Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-2.4510.959.2016.2.JW
z 25 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 7 listopada 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 listopada 2016 r.), uzupełnionym 20 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy nabycie usług akredytacyjnych i opłat egzaminacyjnych wykonywanych na terytorium Polski, a nabywanych od kontrahentów posiadających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w art. 3 ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest objęte treścią art. 21 ust. 1 tej ustawy, i tym samym czy płatności dokonywane przez firmę z omawianego tytułu, na rzecz zagranicznych kontrahentów będą podlegały w Polsce podatkowi u źródła - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy nabycie usług akredytacyjnych i opłat egzaminacyjnych wykonywanych na terytorium Polski, a nabywanych od kontrahentów posiadających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w art. 3 ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest objęte treścią art. 21 ust. 1 tej ustawy, i tym samym czy płatności dokonywane przez firmę z omawianego tytułu, na rzecz zagranicznych kontrahentów będą podlegały w Polsce podatkowi u źródła.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 10 stycznia 2017 r. Znak: 2461-IBPB-1-2.4510.959.2016.1.JW wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 20 stycznia 2017 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą z siedzibą na terenie Polski. Przedmiotem jego działalności są usługi szkoleniowe. Aby poszerzyć swoją ofertę, firma Wnioskodawcy musi spełnić szereg warunków celem uzyskania akredytacji do świadczenia szkoleń certyfikowanych. Są to akredytacje dotyczące uzyskania statusu akredytowanej organizacji szkoleniowej, a także akredytacje trenerów i materiałów, potwierdzające odpowiednią jakość, kompetencje i zgodność w zakresie metodyk z wymaganymi normami.

Firma Wnioskodawcy będzie wypłacała należności zagranicznym kontrahentom za:

1. Usługi akredytujące firmę,
2. Usługi akredytujące szkolenia,
3. Usługi akredytujące materiały szkoleniowe,
4. Usługi akredytujące trenerów,
5. Opłaty egzaminacyjne uczestników szkoleń.
   
   

Wnioskodawca nabędzie powyższe usługi od podmiotów zagranicznych, podatników, mających siedzibę w krajach UE oraz z którymi Polska podpisała umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W uzupełnieniu wniosku z 19 stycznia 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że podmioty od których będzie nabywał usługi, nie posiadają ani nie działają przez położone na terytorium Polski zakłady (zgodnie z art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nabycie usług wymienionych w punktach od a. do e. wykonywanych na terytorium Polski, a nabywanych od kontrahentów posiadających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w art. 3 ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest objęte treścią art. 21 ust. 1 tej ustawy, i tym samym czy płatności dokonywane przez firmę z omawianego tytułu, na rzecz zagranicznych kontrahentów będą podlegały w Polsce podatkowi u źródła?

Zdaniem Wnioskodawcy omawiane usługi nie są objęte treścią art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. podatku dochodowego od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851 ze zm., dalej: „updop”). W konsekwencji wypłata przez Wnioskodawcę wynagrodzenia za wskazane usługi na rzecz zagranicznych kontrahentów nie będzie skutkowała dla Wnioskodawcy obowiązkiem poboru i odprowadzania zryczałtowanego podatku dochodowego zgodnie z art. 26 ust. 1 updop oraz Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku posiadania certyfikatu rezydencji ww. kontrahentów. Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz 2a updop, przychody uzyskiwane na terytorium Polski, przez podmioty niebędące polskimi rezydentami:

1.Z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2a.Z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,

-podlegają opodatkowaniu podatkiem w wysokości 20 % przychodów (dalej: „podatek u źródła”). Zgodnie z definicją, akredytacja - oznacza postępowanie, w którym upoważniona jednostka wydaje formalne oświadczenie, że organizacja lub osoba są kompetentne do wykonywania określonych zadań. Wiąże się to z inspekcją dotyczącą postępowania i jakości usług wykonywanych przez akredytowaną osobę lub organizację.

Aby uzyskać status akredytowanej organizacji szkoleniowej, firma Wnioskodawcy musi przejść proces atestacji przeprowadzany przez kontrahenta oceniającego zgodność. Polega on - po zapoznaniu się ze standardami - na stworzeniu i przedłożeniu przez Wnioskodawcę, Systemu Zarządzania Jakością opisującego podstawowe procesy związane z realizacją akredytowanych szkoleń i egzaminów.

Akredytacja szkoleń i materiałów szkoleniowych to również ocena ich zgodności z normami. Przygotowane materiały i scenariusze szkoleniowe będą własnością Wnioskodawcy i podlegają one jedynie ocenie przez kontrahenta czy spełniają wymagania zgodnie z daną metodyką, przy czym metodyka jest wiedzą ogólnie dostępną.

Akredytacja trenera polega na ocenie jego kompetencji i wiedzy umożliwiających prawidłowe zrealizowanie przez niego szkoleń i egzaminów akredytowanych.

Warto podkreślić, że to Wnioskodawca będzie autorem materiałów, scenariuszy usług, procesów, nie kupuje gotowych, a jedynie potwierdzenie czy akceptację jakości i treści ich opracowań.

Również opłaty egzaminacyjne w opinii Wnioskodawcy nie mieszczą się w definicji usług wymienionych w art. 21 ust. 1 updop, gdyż firma Wnioskodawcy będzie upoważniona do ich przeprowadzania, lecz nie będzie uprawniona do wydawania na ich podstawie certyfikatów. Będą one wydawane bezpośrednio przez kontrahenta - licencjonowaną firmę certyfikującą.

