Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB1.4511.949.2016.2.PSZ
z 1 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2016 r. (data wpływu 21 listopada 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 stycznia 2017 r. (data wpływu 23 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 stycznia 2017 r. (data wpływu 23 stycznia 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w zakresie pomocy społecznej z zakwaterowaniem. W dniu 21 stycznia 2009 r. Wnioskodawca zakupił wraz z żoną (posiada wspólność majątkową) nieruchomość na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

W okresie od stycznia do sierpnia 2009 r. w zakupionym obiekcie prowadzone były prace remontowe i adaptacyjne przystosowujące go na cele placówki zapewniającej całodobową opiekę dla osób starszych. Obiekt został przekwalifikowany na budynek, który zaspokaja potrzeby mieszkaniowe klientów. Prace adaptacyjne odbywały się na podstawie pozwolenia na budowę (zmiana sposobu użytkowania). W sierpniu 2009 r. Wnioskodawca uzyskał ostateczną decyzję pozwolenie na użytkowanie jako budynek mieszkalny, zamieszkania zbiorowego - Rodzinny dom opieki dla osób starszych (PKOB 1130). W nowej funkcji budynek został zasiedlony w 2009 r. a wydatki na jego ulepszenie nie przekroczyły 30% jego wartości początkowej. Wnioskodawca nie dokonywał pomniejszenia podatku należnego o naliczony, gdyż nabył budynek z zastosowaniem stawki VAT zwolniony, a sam prowadzi działalność zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ustęp 1 punkt 22d.

Nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych w miesiącu sierpniu 2009 r. Budynek jest amortyzowany nadal, począwszy od miesiąca września 2009 r. W 2015 r. Wnioskodawca wybudował i oddał do użytku drugi budynek mieszkalny, zamieszkania zbiorowego, w którym również prowadzi placówkę zapewniającą całodobową opiekę dla osób starszych. Obydwie placówki są prowadzone w ramach tej samej działalności gospodarczej (osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą) a budynki stanowią współwłasność małżeńską.

Obecnie Wnioskodawca planuje zbycie jednej z nieruchomości (oddanej do użytku w 2009 r.) w ramach umowy o sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP). Podmiotem dokonującym nabycia jest spółka z o.o.

W treści umowy o sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa wyszczególniona zostanie wartość ww. nieruchomości oraz pozostałych składników ZCP.

Zgodnie z art. 55 KC przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie mowa a zorganizowanej części przedsiębiorstwa - oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W ramach sprzedaży ZCP przedmiotem transakcji będą:

• nieruchomość,
• wyposażenie,
• koncepcja prowadzenia placówki (KNOW-HOW),
• pracownicy,
• usługobiorcy.

Wyżej wymieniony zespół składników majątkowych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, co umożliwia prowadzenie nowemu podmiotowi zadań gospodarczych.

Prowadzona działalność jest koncesjonowana (wymaga pozwolenia Wojewody wydawanego podmiotowi prowadzącemu placówkę). W myśl odrębnych przepisów brak jest możliwości zbycia koncesji na prowadzenie placówki, (art. 67 ustawy o pomocy społecznej). W momencie zbycia ZCP pozwolenie wygaśnie a nabywca zespołu składników będzie mógł prowadzić działalność dopiero po uzyskaniu pozwolenia - wydanego na nowy podmiot prowadzący. Zbywający (Wnioskodawca) prowadzi księgowość w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W ww. księdze dokonuje adnotacji które z ponoszonych kosztów i przychodów dotyczą poszczególnych placówek (tak zwana dodatkowa odrębna ewidencja księgowa). W ewidencji wyposażenia i ewidencji środków trwałych dokonuje analogicznego rozgraniczenia.

Zbywający (Wnioskodawca) prowadzi jeden rachunek bankowy, z którego dokonuje zapłaty za zobowiązania oraz na który wpływają przychody z prowadzonej działalności. Następnie są one przypisywane do poszczególnych placówek.

Obydwie placówki prowadzone są pod jedną marką (nazwą handlową), która jest zastrzeżona w Urzędzie Patentowym a podmiot nabywający w ramach transakcji zbycia ZCP nie uzyska prawa korzystania z tej nazwy.

