Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPP1.4512.107.2017.3.AJ
z 19 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2017 r. (data wpływu 30 stycznia 2017 r.), uzupełniony w dniach 31 marca oraz 26 kwietnia 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku i sposobu prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 31 marca i 26 kwietnia 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku i sposobu prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

We wniosku i jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Działalność gospodarczą prowadzi Pan od 1994 r. w zakresie śpiewu solowego, solowych występów aktorsko-artystycznych. Ze względu na wykonywanie działalności nigdy nie występował wobec Pana obowiązek prowadzenia kasy fiskalnej. Dochody w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej nie przekroczyły 20.000 zł.

Po zakończeniu koncertu, występu dla fanów przekazu, w ramach promocji przekazywał Pan nagrane płyty. Zaznacza Pan, że jednostkowy koszt produkcji płyty to ok. 11 zł (koszt produkcji 500 egz. to 5.500 zł). Przekazu dokonywał Pan we własnym imieniu. W okresie od marca do sierpnia 2016 r. było to 25 koncertów.

Ponadto wskazano, że nigdy nie był Pan i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z wytworzeniem płyt CD nigdy nie przysługiwało Panu w całości lub w części prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przekazywanie płyt następuje w sposób mieszany. Część jest rozdawana w sposób całkowicie bezpłatny, a część za zwrotem poniesionych nakładów.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie.

Czy jest możliwe, że taki obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wskazanej przez Pana sytuacji ?

Czy dopuszczalna jest ewidencja okresowa np. miesięczna, kwartalna, półroczna, roczna?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, nie powstał obowiązek posiadania kasy fiskalnej i rejestrowania na niej obrotu. W przypadku rozdawania płyt na koncertach, np. w C., organizowanych przez Urząd Gminy w C., nie powstał obowiązek rejestrowania na kasie fiskalnej przekazywanych nagranych nośników CD, ponieważ Wnioskodawca dokonywał tego w ramach promocji i za darmo. Mając na uwadze koszt produkcji płyty rzędu 11,00 PLN można uznać takie przekazanie za prezent małej wartości, dlatego Wnioskodawca nie ma obowiązku prowadzenia dodatkowej, ewidencji określonej w ustawie o podatku VAT.

Ponadto wskazano, że w omówionych przypadkach brak jest charakteru handlowego. Pobieranie opłat za przekazywane nośniki z dorobkiem artystycznym ma na celu zwrot kosztów produkcji tychże. Powyższe argumenty – w ocenie Wnioskodawcy – uzasadniają interpretację, że zastosowanie przepisów obligujących do prowadzenia ewidencji za pomocą kasy fiskalnej nie ma zastosowania. Kwoty rocznych zdarzeń dotyczących płyt promocyjnych, z uwagi na ich marginalny charakter, są także „podwielokrotnością” limitu 20 tys. zł, dla którego Minister Finansów wprowadza obowiązek ewidencji za pomocą kasy fiskalnej.

Wyjazdowy charakter rodzaju wykonywanej pracy artysty estradowego uzasadnia okresowość takiej ewidencji. Dodatkowym elementem wydają się bardzo różne warunki pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zgodnie z którym podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powołany przepis art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń.

W obecnym stanie prawnym obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r. poz. 2177).

Rozporządzenie określa zwolnienia na czas określony niektórych grup podatników i niektórych czynności z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, oraz warunki korzystania ze zwolnienia.

Jak wynika z § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku (§ 2 ust. 2).

W poz. 45 tego załącznika wskazano na czynności wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy.

Na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Na podstawie § 3 ust. 2 rozporządzenia, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

Natomiast zgodnie z § 4 ust. 1 pkt lit. l) ww. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostawy zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych.

Na podstawie § 4 ust. 2 rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do dostawy towarów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b-l, będącej dostawą towarów, o której mowa w poz. 36 załącznika do rozporządzenia.

W poz. 36 załącznika wymieniono dostawę towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali.

Na tle przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość, co do obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku, gdy w ramach promocji po zakończeniu koncertu, przekazywał nagrane płyty, w sposób całkowicie bezpłatny lub za zwrotem poniesionych nakładów.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   
2. wszelkie inne darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3).

