2015.04.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-130/15-3/BS
z 29 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 249, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2015 r. (data wpływu 16 lutego 2015 r.), uzupełniony w dniu 13 kwietnia 2015 r. (data wpływu 14 kwietnia 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 7 kwietnia 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 13 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekt podatku naliczonego związanego z zakupem usług marketingowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekt podatku naliczonego związanego z zakupem usług marketingowych.

Wniosek uzupełniony został w dniu 13 kwietnia 2015 r. (data wpływu 14 kwietnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka związana była umową dotyczącą sprzedaży na rzecz Kontrahenta – M. Polska S.A. – towarów produkowanych przez Spółkę. Kontrahent Spółki prowadzi działalność gospodarczą w postaci sieci hipermarketów zlokalizowanych na terenie całego kraju. W sytuacji dużej konkurencji na rynku kontrahent Spółki znajdował się w uprzywilejowanej sytuacji, umożliwiającej mu narzucanie warunków współpracy ze Spółką. W związku z powyższym na mocy dodatkowych umów zawartych przez kontrahenta ze Spółką, kontrahent pobierał od Spółki opłaty z tytułu świadczenia usług marketingowych i logistycznych (dalej: „usługi marketingowe”). W związku ze świadczeniem tych usług Kontrahent wystawiał na rzecz Spółki faktury VAT. Faktury te były zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodu w okresie jakiego dotyczyły, dokonywano również pomniejszenia VAT należnego o VAT naliczony związany z tymi fakturami. Zapłata za faktury odbywała się poprzez jednostronne potrącenie ich z należnościami za dostarczone i sprzedane towary handlowe, w oparciu o noty obciążeniowe.

Wyrok sądu zapadły w przedmiotowej sprawie zobowiązał Kontrahenta do zapłaty na rzecz Spółki odszkodowania wraz z kosztami sądowymi i ustawowymi odsetkami. W związku z powyższym Kontrahent Wnioskodawcy wystawił w dniu 29 listopada 2013 roku faktury korygujące do faktur VAT uprzednio przez niego wystawionych, a dokumentujących pobranie opłat za „usługi marketingowe”, co zostało uznane przez sąd za czyny nieuczciwej konkurencji, za które przyznano Spółce odszkodowanie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wystawienie przez Kontrahenta faktur korygujących było zasadne i czy Wnioskodawca powinien dokonać korekt podatku naliczonego związanego z zakupem usług udokumentowanych fakturami korygującymi, a jeśli tak w jakim okresie?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca nie powinien ujmować faktur korygujących w swoich księgach rachunkowych i rejestrach VAT, albowiem Kontrahent nie miał podstaw do ich wystawienia. Zgodnie z art. 106j ustawy o podatku od towarów i usług fakturę korygującą wystawia się w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1, udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań, dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4 albo podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. W przedmiotowym przypadku podstawą wystawienia faktur pierwotnych były „usługi marketingowe”, a prawomocne wyroki sądowe przyznające Wnioskodawcy odszkodowanie jednoznacznie potwierdziły, że świadczenie usług miało faktycznie miejsce, uznając jednakże przy tym pobieranie opłat za czyn nieuczciwej konkurencji. Z tego względu nie było podstaw do wystawienia faktur korygujących, albowiem w przedmiotowym przypadku po wystawieniu faktur nie podwyższono ceny, nie stwierdzono pomyłki w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Jasnym jest zatem, że nie istniała prawna podstawa wystawienia faktur korygujących, a jeśli takowa nie istniała, to faktury te uznać należy za nieprawidłowe i jako takich nie należy ujmować w księgach rachunkowych Wnioskodawcy.

Wyliczenie wartości faktur oraz ich pozycje były zgodne z zawartą umową handlową. Spółka występując do Sądu za podstawę żądania zwrotu nielegalnych opłat uznała art. 18 ust. 1 pkt 5 u.z.n.k. odsyłający do przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. Przedmiotem pozwu nie był więc zwrot wartości faktur „marketingowych” lecz wartość odszkodowania wyliczona na ich podstawie. Sąd uznając racje Spółce nakazał Kontrahentowi wypłatę zgodną z pozwem tj. odszkodowanie z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia.

W świetle powyższego zdaniem Wnioskodawcy brak jest przesłanek powodujących obowiązek korekty okresów przeszłych i bieżącego, w których Spółka odliczyła od nich podatek VAT.

Za prawidłowością stanowiska Wnioskodawcy przemawiają interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (w dniu 8 grudnia 2011 r. znak: IBPP1/443-1368/11/LSz) i Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (z dnia 20 marca 2013 r. znak: ILPP2/443-1276/12-2/EN) w sprawach, w których istniały podobne do opisanego w niniejszym wniosku stany faktyczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację wydano w stanie prawnym obowiązującym w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, tj. w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zgodnie z art . 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art . 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art . 119 ust. 10 i art . 120 ust. 16.

