Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP1.4512.1026.2016.1.AW
z 11 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 września 2016 r. (data wpływu 27 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z 12 grudnia 2016 r (data wpływu 15 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług prowadzenia w szkołach ponadgimnazjalnych zajęć nauczania technik rachunkowości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2016 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług prowadzenia w szkołach ponadgimnazjalnych zajęć nauczania technik rachunkowości.

Wniosek został uzupełniony pismem z 12 grudnia 2016 r (data wpływu 15 grudnia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 29 listopada 2016 r. znak 2461-IBPP1.4512. 739.2016.1.AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą – usługi księgowe.

Wnioskodawca prowadzi również jako nauczyciel zajęcia w szkołach ponadgimnazjalnych.

Czy dobrze, że faktura jaką chce wystawić Wnioskodawca będzie podlegała pod zwolnienie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c. Dotyczy to uczelni. Dotyczy słuchaczy podlegających podstawie programowi nauczania technik rachunkowości i sfinansowane są dla słuchaczy bezpłatne.

W uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego dotyczącego usług prowadzenia w szkołach ponadgimnazjalnych zajęć nauki techniki rachunkowości podano ponadto:

1. Wnioskodawca jest już nauczycielem (podpisał umowę) z placówką Spółka z o.o.
   
2. Zajęcia są zgodne z programem nauczania dla zawodu technik rachunkowości 431103.
   
3. Program nauczania dla zawodu technik rachunkowości opracowany jest zgodnie z poniższymi aktami prawnymi:
   
   • ustawa z dnia 8 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256 poz. 2572 ze zm.) ze szczególnym uwzględnieniem ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2011 r. Nr 205 poz. 1206);
   • rozporządzenie MEN z dnia 23 grudnia 2011 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz.U. z 2012 r. poz. 7);
   • rozporządzenie MEN z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach (Dz.U. z 2012 r. poz. 184);
   • rozporządzenie z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 204);
   • rozporządzenie MEN z dnia 15 grudnia 2012 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (Dz.U. Nr 244 poz. 1626);
   • rozporządzenie MEN z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników (Dz.U. 2012 r. poz. 752);
   • rozporządzenie MEN z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz.U. Nr 83 poz. 562 ze zm.);
   • rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. Nr 228 poz. 1487);
   • rozporządzenie MEN z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz.U. z 2003 r. Nr 6 poz. 69 ze zm.).
   
   
   
   

OGÓLNE CELE I ZADANIA KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO

Celem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy.

Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników.

W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy.

W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki.

Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego.

Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie powyższych celów ogólnych kształcenia zawodowego.

INFORMACJA O ZAWODZIE TECHNIK RACHUNKOWOŚCI

Technik rachunkowości jest przygotowany do prowadzenia rachunkowości w jednostce organizacyjnej; potrafi stosować narzędzia rachunkowości finansowej, kontrolować i kwalifikować dowody do księgowania, zastosować oprogramowanie księgowe do ewidencji operacji gospodarczych i sporządzenia jednostkowego sprawozdania finansowego oraz przeprowadzić analizę finansową i ocenić kondycję finansową jednostki organizacyjnej. Ponadto potrafi sporządzić dokumentację pracowniczą i rozliczyć wynagrodzenia z tytułu umów o pracę i umów cywilnoprawnych.

W zakresie rozliczeń z instytucjami publicznoprawnymi potrafi sporządzać ewidencje i deklaracje podatkowe oraz dokumenty dotyczące rozliczeń z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych.

Wiedza z zakresu rachunkowości połączona z umiejętnościami praktycznymi daje podstawy do zajmowania wysokich stanowisk w przedsiębiorstwach, organizacjach gospodarczych, instytucjach finansowych, jednostkach finansów publicznych, kancelariach doradczych i audytorskich oraz biurach rachunkowych.