Zgodnie z art. 14 ust 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Zbywca ZCP prowadzi działalność zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ustęp 1 punkt 22d ustawy PTU a co za tym idzie, nie dokonuje pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony.

W związku z powyższym opisem, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zadano następujące pytania.

1. Czy wyżej opisana transakcja jest transakcją zbycia ZCP w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Jeżeli ww. transakcja jest zbyciem ZCP, czy Wnioskodawca nie zalicza wartości zbywanej nieruchomości mieszkalnej wykorzystywanej na potrzeby związane z działalnością gospodarczą (wg ceny wyszczególnionej w umowie zbycia ZCP) do przychodów z działalności (art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?
3. Jeżeli ww. transakcja jest zbyciem ZCP, a zbywana nieruchomość nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej (art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), czy przychód ze zbycia budynku mieszkalnego nabytego w 2009 r. będzie stanowił odrębne źródło przychodu w myśl art. 10. ust 3 oraz ust 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli od momentu nabycia upłynęło ponad 5 lat?
4. Jeżeli ww. transakcja nie może być traktowana jako sprzedaż ZCP, czy zbycie składnika majątku jakim jest budynek mieszkalny zamieszkania zbiorowego, stanowiący środek trwały w okresie amortyzacji, nadal wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, nie zalicza się do przychodów z działalności gospodarczej (art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a także nie jest odrębnym źródłem przychodu w myśl art. 10 ust 3 oraz ust 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli od momentu nabycia upłynęło ponad 5 lat?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyżej opisana transakcja jest transakcją zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż wyodrębnione składniki pozwalają nowemu podmiotowi na dalsze prowadzenie placówki, po uzyskaniu odpowiedniego zezwolenia.

Wnioskodawca uważa, że w myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zbycie przedmiotowej nieruchomości, niezależnie od tego czy odbywa się w ramach ZCP czy odrębnie, nie będzie stanowić przychodu z działalności gospodarczej i nie wymaga wcześniejszego wycofania ze środków trwałych.

Przychód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, niezależnie od tego czy w ramach ZCP czy odrębnie, nie będzie stanowił również odrębnego źródła przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 8 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zbycie nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości.

Wnioskodawca wskazuje, że w ustawie o podatku od towarów i usług w art. 6 ustawodawca uwzględnił wyłączenie sprzedaży ZCP z podatku VAT, natomiast w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidział analogicznej zasady zastosowania jednolitego sposobu opodatkowania dla całego przychodu ze sprzedaży ZCP. Pozwala to zbywcy ZCP rozliczyć przychód ze zbywanych w ramach ZCP składników w taki sam sposób jakby dokonywał zbycia każdego ze składników odrębnie. Tym samym należy przyjąć, że nieruchomość mieszkalna sprzedawana w ramach umowy odpłatnego zbycia zarówno w przypadku zbycia ZCP jaki i w przypadku odrębnego zbycia poszczególnych składników majątku przedsiębiorstwa, stanowiąca własność podatnika dłużej niż 5 lat, będąca środkiem trwałym podlegającym nadal amortyzacji będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie wyżej przywołanych zapisów art. 10 ust 3 oraz ust 1 pkt 8 i art. 14 ust 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie będzie stanowiła źródła przychodu ani z działalności gospodarczej (art. 14 ust 2c i art. 10 ust 3 ustawy) ani odrębnego źródła przychodu (art. 10 ust 3 oraz ust 1 pkt 8).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5a pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032), pojęcie zorganizowana część przedsiębiorstwa oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest nie tylko wyodrębniona organizacyjnie, ale również posiada wewnętrzną samodzielność finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zatem w sytuacji, gdy możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej w oparciu o wyodrębniony majątek, można uznać, że całość tego majątku wraz ze wszystkimi obciążeniami i przychodami związanymi z tym majątkiem stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przy czym organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi istnieć już w ramach istniejącego przedsiębiorstwa, a nie dopiero kształtować się po „wyprowadzeniu” w jakikolwiek sposób zespołu składników materialnych i niematerialnych z tego przedsiębiorstwa.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pomocy społecznej z zakwaterowaniem. W dniu 21 stycznia 2009 r. Wnioskodawca zakupił wraz z żoną (posiada wspólność majątkową) nieruchomość na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. W okresie od stycznia do sierpnia 2009 r. w zakupionym obiekcie prowadzone były prace remontowe i adaptacyjne przystosowujące go na cele placówki zapewniającej całodobową opiekę dla osób starszych. Obiekt został przekwalifikowany na budynek, który zaspokaja potrzeby mieszkaniowe klientów. Prace adaptacyjne odbywały się na podstawie pozwolenia na budowę (zmiana sposobu użytkowania). W sierpniu 2009 r. Wnioskodawca uzyskał ostateczną decyzję pozwolenie na użytkowanie jako budynek mieszkalny, zamieszkania zbiorowego - Rodzinny dom opieki dla osób starszych (PKOB 1130). Nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych w miesiącu sierpniu 2009 r. Budynek jest amortyzowany nadal, począwszy od miesiąca września 2009 r. Obecnie Wnioskodawca planuje zbycie nieruchomości oddanej do użytku w 2009 r. w ramach umowy o sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP). Zespół składników majątkowych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, co umożliwia prowadzenie nowemu podmiotowi zadań gospodarczych.