Na podstawie dyspozycji art. 106 ust. 8 ustawy, Minister Finansów wydał w dniu 28 marca 2011 r. rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68 poz. 360, z późn. zm.), w którym określone zostały m.in. przypadki dopuszczające wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej do faktury pierwotnej.

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

Stosownie do § 13 ust. 5 ww. rozporządzenia przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
zwrotu nabywcy całości lub części należności, o której mowa w § 10 ust. 1.

Na mocy dyspozycji § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się również, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego – na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, – stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (…).

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Między innymi, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 i pkt 4 lit. a) ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku oraz wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka związana była umową dotyczącą sprzedaży na rzecz Kontrahenta – M. Polska S.A. – towarów produkowanych przez Spółkę. Na mocy dodatkowych umów zawartych przez kontrahenta ze Spółką, kontrahent pobierał od Spółki opłaty z tytułu świadczenia usług marketingowych i logistycznych (dalej: „usługi marketingowe”). W związku ze świadczeniem tych usług Kontrahent wystawiał na rzecz Spółki faktury VAT. Spółka dokonywała pomniejszenia VAT należnego o VAT naliczony związany z tymi fakturami.

Spółka uznała, że praktyki polegające na pobieraniu innych niż marża handlowa opłat utrudniających przedsiębiorcy dostęp do rynku jakie stosowane były przez Kontrahenta, są czynami nieuczciwej konkurencji określonymi w art. 15 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (dalej: z.n.k.). W związku z tym, Spółka wniosła pozew o odszkodowanie w wysokości kwoty stanowiącej równowartość pobranych jednostronnie opłat innych niż marża handlowa. Podstawą prawną pozwu było stosowanie przez Kontrahenta czynów nieuczciwej konkurencji określonych w art. 15 ust. 1 pkt 4 z.n.k. Wyrok sądu zapadły w przedmiotowej sprawie zobowiązał Kontrahenta do zapłaty na rzecz Spółki odszkodowania wraz z kosztami sądowymi i ustawowymi odsetkami. W związku z powyższym Kontrahent Wnioskodawcy wystawił w dniu 29 listopada 2013 r. faktury korygujące do faktur VAT uprzednio przez niego wystawionych, a dokumentujących pobranie opłat za „usługi marketingowe”, co zostało uznane przez sąd za czyny nieuczciwej konkurencji, za które przyznano Spółce odszkodowanie.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego związanego z zakupem usług z uwagi na otrzymanie faktur korygujących do faktur uprzednio wystawionych, a dokumentujących „usługi marketingowe”.

Wnioskodawca wskazał, że prawomocne wyroki sądowe przyznające Wnioskodawcy odszkodowanie jednoznacznie potwierdziły, że świadczenie usług miało miejsce, uznając jednakże przy tym pobieranie opłat za czyn nieuczciwej konkurencji.

Skoro zatem pomiędzy stronami istniała umowa, czynności były przez kontrahenta podejmowane, a jednocześnie opłaty stanowiły zapłatę za określone zachowanie kontrahenta, to nawet jeśli w świetle prawa pozapodatkowego nosiły znamiona czynu nieuczciwej konkurencji, otrzymanie odszkodowania na podstawie odrębnego roszczenia o odszkodowanie za bezpodstawne wzbogacenie się nie będzie stanowiło podstawy do skorygowania odliczonego podatku naliczonego.

Tym samym w opisanym stanie faktycznym faktury zostały wystawione w sposób prawidłowy i nie powinny zostać skorygowane fakturami korygującymi, gdyż nie zaistniały okoliczności wymienione w § 13 ust. 5, jak również w § 14 ust. 1 ww. rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zatem Wnioskodawca nie ma obowiązku korekty VAT naliczonego związanego z zakupem usług marketingowych, gdyż poniesione wydatki miały związek ze sprzedażą opodatkowaną Spółki (dostawą towarów), natomiast otrzymanie rekompensaty (odszkodowania) zasądzonej przez Sąd pozostaje bez wpływu na wcześniej dokonane odliczenie podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana przy założeniu, że wydane dla Wnioskodawcy wyroki nie stwierdzały, że faktury dokumentują czynności, które są nieważne z mocy prawa.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Ponieważ stroną wniosku o wydanie przedmiotowej interpretacji jest R. Polska Spółka z o.o. – należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja wywołuje skutki prawne wyłącznie dla Wnioskodawcy, a nie kontrahenta - M. Polska S.A.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin