Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPP3.4512.163.2017.2.AT
z 24 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016, poz. 1948), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2017 r. (data wpływu 23 lutego 2017 r.), uzupełnionym w dniu 5 maja 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania usług budowlanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 5 maja 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania usług budowlanych.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zawarł umowę Konsorcjum z dwoma Partnerami na wykonanie robót budowlanych. Wnioskodawca jest Liderem Konsorcjum i w imieniu Konsorcjum zawrze z inwestorem umowę o roboty budowlane w trybie zamówień publicznych. Zgodnie z umową Konsorcjum, każda ze stron ma wykonać określony zakres robót, za wykonanie którego ponosić będzie odpowiedzialność. O wykonanie tych robót między Liderem i Partnerami nie będzie zawarta umowa o podwykonawstwo. Ze względu na wymagania inwestora Wnioskodawca jako Lider Konsorcjum będzie wystawiał fakturę VAT na całość wykonanych robót. Partnerzy za wykonanie swych zakresów robót będą wystawiali faktury na lidera.

Zgodnie z SIWZ zakres prac obejmuje:

• wykonanie kompletnej dokumentacji projektowej w zakresie projektowania nowych i modernizacji istniejących obiektów oczyszczalni ścieków, obejmującej projekty budowlane i inne niezbędne dokumenty i uzgodnienia konieczne do uzyskania pozwolenia na budowę i uzyskanie pozwoleń na budowę - PKWiU 71.12.16;
• wykonanie zgodnie z dokumentacją projektową (po uzyskaniu pozwolenia na budowę) wszystkich robót budowlanych, prac montażowych i prób technologicznych, związanych z niezbędnymi urządzeniami, instalacjami technologicznymi i wyposażeniem oczyszczalni, w tym: a) wymianę istniejącego sitopiaskownika, b) zmianę technologii pracy istniejących reaktorów SBR na układ przepływowy, c) budowę instalacji bioreaktorów membranowych MBR, d) realizacja pozostałych robót towarzyszących - PKWiU 42.21.23.0.

Zakres robót podzielony został następująco:

Lider - Projekt, roboty budowlane, rurociągi międzyobiektowe, AKPiA, roboty elektryczne oraz monitoring (…% zakresu) - PKWiU 71.12.16 i 42.21.23.0.

Partner 1 - Dostawa i montaż systemu membranowych MF.M300, instalacja dystrybucji powietrza wiąz z urządzeniami i armaturą, instalacja odprowadzenia filtratu wraz z urządzeniami i armaturą, urządzenie do automatycznego płukania modułów (…%) - PKWiU 42.21.23.0.

Partner 2 - Wyposażenie technologiczne oczyszczalni ścieków (sitopiaskownik, mieszadła, pompy zatapialne (…% zakresu) - PKWiU 42.21.23.0.

Partnerzy są odrębnymi i niezależnymi od lidera podmiotami. Każdy uczestnik konsorcjum jest czynnym podatnikiem VAT.

Lider, jak i każdy z Partnerów samodzielnie i niezależnie, wykonuje swój zakres robót oraz samodzielnie organizuje plac budowy. Każdy we własnym zakresie ponosi koszty organizacji i wykonania robót oraz ubezpieczenia ryzyka.

Między Liderem, a Partnerami nie ma umów o podwykonawstwo, ale każdy z uczestników może swój zakres wykonać z udziałem podwykonawcy.

Lider i Partnerzy solidarnie odpowiadają przed inwestorem za całość zamówienia. Każdy z uczestników konsorcjum jest odpowiedzialny wobec innych za wykonanie własnego zakresu.

Lider konsorcjum występuje w imieniu konsorcjum i Partnerów na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa.

Lider będzie dokonywał rozliczeń z zamawiającym w ten sposób, że będzie wystawiał faktury na całość wykonanych robót, a każdy z Partnerów wystawi fakturę na Lidera za wykonanie własnego zakresu robót.

W związku z powyższym opisem ostatecznie zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym Lider konsorcjum jest podatnikiem w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710) i partnerzy powinni wystawiać faktury na lidera ze wskazaniem odwrotne obciążenie?

Zdaniem Wnioskodawcy, między Liderem, a Partnerami jako członkami konsorcjum nie istnieje stosunek wykonawca-podwykonawca, a sposób wystawiania faktur wynika ze sposobu rozliczenia z inwestorem i Partnerzy powinni wystawiać faktury na Lidera jak wykonawcy będący podatnikami.

