzycieli wobec dłużnika” (por. „Kodeks cywilny. Komentarz do art. 450-1088. Tom II” pod red. prof. dr. hab. Krzysztofa Pietrzykowskiego, 2013, CH Beck i wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 lipca 2008 r., sygn. IV CSK 164/08).

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku:

Nowi Pożyczkodawcy, za zgodą Spółki, wykonają zobowiązania Spółki wobec Pożyczkodawców z tytułu Umowy pożyczki poprzez spłatę tej pożyczki (wraz z odsetkami naliczonymi, a niezapłaconymi oraz odsetkami skapitalizowanymi wcześniej do kwoty głównej tej pożyczki). Taka spłata zobowiązań Spółki z tytułu Umowy pożyczki przez Nowych Pożyczkodawców będzie stanowiła wstąpienie w prawa zaspokojonego wierzyciela (inaczej subrogacja na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu Cywilnego).

W rezultacie powyższego, Nowi Pożyczkodawcy staną się wierzycielami Spółki z tytułu Umowy pożyczki (w pełnej wysokości wierzytelności z tytułu Umowy pożyczki przysługującej wcześniej Pożyczkodawcom).

W przyszłości; w terminie określonym w Umowie pożyczki, Spółka dokona spłaty pożyczki na rzecz Nowych Pożyczkodawców (zarówno kwoty kapitału, jak i naliczonych odsetek).

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, w analizowanej sytuacji:

1. Zgodnie z ustawą o CIT, Spółka może być zobowiązana, jako płatnik, do poboru i wpłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych tylko wówczas, jeśli dokonuje wypłat należności wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT. Tym samym, płatnikiem może być tylko podmiot wypłacający określone należności regulujący w dowolnej formie swoje zobowiązanie w związku z tymi należnościami. Ustawodawcą przydzielił bowiem funkcję płatnika co do zasady takim podmiotom, które w momencie powstania zobowiązania podatkowego mogą dysponować środkami finansowymi podatnika.
2. A contrario, należy więc stwierdzić, iż podmiot nie dokonujący wypłat należności z art. 21 ust. 1 oraz z art. 22 ust. 1 ustawy o CIT lub nie regulujący w innej formie tych należności nie może być obciążany obowiązkami płatnika na gruncie ustawy o CIT.
3. W konsekwencji, w związku z tym, że to nie Spółka, lecz Nowi Pożyczkodawcy wykonają zobowiązania Spółki wobec Pożyczkodawców z tytułu Umowy pożyczki (nabywając z mocy prawa wierzytelności wynikające z tej umowy), Spółka nie dokona w tej sytuacji żadnych wypłat, w rozumieniu art. 26 ustawy o CIT, na rzecz Pożyczkodawców. W konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do występowania jako płatnik w stosunku do płatności dokonanych przez inne podmioty, tj. Nowych Pożyczkodawców.
4. Dodatkowo, należy zauważyć, że w wyniku opisanej subrogacji, nastąpi jedynie zmiana wierzyciela w ramach istniejącego stosunku prawnego wynikającego z zawarcia Umowy pożyczki - nie dojdzie natomiast do spłaty odsetek od pożyczki na rzecz Pożyczkodawców (ani przez Spółkę - jak wskazano w punkcie 3 powyżej, ani też przez Nowych Pożyczkodawców). Nowi Pożyczkodawcy nabędą wierzytelności przysługujące Pożyczkodawcom w tym zakresie i zobowiązanie Spółki do spłaty odsetek na podstawie Umowy pożyczki nie wygaśnie w wyniku subrogacji - będzie ono nadal istniało, z tym, że świadczenia te będą podlegały zapłacie na rzecz Nowych Pożyczkodawców, którzy staną się podmiotami uprawnionym do żądania od Spółki spłaty kwoty głównej pożyczki oraz zapłaty odsetek od tej pożyczki, w miejsce Pożyczkodawców.
   
   

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, w wyniku opisanej subrogacji nie dojdzie w żaden sposób do wykonania zobowiązania, w rozumieniu art. 26 ustawy o C1T, Spółki wobec Pożyczkodawców z tytułu odsetek należnych na podstawie Umowy pożyczki, co również oznacza, że Spółka nie będzie zobowiązana do występowania jako płatnik w stosunku do płatności dokonanych przez Nowych Pożyczkodawców.

