Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPB2.4510.149.2016.2.JG
z 25 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 20 października 2016 r. (data wpływu 21 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu zlecenia przeprowadzenia prac badawczo-rozwojowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2016 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z 2 stycznia 2017 r. (data wpływu 5 stycznia 2017 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu zlecenia przeprowadzenia prac badawczo-rozwojowych.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność w obszarze nowoczesnych technologii. W ramach tego obszaru ma zamiar zlecić do wykonania prace badawczo-rozwojowe (dotyczące opracowania nowych metod/algorytmów itp.). Wynikiem prac będą opracowania zawierające opis przeprowadzonych prac badawczych i płynące z nich wnioski.

W tym kontekście Spółka zastanawia się nad możliwością nabycia ww. usługi od podmiotu zagranicznego (jednostki naukowej) oraz obowiązku uiszczenia podatku u źródła (art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Zdaniem Spółki, obowiązek taki nie powstanie, jednakże biorąc pod uwagę przewidywaną wartość inwestycji w kolejnych latach, Spółka chce upewnić się, że jej stanowisko jest prawidłowe.

Art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi:

Art. 21. 1. Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

− ustala się w wysokości 20% przychodów.

W piśmie z 2 stycznia 2017 r. (data wpływu 5 stycznia 2017 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące wyjaśnienia:

Ad. I.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych Spółka ma status podatnika. Ponieważ jednak podatek ten jest uiszczany bezpośrednio przez Spółkę, więc można by uznać, że jest ona również płatnikiem, ale zapłata podatku następuje w związku z własnymi zobowiązaniami. Biorąc również pod uwagę, że istotą pytania jest powstanie obowiązku podatkowego, w związku z tym statusem Wnioskodawcy jest „podatnik” (użycie sformułowania „zapłaty podatku” dotyczyło „powstania obowiązku podatkowego”).

Ad II.

W zakresie odpowiedzi dotyczących tego punktu zawartego w wezwaniu do uzupełnienia wniosku Spółka wyjaśniła, że:

• Państwo, w którym znajduje się wykonawca nie zostało określone, ponieważ (jak zaznaczono w opisie) wykonawca zostanie wybrany w otwartym konkursie (Wnioskodawca nie może przewidzieć jakie podmioty przystąpią do konkursu oraz który przedłoży najkorzystniejszą ofertę, co nie zmienia faktu, że przedmiotem zapytania jest ustalenie, czy w ogóle można dopuścić do zawarcia umowy z podmiotem zagranicznym w kontekście powstania dodatkowych obowiązków podatkowych). Wnioskodawca przyjmuje, że do konkursu będą mogły przystąpić jednostki naukowe mające swoją siedzibę w państwie Europejskiego Obszaru Gospodarczego, natomiast zapytanie dotyczy powstania obowiązku zapłaty tzw. „podatku u źródła”. Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, że mogą istnieć międzypaństwowe umowy pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a innym krajem, które wpływają na powstanie obowiązku podatkowego, jakkolwiek ponieważ stanowisko Wnioskodawcy jest takie, że obowiązek podatkowy nie powstaje, więc nie ma znaczenia państwo, w którym będzie miał siedzibę wykonawca.
• Wnioskodawca zobowiąże wykonawcę do dostarczenia certyfikatu rezydencji.
• Prace badawczo naukowe będą polegały na przeprowadzeniu badań na zlecenie i pod nadzorem Wnioskodawcy. Jak wyjaśniono we wniosku, Wnioskodawca będzie zlecał prace, a następnie kierownik prac po stronie Wnioskodawcy będzie rozdzielał zadania i na bieżąco monitorował wykonanie, zarządzając ewentualne zmiany w zakresie pracy. W tym zakresie całość prac będzie nadzorowana przez Wnioskodawcę, a wyniki prac będą własnością Wnioskodawcy, natomiast przekazanie wyników nie będzie miało formy sprzedaży utworu (praw autorskich) ani zdobytej uprzednio wiedzy (know-how). Zdaniem Wnioskodawcy, taki model pracy będzie analogiczny z wynajmem pracowników (w tym wypadku pracowników naukowych) do wykonania ściśle określonych zadań pod kierownictwem Wnioskodawcy. Analogicznie jak w tym przypadku – prawa do wyników pracy przysługują zlecającemu prace, co nie wynika z przekazania utworu, lecz z charakteru zlecenia i trybu jego wykonania. Przekazane informacje nie będą miały charakteru poufnego, jednakże będą wynikiem prac zleconych przez Wnioskodawcę (należy przyjąć, że nie będą powszechnie znane – inaczej nie byłoby potrzeby zlecania prac badawczo-rozwojowych). Analogicznie jak w omawianym przykładzie związanym z wynajmem pracowników – pracownicy ci opracowywaliby algorytmy/programy itd., które stawałyby się własnością zlecającego prace, jak również można by uznać, że ich treść nie byłaby powszechnie znana. Odnośnie zidentyfikowania tych informacji we właściwy sposób to należy stwierdzić, że Wnioskodawca przy każdym zadaniu będzie określał sposób i formę opisania uzyskanych w ramach tego zadania wyników nadzorując na bieżąco jakość i treść powstających opracowań.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze zleceniem prowadzenia prac B+R zagranicznemu podmiotowi powstaje obowiązek zapłaty podatku, o którym mowa w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek, o którym mowa w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie powstaje.