Według Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym nie jest On podatnikiem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710). W związku z tym nie jest zobowiązany do rozliczenia podatku VAT w tzw. procedurze odwrotnego obciążania tym podatkiem. Wynika to z faktu, że Lidera nie łączy z Partnerami stosunek prawny tożsamy ze stosunkiem wykonawca-podwykonawca. Każdy z partnerów wykonuje swoją część robót na rzecz zamawiającego, natomiast wszyscy członkowie konsorcjum odpowiadają za wykonanie całości solidarnie przed inwestorem, a każdy z partnerów za realizację swojej części robót wobec pozostałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Przy tym, art. 8 ust. 2a ustawy stanowi, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Natomiast, w myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Załącznik nr 14 do ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Zatem, w przypadku gdy usługodawca będzie świadczył usługi wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy jako podwykonawca generalnego wykonawcy, zastosowanie będzie miał mechanizm odwrotnego obciążenia, a tym samym zobowiązanym do rozliczenia podatku będzie nabywający usługę, tj. generalny wykonawca. Natomiast transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług, które realizowane są przez wykonawcę/generalnego wykonawcę na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę/generalnego wykonawcę, natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia tego terminu wystarczające jest posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Natomiast, przy dalszych „podzleceniach” przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca zlecający jest – w stosunku do swojego podwykonawcy – głównym wykonawcą swojego zakresu prac (i rozliczy „podzlecone” usługi budowlane na zasadzie odwróconego obciążenia).

Ponadto, fakt zgłoszenia, lub nie, głównemu inwestorowi powierzenia prac podwykonawcy, pozostaje bez wpływu na posiadanie statusu podwykonawcy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Status podwykonawcy wynika bowiem bezpośrednio z zawartych pisemnych umów, a w przypadku ich braku – świadczą o tym statusie okoliczności i charakter wykonywanych usług.

Odnosząc się do kwestii zastosowania mechanizmu odwróconego obciążenia do usług budowlanych świadczonych w ramach konsorcjum należy mieć na uwadze, że wprowadzane zmiany w zakresie reverse charge dla usług budowlanych generalnie nie powodują zmiany sposobu opodatkowania tych usług (np. w zakresie stawki VAT), w określonych przypadkach będzie dochodzić jedynie do przeniesienia obowiązku rozliczenia podatku VAT z usługodawcy na usługobiorcę.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku, ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz czy usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca (Lider) zawarł umowę Konsorcjum z dwoma Partnerami na wykonanie robót budowlanych. Zgodnie z umową, każda ze stron ma wykonać określony zakres robót, za wykonanie którego ponosić będzie odpowiedzialność. O wykonanie tych robót między Liderem i Partnerami nie będzie zawarta umowa o podwykonawstwo. Zakres prac obejmuje:

• wykonanie kompletnej dokumentacji projektowej w zakresie projektowania nowych i modernizacji istniejących obiektów oczyszczalni ścieków, obejmującej projekty budowlane i inne niezbędne dokumenty i uzgodnienia konieczne do uzyskania pozwolenia na budowę i uzyskanie pozwoleń na budowę - PKWiU 71.12.16;
• wykonanie zgodnie z dokumentacją projektową (po uzyskaniu pozwolenia na budowę) wszystkich robót budowlanych, prac montażowych i prób technologicznych, związanych z niezbędnymi urządzeniami, instalacjami technologicznymi i t wyposażeniem oczyszczalni, w tym: a) wymianę istniejącego sitopiaskownika, b) zmianę technologii pracy istniejących reaktorów SBR na układ przepływowy, c) budowę instalacji bioreaktorów membranowych MBR, d) realizacja pozostałych robót towarzyszących - PKWiU 42.21.23.0.

Partnerzy są odrębnymi i niezależnymi od lidera podmiotami. Każdy uczestnik konsorcjum jest czynnym podatnikiem VAT. Lider, jak i każdy z Partnerów samodzielnie i niezależnie, wykonuje swój zakres robót oraz samodzielnie organizuje plac budowy. Każdy we własnym zakresie ponosi koszty organizacji i wykonania robót oraz ubezpieczenia ryzyka - Lider i Partnerzy solidarnie odpowiadają przed inwestorem za całość zamówienia. Każdy z uczestników konsorcjum jest odpowiedzialny wobec innych za wykonanie własnego zakresu.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą opodatkowania ww. usług budowlanych (tu: nabywanych od Partnerów) – zastosowania przepisów art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Następnie należy rozstrzygnąć czy Wnioskodawca występując w charakterze Lidera Konsorcjum jest usługobiorcą robót wykonywanych przez Partnerów działających w charakterze podwykonawców, o których mowa w art. 17 ust. 1h ustawy z tytułu świadczonych przez siebie usług (wymienionych w poz. 9 załącznika nr 14 do ustawy – PKWiU 42.21.23.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową systemów irygacyjnych (kanałów), magistrali i linii wodociągowych, obiektów do uzdatniania wody i oczyszczania ścieków oraz stacji pomp) w ramach umowy konsorcjum.

