Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4160-114/14-3/AP
z 31 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

WYDANA W WYNIKU UWZGLĘDNIENIA SKARGI

W związku ze skargą z dnia 25 września 2014 r. (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego – 29 września 2014 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 10 lipca 2014 r., nr ILPB1/415-411/14-2/TW, w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu odpłatnego korzystania z domen internetowych, doręczoną w dniu 14 lipca 2014 r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający w imieniu Ministra Finansów, w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) w związku z § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 10 lipca 2014 r., uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu odpłatnego korzystania z domen internetowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada prawa do domen internetowych (jest ich dysponentem). Niektóre z domen są udostępniane za odpłatnością spółce osobowej na podstawie umowy odpłatnego korzystania z domen internetowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji zawarcia umowy na odpłatne korzystanie z domen internetowych, przychody które zostaną uzyskane należy kwalifikować do źródła o którym mowa w art. 10 ust. l pkt 6 uPIT, a w konsekwencji tego, czy przychody, o których mowa mogą podlegać opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zgodnie z art. l pkt 2 w zw. z art. 2 ust. la uRyczałt?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji zawarcia umowy na odpłatne korzystanie z domen internetowych, uzyskane przychody z tego tytułu należy kwalifikować do źródła o którym mowa w art. 10 ust. l pkt 6 uPIT, a w konsekwencji tego, przychody, o których mowa, mogą podlegać opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zgodnie z art. l pkt 2 w zw. z art. 2 ust. la uRyczałt, jeżeli Wnioskodawca złoży oświadczenie o wyborze opodatkowania osiąganych przychodów w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Uzasadnienie.

W świetle art. 10 ust. l pkt 6 uPIT jednym ze źródeł przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 9a ust. 6 uPIT dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. l pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wskazuje, iż osoby te osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 2 ust. la uRyczałt).

Zgodnie z art. 6 ust. la uRyczałt opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b uPIT.

Stosownie do art. 9 ust. 4 uRyczałt w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. la przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

W ocenie Wnioskodawcy umowa na odpłatne korzystanie z domen internetowych jest umową nienazwaną – zbliżoną do umowy dzierżawy, tym samym mamy do czynienia z przychodem ze źródła wskazanego w art. 10 ust. l pkt 6 uPIT.

Zgodnie z art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z kolei art. 709 Kodeksu cywilnego stanowi, że przepisy o dzierżawie rzeczy stosuje się odpowiednio do dzierżawy praw.

Tym samym przedmiotem dzierżawy może być jedynie rzecz (przedmiot materialny) i prawo.

Należy jednak podkreślić, iż rodzaj umowy wskazanej w stanie faktycznym nie posiada podstawowej cechy umowy dzierżawy jaką jest wydanie rzeczy do używania i pobierania pożytków. Domena internetowa nie jest rzeczą. Pomimo niematerialnego lecz wirtualnego charakteru – domena internetowa nie do końca też może być prawem.