W tym kontekście należy ocenić, czy zlecenie do wykonania prac badawczo-rozwojowych spełnia przesłanki opisane w ust. 1 i 2a:

• z odsetek – w sposób naturalny zlecenie badań nie ma znamion przychodów z odsetek;
• z praw autorskich lub praw pokrewnych – przez przychody z praw autorskich i pokrewnych rozumiane są przychody ze sprzedaży licencji lub przeniesienia autorskich praw majątkowych – Spółka zakłada, że otrzyma wyniki badań w postaci opisu (raportu z badań), jednakże nie będzie miało miejsce przeniesienie praw autorskich do utworów;
• z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw – podobnie jak w poprzednim punkcie, Spółka zakłada, że przedmiotem umowy jest zlecenie przeprowadzenia określonych prac badawczych i na tej podstawie sporządzenie raportu zawierającego wyniki tych prac;
• z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego – zlecenie prac badawczych będzie obejmowało przeprowadzenie określonych w zleceniu zadań i opisanie wniosków, w związku z tym, zdaniem Spółki, nie będzie wiązało się to z zakupem jakiejś tajemnicy lub receptury;
• za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego – Spółka nie będzie korzystała z urządzeń usługodawcy, ponieważ prace badawcze i rozwojowe będzie prowadził zespół wykonawcy;
• za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – analizując ten punkt należy zauważyć, że raporty z badań będą zawierały elementy wiedzy i doświadczenia (wyniki badań będą wskazywały, że taka metoda działa w kontekście określonego problemu, a inna nie działa), jednak zdaniem Spółki, przepis mówi o opodatkowaniu know-how, czyli doświadczenia związanego z prowadzeniem określonej działalności gospodarczej (przemysłowej, handlowej lub naukowej) natomiast przeprowadzenie określonych w zleceniu prac badawczych lub rozwojowych i przekazanie ich wyników ma charakter usługi związanej z wynajmem pracowników; należy w tym miejscu zauważyć, że jeżeli istotą usługi jest zamówienie określonej pracy, niezależnie od tego co powstanie jako jej wynik – czyli analogicznie w momencie kiedy Spółka zatrudnia osoby do obsługi technicznej, to ich praca nie jest traktowana jako sprzedaż know-how, nawet jeżeli w trakcie prac dojdzie do rozwiązania jakiegoś problemu technicznego;
• usług doradczych – prowadzenie prac B+R nie stanowi usług doradczych;
• usług księgowych – prowadzenie prac B+R nie stanowi usług księgowych;
• usług badania rynku – prowadzenie prac B+R nie stanowi usług badania rynku, ponieważ istotą prac będzie prowadzenie badań w kontekście określonego z góry problemu badawczego – badania rynku i prace badawczo rozwojowe definiowane są jako inne rodzaje prac chociażby w klasyfikacji PKD – badanie rynku powiązane jest z działalnością reklamową (73.20.Z), natomiast prowadzenie prac badawczo-rozwojowych to dział 72 PKD;
• usług prawnych – prowadzenie prac B+R nie stanowi usług prawnych;
• usług reklamowych – prowadzenie prac B+R nie stanowi usług reklamowych;
• usług zarządzania i kontroli – prowadzenie prac B+R nie stanowi usług zarządzania i kontroli;
• usług przetwarzania danych – prowadzenie prac B+R nie stanowi usług przetwarzania danych, ponieważ zlecający nie przekazuje danych celem ich przetwarzania (która byłaby klasyfikowana jako dział 63.11.Z);
• usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu – prowadzenie prac B+R nie stanowi usług rekrutacyjnych;
• usług gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze – prowadzenie prac B+R nie ma charakteru gwarancji, poręczeń ani świadczeń o podobnym charakterze.
  
