Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-546/16-1/PS
z 31 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2016 r. (data wpływu 5 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania czynności wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo-akcyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania czynności wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo-akcyjnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pan M. P. (dalej: „Wnioskodawca”) jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (dalej: „VAT”) oraz jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca posiada w swoim majątku między innymi prawo ochronne do słowno-graficznego znaku towarowego oraz prawa ochronne do dwóch słownych znaków towarowych (łącznie „Znaki Towarowe”).

Planuje objąć akcje spółki komandytowo-akcyjnej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej S. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowo-akcyjna (dalej: „S. SKA” lub „Spółka”). Siedziba S. SKA znajduje się w S. - aktualnie rozważa się jednak przeniesienie siedziby Spółki do W. (po dniu złożenia niniejszego wniosku).

Akcje w Spółce mają zostać objęte po ich wartości nominalnej w zamian za wkład niepieniężny (aport) w postaci Znaków Towarowych.

W ramach przedmiotowej transakcji Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika VAT.

Wskutek dynamicznego rozwoju S. SKA, kapitały własne Spółki są wielokrotnie wyższe od kapitału zakładowego Spółki. Z tego względu wartość nominalna objętych przez Wnioskodawcę akcji Spółki będzie niższa od rynkowej wartości wnoszonego przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego, natomiast różnica między wartością nominalną wydanych akcji, a wartością rynkową przedmiotu wkładu zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki (agio). Wkład zostanie alokowany na kapitał zakładowy i kapitał zapasowy, adekwatnie do obecnej relacji kapitału zakładowego Spółki do jej wartości rynkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• Czy zgodnie z przepisami ustawy VAT, podstawą opodatkowania w VAT z tytułu aportu wnoszonego do S. SKA będzie otrzymywana z tego tytułu zapłata, tj. wyłącznie wartość nominalna akcji obejmowanych w zamian za wniesiony wkład niepieniężny w postaci Znaków Towarowych?
• Czy, w przypadku gdy na pytanie nr 1 odpowiedź będzie twierdząca, tak ustalona podstawa opodatkowania w VAT powinna zostać pomniejszona o kwotę podatku należnego VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy.

1. 
   Zgodnie z przepisami ustawy VAT, podstawą opodatkowania w VAT z tytułu aportu wnoszonego do Spółki będzie otrzymana z tego tytułu zapłata, tj. wartość nominalna akcji obejmowanych w zamian za wniesiony wkład niepieniężny.
   
2. 
   W przypadku gdy odpowiedź na pytanie nr 1 Wnioskodawcy będzie twierdząca, podstawa opodatkowania powinna zostać określona w wysokości wartości nominalnej akcji pomniejszonej o wysokość VAT.
   

Ad. 1.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów rozumie się, co do zasady, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy VAT, za dostawę towarów uznać należy także oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste, a także zbycie użytkowania wieczystego. Z kolei, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy VAT, pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy VAT, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może zatem spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów w myśl art. 7 ustawy VAT (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 ustawy VAT (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).

Wniesienie aportu w postaci praw do wartości niematerialnych i prawnych do spółki kapitałowej spełnia definicję odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy VAT, a tym samym w rozumieniu powołanego art. 2 pkt 22 ustawy VAT uznane jest za sprzedaż.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku wniesienia aportu w postaci Znaków Towarowych niepodlegającego zwolnieniu przedmiotowemu od VAT, zastosowanie znajdzie ogólny przepis dotyczący ustalania podstawy opodatkowania, tj. art. 29a ust. 1 ustawy VAT - zgodnie z którym, podstawą opodatkowania jest, co do zasady, wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy.

Jednocześnie należy zauważyć, że w ramach nowelizacji ustawy VAT, która weszła w życie dnia 1 stycznia 2014 r., nie wprowadzono do ustawy VAT odpowiednika art. 29 ust. 9 ustawy VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r.). Przepis ten określał podstawę opodatkowania w VAT w oparciu o wartość rynkową dla czynności, dla których nie ustalono ceny. W ocenie Wnioskodawcy, brak takiego zapisu w obecnie obowiązującej ustawie VAT stanowi potwierdzenie, że w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym należy zastosować zasadę ogólną wyrażoną w art. 29a ust. 1 ustawy VAT.

