Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-3.4510.1163.2016.1.JKT
z 20 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 11 października 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 14 października 2016 r.), uzupełnionym 3 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy zwrócona kwota rabatu stanowi dla Spółki przychód podatkowy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy zwrócona kwota rabatu stanowi dla Spółki przychód podatkowy. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 21 listopada 2016 r. Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.888.2016.2.JKT, 2461-IBPB1.4512.806.2016.1.KJ wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 3 stycznia 2017 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej jako „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest producentem farb i lakierów (dalej jako: „Produkty”). Spółka sprzedaje Produkty podmiotom gospodarczym (np. zakładom produkcyjnym i usługowym).

W celu intensyfikacji sprzedaży oraz rozszerzenia rynku zbytu Produktów, Spółka zamierza wprowadzić nowy sposób premiowania kontrahentów nabywających jej Produkty. Umowa (umowy handlowe) będą przewidywać wstępny rabat w postaci umówionej kwoty pieniężnej wypłacanej przez Spółkę kontrahentowi „z góry” przed dokonaniem dostaw Produktów w ustalonym okresie rozliczeniowym (kwartał, półrocze albo rok kalendarzowy) tzw. prebate (dalej jako prerabat, kwota prerabatu).

Kwota prerabatu będzie podlegać rozliczeniu w ten sposób, że:

1. jeżeli w danym okresie rozliczeniowym, kontrahent dokona nabycia Produktów Spółki co najmniej o ustalonej minimalnej ilości (według jednostek miar) lub minimalnej wartości (według cennika produktów Spółki nieuwzględniającego jakichkolwiek obniżek cen), wówczas kwota prerabatu przypadająca na tą część sprzedanych Produktów określona zgodnie z metodologią zawartą w umowie handlowej nie będzie podlegać zwrotowi dla Spółki i zostanie zatrzymana przez kontrahenta,
2. jeżeli w danym okresie rozliczeniowym, kontrahent dokona nabycia Produktów Spółki poniżej ustalonej minimalnej ilości (według jednostek miar) lub minimalnej wartości (według cennika produktów Spółki nieuwzględniającego jakichkolwiek obniżek cen), wówczas kwota prerabatu przypadająca na tą część sprzedanych Produktów określona zgodnie z metodologią zawartą w umowie handlowej będzie podlegać zwrotowi dla Spółki.
   
   

Metoda alokacji kwoty prerabatu będzie ustalana indywidualnie z kontrahentem, z którym zostanie zawarta umowa handlowa z prerabatem, z uwzględnieniem zasad wskazanych w pkt 1 i 2 powyżej oraz ustalonych okresów rozliczeniowych.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 28 grudnia 2016 r., data wpływu do tut. BKIP 3 stycznia 2017 r., Spółka wskazała, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej (Wnioskodawca jest producentem farb). Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od momentu wprowadzenia przepisów o podatku od towarów i usług na podstawie ustawy z 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.
2. Z Umów zawieranych przez Wnioskodawcę z kontrahentami nie będzie wynikać uzależnienie otrzymania przez kontrahentów premii pieniężnej (prerabatu) od czynienia przez kontrahentów jakichkolwiek innych dodatkowych działań (oprócz nabycia produktów o ustalonej minimalnej ilości lub minimalnej wartości) jak np. terminowe regulowanie płanośd, posiadanie pełnego asortymentu Wnioskodawcy, reklama towarów Wnioskodawcy lub też innych działań.
3. Kwota prerabatu będze obliczana i będzie zatrzymywana przez Kontrahenta na podstawie wewnętrznej ewidencji sprzedaży ilościowo-wartościowej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Kwota prerabatu zostanie określona w zawartej umowie handlowej oraz przekazana kontrahentowi na podstawie noty uznaniowej. Ilość/wartość będzie wyliczana ze wszystkich faktur dokumentujących sprzedaż określonych wyrobów (asortymentu) w danym okresie rozliczeniowym (kwartał, półrocze, rok kalendarzowy).
4. W trakcie okresu rozliczeniowego Wnioskodawca będzie sprzedawał swoje towary kontrahentowi objęte prerabatem w cenach podstawowych (bez rabatu). Jednocześnie Wnioskodawca uzupełnia Wniosek o element zdarzenia przyszłego (zdarzenia o charakterze ciągłym) wskazując, że prerabatem nie będą objęte wszystkie produkty, lecz wyłącznie asortyment określony rodzajowo w umowie z kontrahentem.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym kontrahent Spółki dokona nabycia Produktów poniżej określonej ilości lub wartości, zwrócona kwota prerabatu przypadająca na zrealizowane dostawy Produktów w tym okresie rozliczeniowym stanowi dla Spółki przychód podatkowy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym kontrahent Spółki dokona nabycia Produktów poniżej określonej ilości lub wartości, zwrócona kwota prerabatu przypadająca na zrealizowane dostawy Produktów w tym okresie rozliczeniowym nie stanowi dla Spółki przychodu podatkowego.

Z uwagi na fakt, że kwota prerabatu nie może być w ocenie Wnioskodawcy zakwalifikowana jako koszt uzyskania przychodów, w przypadku gdy w danym okresie rozliczeniowym kontrahent Spółki dokona nabycia Produktów poniżej określonej ilości lub wartości, zwrócona kwota prerabatu przypadająca na zrealizowane dostawy Produktów w tym okresie rozliczeniowym nie stanowi dla Spółki przychodu podatkowego.

Jak wynika bowiem z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy CIT, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Konsekwentnie, skoro kwota prerabatu nie może zostać uznana za wydatek stanowiący koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy CIT, to zwrócona w odpowiedniej części kwota prerabatu nie będzie stanowić przychodu podatkowego Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), nie zawiera definicji przychodu. Przepis art. 12 ustawy o CIT, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa jedynie zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ustawy o CIT, ustawodawca precyzuje więc jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Przychodami są więc w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 ustawy o CIT).

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego. Przychodami należnymi są zatem przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Ustawodawca nie zastrzega, że przychodem są tylko wymienione w art. 12 ustawy o CIT pożytki, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby prawnej. Wszelkie wpłaty pieniężne, o ile spełniają inne wymagania podane w rozdziale 2 ustawy o CIT, mogą być uznane za przychód osoby prawnej zwłaszcza, że listę pożytków – stanowiącą katalog zamknięty, którego zakres nie podlega rozszerzeniu, czy też zawężeniu – które nie mogą być zaliczone do przychodów zawarto w ust. 4 cytowanego przepisu.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się m.in. zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Należy przy tym podkreślić, że aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii „innych wydatków”, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT, konieczne jest, aby wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi. Przy czym wydatek poniesiony powinien być odpowiednikiem wydatku zwróconego. Tak więc „wydatek zwrócony” to ten sam, a nie taki sam wydatek, który został poniesiony. Zwróconym innym wydatkiem nie jest bowiem uzyskana przez podatnika kwota, która tylko odpowiada wartości poniesionego wydatku.

Skoro, kwota rabatu nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów, w związku z powyższym zwrócona w odpowiedniej części kwota rabatu nie będzie stanowiła przychodu Spółki.

Stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1,2, 4 i 5 zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14 na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.