UZASADNIENIE POTRZEBY KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE

Rozwój gospodarki i związana z nią informatyzacja systemu rachunkowości sprawia, że pracodawca na rynku pracy poszukuje wykształconego, otwartego na aktualizowanie wiedzy, kompetencji i umiejętności pracownika. Zawód technika rachunkowości odgrywa coraz większą rolę w związku z powstawaniem coraz to nowych przedsiębiorstw i instytucji. Umożliwia uczestnictwo w życiu gospodarczym w kraju i poza jego granicami ze względu na ujednolicenie systemu rachunkowości w różnych krajach.

POWIĄZANIA ZAWODU TECHNIK RACHUNKOWOŚCI Z INNYMI ZAWODAMI

Podział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiając uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Wspólne kwalifikacje dla zawodu technik rachunkowości i technik ekonomista dają możliwość szybkiego przekwalifikowania. Absolwent szkoły policealnej w zawodzie technik rachunkowości po potwierdzeniu dodatkowo kwalifikacji A.35. uzyska zawód technika ekonomisty, a technik ekonomista po potwierdzeniu dodatkowo kwalifikacji A.65. uzyska zawód technika rachunkowości. Inną grupą wspólnych efektów dotyczących obszaru zawodowego są efekty stanowiące podbudowę kształcenia w zawodach określone kodem PKZ(A.m). Zawody, które mają wspólny PKZ (A.m) to technik ekonomista, technik rachunkowości.

4. Kwalifikacja

5. Symbol zawodu

6. Zawód

8. A.35

9. Planowanie i prowadzenie

10. działalności w organizacji

11. 331403

12. Technik ekonomista

15. A.36

16. Prowadzenie Rachunkowości

17. 331403

18. Technik ekonomista

21. 431103

22. Technik rachunkowości

23. A.65

24. Rozliczanie wynagrodzeń

25. i danin publicznych

26. 43110

27. Technik rachunkowości

SZCZEGÓŁOWE CELE KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE TECHNIK RACHUNKOWOŚCI

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik rachunkowości powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

• prowadzenia rachunkowości;
• rozliczania danin publicznych;
• rozliczania wynagrodzeń;
• rozliczania składek pobieranych przez ZUS;
• prowadzenia analizy finansowej.
  
  

Do wykonywania zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie efektów kształcenia określonych w podstawie programowej kształcenia w zawodzie technik rachunkowości:

• efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów (BHP, PDG, JOZ, OMZ);
• efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru administracyjno-usługowego stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie PKZ (A.m);
• efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionych w zawodzie: Prowadzenie rachunkowości (A.36.) oraz Rozliczanie wynagrodzeń i danin publicznych (A.65.).
  
  

Kształcenie zgodnie z opracowanym programem nauczania pozwoli na osiągnięcie wyżej wymienionych celów kształcenia.

4. Umowa została podpisana ze Sp. z o.o. W umowie Wnioskodawca zobowiązuje się do prowadzenia zajęć edukacyjnych w zakresie biuro rachunkowe.

5. Wnioskodawca nie jest objęty systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

6. Wnioskodawca nie jest uczelnią czy jednostką naukową ani jednostką badawczo-rozwojową.

7. Usługi będące przedmiotem zapytania stanowić będą usługi kształcenia zawodowego.
Szkołę policealną dla osób posiadających wykształcenie średnie, o okresie nauczania nie dłuższym niż 2,5 roku, umożliwiającą uzyskanie dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminów potwierdzających kwalifikacje w danym zawodzie.

8. Słuchacze uzyskują nową wiedzę do celów zawodowych jak są i tacy, którzy podnoszą wiedzę pracując w tym zawodzie.

9. Uczestnikiem zajęć są słuchacze, którzy ukończyli szkołę średnią, jak i studenci.

10. Temat, zakres i ilość godzin musi być zgodny z programem nauczania.

11. Wnioskodawca otrzymuje oświadczenie, że świadczone usługi są finansowane co najmniej w 70% ze środków publicznych. Wynagrodzenie Wnioskodawca otrzymuje na podstawie wystawionej przez siebie faktury dla Sp. z o.o., ale nie jest w stanie ustalić czy otrzymana kwota jest w całości środkami publicznymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dobrze, że faktura jaką chce wystawić Wnioskodawca będzie podlegała pod zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c? Dotyczy to uczelni, dotyczy słuchaczy podlegających podstawie programowi nauczania technik rachunkowości i sfinansowane są dla słuchaczy bezpłatnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wystawiając fakturę zw. korzystając z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c jest zgodne ponieważ na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów ze zwolnienia mogą skorzystać również usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, które są sfinansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych np. ze środków unijnych.