Stosując wykładnię językową art. 29a ust. 1 ustawy VAT, z uwagi na brak definicji „zapłaty” w ustawie VAT, w pierwszej kolejności należy posłużyć się znaczeniem pojęcia „zapłaty” ustalonym w języku potocznym. W rezultacie należy przyjąć, że „zapłata” to „uiszczenie należności za coś”, „należność za coś”, „odpłacenie komuś za coś” (na podstawie Słownika Języka Polskiego PWN, www.sjp.pwn.pl). Sformułowanie „zapłata” zawsze stanowi pewnego rodzaju świadczenie otrzymane za „coś”. Tym „czymś” może być towar lub usługa (będące przedmiotem odpowiednio dostawy lub świadczenia). Przekładając powyższe na zaprezentowane zdarzenie przyszłe, owym „czymś” są Znaki Towarowe będące przedmiotem wkładu niepieniężnego do Spółki. Zapłatę z kolei stanowić będzie, zdaniem Wnioskodawcy, wartość nominalna akcji obejmowanych w Spółce, w zamian za wkład w postaci Znaków Towarowych.

W konsekwencji, w przypadku planowanego przez Wnioskodawcę aportu Znaków Towarowych do Spółki, Wnioskodawca dokona czynności opodatkowanej jaką jest aport Znaków Towarowych, zaś należnością, którą otrzyma w zamian za dokonaną czynność, będą akcje o ustalonej wartości nominalnej. To obejmowane w zamian za aport akcje - wyrażające się określoną wartością nominalną - są ekwiwalentem aportu. Istnieje bowiem bezpośredni związek między dokonaniem wkładu (aportu), a uzyskaniem przez wnoszącego udziału kapitałowego w spółce. Istotą aportu jest ekonomiczna wymiana świadczeń pomiędzy wnoszącym wkład niepieniężny i wydającą w jego zamian akcje spółką.

Nie nosi natomiast cech ekwiwalentu aportu nadwyżka wartości rynkowej aportu nad wartością nominalną akcji objętych w zamian za aport, przekazana na kapitał zapasowy spółki (tzw. agio). Związek pomiędzy aportem, a otrzymaną zapłatą zachodzi wyłącznie w zakresie wartości nominalnej akcji otrzymanych w zamian za aport. Celem aportu jest bowiem pokrycie akcji o określonej wartości nominalnej, a nie stworzenie, czy też sfinansowanie nadwyżki wartości rynkowej aportu nad wartością nominalną akcji.

Na potrzeby zastosowania wykładni celowościowej, wobec normy zawartej w art. 29a ust. 1 ustawy VAT, konieczne jest rozważenie celu zmiany przepisów wprowadzonych z dniem 1 stycznia 2014 r.

Należy wskazać, że powyższa zmiana miała na celu dostosowanie przepisów ustawy VAT do Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE 2006 L 347/1, ze zm.) (dalej: „Dyrektywa 112”). Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy Dyrektywy 112 są w przedmiotowym zakresie bardzo precyzyjne. Zgodnie bowiem z art. 73 Dyrektywy 112, poza określonymi wyjątkami, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

W doktrynie przyjęło się, że jedną z fundamentalnych zasad dotyczących ustalania podstawy opodatkowania w VAT jest uzależnienie podstawy opodatkowania od zapłaty faktycznie otrzymanej przez podatnika. Stanowisko to zostało potwierdzone w wyrokach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) - np. w wyroku z dnia 2 czerwca 1994 r. Empire Stores Ltd przeciwko Commissioners of Custms and Excisc (sygn. C-33/93), czy też w wyroku z dnia 5 lutego 1982 r. Staalssecrctaris can Financien przeciwko Association cooperativo „Coopcratieve Aardappelenbewaarpłaats GA” (sygn. C-l54/80). W wyrokach tych TSUE stwierdził, że zapłata będąca podstawą opodatkowania musi być wyrażona wyłącznie w formie pieniężnej. Równie istotną zasadą jest konieczność istnienia bezpośredniego związku między czynnościami opodatkowanymi, a otrzymaną za nie zapłatą.