  

W związku z powyższym Spółka uważa, że w przypadku zlecenia przeprowadzenia prac B+R zagranicznemu podmiotowi (np. zagranicznej uczelni wyższej) to przy założeniu, że nie nabywa dzieł wraz z prawami autorskimi do tychże, a przekazywana wiedza wynika z zakresu składanego przez Spółkę zamówienia i zaplanowanych prac, to nie dochodzi do powstania obowiązku, o którym mowa w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jednocześnie na mocy art. 26 ust. 1 ww. ustawy osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W ww. art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
2. z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

− ustala się w wysokości 20% przychodów;

3. z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
4. uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej

− ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ww. ustawy.

O tym, czy dane należności można zakwalifikować do przychodów, o których stanowi art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, opodatkowanych podatkiem zryczałtowanym decydujące znaczenie ma treść uregulowania samej umowy oraz zakres (charakter) faktycznie wykonanych czynności, a nie tylko jej nazwa.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma zamiar zlecić wykonanie prac badawczo-rozwojowych zagranicznej jednostce naukowej. Wynikiem prac będą opracowania zawierające opis przeprowadzonych prac badawczych i płynące z nich wnioski. Wnioskodawca wskazał, że całość prac będzie przez niego nadzorowana, a wyniki prac będą jego własnością, natomiast przekazanie wyników nie będzie miało formy sprzedaży utworu (praw autorskich) ani zdobytej uprzednio wiedzy (know-how). Zdaniem Spółki, przekazane informacje nie będą miały charakteru poufnego, jednakże będą wynikiem prac zleconych przez Wnioskodawcę (należy przyjąć, że nie będą powszechnie znane – inaczej nie byłoby potrzeby zlecania prac badawczo-rozwojowych). Wnioskodawca stwierdził ponadto, że opisaną we wniosku sytuację należy potraktować analogicznie jak w przypadku, gdy prawa do wyników pracy przysługują zlecającemu prace, co nie wynika z przekazania utworu, lecz z charakteru zlecenia i trybu jego wykonania.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że prace badawczo-rozwojowe, które zleci Wnioskodawca nie mieszczą się w katalogu przychodów wymienionym w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, u Spółki nie powstanie obowiązek zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w myśl powyższej regulacji.

W tym stanie rzeczy, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie nadmienić należy, że w ramach postępowania interpretacyjnego organ wykładając znaczenie norm prawnych może jedynie wskazać prawidłowy sposób ich rozumienia, przyjmując za prawdziwe twierdzenia zawarte w opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Ocena prawdziwości tych twierdzeń nie należy natomiast do niniejszego postępowania, na co wskazuje całokształt regulacji poświęconych instytucji interpretacji indywidualnych prawa podatkowego uregulowanych w dziale II, rozdziale 1a ustawy Ordynacja podatkowa. W szczególności o odrębności tego podstępowania świadczy unormowanie zawarte w art. 14h Ordynacji podatkowej, stanowiącym zamknięty katalog przepisów Ordynacji podatkowej, które organ interpretacyjny w toku postępowania zainicjowanego wnioskiem o wydanie interpretacji może stosować. W przepisie tym nie ma odesłania do postępowania dowodowego, a zatem organ nie jest uprawniony do jego przeprowadzania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.