Warto w tym miejscu wspomnieć o tym, że słowo „finansowane” może dotyczyć zarówno szkolącego, który np. otrzymuje środki publiczne, jak i nabywcy, który płaci za szkolenie ze środków publicznych.

Jeżeli zostanie spełniony jeden z ww. warunków, to taki rodzaj usług będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 22 tej ustawy pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W oparciu o art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Według art. 146a pkt 1 tej ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 niniejszej ustawy zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 powołanej ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Na podstawie art. 43 ust. 17 powyższej ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Na mocy art. 43 ust. 17a przytoczonej ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Treść art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347 s. 1 ze zm.) – dalej: Dyrektywa – wskazuje, że państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Jednocześnie z treści § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 736 ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem – wynika, że zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jak stanowi § 3 ust. 8 rozporządzenia zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19 stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Według § 3 ust. 9 rozporządzenia zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Przytoczone wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenia usług i dostawy towarów ściśle z tymi usługami związanych. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z ww. przepisów, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Wskazać należy, że w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz.UE L 347 s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 77 s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W wyniku analizy powołanych wyżej uregulowań art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że warunkiem zwolnienia od podatku usług w zakresie kształcenia jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, który musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub też posiadać status uczelni, jednostki naukowej PAN, lub jednostki badawczo-rozwojowej w zakresie szkolenia na poziomie wyższym.

Z kolei, aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, szkolenia muszą obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą, czy zawodem i muszą mieć na celu uzyskanie, czy uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Dodatkowo należy spełnić jeden ze wskazanych poniżej warunków, tj.:

• formy i zasady tych szkoleń muszą wynikać z odrębnych od podatkowych aktów prawnych,
• na świadczone szkolenia uzyskano akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,
• szkolenia muszą być finansowane w całości ze środków publicznych.
  
  

Jak podał Wnioskodawca we wniosku, nie jest on objęty systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie jest uczelnią czy jednostką naukową ani jednostką badawczo-rozwojową.

Oznacza to zatem, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, nie może więc korzystać ze zwolnienia wskazanego w tym przepisie.

Wnioskodawca podał natomiast, że usługi będące przedmiotem zapytania stanowić będą usługi kształcenia zawodowego. Słuchacze uzyskują nową wiedzę do celów zawodowych jak są i tacy, którzy podnoszą wiedzę pracując w zawodzie. Uczestnikami zajęć są słuchacze, którzy ukończyli szkołę średnią, jak i studenci. Temat, zakres i ilość godzin musi być zgodny z programem nauczania dla zawodu technik rachunkowości 431103.

Technik rachunkowości jest przygotowany do prowadzenia rachunkowości w jednostce organizacyjnej; potrafi stosować narzędzia rachunkowości finansowej, kontrolować i kwalifikować dowody do księgowania, zastosować oprogramowanie księgowe do ewidencji operacji gospodarczych i sporządzenia jednostkowego sprawozdania finansowego oraz przeprowadzić analizę finansową i ocenić kondycję finansową jednostki organizacyjnej. Ponadto potrafi sporządzić dokumentację pracowniczą i rozliczyć wynagrodzenia z tytułu umów o pracę i umów cywilnoprawnych. W zakresie rozliczeń z instytucjami publicznoprawnymi potrafi sporządzać ewidencje i deklaracje podatkowe oraz dokumenty dotyczące rozliczeń z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych. Wiedza z zakresu rachunkowości połączona z umiejętnościami praktycznymi daje podstawy do zajmowania wysokich stanowisk w przedsiębiorstwach, organizacjach gospodarczych, instytucjach finansowych, jednostkach finansów publicznych, kancelariach doradczych i audytorskich oraz biurach rachunkowych.