Jak już wskazano, uchylenie dotychczas obowiązujących przepisów w zakresie przyjmowania wartości rynkowej dla świadczeń określanych w naturze lub, dla których nie określono ceny, a także brak wprowadzenia regulacji w ich miejsce należy poczytywać za celowe działanie ustawodawcy, który podjął decyzję o usunięciu z porządku prawnego przepisów szczególnych określania podstawy opodatkowania w oparciu o niejasne, nieskonkretyzowane przesłanki, jaką niewątpliwie jest wartość rynkowa. W ocenie Wnioskodawcy, należy uznać, że zamiarem ustawodawcy było określanie podstawy opodatkowania wyłącznie na zasadach ogólnych, czyli w oparciu o art. 29a ust. 1 ustawy VAT (który to stanowi implementację art. 73 Dyrektywy ł 12).

Rezultaty wykładni językowej oraz celowościowej wsparte są również, w ocenie Wnioskodawcy, wynikiem wykładni systemowej. Otóż potwierdzeniem, że nadwyżka wartości rynkowej wkładu niepieniężnego ponad wartość nominalną akcji w spółce komandytowo-akcyjnej objętych w zamian za ten wkład nie stanowi zapłaty jaką otrzyma Wnioskodawca w związku z wniesieniem aportu do spółki komandytowo-akcyjnej, są uregulowania ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, t.j. ze zm.) (dalej „KSH”). Wynika z nich bowiem, że prawo nakłada obowiązek przekazania do kapitału zapasowego komandytowo-akcyjnej nadwyżki wartości rynkowej aportu nad wartość nominalną objętych w zamian za ten aport akcji (art. 396 § 2 KSH w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 KSH), zaś dysponowanie tym kapitałem (w tym wartością agio) przez akcjonariuszy podlega ograniczeniom.

Na gruncie art. 396 KSH należy uznać, że kapitał zapasowy (którego potencjalnym składnikiem jest agio) nie może zostać wykorzystany w całości na wypłatę dywidendy akcjonariuszom. KSH przewiduje bowiem uregulowania, na podstawie których na kapitał zapasowy przelewa się co najmniej 8% zysku spółki za dany rok obrotowy - dopóki kapitał ten nic osiągnie co najmniej jednej trzeciej kapitału zakładowego. Część zaś kapitału zapasowego, która odpowiada wspomnianej jednej trzeciej kapitału zakładowego spółki można zaś użyć jedynie w celu pokrycia straty wykazanej w sprawozdaniu finansowym.

W rezultacie, wnosząc do spółki komandytowo-akcyjnej aport o wartości rynkowej przekraczającej wartość nominalną akcji obejmowanych, akcjonariusz uzyskuje w zamian akcje o określonej wartości nominalnej. Stąd „zapłatą” za aport jest tylko i wyłącznie wartość nominalna akcji objętych w zamian za len aport.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: ,.NSA”) z dnia 31 marca 2014 r. (sygn. I EPS 6/13). w którym NSA stwierdził m. in., że z przepisów ustawy VAT obowiązujących od dnia 1 stycznia 2014 r. jasno wynika, że w wypadku aportu podstawą opodatkowania jest wartość nominalna wydanych udziałów (akcji) - jako kwota należna z tego tytułu.