Podsumowując, mając na uwadze to, że:

• Spółka nie dokona żadnych wypłat należności na rzecz Pożyczkodawców, i równocześnie
  
• w momencie opisanej subrogacji nie dojdzie w żaden sposób do wykonania zobowiązania Spółki wobec Pożyczkodawców z tytułu odsetek należnych na podstawie Umowy pożyczki,

- to należy uznać, że Spółka nie będzie zobowiązana, jako płatnik, do pobrania i wpłacenia zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu płatności dokonanych przez Nowych Pożyczkodawców na rzecz Pożyczkodawców w ramach subrogacji.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, w związku z wstąpieniem przez Nowvch Pożyczkodawców w prawa zaspokojonego wierzyciela w ramach subrogacji na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu Cywilnego, o której mowa w pkt 5 zdarzenia przyszłego, Spółka nie będzie zobowiązana, jako płatnik. do pobrania i wpłacenia zryczałtowanego podatku dochodowego.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje również całkowite potwierdzenie w świetle istniejącej praktyk organów podatkowych, w szczególności:

• w interpretacji Dyrektora IS w Warszawie z dnia 8 października 2014 roku, znak IPPB5/423-637/14-2/PS, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe w pełnym zakresie stanowisko, zgodnie z którym: „w związku z wstąpieniem przez Nowego Pożyczkodawcę w prawa zaspokojonego wierzyciela w ramach subrogacji na podstawie art: 518 § 1 pkt 3 Kodeksu Cywilnego (...) Spółka nie będzie zobowiązana, jako płatnik, do pobrania i wypłacenia zryczałtowanego podatku dochodowego”;
  
• w interpretacji Dyrektora IS w Warszawie z dnia 8 września 2010 roku, znak IPPB5/423-365/10-2/AJ, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe w pełnym zakresie stanowisko, zgodnie z którym: uwagi na jednoznaczną treść art. 518 Kodeksu cywilnego płatność, którą Wnioskodawca dokona na rzecz Pożyczkodawcy stanowić będzie zapłatę za możliwość wstąpienia w prawa Pożyczkodawcy związane z Wierzytelnościami. Nie będzie stanowić jednak spłaty tych Wierzytelności w imieniu Pożyczkobiorców. W związku z powyższym, wskazana płatność nie będzie podlega regulacjom określonym w art. 21 ust 1 ustawy o CIT, w szczególności zaś płatność ta nie będzie stanowić zapłaty z tytułu odsetek, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, gdyż nie będzie ona wynikać z umów pożyczek (w związku 2 treścią art. 359 § 1 Kodeksu cywilnego), lecz będzie płatnością znajdującą swoją podstawę w art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu cywilnego. W efekcie Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od tej płatności.”
  
  

Ad. 2

Zdaniem Spółki, w związku ze spłatą odsetek od pożyczki na rzecz Nowych Pożyczkodawców (z tytułu wierzytelności nabytej przez Nowych Pożyczkodawców w ramach subrogacji, o której mowa w pkt 5 zdarzenia przyszłego), Spółka nie będzie, na podstawie UPO FR, zobowiązana, jako płatnik, do pobrania i wpłacenia podatku z tytułu dochodu osiąganego przez Nowych Pożyczkodawców.

Zgodnie z ustawą o CIT:

• Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek ustala się w wysokości 20% przychodów (art. 21 ust. 1 pkt 1).
  
• Przepisy art. 21 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 22a).
  
• Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w odrębnych przepisach. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji (art. 26 ust. 1).
  
  

Zgodnie z umową między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5, dalej „UPO FR”):

• Odsetki, które pochodzą z jednego Umawiającego się Państwa i wypłacane są osobie mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie (art. 11 ust. 1).
  
• Użyty w niniejszym artykule wyraz "odsetki" oznacza dochody z wierzytelności wszelkiego rodzaju, tak zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych hipoteką lub klauzulą udziału W zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych i skryptów dłużnych, w tym również premie i udziały związane z powyższymi tytułami. Kary za zwłokę w wypłacie odsetek nie są traktowane jako odsetki w rozumieniu niniejszego artykułu (art. 11 ust. 2).
  
• Uważa się, że odsetki pochodzą z Umawiającego się Państwa, jeżeli dłużnikiem jest samo Państwo, jednostka samorządu lokalnego, osoba prawna prawa publicznego lub osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie (art. 11 ust. 4).
  
  

Dodatkowo, należy zauważyć, że w doktrynie prawa cywilnego i w orzecznictwie sądów cywilnych, przyjmuje się, że w ramach subrogacji „osoba trzecia nie nabywa nowej wierzytelności, dotychczas nieistniejącej, a przedmiotem nabycia jest ta sama wierzytelność, która przysługiwała spłaconemu wierzycielowi” oraz że „nowy wierzyciel kontynuuje ten sam jurydycznie stosunek obligacyjny do czasuuzyskania świadczenia od dłużnika. Innymi słowy, wstępuje w sytuację prawną wierzyciela wobec dłużnika” (por. „Kodeks cywiłny. Komentarz do art. 450-1088. Tom II” pod red. prof. dr. hab. Krzysztofa Pietrzykowskiego, 2013, CH Beck i wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 lipca 2008 r., sygn. IV CSK164/08).

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku:

• Nowi Pożyczkodawcy, za zgodą Spółki, wykonają zobowiązania Spółki wobec Pożyczkodawców z tytułu Umowy pożyczki poprzez spłatę tej pożyczki (wraz z odsetkami naliczonymi, a niezapłaconymi oraz odsetkami skapitalizowanymi wcześniej do kwoty głównej tej pożyczki). Taka spłata zobowiązań Spółki z tytułu Umowy pożyczki przez Nowych Pożyczkodawców będzie stanowiła wstąpienie w prawa zaspokojonego wierzyciela (inaczej subrogacja na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu Cywilnego).
  