O istnieniu domeny internetowej można mówić wyłącznie od momentu jej zarejestrowania. Podmioty rejestrujące domeny internetowe nazywane są registratami. W Polsce funkcję registratora domen internetowych.pl pełni wspomniana wyżej NASK, działająca w tym zakresie w oparciu o swój regulamin. Zgodnie z jego postanowieniami, rejestracja domeny dokonywana jest przez NASK na podstawie oferty, złożonej przez podmiot zainteresowany zawarciem umowy (oferenta) obejmującej utrzymywanie nazwy domeny wraz z obsługą administracyjną i techniczną. Oferta winna określać przede wszystkim nazwę domeny oraz serwery przeznaczone do jej utrzymywania, a także inne dane szczegółowo określone przez NASK. Z chwilą przyjęcia przez registratora oferty (a najpóźniej z chwilą rozpoczęcia utrzymywania domeny), umowa między stronami zostaje zawarta, a oferent staje się abonentem. Przedmiotem umowy pomiędzy NASK a abonentem domeny nie jest sprzedaż prawa do domeny (w rozumieniu przepisu art. 535 KC), a jedynie utrzymywanie nazwy domeny oraz obsługa techniczna i administracyjna ze strony registratora, i odpowiadające temu świadczenie abonenta w postaci ponoszenia stosownych opłat. Swoją konstrukcją umowa ta zbliżona jest zatem do umowy dzierżawy. W świetle powyższego, nie można mówić o prawie własności domeny w rozumieniu przepisu art. 140 KC, a jedynie co najwyżej o posiadaniu w rozumieniu przepisu art. 336 KC. Prawo do domeny internetowej jest w istocie prawem do wyłącznego z niej korzystania jako przypisanej do jedynego, niepowtarzalnego adresu strony internetowej, jednak nie obejmuje swobodnego nim rozporządzania. Przeniesienie praw do domeny internetowej każdorazowo wymaga złożenia do NASK wniosku o zmianę abonenta, obejmującego oświadczenia dotychczasowego i nowego abonenta o – odpowiednio – zbyciu i przejęciu praw do domeny internetowej. Natomiast w myśl zasady nemo plus iuris ad alium transfere potest, ąuam ipse habet nowy abonent nabywa prawo do domeny tylko w takim zakresie, jaki przysługiwał zbywcy – nie można wobec tego w toku postępowania dotyczącego zmiany abonenta nabyć prawa własności domeny internetowej, która niezmiennie stanowi własność podmiotu rejestrującego (por.: http://www.radca.eu/strona,prawne-aspekty-zbycia-prawa-do-domeny-internetowej; Anita Pochylska).

Biorąc pod uwagę powyższe niezasadne jest tym samym kwalifikowanie umowy na odpłatne korzystanie z domen internetowych do umowy dzierżawy w rozumieniu art. 693 KC oraz art. 709 KC.

Niemniej jednak, zgodnie z zasadą swobody umów, dopuszczalnym jest zawarcie umowy nienazwanej, podobnej do kodeksowego wzorca umowy dzierżawy, gdzie dysponent domeny internetowej (Wnioskodawca) umożliwiałby korzystanie z niej przed podmiot trzeci za wynagrodzeniem.

Powyższy rodzaj umowy będzie mieścić się zatem w kategorii „innych umów o podobnym charakterze” (podobnym do umowy dzierżawy) z których przychody kwalifikowane są do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. l pkt 6 uPIT. Zatem Wnioskodawca przychody z tytułu zawarcia umowy odpłatnego korzystania z domen internetowych powinien kwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. l pkt 6 uPIT, a w konsekwencji tego uprawniony jest do opodatkowania uzyskiwanych przychodów w postaci zryczałtowanego podatku od przychodów ewidencjonowanych.

W świetle powyższego oraz obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego należy uznać za prawidłowe.

W wydanej w dniu 10 lipca 2014 r. interpretacji indywidualnej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu – działający w imieniu Ministra Finansów na mocy upoważnienia wynikającego z § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) – uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W wydanej interpretacji indywidualnej stwierdzono, że Zainteresowany rozliczając się ze źródła przychodu z tytułu korzystania z domen internetowych nie będzie mógł wybrać jako formę opodatkowania ryczałt od przychodów ewidencjonowanych określony w art. 2 ust. 1a w zw. z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Interpretację doręczono skutecznie w dniu 14 lipca 2014 r.

W dniu 29 lipca 2014 r. do Izby Skarbowej w Poznaniu wpłynęło wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, w związku z wydaniem interpretacji indywidualnej z dnia 10 lipca 2014 r. nr ILPB1/415-411/14-2/TW.

Mając na uwadze przedstawione przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego informacje oraz uwagi zawarte w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu pismem z dnia 27 sierpnia 2014 r. znak ILPB1/415W-101/14-3/AP podtrzymał stanowisko prezentowane w wydanej interpretacji.

Pismem z dnia 25 września 2014 r. Wnioskodawca, reprezentowany przez pełnomocnika, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Organ upoważniony, tj. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, interpretację indywidualną z dnia 10 lipca 2014 r. nr ILPB1/415-411/14-2/TW.