Ponadto, prawidłowość prezentowanego przez Wnioskodawcę stanowiska, tj., że podstawę opodatkowania VAT w przypadku dokonywania aportu Znaków Towarowych do Spółki w zamian za jej udziały (akcje) stanowi wartość nominalna tych udziałów (akcji), potwierdza aktualna linia interpretacyjna organów podatkowych, między innymi:

1. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 17 lutego 2016 r., sygn. ITPP2/4512-54/16/AJ, w której organ stwierdził, że podstawa opodatkowania to „zgodnie z art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy, łączna wartość nominalna udziałów, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Przy czym bez znaczenia jest fakt, że wartość nominalna udziałów będzie niższa od wartości rynkowej znaku towarowego (znaków towarowych). Za słusznością podjętego rozstrzygnięcia przemawia również orzecznictwo sądów administracyjnych, a w szczególności wyroki, które dotyczą bezpośrednio art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów. Na uwagę zasługuje wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 6 października 2015 r., sygn. akt I SA/Rz 799/15 oraz tezy zawarte w wyrokach do których odwołał się skład orzekający wydając swoje rozstrzygnięcie.”
2. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 9 lutego 2015 r., sygn. IPPP1/443-1381/14-2/JL, w której organ stwierdził, że „określając podstawę opodatkowania na fakturze na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, powinien ustalić ją w oparciu o wartość nominalną udziałów pomniejszoną o kwotę należnego VAT (na podstawie art. 29a ust. 6 ustawy o VAT).”
3. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 9 października 2014 r., sygn. IBPP1/443-1381/14-2/JL, w której organ stwierdził, że „podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci praw do znaków towarowych, w tym praw ochronnych, do spółki komandytowo-akcyjnej w zamian za objęcie akcji będzie - zgodnie z art, 29a ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 29 ust. 6 tej ustawy - wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma od spółki komandytowo-akcyjnej z tytułu dokonania przedmiotowego aportu, pomniejszone o kwotę VAT. Wnioskodawca postąpi zatem prawidłowo, określając podstawę opodatkowania w oparciu o kwotę równą sumie wartości nominalnej objętych akcji, pomniejszoną o kwotę należnego podatku VAT.”

Konkludując, należy stwierdzić, że zgodnie z przepisami ustawy VAT, podstawę opodatkowania z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego do Spółki w opisanym zdarzeniu przyszłym stanowi wyłącznie wartość nominalna akcji. Tylko w tym zakresie możemy mówić o jakimkolwiek uiszczeniu należności z tytułu wniesionego wkładu niepieniężnego, czy też odpłaceniu za wniesiony aport. W podstawie opodatkowania nie będzie uwzględniona kwota podlegająca przelewowi na kapitał zapasowy.

Ad. 2.

Jak już Wnioskodawca wskazywał powyżej, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy VAT, podstawą opodatkowania jest - co do zasady - wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Katalog dodatkowych elementów wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy VAT. I tak, podstawa opodatkowania obejmuje również:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, chodzi jednak wyłącznie o te podatki, cła, opłaty i inne należności, które są konsekwencją dokonanej transakcji. Przepis ten dotyczy podatków, opłat i kosztów bezpośrednio związanych z dostawą towarów lub świadczeniem usług, które zwiększają całkowitą kwotę należną z tytułu danej transakcji. W myśl tego przepisu, koszty ściśle związane ze świadczeniem zasadniczym powinny być włączone do podstawy opodatkowania tego świadczenia. Oznacza to przerzucenie ciężaru tych świadczeń na nabywcę. Szczególnego podkreślenia wymaga przy tym fakt, że w podstawie opodatkowania w VAT nie uwzględnia się kwoty podatku. Wnioskodawca pragnie wskazać, że powyższe odnosi się do VAT - co wprost wynika z art. 5 ust. 1 ustawy VAT. W art. 29a ust. 7 ustawy VAT zostały natomiast wymienione elementy, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania (tj. dokonać zmniejszenia podstawy opodatkowania). Zgodnie z treścią tego przepisu, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Zatem, we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania oraz elementów niemających wpływu na jej wysokość (tj. te, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania).