• W rezultacie powyższego, Nowi Pożyczkodawcy staną się wierzycielami Spółki z tytułu Umowy pożyczki (w pełnej wysokości wierzytelności z tytułu Umowy pożyczki przysługującej wcześniej Pożyczkodawcom).
  
• W przyszłości, w terminie określonym w Umowie pożyczki, Spółka dokona spłaty pożyczki na rzecz Nowych Pożyczkodawców (zarówno kwoty kapitału, jak i naliczonych odsetek). Spółka będzie w posiadaniu certyfikatów potwierdzających rezydencję podatkową Nowych Pożyczkodawców obejmujących okres tej spłaty.
  
  

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, w analizowanej sytuacji:

• W wyniku zdarzenia prawnego opisanego w pkt 5 zdarzenia przyszłego wniosku, nastąp zmiana wierzyciela w ramach istniejącego stosunku prawnego wynikającego z zawarcia Umowy pożyczki. Na Spółce spoczywać wciąż będą takie same obowiązki wynikające z tych umów, z tą jednak różnicą, że świadczenia te będą podlegały zapłacie na rzecz Nowych Pożyczkodawców, którzy staną się podmiotami uprawnionymi do żądania od Spółki spłaty kwoty głównej pożyczki oraz zapłaty odsetek od tej pożyczki.
  
• Tym samym, w wyniku subrogacji, Spółka nie będzie już związana stosunkiem prawnym z Pożyczkodawcami, i w konsekwencji, Pożyczkodawcy przestaną być podmiotami uprawnionymi do uzyskania odsetek od pożyczki wynikającej z Umowy pożyczki. Jednocześnie, w momencie subrogacji nie dojdzie do spłaty odsetek od pożyczki na rzecz Pożyczkodawców (Nowi Pożyczkodawcy nabędą bowiem wierzytelność przysługującą Pożyczkodawcom w tym zakresie).
  
• W rezultacie, mając na uwadze państwo rezydencji podatkowej Nowych Pożyczkodawców, do spłaty odsetek od pożyczki dokonanej przez Spółkę po subrogacji należy stosować postanowienia UPO FR. Zgodnie natomiast z art. 11 tej umowy, odsetki wypłacane przez polskiego rezydenta podatkowego na rzecz francuskiego podatnika mogą podlegać opodatkowaniu tylko we Francji (chyba że zajdzie jeden z wyjątków umożliwiających opodatkowania takich odsetek w Polsce, co jednak nie ma miejsca w analizowanej sprawie).
  
• W konsekwencji, wypłata odsetek od pożyczki przez Spółkę na rzecz Nowych Pożyczkodawców nie będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce, a Spółka będąc w posiadaniu certyfikatów potwierdzających rezydencję podatkową Nowych Pożyczkodawców obejmujących okres tej spłaty, nie będzie zobowiązana do pobrania i wpłacenia podatku z tytułu dochodu osiąganego przez Nowych Pożyczkodawców na podstawie Umowy pożyczki.
  
  
  

W konsekwencji, zdaniem Spółki, w związku ze spłata odsetek od pożyczki na rzecz Nowych Pożyczkodawców (z tytułu wierzytelności nabytej przez Nowych Pożyczkodawców w ramach subrogacji. o których mowa w pkt 5 zdarzenia przyszłego). Spółka nie będzie, na podstawie UPO FR, zobowiązana jako płatnik, do pobrania i wpłacenia podatku z tytułu dochodu osiąganego przez Nowych Pożyczkodawców.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje również całkowite potwierdzenie w świetle istniejącej praktyki organów podatkowych, w szczególności:

• w interpretacji Dyrektora IS w Warszawie z dnia 6 października 2014 roku, znak IPPB5/423-637/14-2/PS, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe w pełnym zakresie stanowisko, zgodnie z którym: „w związku ze spłatą odsetek od pożyczki na rzecz Nowego Pożyczkodawcy (...) Spółka nie będzie, na podstawie UPO FR, zobowiązana, jako płatnik, do pobrania wpłacenia podatku z tytułu dochodu osiągniętego przez Nowego Pożyczkodawcę”;
  
• w interpretacji Dyrektora IS w Katowicach z dnia 26 stycznia 2010 roku, znak IBPBI/2/423-121/10/MS, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko, zgodnie z którym: „Zgodnie z art. 11 ust. 1 upo odsetki, które pochodzą z jednego Umawiającego się Państwa wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie. Zatem w przedstawionym stanie faktycznym uznać należy, że odsetki z tytułu kosztu kapitału opodatkowane będą wyłącznie na terytorium Francji, a zatem nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski”.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie określonym treścią pytań oznaczonych nr 1 i nr 2 – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.