Według Wnioskodawcy należności wypłacane nierezydentom z tytułu usług akredytacyjnych i egzaminacyjnych (a do e), nie wchodzą w zakres art. 21 ust. 1 updop. Uzyskując akredytację wnioskodawca będzie zobowiązany do wniesienia opłat licencyjnych, za użytkowanie znaków towarowych oraz pozostałych praw autorskich stanowiących osobne od omawianego świadczenie, na podstawie osobnych rachunków, które będą podlegały regulacjom art. 21 ust. 1 pkt 1 updop.

Usługi akredytujące nie są również usługami wskazanymi w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop. (tj. nie stanowią usług doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli), jak również nie można ich uznać za usługi o charakterze podobnym do usług wymienionych w tym katalogu. Katalog usług wymienionych w cytowanym przepisie ma charakter otwarty, o czym świadczy użycie przez ustawodawcę sformułowania „oraz świadczenia o podobnym charakterze”. Niemniej jednak użycie tego zwrotu nie może prowadzić do nadinterpretacji prawa podatkowego, poprzez jego rozumienie maksymalnie szeroko. Rozumienie należy uznać wyłącznie jako świadczenia równorzędne do wymienionych w ustawie.

W opinii Wnioskodawcy nie można uznać, że usługi powyższe są tożsame z powyżej wymienionymi. Opłaty płacone przez Wnioskodawcę mają na celu potwierdzenie rzetelności, kompetencji osób oraz prawidłowości zastosowanych systemów do świadczenia usług. Uzyskując status akredytowanej jednostki, klienci firmy Wnioskodawcy mają gwarancję odpowiedniej jakości świadczonych usług. Usługi akredytujące nie mają również charakteru doradczego. Kontrahent na żadnym etapie procesu oceny zgodności nie doradza, nie podpowiada, nie szkoli, nie przekazuje wiedzy. Spełnienie określonych wymagań, uzyskanie certyfikatu jest wyłącznym wysiłkiem po stronie Wnioskodawcy, a opłaty wniesione tytułem akredytacji stanowią wynagrodzenie za czynności oceny przeprowadzane przez kontrahenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej „updop”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W powyższej regulacji wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Niezależnie od miejsca lokalizacji siedziby danego podmiotu - opodatkowaniu w danym państwie podlegać będą te dochody, które w państwie tym powstały. W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 updop.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a updop podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1.z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2a.z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

-ustala się w wysokości 20 % przychodów.

W odniesieniu do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a updop zauważyć należy, że katalog usług w nim wskazanych jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”. W ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy jednakże uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki, albo winny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie. Innymi słowy, lista ta obejmuje również świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej nazwane. Niemniej jednak sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem, który kwalifikuje lub dyskwalifikuje daną usługę jako należącą lub nie do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Wśród przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 updop brak jest przychodów z tytułu usług dotyczących akredytacji oraz opłat egzaminacyjnych dla uczestników szkoleń. Usług akredytacji jak i opłat egzaminacyjnych nie można zaliczyć do świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Jak wskazuje Wnioskodawca w stanowisku: „Aby uzyskać status akredytowanej organizacji szkoleniowej, firma Wnioskodawcy musi przejść proces atestacji przeprowadzany przez kontrahenta oceniającego zgodność. Polega on - po zapoznaniu się ze standardami - na stworzeniu i przedłożeniu przez Wnioskodawcę, Systemu Zarządzania Jakością opisującego podstawowe procesy związane z realizacją akredytowanych szkoleń i egzaminów. Akredytacja szkoleń i materiałów szkoleniowych to również ocena ich zgodności z normami. Przygotowane materiały i scenariusze szkoleniowe będą własnością wnioskodawcy, i podlegają one jedynie ocenie przez kontrahenta czy spełniają wymagania zgodnie z daną metodyką, przy czym metodyka jest wiedzą ogólnie dostępną”.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Wnioskodawca nabędzie usługi akredytujące (firmę, szkolenia, materiały szkoleniowe, trenerów) a także będzie dokonywać wpłat z tytułu opłat egzaminacyjnych uczestników szkoleń.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że uzyskiwane przez podmioty zagraniczne przychody osiągane z tytułu usług akredytacji oraz opłat egzaminacyjnych nie zostały literalnie wymienione jako podlegające opodatkowaniu „podatkiem u źródła”, jak również nie sposób uznać ich za przychody ze świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Tym samym przychody uzyskane przez podmioty zagraniczne z tytułu świadczenia usług akredytacji i opłat egzaminacyjnych nie są objęte zakresem przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a updop. Oznacza to, że Wnioskodawca dokonując wypłaty należności na rzecz podmiotów zagranicznych z tytułu usług akredytacji oraz opłat egzaminacyjnych nie jest obowiązana, na podstawie art. 26 ust. 1 updop, do pobrania od tej należności zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie ww. przepisów.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć należy, że tut. Organ wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem, tym samym dokonał wyłącznie analizy okoliczności faktycznych podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Wobec powyższego należy zaznaczyć, że jeżeli elementy zdarzenia przyszłego będą różniły się od przedstawionych we wniosku (co może zostać ustalone w drodze postępowania dowodowego) to Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać z ochrony wynikającej z przepisów Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.