Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.852.2016.1.IK
z 13 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 24 października 2016 r. (data wpływu 4 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na produkty przyznawane klientom w ramach sprzedaży promocyjnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2016 r. został złożony wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca oraz Jego małżonka są wspólnikami spółki jawnej. Spółka jawna prowadzona przez Wnioskodawcę i Jego żonę jest opodatkowana w formie liniowej. Spółka prowadzi ewidencję księgową w formie ksiąg handlowych. W ramach Spółki prowadzą działalność gospodarczą w zakresie produkcji oraz dystrybucji sprzętu pożarniczego. Spółka zajmuje się zarówno zbytem sprzętu pożarniczego wyprodukowanego przez siebie, jak i nabytego od innych podmiotów. W warunkach gospodarki rynkowej, którą cechuje stale rosnąca konkurencja, Spółka podejmuje działania marketingowe zmierzające do umocnienia swojej pozycji na rynku. Zabiegi marketingowe mają prowadzić do zwiększenia obrotów lub przynajmniej podtrzymania popytu na dotychczasowym poziomie. Dodatkowo wpływają pozytywnie na budowanie relacji z kontrahentami, umacnianie więzi handlowych Spółki z klientami, a co za tym idzie na wygenerowanie większego zysku.

W celu wsparcia prowadzonej sprzedaży Spółka zorganizowała sprzedaż rabatową (dalej: promocja), w ramach której uczestnicy, po spełnieniu warunków określonych w regulaminie akcji, mogą zakupić przedmioty objęte sprzedażą rabatową za cenę 1 zł netto za sztukę. Promocja polega na tym, że każdy kupujący, który w czasie jej trwania dokona jednorazowego zakupu towaru lub towarów za kwotę min. 1 000 zł, uprawniony jest do zakupu jednego ze wskazanych w regulaminie produktów objętych sprzedażą rabatową za 1 zł netto. W przypadku zakupów na kwotę min. 3 000 zł, uczestnikowi promocji przysługuje prawo do dokonania zakupu jednego produktu za 1 zł netto z szerszego katalogu produktów wskazanych w regulaminie, dokonanie zaś zakupu za min. 6 000 zł uprawnia do dokonania zakupu z jeszcze szerszego katalogu produktów.

Udział w sprzedaży rabatowej ma charakter gwarantowany, tj. przysługuje każdemu uczestnikowi, który spełni warunki określone w regulaminie. Po dokonaniu jednego zakupu i związanym z tym nabyciem produktów rabatowych, kupujący może dalej brać udział w akcji marketingowej i uzyskiwać w związku z dokonanymi zakupami przekraczającymi określony w regulaminie pułap kwotowy, prawo do nabycia kolejnych produktów rabatowych. Produkty rabatowe nie podlegają wymianie na produkty innego rodzaju ani na ich ekwiwalent wypłacany w gotówce. Uczestnik nie może przekazać prawa do zakupu produktu rabatowego osobie trzeciej. Prawo do nabycia produktu rabatowego jest realizowane z chwilą dokonania transakcji podstawowej. Jeśli uczestnik odmawia skorzystania z opcji zakupu rabatowego, nie ma możliwości zrealizowania go w czasie późniejszym. Uczestnikami sprzedaży rabatowej mogą być: osoby prawne i podmioty posiadające status jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, osoby fizyczne nieprowadzące pozarolniczej działalności gospodarczej, osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, lecz nabywające produkty i uczestniczące w sprzedaży rabatowej wyłącznie jako konsumenci w rozumieniu art. 221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą i uczestniczące w sprzedaży rabatowej jako przedsiębiorcy. W promocji nie mogą uczestniczyć podmioty powiązane kapitałowo lub osobowo z organizatorem. W regulaminie został określony czas trwania promocji oraz wskazane kategorie produktów objętych promocją.