Wnioskodawca podpisał umowę ze Sp. z o.o. W umowie Wnioskodawca zobowiązuje się do prowadzenia zajęć edukacyjnych w zakresie biuro rachunkowe.

W objaśnieniach do struktury klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy zawartych w rozporządzeniu z Ministra Pracy i Polityki Społecznej dnia 28 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz.U. z 2014 r, poz. 1145) zawarta jest definicja pojęcia „zawód”, który oznacza zestaw zadań (czynności) wyodrębnionych w wyniku społecznego podziału pracy, wymagających kompetencji nabytych w toku uczenia się lub praktyki. Wykonywanie zawodu stanowi źródło dochodów.

W ocenie Organu opisane przez Wnioskodawcę usługi edukacyjne świadczone w zakresie: biuro rachunkowe dla słuchaczy uczelni podlegających podstawie programowej nauczania w zawodzie: technik rachunkowości wpisują się w definicję kształcenia zawodowego zawartą w art. 44 cytowanego wyżej rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., niewątpliwie bowiem przygotowują słuchaczy do przyszłego wykonywania zawodu.

Jak wynika z brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT dla zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług do usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego konieczne jest jeszcze spełnienie przynajmniej jednej z trzech przesłanek określonych w literach a-c powołanego przepisu.

Dokonując zatem analizy opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca wykonuje usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego jednak nie prowadzi ich w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach (art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT), gdyż w odpowiedzi na pytanie nr 12 tut. Organu zawarte

w wezwaniu o formy i zasady, Wnioskodawca odpowiedział tylko, że temat, zakres i ilość godzin musi być zgodny z programem nauczania, nie wskazał natomiast przepisów, z których wynikałyby te formy i zasady.

Wnioskodawca nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie wykonywanych usług (art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy o VAT).

Niemniej jednak Wnioskodawca podał, że otrzymuje oświadczenie, że świadczone usługi są finansowane co najmniej w 70% ze środków publicznych. Wynagrodzenie Wnioskodawca otrzymuje na podstawie wystawionej przez siebie faktury dla Sp. z o.o., ale nie jest w stanie ustalić czy otrzymana kwota jest w całości środkami publicznymi.

Należy zaznaczyć, że dla celów skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT bądź też § 3 ust. 1 pkt 14 powołanego rozporządzenia, Wnioskodawca zobowiązany jest posiadać w swojej dokumentacji dowody potwierdzające fakt finansowania tych usług środkami publicznymi. Jednocześnie ze względu na to, że przepisy uprawniające do zwolnienia określają jaki procent ceny ma być sfinansowany tymi środkami publicznymi, tj. 100% lub co najmniej 70%, to z posiadanych dowodów również takie informacje powinny wynikać.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada tylko oświadczenie, że usługi są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, natomiast nie jest w stanie ustalić czy otrzymana kwota jest w całości środkami publicznymi.

Wobec powyższego w stosunku do opisanych usług spełniona jest przesłanka wynikająca z powołanego wyżej przepisu § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, że zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie usługa kształcenia zawodowego świadczona przez Wnioskodawcę podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

W świetle art. 106b ust. 2 tej ustawy podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

W oparciu o art. 106b ust. 3 ww. ustawy na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

-jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Elementy faktury i dane, które faktura powinna zawierać wymienione są w art. 106e ust. 1 cyt. ustawy.

Na podstawie art. 106e ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT faktura powinna zawierać w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 – wskazanie:

1. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
2. przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
3. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia.
   
   

Zatem Wnioskodawca wystawiając fakturę powinien na niej wskazać podstawę do zwolnienia, tj. w przedmiotowej sprawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że wystawiając fakturę zw. korzystając z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c jest zgodne – należało uznać za nieprawidłowe, gdyż podstawę zwolnienia stanowi przepis § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia, a nie wskazany przez Wnioskodawcę przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawca podał, że nie jest w stanie ustalić czy zapłata następuje w całości środkami publicznymi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.