Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-3.4510.888.2016.3.JKT
z 20 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 11 października 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 14 października 2016 r.), uzupełnionym 3 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty rabatu (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty rabatu. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 21 listopada 2016 r. Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.888.2016.2.JKT, 2461-IBPB1.4512.806.2016.1.KJ wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 3 stycznia 2017 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej jako „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest producentem farb i lakierów (dalej jako: „Produkty”). Spółka sprzedaje Produkty podmiotom gospodarczym (np. zakładom produkcyjnym i usługowym).

W celu intensyfikacji sprzedaży oraz rozszerzenia rynku zbytu Produktów, Spółka zamierza wprowadzić nowy sposób premiowania kontrahentów nabywających jej Produkty. Umowa (umowy handlowe) będą przewidywać wstępny rabat w postaci umówionej kwoty pieniężnej wypłacanej przez Spółkę kontrahentowi „z góry” przed dokonaniem dostaw Produktów w ustalonym okresie rozliczeniowym (kwartał, półrocze albo rok kalendarzowy) tzw. prebate (dalej jako prerabat, kwota prerabatu).

Kwota prerabatu będzie podlegać rozliczeniu w ten sposób, że:

1. jeżeli w danym okresie rozliczeniowym, kontrahent dokona nabycia Produktów Spółki co najmniej o ustalonej minimalnej ilości (według jednostek miar) lub minimalnej wartości (według cennika produktów Spółki nieuwzględniającego jakichkolwiek obniżek cen), wówczas kwota prerabatu przypadająca na tą część sprzedanych Produktów określona zgodnie z metodologią zawartą w umowie handlowej nie będzie podlegać zwrotowi dla Spółki i zostanie zatrzymana przez kontrahenta,
2. jeżeli w danym okresie rozliczeniowym, kontrahent dokona nabycia Produktów Spółki poniżej ustalonej minimalnej ilości (według jednostek miar) lub minimalnej wartości (według cennika produktów Spółki nieuwzględniającego jakichkolwiek obniżek cen), wówczas kwota prerabatu przypadająca na tą część sprzedanych Produktów określona zgodnie z metodologią zawartą w umowie handlowej będzie podlegać zwrotowi dla Spółki.
   
   

Metoda alokacji kwoty prerabatu będzie ustalana indywidualnie z kontrahentem, z którym zostanie zawarta umowa handlowa z prerabatem, z uwzględnieniem zasad wskazanych w pkt 1 i 2 powyżej oraz ustalonych okresów rozliczeniowych.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 28 grudnia 2016 r., data wpływu do tut. BKIP 3 stycznia 2017 r., Spółka wskazała, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej (Wnioskodawca jest producentem farb). Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od momentu wprowadzenia przepisów o podatku od towarów i usług na podstawie ustawy z 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.
2. Z Umów zawieranych przez Wnioskodawcę z kontrahentami nie będzie wynikać uzależnienie otrzymania przez kontrahentów premii pieniężnej (prerabatu) od czynienia przez kontrahentów jakichkolwiek innych dodatkowych działań (oprócz nabycia produktów o ustalonej minimalnej ilości lub minimalnej wartości) jak np. terminowe regulowanie płanośd, posiadanie pełnego asortymentu Wnioskodawcy, reklama towarów Wnioskodawcy lub też innych działań.
3. Kwota prerabatu będze obliczana i będzie zatrzymywana przez Kontrahenta na podstawie wewnętrznej ewidencji sprzedaży ilościowo-wartościowej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Kwota prerabatu zostanie określona w zawartej umowie handlowej oraz przekazana kontrahentowi na podstawie noty uznaniowej. Ilość/wartość będzie wyliczana ze wszystkich faktur dokumentujących sprzedaż określonych wyrobów (asortymentu) w danym okresie rozliczeniowym (kwartał, półrocze, rok kalendarzowy).
4. W trakcie okresu rozliczeniowego Wnioskodawca będzie sprzedawał swoje towary kontrahentowi objęte prerabatem w cenach podstawowych (bez rabatu). Jednocześnie Wnioskodawca uzupełnia Wniosek o element zdarzenia przyszłego (zdarzenia o charakterze ciągłym) wskazując, że prerabatem nie będą objęte wszystkie produkty, lecz wyłącznie asortyment określony rodzajowo w umowie z kontrahentem.
   