Działania promocyjne podejmowane są tylko i wyłącznie w celu zwiększenia sprzedaży i atrakcyjności produktów, pozyskania nowych klientów oraz utrzymania określonej pozycji na rynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z dokonywaną sprzedażą promocyjną przysługuje prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poczynionych na nabycie bądź wyprodukowanie produktów podlegających sprzedaży promocyjnej za cenę 1 zł netto za sztukę (zgodnie z regulaminem sprzedaży promocyjnej)?
2. Czy w związku z udzielanym rabatem na zakup produktu objętego sprzedażą promocyjną, przychodem do opodatkowania z tytułu tej sprzedaży jest kwota 1 zł netto, tj. kwota rzeczywiście otrzymana od kupującego będącego uczestnikiem sprzedaży promocyjnej, pomniejszona o wartość podatku od towarów i usług?
3. Czy u nabywców przedmiotów sprzedaży promocyjnej, w ramach uczestnictwa w akcji promocyjnej, powstanie jakikolwiek przychód podatkowy, w szczególności z tytułu częściowo nieodpłatnego świadczenia, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z którym na Wnioskodawcy i Jego małżonce będą ciążyć jakiekolwiek obowiązki płatnika, w tym również obowiązek informacyjny związany z wystawieniem informacji PIT-8C, zgodnie z treścią art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1, natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z dokonywaną sprzedażą rabatową przysługuje prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poczynionych na nabycie bądź wyprodukowanie produktów podlegających sprzedaży promocyjnej.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Zgodnie z cytowanymi powyżej przepisami, aby wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione następujące warunki pozytywne: wydatek musi zostać poniesiony (odpis kosztowy musi być dokonany), celem jego poniesienia powinno być osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów oraz warunek negatywny: wydatek (odpis) nic może znajdować się w katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 23 ww. ustawy.

Powyższe warunki muszą być spełnione łącznie. Zdaniem Wnioskodawcy, akcja promocyjna bez wątpienia służy zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodu, a także uzyskiwaniu przychodu. W stanie faktycznym objętym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, wydatki związane ze sprzedażą premiową, mają wpływ na uatrakcyjnienie sprzedaży, a co się z tym wiąże również pozyskanie klienta i uzyskanie przychodu.

Bez wątpienia, celem wydatków związanych ze sprzedażą premiową jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Będzie tak nawet wtedy, gdy sprzedaż faktycznie nie wzrośnie lub wzrośnie nieznacznie. Działania podejmowane w ramach sprzedaży premiowej mają charakter motywacyjny, a tym samym są związane z pozyskaniem klienta i uzyskaniem większego przychodu. Podstawę działań promocyjnych stanowi regulamin sprzedaży promocyjnej, zakup na kwotę uprawniającą do nabycia produktu w cenie promocyjnej, podobnie jak i sama sprzedaż promocyjna w kwocie 1 zł netto za sztukę, dokumentowane są fakturami sprzedaży.

Wobec powyższego, wydatki te stanowią w całości koszty uzyskania przychodu. Są to koszty bezpośrednio związane z przychodami i dlatego powinny obciążać miesiące, w których osiągano przychody związane z prowadzoną akcją.

Zdaniem Wnioskodawcy, analogiczne stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 września 2010 r., nr ILPB4/423- 10/10-2/MC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1578 z późn. zm.), określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

W myśl art. 22 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych, spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032), ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną, oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Z powyższego wynika, że spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym, nie posiada osobowości prawnej. Z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki.

Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki jawnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W związku powyższym, wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki niebędącej osobą prawną) określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat przypadających na wspólnika.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Wobec powyższego, aby określony wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej winien, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  

• nie może znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  

• musi być właściwie udokumentowany.
  
  