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915, ze zm.), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. Przy czym w myśl ust. 2 tego artykułu, w cenie uwzględnia się VAT oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu VAT lub podatkiem akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe jednoznacznie wskazuje, że suma wartości nominalnej akcji stanowi kwotę brutto z tytułu wniesienia aportu - tj. kwotę zawierającą w sobie podatek. VAT z tytułu tej czynności należy więc liczyć od sumy wartości nominalnej akcji („w stu”). W konsekwencji podstawą opodatkowania w przedstawionym stanie faktycznym będzie wartość nominalna akcji objętych w zamian za wkład niepieniężny w postaci Znaków Towarowych pomniejszona o VAT.

Tożsame wnioski płyną z uzasadnienia do wyroku NSA z dnia 14 sierpnia 2012 r. (sygn. I FSK 1405/11). W wyroku tym NSA wprost wskazał, że wartość nominalna udziałów (obejmowanych w zamian za aport) będzie kwotą brutto.

Stanowisko to dominuje także w doktrynie prawa podatkowego, np. „podstawa opodatkowania musi być kwotą niezawierającą podatku. Skoro bowiem podstawa opodatkowania jest kwotą, od jakiej oblicza się podatek, to sama nie może zawierać podatku. Tę cechę konstrukcyjną - dość nieudolnie - wyraża przepis art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy. Wynika z niego, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwoty podatku (należnego od danych czynności). Ta regulacja wydaje się oczywista, jeśli zważyć na charakter podstawy opodatkowania. Należy jednak zauważyć, że w porównaniu z poprzednio obowiązującymi regulacjami (zawartymi w art. 29 ustawy) w komentowanym artykule nie ma regulacji, zgodnie z którą kwota należna - czyli zapłata (jak definiuje ją komentowany artykuł) - zawiera w sobie podatek należny (jest kwotą brutto). Komentowany przepis należy jednakże w taki właśnie sposób interpretować, tzn. uznając, że zapłata, o której tu mowa, jest kwotą brutto i stanowi ona podstawę opodatkowania dopiero po pomniejszeniu jej o należny podatek.” (A. Bartosiewicz. Komentarz VAT, LEX).

Ponadto, prawidłowość prezentowanego przez Wnioskodawcę stanowiska, tj., że podstawę opodatkowania VAT w przypadku dokonywania aportu Znaków Towarowych do Spółki w zamian za jej akcje stanowi wartość nominalna tych akcji pomniejszona o wartość VAT, potwierdza aktualna linia interpretacyjna organów podatkowych, między innymi:

1. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 4 listopada 2014 r. (sygn. IBPP4/443-350/I4/PK), w której organ podatkowy wyraźnie stwierdził, że: „wnioskodawca (...) określając podstawę opodatkowania powinien ustalić ją w oparciu o kwotę równą wartości nominalnej objętych akcji pomniejszoną o kwotę podatku VAT”;
2. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 8 września 2014 r. (sygn. IBPP1/443-567/14/ES), w której organ podatkowy podkreślił, że: „podstawą opodatkowania podatkiem VAT wniesienia aportem do spółki komandytowa - akcyjnej poszczególnych składników majątku jako wkładu niepieniężnego będzie wartość tego co Wnioskodawca otrzyma z tytułu dokonania tej czynności, tj. wartość nominalna akcji pomniejszona o kwotę podatku VAT”;
3. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 18 sierpnia 2014 r. (sygn. IBPP2/443-471/14/BW), w której organ podatkowy wprost uznał, że: „podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług wniesienia aportem do SKA składników majątku jako wkładu niepieniężnego będzie wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma od nabywcy, tj. spółki kapitałowej, z tytułu dokonania aportu, pomniejszone o kwotę podatku VAT, przy czym zapłatę będzie stanowić wartość nominalna obejmowanych akcji w zamian za wniesiony wkład niepieniężny”.

W związku z powyższym należy uznać, że podstawą opodatkowania w VAT z tytułu aportu wnoszonego do Spółki będzie otrzymana z tego tytułu zapłata, tj. wartość nominalna akcji obejmowanych w zamian za wniesiony wkład niepieniężny pomniejszona o wartość VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.