2017.01.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP1.4512.806.2016.3.KJ
z 26 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 11 października 2016 r. (data wpływu 14 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z 28 grudnia 2016 r. (data wpływu 3 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania czy:

uzgodniona kwota prerabatu i przekazana przez Spółkę kontrahentowi przed dokonaniem dostaw towarów (produktów Spółki), ale ściśle z nią związana powinna być udokumentowana fakturą VAT – jest prawidłowe,
podstawa opodatkowania dostaw towarów (produktów Spółki), które zostaną dokonane po przekazaniu kontrahentowi kwoty prerabatu powinna być pomniejszona o kwotę prerabatu proporcjonalnie przypadającą na tą część dostaw towarów (produktów Spółki) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania czy uzgodniona kwota prerabatu i przekazana przez Spółkę kontrahentowi przed dokonaniem dostaw towarów (produktów Spółki), ale ściśle z nią związana powinna być udokumentowana fakturą VAT oraz czy podstawa opodatkowania dostaw towarów (produktów Spółki), które zostaną dokonane po przekazaniu kontrahentowi kwoty prerabatu powinna być pomniejszona o kwotę prerabatu proporcjonalnie przypadającą na tą część dostaw towarów (produktów Spółki).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 grudnia 2016 r. (data wpływu 3 stycznia 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 21 grudnia 2016 r. znak: 2461-IBPB-1-3.4510.888.2016.2.JKT, 2461-IBPP1.4512.806.2016.2.KJ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

X S.A. (dalej jako Spółka, Wnioskodawca) jest producentem farb i lakierów (dalej jako: Produkty). Spółka sprzedaje Produkty podmiotom gospodarczym (np. zakładom produkcyjnym i usługowym).

W celu intensyfikacji sprzedaży oraz rozszerzenia rynku zbytu Produktów, Spółka zamierza wprowadzić nowy sposób premiowania kontrahentów nabywających jej Produkty. Umowa (umowy handlowe) będą przewidywać wstępny rabat w postaci umówionej kwoty pieniężnej wypłacanej przez Spółkę kontrahentowi „z góry” przed dokonaniem dostaw Produktów w ustalonym okresie rozliczeniowym (kwartał, półrocze albo rok kalendarzowy) tzw. prebate (dalej jako prerabat, kwota prerabatu).

Kwota prerabatu będzie podlegać rozliczeniu w ten sposób, iż:

jeżeli w danym okresie rozliczeniowym, kontrahent dokona nabycia Produktów Spółki co najmniej o ustalonej minimalnej ilości (według jednostek miar) lub minimalnej wartości (według cennika produktów Spółki nieuwzględniającego jakichkolwiek obniżek cen), wówczas kwota prerabatu przypadająca na tą część sprzedanych Produktów określona zgodnie z metodologią zawartą w umowie handlowej nie będzie podlegać zwrotowi dla Spółki i zostanie zatrzymana przez kontrahenta,
jeżeli w danym okresie rozliczeniowym, kontrahent dokona nabycia Produktów Spółki poniżej ustalonej minimalnej ilości (według jednostek miar) lub minimalnej wartości (według cennika produktów Spółki nieuwzględniającego jakichkolwiek obniżek cen), wówczas kwota prerabatu przypadająca na tą część sprzedanych Produktów określona zgodnie z metodologią zawartą w umowie handlowej będzie podlegać zwrotowi dla Spółki.

