Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-1078a/14/WM
z 28 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2014 r. (data wpływu 28 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu wynajmu nieruchomości wycofanych z działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu wynajmu nieruchomości wycofanych z działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, polegającą m.in. na sprzedaży hurtowej i detalicznej materiałów budowlanych, produkcji betonu oraz działalności developerskiej (mieszkaniowo - usługowej), wynajmie nieruchomości, działalności handlowej (franszyza) oraz działalności ośrodka wypoczynkowego.

Do aktywów przedsiębiorstwa należą m. in.: nieruchomości (grunty wraz zabudowaniami), środki trwałe w budowie, urządzenia techniczne i środki transportu oraz należności. W składnikach majątkowych prowadzonej działalności gospodarczej wykazane są także udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółce komandytowej. Wnioskodawca zatrudnia kilkudziesięciu pracowników.

Aktualnie Wnioskodawca zamierza zrestrukturyzować swoje przedsiębiorstwo celem optymalnego zorganizowania działalności operacyjnej (produkcyjno-handlowej i usługowej) oraz efektywniejszego ukształtowania przedsiębiorstwa pod względem ewentualnych praw spadkobierców i zapewnienia w przyszłości płynnego prowadzenia przedsiębiorstwa. W tym celu rozważane jest przekształcenie dotychczasowej działalności Wnioskodawcy w spółkę z o.o. - na podstawie art. 551 § 5 w zw. z art. 584¹ i n. KSH. Istotne w procesie restrukturyzacji jest również wyraźne rozdzielenie majątku prywatnego od tego, ściśle związanego z prowadzoną działalnością, które stanie się własnością spółki. Z uwagi na różnorodne obszary prowadzonej działalności, przed przekształceniem, nastąpiłoby wycofanie z dotychczasowej działalności gospodarczej niektórych składników majątkowych (wybranych nieruchomości niemieszkalnych oraz udziałów). Wycofane uprzednio nieruchomości mogłyby być w przyszłości wynajmowane/dzierżawione m. in. powstałej w wyniku przekształcenia spółce z o.o. Wycofanie tych składników majątkowych nastąpiłoby poprzez wykreślenie ich z ewidencji podatkowych i tym samym przyporządkowane zostałyby do majątku prywatnego Wnioskodawcy. Wycofanie tych składników majątkowych nie wpłynęłoby na prowadzoną w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy działalność, gdyż do dnia przekształcenia udostępniłby wybrane składniki (nieruchomości) na potrzeby prowadzonej działalności, a z chwilą przekształcenia weszłyby w życie umowy najmu/dzierżawy, na podstawie których spółka (już odpłatnie) wykorzystywałaby te składniki na swoje potrzeby.

Z dniem przekształcenia przedsiębiorstwo Wnioskodawcy stałoby się przedsiębiorstwem spółki z o.o., w skład którego wchodziłyby m. in. nieruchomości, które wcześniej nie zostały wycofane ewidencyjnie do majątku prywatnego Wnioskodawcy.

Nieruchomości wycofane z działalności gospodarczej byłyby wynajmowane przez Wnioskodawcę, który po przekształceniu utraciłby status przedsiębiorcy (po przekształceniu podlega on wykreśleniu z ewidencji działalności gospodarczej). Intencją Wnioskodawcy jest ograniczenie się wyłącznie do czerpania pożytków cywilnych z rzeczy, bez angażowania się w zarządzanie nieruchomościami, ich remonty itp. W przyszłych umowach najmu Wnioskodawca będzie dążył do maksymalnego ograniczenia swojej roli, jako wykonawcy, albowiem nie będzie dysponował żadnymi specjalnymi środkami niezbędnymi do aktywnego zarządzania i utrzymywania nieruchomości (np. osobami do utrzymywania porządku itp.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, oznaczone we wniosku numerem 3.

Czy wynajem nieruchomości, które uprzednio zostały wycofane z działalności gospodarczej, podlegać będzie opodatkowaniu - wg wyboru Wnioskodawcy - wg zasad ogólnych albo ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych?

Zdaniem Wnioskodawcy, faktycznie uzyskane dochody z najmu stanowią odrębne od pozarolniczej działalności gospodarczej źródło przychodów i mogą być opodatkowane podatkiem dochodowym wg zasad ogólnych (wg regulacji przyjętych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności w zakresie ustalania przychodów, kosztów ich uzyskania oraz progresywnej stawki podatku 18 i 32 %) lub ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Najem stanowi źródło przychodów wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dopuszczalność wyboru opodatkowania ryczałtem nie jest uzależniona od tego, czy wcześniej podatnik wykorzystywał nieruchomość w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż są to dwa odrębne źródła przychodów. Stanowisko to prezentowane jest w piśmiennictwie, jak i w interpretacjach organów podatkowych, np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 października 2012 r. w sprawie IPTPB1/415/12-2/KO.