Zaskarżonej interpretacji indywidualnej Skarżący zarzuca naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 oraz art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.; dalej: „ustawa PIT”) poprzez ich błędna wykładnię, a w konsekwencji nieprawidłowe zastosowanie ww. przepisów przez Organ, które prowadzą do uznania, iż przychody z tytułu odpłatnego udostępniania domen internetowych przez Skarżącego nie mieszczą się w kategorii źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT (najem, dzierżawa), lecz stanowią one przychody z tzw. Innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy PIT.

W ocenie Skarżącego, zgodnie z zasadą swobody umów, dopuszczalnym jest zawarcie umowy nienazwanej, podobnej do kodeksowego wzorca umowy dzierżawy, gdzie dysponent domeny internetowej (tu; Strona) umożliwiałby korzystanie z niej przez podmiot trzeci za wynagrodzeniem.

Strona wskazała, że powyższy rodzaj umowy będzie mieścić się zatem w kategorii „innych umów o podobnym charakterze” (podobnym do umowy dzierżawy), z których przychody kwalifikowane są do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT. W sytuacji zatem zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej (likwidacji) przychody z tytułu zawarcia umowy odpłatnego korzystania z domen internetowych Skarżący powinien kwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT, a w konsekwencji tego uprawniony jest do opodatkowania uzyskiwanych przychodów w postaci zryczałtowanego podatku od przychodów ewidencjonowanych.

W opinii Strony, Organ niesłusznie wykluczył zaliczenie umowy na odpłatne korzystanie z domeny internetowej do umów nienazwanych, zbliżonych do umowy dzierżawy. W związku z tym, przychody uzyskane z tytułu realizacji umowy na odpłatne udostępnianie domen internetowych należy zakwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT, a nie do przychodów z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT).

Po ponownym rozpoznaniu sprawy, w związku z wniesieniem skargi oraz z uwzględnieniem zarzutów w niej przedstawionych Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, co następuje.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.). Zgodnie z jego treścią, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie przy tym rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3);
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6);
• inne źródła (pkt 9).
  
  

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, zaliczane są zatem przychody uzyskiwane poza działalnością gospodarczą przez osoby fizyczne na podstawie umów nazwanych: najmu oraz dzierżawy, ale również umów nienazwanych, które mają podobny charakter do najmu lub dzierżawy.

W rozpatrywanej sprawie, przy kwalifikacji przychodów z tytułu odpłatnego korzystania z domen internetowych, zarządzanej przez osobę fizyczną, istotne znaczenie ma określenie charakteru umowy zawieranej w takiej sytuacji.

W odniesieniu do powyższego stwierdzić należy, że umowa, na podstawie której jeden podmiot udostępnia innemu podmiotowi możliwość korzystania z domen internetowych, jest umową nienazwaną o charakterze podobnym do najmu lub dzierżawy. Wprawdzie przedmiotem takiej umowy nie jest ani najem rzeczy, ani dzierżawa rzeczy lub prawa, jednakże następuje oddanie do używania bytu wirtualnego, jakim jest domena internetowa.

Przenosząc przepisy ustawy na grunt opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że przychód z tytułu korzystania z domen internetowych – jeżeli czynność ta nie wypełnia przesłanek działalności gospodarczej określonej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, tj. najem, dzierżawa lub inne umowy o podobnym charakterze.

W rozpatrywanej sprawie, z uwagi na zakwalifikowanie otrzymywanego wynagrodzenia do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że uzyskiwane przychody mogą podlegać opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, tj. na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zauważyć przy tym należy, że w myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – o czym stanowi art. 2 ust. 1a ww. ustawy.

Stosownie do art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że Zainteresowany rozliczając się ze źródła przychodu z tytułu korzystania z domen internetowych będzie mógł wybrać jako formę opodatkowania ryczałt od przychodów ewidencjonowanych określony w art. 2 ust. 1a w zw. z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w terminie trzydziestu dni od dnia jego doręczenia za pośrednictwem organu, który je wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.