Metoda alokacji kwoty prerabatu będzie ustalana indywidualnie z kontrahentem, z którym zostanie zawarta umowa handlowa z prerabatem, z uwzględnieniem zasad wskazanych w pkt 1 i 2 powyżej oraz ustalonych okresów rozliczeniowych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca poinformował, że:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej (Wnioskodawca jest producentem farb). Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od momentu wprowadzenia przepisów o podatku od towarów i usług na podstawie ustawy z 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.
Z Umów zawieranych przez Wnioskodawcę z kontrahentami nie będzie wynikać uzależnienie otrzymania przez kontrahentów premii pieniężnej (prerabatu) od czynienia przez kontrahentów jakichkolwiek innych dodatkowych działań (oprócz nabycia produktów o ustalonej minimalnej ilości lub minimalnej wartości) jak np. terminowe regulowanie płatności, posiadanie pełnego asortymentu Wnioskodawcy, reklama towarów Wnioskodawcy lub też innych działań.
Na pytanie tut. Organu „Na podstawie jakich dokumentów wyliczana będzie ilość lub wartość towarów stanowiąca podstawę do uznania, że Wnioskodawca spełnił warunki określone w umowie dla zatrzymania otrzymanej kwoty prerabatu? Czy ta ilość i wartość będzie wyliczana z wszystkich faktur za dany okres rozliczeniowy (kwartał, półrocze, rok kalendarzowy)?” Wnioskodawca odpowiedział, że wskazuje, iż powyższe pytanie dotyczy sytuacji nabywcy. Nie mniej jednak z uwagi na fakt, iż stronę umowy będzie również Wnioskodawca (podmiot udzielający prerabatu, a nie zatrzymujący kwotę prerabatu) niniejszym Wnioskodawca wskazuje, iż kwota prerabatu będzie obliczana i będzie zatrzymywana przez Kontrahenta na podstawie wewnętrznej ewidencji sprzedaży ilościowo-wartościowej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Kwota prerabatu zostanie określona w zawartej umowie handlowej oraz przekazana kontrahentowi na podstawie noty uznaniowej. Ilość/wartość będzie wyliczana ze wszystkich faktur dokumentujących sprzedaż określonych wyrobów (asortymentu) w danym okresie rozliczeniowym (kwartał, półrocze, rok kalendarzowy).
W trakcie okresu rozliczeniowego Wnioskodawca będzie sprzedawał swoje towary kontrahentowi objęte prerabatem w cenach podstawowych (bez rabatu).

Jednocześnie Wnioskodawca uzupełnia Wniosek o element zdarzenia przyszłego (zdarzenia o charakterze ciągłym) wskazując, iż prerabatem nie będą objęte wszystkie produkty, lecz wyłącznie asortyment określony rodzajowo w umowie z kontrahentem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (oznaczone we wniosku nr 4 i 5):

Czy uzgodniona kwota prerabatu i przekazana przez Spółkę kontrahentowi przed dokonaniem dostaw towarów (produktów Spółki), ale ściśle z nią związana powinna być udokumentowana fakturą VAT?
Czy podstawa opodatkowania dostaw towarów (produktów Spółki), które zostaną dokonane po przekazaniu kontrahentowi kwoty prerabatu powinna być pomniejszana o kwotę prerabatu proporcjonalnie przypadającą na tą część dostaw towarów (produktów Spółki)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 4.

Uzgodniona kwota prerabatu i przekazana przez Spółkę kontrahentowi przed dokonaniem dostaw towarów (produktów Spółki), ale ściśle z nią związana nie powinna być udokumentowana fakturą VAT.

Ad. 5.

Podstawa opodatkowania dostawy towarów (produktów Spółki) dokonanej po przekazaniu kontrahentowi kwoty prerabatu nie powinna być pomniejszana o kwotę prerabatu proporcjonalnie przypadającą na tą część dostaw towarów (produktów Spółki).

Uzasadnienie przyjętego stanowiska Wnioskodawcy:

Ad.4.

Stosownie do przepisu art. 29a ust. 7 ustawy VAT podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Ponadto, w ust. 10 art. 29a ustawodawca wskazuje, iż: podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Żaden z ww. przepisów nie obejmuje zatem sytuacji, w której podatnik VAT przekazuje kwotę prerabatu kontrahentowi przed dokonaniem dostawy towarów.

Również przepisy ustawy VAT nie przewidują obowiązku wystawienia faktury przez Wnioskodawcę w związku z przekazaniem kwoty prerabatu dla kontrahenta.

Reasumując, udzielenie kwoty prerabatu nie będzie w ogóle udokumentowane fakturą VAT. Brak jest w tym zakresie stosownych regulacji ustawowych, a przepis art. 106j. ust. 1 ustawy VAT nie obejmuje sytuacji związanych z udzieleniem kwoty prerabatu w przedstawionym modelu współpracy gospodarczej.