Jak wynika z zapisu art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Należy jednocześnie zauważyć, że zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia – koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 powołanej ustawy, wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca nigdy nie był i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a w związku z wytworzeniem płyt CD nigdy nie przysługiwało mu w całości lub w części prawo do odliczenia podatku naliczonego. Z wniosku wynika również, że jednostkowy koszt produkcji płyty to ok. 11 zł

W świetle powyższego – w odniesieniu do kwestii bezpłatnego przekazywania nagranych płyt CD – uwzględniając fakt, że Wnioskodawca nie jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz z uwagi na niezrealizowanie warunku dotyczącego prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wytworzenia przekazywanych płyt należy stwierdzić, że nie zostały spełnione przesłanki warunkujące zrównanie nieodpłatnego przekazania z odpłatną dostawą towarów określone w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec tego, skoro w sytuacji przedstawionej we wniosku, nieodpłatnego przekazania towarów nie można uznać – w świetle powołanych uregulowań – za odpłatną dostawę, nie będą miały zastosowania przepisy obligujące Wnioskodawcę do ewidencjonowania opisanych czynności przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Tym samym, wobec brzmienia powołanych przepisów art. 7 ust. 2 i art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nieodpłatne przekazywanie płyt CD, o których mowa we wniosku, nie podlega obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Niemniej jednak należy zauważyć, że wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, przekazane nieodpłatnie nagrane płyty CD nie spełniają warunków, pozwalających na uznanie ich za prezenty o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy.

Natomiast w odniesieniu do kwestii sprzedaży płyt CD za zwrotem poniesionych nakładów należy wskazać, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

W świetle powyższego skoro obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, przy czym przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów, to Wnioskodawca podlega regulacjom wynikającym z art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W niniejszej sprawie bez znaczenia jest fakt, że osiągane przez Wnioskodawcę obroty nie przekraczają kwoty uprawniającej do zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, bowiem jak wynika z powołanego wcześniej § 4 ust. 1 pkt 1 lit. l) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r., zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3 (a zatem również zwolnień podmiotowych), nie stosuje się w przypadku dostawy zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych.

Tym samym, w każdym przypadku sprzedaży nagranych płyt CD za odpłatnością, Wnioskodawca jest obowiązany prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Odnosząc się natomiast do kwestii sposobu prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej należy wskazać, co następuje.

Stosownie do zapisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Natomiast z art. 111 ust. 3a pkt 5 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani używać kas rejestrujących zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 7a pkt 1.

Na podstawie art. 111 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym o zastosowaniu specjalnym dla specyficznego rodzaju działalności, oraz warunki używania kas przez podatników, uwzględniając potrzebę właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas przez tych podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363), podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy.

Stosownie do zapisu § 6 ust. 1ww. rozporządzenia, podatnicy, prowadząc ewidencję m.in.:

1. wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny;
2. dokonują po fiskalizacji kasy wyłącznie sprzedaży w trybie fiskalnym i nie dokonują sprzedaży ewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy po jej fiskalizacji w żadnym innym trybie, w tym w trybie szkoleniowym;
3. sporządzają raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym;
4. sporządzają raport fiskalny okresowy (miesięczny) po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po danym miesiącu.

Z powołanych przepisów wynika zatem, że prowadząc ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej podatnik ma obowiązek zaewidencjonować każdą sprzedaż, dokonać wydruku paragonu fiskalnego z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy, bez jego żądania. Ponadto, po zakończeniu sprzedaży za dany dzień (nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym) podatnik jest obowiązany do sporządzania raportu fiskalnego dobowego, oraz sporządzania raportu fiskalnego okresowego (miesięcznego) – po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po danym miesiącu.

Powołane przepisy zatem wprost określają obowiązki podatnika w zakresie sposobu prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w świetle powołanych przepisów, nie jest dopuszczalne okresowe prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej np. miesięcznej, kwartalnej, półrocznej, rocznej.

Wobec tego, nie sposób zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że wyjazdowy charakter rodzaju wykonywanej pracy artysty estradowego uzasadnia okresowość takiej ewidencji.

Tym samym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy uznano je za nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że na podstawie art. art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Ponadto, jak wynika z art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny, a w razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym (art. 14c § 2). Wobec powyższego, niniejsza interpretacja rozstrzyga kwestie w zakresie wyznaczonym zadanymi we wniosku pytaniami, natomiast nie może rozstrzygać w zakresie wyrażenia zgody na okresowe prowadzenie ewidencji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.