   

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy kwota prerabatu przekazana przez Spółkę kontrahentowi przed dokonaniem dostawy Produktów zgodnie z zawartą umową handlową stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota prerabatu przekazana przez Spółkę kontrahentowi przed dokonaniem dostawy Produktów zgodnie z zawartą umową handlową nie stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu.

W ocenie Wnioskodawcy kwota prerabatu, która zostanie przekazana kontrahentowi, z uwagi na fakt, że jest ona ściśle związana z dostawą nie może zostać zakwalifikowana jako koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust 1 ustawy CIT. Stosownie do powołanej  regulacji kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Uwzględniając przepis art. 12 ust. 3 ustawy CIT, wypłacona kwota prerabatu powinna być zakwalifikowana jako z góry udzielona bonifikata (rabat wstępny). Zgodnie z powołanym przepisem za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z definicją słownikową pojęcie „bonifikata” obejmuje zmniejszenie ustalonej ceny towaru lub usługi (http://sjp.pwn.pl). Wykładnia językowa ww. przepisu prowadzi do takich rezultatów, że bonifikata w formie prerabatu może zostać udzielona przed dokonaniem dostawy towarów. W konsekwencji powyższego, Spółka nie powinna kwalifikować przekazanej kontrahentowi kwoty prerabatu jako wydatku stanowiącego koszt uzyskania przychodów, z tego względu, że kwota ta będzie mieć wpływ na wysokość przychodu należnego związanego z działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja tego przepisu daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ustawy), pod warunkiem, że wykaże istnienie związku przyczynowego pomiędzy ich poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu. Dotyczy to zarówno takich wydatków, które bezpośrednio przekładają się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i tych, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione, jako zmierzające do ich osiągnięcia.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Kosztem uzyskania przychodów jest wyłącznie taki koszt, który spełnia kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1 ustawy, czyli:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza wprowadzić nowy sposób premiowania kontrahentów nabywających jej Produkty. Umowy handlowe będą przewidywać wstępny rabat w postaci umówionej kwoty pieniężnej wypłacanej przez Spółkę kontrahentowi „z góry” przed dokonaniem dostaw produktów w ustalonym okresie rozliczeniowym (kwartał, półrocze, albo rok kalendarzowy) z tytułu osiągnięcia określonej ilości sprzedaży Jeżeli w danym okresie rozliczeniowym, kontrahent dokona nabycia Produktów Spółki co najmniej o ustalonej minimalnej ilości kwota rabatu przypadająca na tą część sprzedanych Produktów określona zgodnie z metodologią zawartą w umowie handlowej nie będzie podlegać zwrotowi dla Spółki i zostanie zatrzymana przez kontrahenta. Natomiast, jeżeli kontrahent dokona nabycia produktów Spółki poniżej ustalonej minimalnej ilości wówczas kwota rabatu będzie podlegać zwrotowi dla Spółki.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych prawodawca nie zdefiniował pojęcia „bonifikata” i „skonto”, a także „rabat”, chociaż jest to wyrażenie często używane w obrocie gospodarczym. Posługując się zatem definicjami słownika języka polskiego, można stwierdzić, że:

1. bonifikata - to zmniejszenie ceny towaru bądź usługi, także jako forma odszkodowania za poniesioną stratę;
2. skonto - to zniżka ceny towaru objętego sprzedażą kredytową lub ratalną, udzielona nabywcy płacącemu gotówką przed ustalonym terminem;
3. rabat - to obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę; też: ta kwota.

Efekt przyznania rabatu w ujęciu ekonomicznym, sprowadza się do dokonania przez sprzedawcę na rzecz nabywcy zwrotu części uiszczonego wynagrodzenia z tytułu uprzednio dokonanych w danym okresie z nabywcą transakcji, w następstwie czego zmniejszeniu ulega wcześniej określona jego łączna wartość.

Jak wynika z powyższego, pojęcie rabatu (bonifikaty) odnosi się do określenia obniżki ceny sprzedawanego produktu lub świadczonej usługi. W praktyce udzielenie rabatu (bonifikaty) polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów.

Wobec powyższego udzielany przez Wnioskodawcę rabat nie może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2, 3, 4 i 5 zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14 na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.