Ad.5.

W ocenie Wnioskodawcy, spełnienie warunków przez kontrahenta związanych z nabyciem Produktów o określonej wartości lub ilości w danym okresie rozliczeniowym nie będzie skutkować po stronie Spółki obowiązkiem korygowania podstawy opodatkowania dostaw towarów (produktów Spółki) dokonanych po przekazaniu kontrahentowi kwoty prerabatu, w części w jakiej kwota prerabatu proporcjonalnie przypada na tą część dostaw towarów (produktów Spółki).

Powyższe wynika z tego, iż przepisy ustawy VAT dotyczące podstawy opodatkowania tj. art. 29a ust. 7 oraz ust. 10 ustawy VAT nie obejmują sytuacji (stanów faktycznych) związanych z obowiązkiem pomniejszenia podstawy opodatkowania z uwagi na fakt, iż kwota udzielonego prerabatu nie stanowi:

udzielonej obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy VAT (tj. nie jest rabatem z tytułu wcześniejszej zapłaty przez kontrahenta);
kwoty opustu i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy VAT (tj. nie jest kwotą opustu lub obniżką ceny udzieloną po dokonaniu sprzedaży).

Z uwagi na to, iż kwota prerabatu jest udzielana przed dokonaniem dostaw towarów, nie wpływa ona na podstawę opodatkowania tych dostaw podatkiem od towarów i usług. Tym samym podstawa opodatkowania dostaw towarów objętych kwotą prerabatu nie ulega w żaden sposób pomniejszeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

prawidłowe – w zakresie wskazania czy uzgodniona kwota prerabatu i przekazana przez Spółkę kontrahentowi przed dokonaniem dostaw towarów (produktów Spółki), ale ściśle z nią związana powinna być udokumentowana fakturą VAT
nieprawidłowe – w zakresie wskazania czy podstawa opodatkowania dostaw towarów (produktów Spółki), które zostaną dokonane po przekazaniu kontrahentowi kwoty prerabatu powinna być pomniejszona o kwotę prerabatu proporcjonalnie przypadającą na tą część dostaw towarów (produktów Spółki).

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie tematyki poruszanej we wniosku, tut. organ postanowił ująć kwestie dotyczące 2 zdarzeń przyszłych w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o VAT).

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy o VAT wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L Nr 347 s. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Wskazać należy, że podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są nabywcom tzw. premie pieniężne, bonusy, rabaty. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych, bonusów, rabatów nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie kwoty te zostały wypłacone, tzn. czy ich przyznanie uwarunkowane jest wykonaniem dodatkowych czynności, czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp.

W praktyce występują również sytuacje, w których w zamian za wypłacenie konkretnych kwot ma miejsce świadczenie innych usług, w tym usług o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym, bądź zobowiązanie się do dokonywania zakupów wyłącznie u wypłacającego premie, czy zobowiązanie się do posiadania pełnego asortymentu towarów kontrahenta lub też podejmowanie lub zaniechanie innych działań określonych przez strony w umowie. W takiej sytuacji należy uznać, że wypłacona kwota związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką kwotę, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

Szczególnego podkreślenia wymaga fakt, że ani w Dyrektywie 2006/112/WE Rady ani też w ustawie o VAT prawodawca nie zdefiniował pojęcia „premia pieniężna”, „bonus” czy też „rabat”. Zatem celem dokonania prawidłowej kwalifikacji wypłacanych kwot w świetle przepisów o podatku od towarów i usług, należy przeprowadzić obiektywną analizę całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej transakcji, która pozwoli na ocenę skutków takiej transakcji w świetle regulacji dotyczących podatku od towarów i usług.