Należy wskazać, że w praktyce gospodarczej bardzo często inwestycje budowlane realizowane są przez wykonawców funkcjonujących w formie konsorcjum, które jest związkiem kilku przedsiębiorstw zawartym w celu dokonania wspólnego przedsięwzięcia. W praktyce mogą wystąpić różne modele konsorcjów, każde konsorcjum będzie miało zatem indywidualny charakter. To z postanowień konkretnych umów konsorcjów będzie wynikał sposób jego organizacji i rozliczeń pomiędzy jego członkami a inwestorem, jak również zakres usług świadczonych przez poszczególnych członków konsorcjum.

W celu wyjaśnienia opisanej kwestii należy wskazać, że konsorcjum jest organizacją zrzeszającą kilka podmiotów gospodarczych na określony czas, w konkretnym celu. W prawie cywilnym ani w prawie podatkowym nie występuje definicja konsorcjum, jednakże przyjmuje się, że zawarcie umowy konsorcjum możliwe jest na podstawie art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459), w ramach tzw. swobody umów.

W konsekwencji strony zawierające umowę konsorcjum mogą ją ukształtować w sposób dowolny, byleby jej treść lub cel nie sprzeciwiały się ustawie, zasadom współżycia społecznego oraz właściwości takiego stosunku. Konsorcjum nie jest podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcyjną podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (może to być także osoba trzecia). Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum.

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Konsorcjum nie może być uznane za podatnika VAT. Oznacza to, że relacji zachodzących pomiędzy stronami umowy konsorcjum (podatnikami VAT), dla potrzeb podatku od towarów i usług, nie należy oceniać na zasadach wewnętrznych rozliczeń konsorcjum, a przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami VAT. W konsekwencji działając w ramach konsorcjum powinni oni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych do niej.

W rozpatrywanej sprawie, celem zawarcia umowy konsorcjum pomiędzy Liderem oraz Partnerami konsorcjum jest realizacja wspólnego przedsięwzięcia, jednakże podatnikiem podatku od towarów i usług nie jest konsorcjum, lecz każda ze stron, która działa w określonym zakresie jako samodzielny i niezależny podatnik.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że skoro – jak wynika z wniosku – Wnioskodawca będzie dokonywał rozliczeń z zamawiającym (będzie wystawiał faktury na całość wykonanych robót), natomiast Partnerzy będą wystawiali faktury na Lidera za wykonanie własnego zakresu robót, należy uznać, że Partnerzy Wnioskodawcy w tym schemacie występować będą je w charakterze Jego podwykonawców (Wnioskodawca działać będzie w tym przypadku jako generalny wykonawca względem usługobiorcy (inwestora - zamawiającego).

W niniejszej sprawie nie można uznać, że zarówno Wnioskodawca (Lider Konsorcjum), jak i Partnerzy równocześnie są generalnymi wykonawcami względem inwestora (zamawiającego). Jak wynika bowiem z opisu sprawy strony umowy konsorcjum zawarły porozumienie wykonawcze określające szczegółowy podział robót przypadający na poszczególnych członków konsorcjum. Ponadto z postanowień umowy konsorcjum wynika, że wyłącznie uprawnionym do wystawiania faktur w imieniu konsorcjum jest Lider. Partner będzie fakturować wykonany przez siebie zakres robót na Lidera (Wnioskodawca). Wnioskodawca będzie wystawiał faktury VAT na całość wykonanych robót (tu: na inwestora). Zatem, w przedstawionych okolicznościach, należy uznać, że Lider jest generalnym wykonawcą, natomiast Partnerzy są podwykonawcami Lidera konsorcjum. Okoliczności tej nie zmienia fakt, że każdy we własnym zakresie ponosi koszty organizacji i wykonania robót oraz ubezpieczenia ryzyka, jak również to, że pomiędzy Liderem, a Partnerami nie ma umów o podwykonawstwo.

W konsekwencji, w sytuacji nabywania przez Wnioskodawcę (Lider Konsorcjum) robót świadczonych przez Partnerów (usług sklasyfikowanych wg PKWiU 42.21.23.0 – „Roboty ogólnobudowlane związane z budową systemów irygacyjnych (kanałów), magistrali i linii wodociągowych, obiektów do uzdatniania wody i oczyszczania ścieków oraz stacji pomp”), wymienionych w poz. 9 załącznika nr 14 do ustawy, Wnioskodawca – na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy – będzie zobowiązany do rozliczania podatku należnego z tytułu wykonanych usług i wykazywania kwoty podatku w wystawianych fakturach. W tym bowiem przypadku rozliczenie podatku winno odbywać się przy pomocy mechanizmu odwrotnego obciążenia, a zatem do rozliczenia podatku zobowiązany będzie Lider konsorcjum (Wnioskodawca).

Wobec powyższego, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego wyłacznie w odniesieniu do praw i obowiązków leżących po stronie Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie dotyczą Jego praw i obowiązków wskazanych w zapytaniu, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 – rozpatrzone.

Jednocześnie zauważa się, że powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera skutku prawnego dla innych niż Wnioskodawca uczestników konsorcjum.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Wskazuje się również, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji usług dokonanej przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował świadczone usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.