Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP3.4512.730.2016.2.MD
z 13 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2016 r. (data wpływu 8 listopada 2016 r.), uzupełnionym w dniu 3 stycznia 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania nieodpłatnego użyczenia pomieszczenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 3 stycznia 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania nieodpłatnego użyczenia pomieszczenia.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Powiat … – jednostka samorządu terytorialnego (dalej jako „Powiat) – będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług ma zamiar podpisać umowę bezpłatnego użyczenia pomieszczenia (umowa cywilnoprawna) dla …, z siedzibą w … (dalej jako „Związek”). Przedmiotem umowy ma być użyczenie pomieszczenia dla potrzeb prowadzenia Poradni ….

Powiat nie będzie refakturował żadnych kosztów, tj. nie będzie przenosił na rzecz Związku żadnych kosztów użytkowania i utrzymania pomieszczenia, tj. kosztów mediów, sprzątania, ochrony, konserwacji, remontów, itp. Użyczenie będzie całkowicie bezpłatne.

Powiatowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług związanych z planowanym użyczeniem lokalu.

Użyczenie ww. pomieszczenia będzie związane z działalnością gospodarczą Powiatu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynność użyczenia, o której mowa w zdarzeniu przyszłym, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Powiatu, czynność użyczenia w zdarzeniu przyszłym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą o VAT”, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 wskazanej ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Rozstrzygając zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, należy w następnej kolejności zwrócić uwagę na przepis art. 86 ust. 2a, z którego wynika, że podatnicy, którzy dokonują zakupu towarów i usług związanych zarówno z wykonywaną działalnością gospodarczą, jak i z czynnościami pozostającymi poza regulacjami ustawy o VAT, od 1 stycznia 2016 r. na mocy art. 86 ust. 2a ustawy o VAT muszą ustalić proporcję (prewspółczynnik), na podstawie której odliczać będą VAT naliczony.

Szczegółową zasadę ustalania prewspółczynnika ustawodawca ustanowił dla jednostek samorządu terytorialnego w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015, poz. 2193) wydanym na podstawie art. 86 ust. 22 ustawy o VAT. Niemniej jednak niezależnie od uszczegółowienia dotyczącego jednostek samorządu terytorialnego Powiat zauważył, że ustala on podział na związany z wykonywaną działalnością gospodarczą, jak i z czynnościami pozostającymi poza regulacjami ustawy o VAT. Tym samym w oparciu o ten podział należy rozpatrzyć konsekwencje użyczenia objętego zapytaniem.

Niniejsze reguluje art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie, z którym za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W ocenie Powiatu użyczenie pomieszczenia dla potrzeb prowadzenia … można zakwalifikować jako „użycie”, czy raczej jako „nieodpłatne świadczenie usług”, przy czym nieodpłatne „użycie” na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą podlega VAT wyłącznie wtedy, gdy podatnik mógł odliczyć ten podatek przy zakupie, budowie lub modernizacji obiektu. Takiego warunku nie ma natomiast przy nieodpłatnym świadczeniu usługi. Tym samym w tym przypadku konsekwencje użyczenia, należy rozpatrywać w świetle art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

W tym zakresie należy rozstrzygnąć w szczególności znaczenie tego przepisu w oparciu o wskazany wcześniej art. 86 ust. 2a ustawy, który wskazuje wyraźnie, że w jednostkach, u których występuje obowiązek jego stosowania mamy do czynienia:

• z działalnością gospodarczą oraz
• działalnością pozostającą poza regulacjami VAT.

Zatem w kontekście przepisu art. 8 ust. 2 pkt 2 z pewnością opodatkowania nie spowoduje świadczenie czynności pozostających poza zakresem VAT. W przypadku natomiast działalności pozostałej jest to działalność gospodarcza. Tym samym również i w tym przypadku nie znajdzie zastosowania wskazany przepis, co oznacza, że czynność użyczenia, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.