Należy również zauważyć, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „rabat” zatem, pojęcie to należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. I tak, zgodnie ze „Słownikiem języka polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 825), „rabat” to „zniżka, opust od sumy należnej za towar przyznawany, np. przy kupnie dużej ilości towarów”. Zatem, rabat polega na pomniejszeniu ustalonej wcześniej ceny towaru lub usługi.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Spółka), zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT, producent farb i lakierów, w celu intensyfikacji sprzedaży oraz rozszerzenia rynku zbytu Produktów zamierza wprowadzić nowy sposób premiowania kontrahentów nabywających jego Produkty. Umowa (umowy handlowe) będą przewidywać wstępny rabat w postaci umówionej kwoty pieniężnej wypłacanej przez Spółkę kontrahentowi „z góry” przed dokonaniem dostaw Produktów w ustalonym okresie rozliczeniowym (kwartał, półrocze albo rok kalendarzowy) tzw. prebate (dalej jako prerabat, kwota prerabatu).

Kwota prerabatu będzie podlegać rozliczeniu w ten sposób, iż:

jeżeli w danym okresie rozliczeniowym, kontrahent dokona nabycia Produktów Spółki co najmniej o ustalonej minimalnej ilości (według jednostek miar) lub minimalnej wartości (według cennika produktów Spółki nieuwzględniającego jakichkolwiek obniżek cen), wówczas kwota prerabatu przypadająca na tą część sprzedanych Produktów określona zgodnie z metodologią zawartą w umowie handlowej nie będzie podlegać zwrotowi dla Spółki i zostanie zatrzymana przez kontrahenta,
jeżeli w danym okresie rozliczeniowym, kontrahent dokona nabycia Produktów Spółki poniżej ustalonej minimalnej ilości (według jednostek miar) lub minimalnej wartości (według cennika produktów Spółki nieuwzględniającego jakichkolwiek obniżek cen), wówczas kwota prerabatu przypadająca na tą część sprzedanych Produktów określona zgodnie z metodologią zawartą w umowie handlowej będzie podlegać zwrotowi dla Spółki.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że z Umów zawieranych przez Wnioskodawcę z kontrahentami nie będzie wynikać uzależnienie otrzymania przez kontrahentów premii pieniężnej (prerabatu) od czynienia przez kontrahentów jakichkolwiek innych dodatkowych działań (oprócz nabycia produktów o ustalonej minimalnej ilości lub minimalnej wartości) jak np. terminowe regulowanie płatności, posiadanie pełnego asortymentu Wnioskodawcy, reklama towarów Wnioskodawcy lub też innych działań.

Wnioskodawca wskazuje, iż kwota prerabatu będzie obliczana i będzie zatrzymywana przez Kontrahenta na podstawie wewnętrznej ewidencji sprzedaży ilościowo-wartościowej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Kwota prerabatu zostanie określona w zawartej umowie handlowej oraz przekazana kontrahentowi na podstawie noty uznaniowej. Ilość/wartość będzie wyliczana ze wszystkich faktur dokumentujących sprzedaż określonych wyrobów (asortymentu) w danym okresie rozliczeniowym (kwartał, półrocze, rok kalendarzowy).

W trakcie okresu rozliczeniowego Wnioskodawca będzie sprzedawał swoje towary kontrahentowi objęte prerabatem w cenach podstawowych (bez rabatu).

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż prerabatem nie będą objęte wszystkie produkty, lecz wyłącznie asortyment określony rodzajowo w umowie z kontrahentem.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie wypłacana kwota pieniężna przez Spółkę kontrahentowi „z góry” przed dokonaniem dostaw Produktów, bez dodatkowych działań, nie będzie związana z jakimkolwiek świadczeniem usług przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy.

Z wniosku wynika bowiem, że z Umów zawieranych przez Wnioskodawcę z kontrahentami nie będzie wynikać uzależnienie otrzymania przez kontrahentów premii pieniężnej (prerabatu) od czynienia przez kontrahentów jakichkolwiek innych dodatkowych działań (oprócz nabycia produktów o ustalonej minimalnej ilości lub minimalnej wartości) jak np. terminowe regulowanie płatności, posiadanie pełnego asortymentu Wnioskodawcy, reklama towarów Wnioskodawcy lub też innych działań.