Zasady dotyczące opodatkowania zryczałtowanego określone zostały w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Ustawa ta reguluje m.in. opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 1 pkt 2 ustawy). Stawka tego podatku wynosi 8,5% przychodów (bez możliwości uwzględniania m.in. kosztów uzyskania przychodów).

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie IPPB4/415-562/12-4/MP przyjęto, że „wydzierżawianie (...) nieruchomości równocześnie kilku podmiotom nie musi odbywać się w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Przychód uzyskany z tej dzierżawy może stanowić przychód ze źródła określonego w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych".

W interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 sierpnia 2013 r. w sprawie IBPBII/2/415-707/12/ŁCz sformułowano następujące warunki dla możliwości opodatkowania ryczałtem przychodów z tytułu wynajmu uprzednio wycofanych z działalności gospodarczej nieruchomości:

1. skuteczne wycofanie nieruchomości z pozarolniczej działalności gospodarczej i tym samym utrata statusu składnika majątkowego związanego z prowadzoną działalnością;
2. zawarcie umowy najmu poza prowadzoną działalnością gospodarczą;
3. złożenie w wymaganym terminie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu.

Co ważne, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy odniósł się pozytywnie do opodatkowania ryczałtem przychodów z najmu w sytuacji, gdy wynajmującym jest udziałowiec najemcy - spółki z o.o. (interpretacja z dnia 24 lutego 2010 r. w sprawie ITPB1/415-958/09/HD).

W świetle powyższych uwag Wnioskodawca uzyskując w przyszłości przychody z czynszu, nie czyniąc tego jako przedsiębiorca i ograniczając swoją rolę wyłącznie do pobierania pożytków będzie mógł wybrać, czy będzie opodatkowany wg ogólnych zasad, czy też podlegać będzie, po złożeniu skutecznego oświadczenia, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przepis art. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie tytułów powstawania źródeł przychodów ma na celu pogrupowanie tych źródeł według podobnego charakteru, co następnie skutkuje zróżnicowanym traktowaniem tychże źródeł. Określenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp.

Podkreślić należy, że jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

I tak zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy – odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową, wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Przy czym przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy). Przepis ten koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą – zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Ponadto jeżeli rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości również spełnia przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności. Dlatego też nie w każdym przypadku podatnik może zaliczyć wynajmowanie nieruchomości do źródła przychodów „najem prywatny”.

Wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 ze zm.) nie zawierają zakazu jednoczesnego osiągania przez podatników przychodów z obydwu wskazanych powyżej źródeł przychodów. Również prawo do opodatkowania przychodów uzyskanych z tzw. prywatnego najmu w formie ryczałtu nie jest uzależnione od nieuzyskiwania przez podatnika przychodów z najmu prowadzonego w ramach działalności gospodarczej. Jednakże zawarta w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definicja pozarolniczej działalności gospodarczej wskazuje, że przychody mogą być zaliczone do tej działalności, o ile nie zostały zaliczone do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z powyższych wyjaśnień wynika, że w celu zakwalifikowania działań podjętych przez podatnika do właściwego źródła przychodu, czyli ustalenia czy najem stanowi dla niego przychód z tytułu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej należy mieć na uwadze zamiar, okoliczności i cel działań związany z najmem nieruchomości. Istotne znaczenie ma ustalenie chociażby takich kwestii, jak ta, czy istnieje związek pomiędzy wynajmowanym składnikiem majątku a prowadzoną przez podatnika pozarolniczą działalnością gospodarczą. Należy zbadać czy dana umowa najmu generująca przychody jest zawierana w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej w tym zakresie lub też dotyczy składnika majątku wykorzystywanego w tej działalności, czy też generuje przychody poza tą działalnością. Dopiero po rozstrzygnięciu m.in. tych kwestii i zakwalifikowaniu przychodów do poszczególnych źródeł należy rozpatrywać możliwe zasady ich opodatkowania.

W sytuacji, gdy prowadzony przez Wnioskodawcę najem nie będzie wypełniał przesłanek świadczących o prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej, to uzyskiwane przychody z tytułu najmu, o których mowa we wniosku mogą być kwalifikowane jako przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Jednakże – co wymaga zaakcentowania – rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest badanie i ustalanie np. czy wynajmowane nieruchomości są związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika bądź też innych okoliczności. Konieczna jest bowiem analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy i dokonanie stosownych ustaleń na podstawie zebranych materiałów a to stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Organ wydający interpretację nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, a jedynie ogranicza się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które jest ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę.