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy jednak pamiętać o tym, że wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów) obciąża podatnika. Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu. Dokonując powyższej kwalifikacji podatnik winien mieć również na uwadze negatywny katalog kosztów zawarty w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej. W ramach Spółki Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji oraz dystrybucji sprzętu pożarniczego. Spółka zajmuje się zarówno zbytem sprzętu pożarniczego wyprodukowanego przez siebie, jak i nabytym od innych podmiotów. W celu wsparcia prowadzonej sprzedaży Spółka zorganizowała sprzedaż rabatową (dalej: promocja), w ramach której uczestnicy, po spełnieniu warunków określonych w regulaminie akcji, mogą zakupić przedmioty objęte sprzedażą rabatową za cenę 1 zł netto za sztukę. Udział w sprzedaży rabatowej ma charakter gwarantowany, tj. przysługuje każdemu uczestnikowi, który spełni warunki określone w regulaminie. Produkty rabatowe nie podlegają wymianie na produkty innego rodzaju ani na ich ekwiwalent wypłacany w gotówce. Uczestnik nie może przekazać prawa do zakupu produktu rabatowego osobie trzeciej. Prawo do nabycia produktu rabatowego jest realizowane z chwilą dokonania transakcji podstawowej. Jeśli uczestnik odmawia skorzystania z opcji zakupu rabatowego, nie ma możliwości zrealizowania go w czasie późniejszym. Uczestnikami sprzedaży rabatowej mogą być: osoby prawne i podmioty posiadające status jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej; osoby fizyczne nieprowadzące pozarolniczej działalności gospodarczej; osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, lecz nabywające produkty i uczestniczące w sprzedaży rabatowej wyłącznie jako konsumenci w rozumieniu art. 221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą i uczestniczące w sprzedaży rabatowej jako przedsiębiorcy. W promocji nie mogą uczestniczyć podmioty powiązane kapitałowo lub osobowo z organizatorem. W regulaminie został określony czas trwania promocji oraz wskazane kategorie produktów objętych promocją. Działania promocyjne podejmowane są tylko i wyłącznie w celu zwiększenia sprzedaży i atrakcyjności produktów, pozyskania nowych klientów oraz utrzymania określonej pozycji na rynku.

W świetle powyższego kwestię zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wszelkiego rodzaju produkty, sprzedawane za cenę rabatową 1 zł netto w ramach organizowanej przez Spółkę sprzedaży promocyjnej w celu uatrakcyjnienia sprzedaży należy rozpatrywać na gruncie ogólnych zasad sformułowanych w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro sprzedaż promocyjna, o której mowa we wniosku, mająca na celu zwiększenie przychodów uzyskiwanych przez spółkę jawną prowadzona będzie w sposób zachęcający obecnych i potencjalnych klientów do nabywania produktów spółki, co wpłynie na zwiększenie sprzedaży, to wydatki poniesione tytułem zakupu produktów sprzedawanych w cenie rabatowej 1 zł netto dla klientów mogą stanowić koszty podatkowe pod warunkiem należytego ich udokumentowania.

W odniesieniu do powyższego, posiadane dowody nie mogą się ograniczać do faktur (rachunków) stwierdzających wysokość poniesionych wydatków, lecz winny także obejmować:

• regulamin sprzedaży premiowej,
  

• dokumentację potwierdzającą spełnienie warunku niezbędnego dla otrzymania upominku,
  

• potwierdzenia odbioru nagród przez beneficjentów (nagrodzonych) lub listę nagrodzonych osób z ilością wydanych nagród.
  
  

Należy wskazać, że sprzedaż za tzw. symboliczną złotówkę jest formą rabatu naturalnego, polegającego np. na dodaniu przez sprzedającego do sprzedawanej partii towaru, dodatkowego towaru po niższej cenie. Wyróżnikiem sprzedaży premiowej jest to, że następuje po dokonanej sprzedaży właściwej, nie wcześniej niż równocześnie z nabyciem, za które przysługuje „premia” (warunkującym prawo do premii).

Zgodnie z przepisami dotyczącymi wydatków w kosztach uzyskania przychodów, dany wydatek musi zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że działania promocyjne podejmowane są tylko i wyłącznie w celu zwiększenia sprzedaży i atrakcyjności produktów, pozyskania nowych klientów oraz utrzymania określonej pozycji na rynku.

W świetle powyższego, w odniesieniu do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, tutejszy Organ stwierdza, że Wnioskodawca proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku spółki jawnej, może zaliczyć stosownie do art. 22 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na nabycie bądź wyprodukowanie produktów podlegających sprzedaży promocyjnej, pod warunkiem ich należytego udokumentowania.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że zasadność zaliczenia ww. wydatków (w szczególności związek pomiędzy ich poniesieniem a osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu), do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97 300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.