Zatem zawarty we wniosku opis sprawy pozwala na stwierdzenie, że kontrahent nie będzie wykonywał żadnych dodatkowych czynności poza zakupem Produktów od Wnioskodawcy. Tym samym oznacza to, że kontrahent nie będzie świadczył wobec Wnioskodawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż nie będzie on wykonywał takich działań, które byłyby czynnościami dodatkowymi do jakich byłby zobligowany postanowieniami wynikającymi z umowy dotyczącej wypłacanej przez Spółkę kontrahentowi „z góry” kwoty pieniężnej przez dokonaniem dostaw Produktów w ustalonym okresie rozliczeniowym (kwartał, półrocze albo rok kalendarzowy) tzw. prebate.

Odpowiadając zatem na wątpliwości Wnioskodawcy dotyczące kwestii wskazania czy uzgodniona kwota prerabatu i przekazana przez Spółkę kontrahentowi przed dokonaniem dostaw towarów (produktów Spółki), ale ściśle z nią związana powinna być udokumentowana fakturą VAT, tut. Organ zauważa, że skoro, jak już wskazano powyżej, nabywca Produktów (kontrahent) nie świadczy wobec Wnioskodawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż nie będzie wykonywał on takich działań, które byłyby czynnościami dodatkowymi do jakich byłby zobligowany postanowieniami wynikającymi z Umowy, a ponadto w momencie przekazania kwoty nie jest możliwe określenie w jaki sposób ostatecznie kwota ta zostanie rozliczona, tym samym na etapie przekazania kwoty prerabatu nie ma podstaw do wystawienia faktury VAT czy faktury korygującej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 4 należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii wskazania czy podstawa opodatkowania dostaw towarów (produktów Spółki), które zostaną dokonane po przekazaniu kontrahentowi kwoty prerabatu powinna być pomniejszona o kwotę prerabatu proporcjonalnie przypadającą na tą część dostaw towarów (produktów Spółki).

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Stosownie do art. 29a ust. 10 ww. ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Na podstawie art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Zgodnie z art. 29a ust. 14 ustawy o VAT, przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika przede wszystkim, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny) nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Natomiast, jeżeli udzielenie rabatu ma miejsce po dokonaniu sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia podstawy opodatkowania (rabat potransakcyjny), wówczas czynność ta wymaga wystawienia faktury korygującej zmniejszającej wartość towarów, zgodnie z art. 106j ustawy.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy o VAT, faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem.

Natomiast zgodnie z art. 106j ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

-podatnik wystawia fakturę korygującą.

Z kolei art. 106j ust. 2 ustawy o VAT stwierdza, że faktura korygująca powinna zawierać:

wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
przyczynę korekty;
jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.

Na podstawie art. 106j ust. 3 ustawy, w przypadku, gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.

Uregulowania krajowej ustawy o podatku od towarów i usług stanowią implementację przepisów wspólnotowych i są konsekwencją przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. I tak, art. 29a ustawy implementuje przepis art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;
kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony.

Ponadto Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w art. 73 oraz art. 90 ust. 1 określa podstawę opodatkowania, przewidując uprawnienia do jej obniżenia w przypadku każdorazowego, faktycznego zmniejszenia obrotu.

Konstrukcja podstawy opodatkowania oparta jest bowiem na założeniu proporcjonalności podatku VAT do ceny towarów i usług. W efekcie, każda transakcja podlega podatkowi VAT obliczonemu od rzeczywistej ceny towarów lub usług według stawki, jaka ma zastosowanie do takich towarów i usług. Przepisy Dyrektywy wskazują, że zasada proporcjonalności obowiązuje również w przypadku obniżenia podstawy opodatkowania w przypadku rabatów, opustów lub obniżek cen. Ponadto, powyższe dotyczy anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania, całkowitego lub częściowego niewywiązania się z płatności lub też w przypadku obniżenia ceny po dokonaniu dostawy. Oznacza to, że podatek VAT należny powinien być, co do zasady, proporcjonalny do ceny faktycznej pobranej przez dany podmiot.