Prowadzona działalność jest koncesjonowana (wymaga pozwolenia Wojewody wydawanego podmiotowi prowadzącemu placówkę). W myśl odrębnych przepisów brak jest możliwości zbycia koncesji na prowadzenie placówki, (art. 67 ustawy o pomocy społecznej). W momencie zbycia ZCP pozwolenie wygaśnie a nabywca zespołu składników będzie mógł prowadzić działalność dopiero po uzyskaniu pozwolenia - wydanego na nowy podmiot prowadzący. Zbywający (Wnioskodawca) prowadzi księgowość w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W ww. księdze dokonuje adnotacji które z ponoszonych kosztów i przychodów dotyczą poszczególnych placówek (tak zwana dodatkowa odrębna ewidencja księgowa). W ewidencji wyposażenia i ewidencji środków trwałych dokonuje analogicznego rozgraniczenia.

Wnioskodawca prowadzi jeden rachunek bankowy, z którego dokonuje zapłaty za zobowiązania oraz na który wpływają przychody z prowadzonej działalności. Następnie są one przypisywane do poszczególnych placówek.

Obydwie placówki prowadzone są pod jedną marką (nazwą handlową), która jest zastrzeżona w Urzędzie Patentowym a podmiot nabywający w ramach transakcji zbycia ZCP nie uzyska prawa korzystania z tej nazwy.

Mając na uwadze powyższe informacje stwierdzić należy, że sprzedawana nieruchomość będzie mogła stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższa okoliczność nie ma jednak znaczenia dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodów podatnika zbywającego (sprzedającego) zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera żadnych szczególnych unormowań w zakresie odpłatnego zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W efekcie w przypadku odpłatnego zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zastosowanie, co do zasady, znajdą przepisy ww. ustawy regulujące zagadnienia dotyczące odpłatnego zbycia poszczególnych składników majątkowych (zarówno materialnych, jak i niematerialnych), przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,
• pkt 8 – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy – nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności gospodarczej i dniem ich zbycia nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Z kolei zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 tej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej jest również przychód uzyskany z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie zalicza się stosownie do treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy, przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy. Natomiast przychody ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnych nie stanowią przychodów z działalności gospodarczej także w sytuacji gdy budynki te były w działalności wykorzystywane.

Jak już wyżej wskazano, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują odrębnych uregulowań dotyczących sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem sprzedaż budynku mieszkalnego, wchodzącego w skład zbywanej jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy traktować jako sprzedaż składnika majątku związanego z prowadzoną działalnością, do którego ma zastosowanie przepis art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że skoro wskazany we wniosku budynek, wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jest w świetle odrębnych przepisów niebędących przepisami prawa podatkowego, a tym samym nie mogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, budynkiem mieszkalnym (wskazanie Wnioskodawcy w tym zakresie przyjęto, jako element zdarzenia przyszłego), to brak jest przesłanek do uznania, że sprzedaż tego budynku, stanowić będzie przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, co skutkowałoby koniecznością opodatkowania dochodu osiągniętego ze sprzedaży ww. nieruchomości w ramach źródła przychodów, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na to, że sprzedaż budynku nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nieruchomość została nabyta, tj. od końca 2009 r., nie będzie ona skutkować powstaniem u Wnioskodawcy przychodu podatkowego ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.