Mając na uwadze informacje przedstawione przez Wnioskodawcę we wniosku wskazać należy, że Wnioskodawca w związku z zamiarem zrestrukturyzowania swojego jednoosobowego przedsiębiorstwa, celem optymalnego zorganizowania działalności operacyjnej (produkcyjno-handlowej i usługowej) oraz efektywniejszego ukształtowania przedsiębiorstwa pod względem ewentualnych praw spadkobierców i zapewnienia w przyszłości płynnego prowadzenia przedsiębiorstwa, rozważa przekształcenie dotychczasowej działalności w spółkę z o.o. Istotne dla Wnioskodawcy w procesie restrukturyzacji jest również wyraźne rozdzielenie majątku prywatnego od tego, ściśle związanego z prowadzoną działalnością, które stanie się własnością spółki. W związku z tym, przed przekształceniem Wnioskodawca zamierza wycofać z działalności gospodarczej wynajmowane nieruchomości niemieszkalne i przyporządkować je do majątku prywatnego. Pozostałe nieruchomości, które nie zostaną wycofane z działalności gospodarczej nadal będą stanowiły majątek przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, prowadzonego w formie spółki kapitałowej.

Skoro zatem nieruchomości zostaną wycofane i przeniesione do majątku prywatnego, a wynajem tych nieruchomości nie będzie posiadał cech przesądzających o prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej, to uzyskiwane z wynajmu przychody będą mogły być zakwalifikowane jako przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na powyższe cechy aktywności zarobkowej Wnioskodawcy, wyłączające przychody z tego tytułu z pozarolniczej działalności gospodarczej wskazuje to, że Wnioskodawca zmierza do ograniczenia się wyłącznie do czerpania pożytków cywilnych z rzeczy, bez angażowania się w zarządzanie nieruchomościami, ich remonty oraz dążenie do maksymalnego ograniczenia swojej roli, jako wykonawcy, albowiem Wnioskodawca nie będzie dysponował żadnymi specjalnymi środkami niezbędnymi do aktywnego zarządzania i utrzymywania nieruchomości (np. osobami do utrzymywania porządku itp.).

Podkreślić przy tym należy, że aby przychody uzyskane z tytułu najmu nieruchomości, które uprzednio wynajmowane były w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej jako składnik tej działalności, mogły zostać zaliczone do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodów z tzw. najmu prywatnego, muszą one najpierw zostać skutecznie wycofane z tej działalności, a dotyczące ich najmu umowy muszą zostać zawarte poza działalnością gospodarczą. Bowiem podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne uzyskujące przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – o czym stanowi art. 2 ust. 1a tej ustawy.

Jak stanowi art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy – od przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Jednakże aby skorzystać ze zryczałtowanej formy opodatkowania, o której mowa w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, należy złożyć pisemne oświadczenie o jej wyborze.

O zasadach składania wspomnianego oświadczenia stanowi art. 9 ust. 1 ww. ustawy, w myśl którego, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego, natomiast podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą w trakcie roku podatkowego – do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do art. 9 ust. 4 ww. ustawy – w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Reasumując, Wnioskodawca będzie miał prawo do opodatkowania przychodów z wynajmu nieruchomości wycofanych z działalności gospodarczej – prowadzonego po przekształceniu przedsiębiorstwa w spółkę z o.o. - na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Stanowisko Wnioskodawcy należało wobec tego uznać za prawidłowe.

Przy czym jeszcze raz podkreślić należy, że organ podatkowy wydający niniejszą interpretację nie czynił sam żadnych ustaleń w zakresie okoliczności związanych z najmem powyższych nieruchomości. Przyjął jedynie argumenty podnoszone przez Wnioskodawcę bez weryfikowania ich w kontekście zwłaszcza działalności gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości prowadzonej przez Wnioskodawcę. Skoro Wnioskodawca twierdzi, że wynajem wycofanych z działalności gospodarczej nieruchomości nie będzie związany z działalnością gospodarczą, gdyż takiej działalności jako osoba fizyczna prowadził nie będzie, to na etapie wydawania interpretacji indywidualnej nie było podstaw do przyjmowania poglądu odmiennego. Nie można jednak wykluczyć, że naczelnik urzędu skarbowego prowadząc w przyszłości ewentualne postępowanie podatkowe, po przeanalizowaniu całokształtu zebranego materiału dowodowego będzie mógł poczynić ustalenia prowadzące go do odmiennych wniosków niż zawarte w niniejszej interpretacji. Zwłaszcza, że w świetle art. 14k i następnych Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna nie jest wiążąca dla rozstrzygającego sprawę podatkową naczelnika właściwego urzędu skarbowego, który może poczynić własne ustalenia w zakresie stanu faktycznego rozstrzyganej przez siebie sprawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.