Ponadto, należy mieć na uwadze, że konstrukcja podstawy opodatkowania pozwala zrealizować fundamentalną zasadę neutralności podatku VAT. Ekonomiczny ciężar podatku VAT, co do zasady, powinien bowiem ponosić konsument, a nie podatnik. W ślad zatem za obniżeniem ceny transakcyjnej w formie rabatu powinno następować obniżenie podstawy opodatkowania tej transakcji, aby zachowana została zasada proporcjonalności podatku VAT do ceny towarów i usług. Jeśli podstawa opodatkowania przewyższa kwotę wynagrodzenia należnego podatnikowi, przynajmniej w części poniesie on ekonomiczny ciężar podatku, co naruszałoby zasadę neutralności tego podatku.

Zwrócił na to uwagę Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-317/94 Elida Gibbs, stwierdzając, że podstawą opodatkowania dla producenta jako podatnika musi być kwota odpowiadająca cenie, po jakiej sprzedał on towary hurtownikom lub detalistom, pomniejszona o wartość rabatów na podstawie których wypłacone zostało wynagrodzenie ostatecznym nabywcom towarów.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że kwota prerabatu będzie obliczana i będzie zatrzymywana przez Kontrahenta na podstawie wewnętrznej ewidencji sprzedaży ilościowo-wartościowej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Kwota prerabatu zostanie określona w zawartej umowie handlowej oraz przekazana kontrahentowi na podstawie noty uznaniowej. Ilość/wartość będzie wyliczana ze wszystkich faktur dokumentujących sprzedaż określonych wyrobów (asortymentu) w danym okresie rozliczeniowym (kwartał, półrocze, rok kalendarzowy). W trakcie okresu rozliczeniowego Wnioskodawca będzie sprzedawał swoje towary kontrahentowi objęte prerabatem w cenach podstawowych (bez rabatu). Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż prerabatem nie będą objęte wszystkie produkty, lecz wyłącznie asortyment określony rodzajowo w umowie z kontrahentem.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe należy uznać, że w analizowanej sprawie mamy do czynienia z pomniejszeniem, czyli odstępstwem od ustalonej ceny towarów przez Wnioskodawcę, który na podstawie umów handlowych będzie udzielał kontrahentom rabatów, co spowoduje w istocie zwrot części ceny towarów.

W przypadku kiedy po upływie ustalonego okresu rozliczeniowego ziszczą się wszystkie warunki uprawniające kontrahenta do zatrzymania sobie otrzymanej wcześniej od Wnioskodawcy kwoty rabatu wówczas dla Wnioskodawcy i dla kontrahenta nastąpi rzeczywiste obniżenie ceny towaru.

W tej sytuacji zaistnieją podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego z tytułu sprzedaży u Wnioskodawcy, który dokona sprzedaży ostatecznie po obniżonej cenie, tj. udzieli rabatu. Zatem u Wnioskodawcy nastąpi obniżenie podstawy opodatkowania.

Tak więc rabaty wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów będą stanowiły rabat w rozumieniu art. 29a ust. 10 ustawy o VAT.

Podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę. Zatem w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której pobrana od kontrahenta kwota z tytułu sprzedaży towarów (wg cen podstawowych) zostaje pomniejszona o kwotę rabatu proporcjonalnie przedzielonego do danych towarów w danym okresie rozliczeniowym. Nie można zatem uznać, że kwota prerabatu nie ma wpływu na cenę. W przedmiotowej sprawie za moment udzielenia rabatu należy uznać moment ziszczenia się warunków uprawniających kontrahenta do zatrzymania kwoty rabatu. Jest to zatem podstawa do obniżenia podstawy opodatkowania i wystawienia faktury korygującej. Tym samym wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie będziemy mieli do czynienia w istocie z rabatem udzielonym po sprzedaży, gdyż dopiero po dokonaniu sprzedaży określonych towarów w danym okresie rozliczeniowym jest możliwe ustalenie czy zostały spełnione warunki do zatrzymania kwoty rabatu przez kontrahenta czy też nie i kontrahent musi kwotę prerabatu oddać.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że podstawa opodatkowania dostaw towarów objętych kwotą prerabatu nie ulega w żaden sposób pomniejszeniu, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, iż przedstawiona interpretacja wydana została dla Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnopodatkowych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa, dla kontrahentów Wnioskodawcy.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin