Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.275.2017.1.AK
z 1 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2017r. (data wpływu 11 kwietnia 2017r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2017r. (data wpływu 22 maja 2017r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do wyrejestrowania z rejestru czynnych podatników podatku VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT kursów na prawo jazdy kat. B,
  

• prawa do wyrejestrowania z rejestru czynnych podatników podatku VAT.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 maja 2017r. (data wpływu 22 maja 2017r.) w zakresie doprecyzowania opisanego stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako szkoła nauki jazdy, która prowadzi kursy w zakresie szkolenia tylko na kategorię „B”. PKD działalności 85.53.Z - pozaszkolne formy edukacji z zakresu nauki jazdy i pilotażu.

Prowadzenie tych szkoleń jest uregulowane w przepisach ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1137, z późn. zm.) oraz w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Szkolenia spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r., Nr 177 poz. 1054, z późn. zm.). Usługi te prowadzone są w formach i na zasadach przedstawionych w odrębnych przepisach ustawy o ruchu drogowym i rozporządzeniach do ww. ustawy.

Wnioskodawca wykonuje usługi edukacyjne uregulowane ww. ustawą. Usługi te są elementem kształcenia zawodowego. Obecnie przy ubieganiu się o zatrudnienie posiadanie prawa jazdy kat. B to jeden z podstawowych wymogów. Na wymienione szkolenia Zainteresowany nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Szkolenia nie są finansowane ze środków publicznych. Ponadto Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a obrót za rok 2016 wyniósł 10.365,86 zł. Wnioskodawca działalność gospodarczą prowadzi od 01 października 2016 r.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2011r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.). Wnioskodawca nie utracił i nie zrezygnował z ww. zwolnienia.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowany nie wykonuje innych usług niż usługi będące przedmiotem niniejszego wniosku. Wnioskodawca zamierza dokonać wyrejestrowania z rejestru czynnych podatników podatku VAT od pierwszego dnia miesiąca następnego po miesiącu otrzymania interpretacji podatkowej.

Prowadzone szkolenia stanowią kształcenie zawodowe w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług - uzyskane kwalifikacje po ukończeniu szkolenia zgodne są z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 stycznia 2010r. w sprawie kwalifikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania. Nabytych uprawnień nie możemy zakwalifikować do konkretnej branży czy zawodu, ponieważ prawo jazdy kat. B jest w obecnych czasach jednym z podstawowych wymagań stawianych pracownikom.

Odbiorcami świadczonych usług są m.in.:

1. osoby fizyczne, które chcą zdobyć prawo jazdy kat. B - na przykład wchodzą po raz pierwszy na rynek pracy;
2. osoby fizyczne, które chcą poszerzyć swoje kwalifikacje zdobywając nowe uprawnienia albo się przekwalifikować;
3. osoby fizyczne, które myślą o rozpoczęciu działalności gospodarczej;
4. osoby prawne, które nabywają usługi szkoleniowe dla swoich pracowników;
5. instytucje państwowe - na przykład urzędy pracy. które wysyłają na kursy osoby bezrobotne w celu przekwalifikowania zawodowego.
   
   

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zapewnia kompleksowe szkolenia (salę, materiały, wykłady).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

(we wniosku wskazane jako nr 2) Czy Wnioskodawca może dokonać wyrejestrowania z rejestru czynnych podatników podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, może dokonać wyrejestrowania z rejestru podatników VAT czynnych w oparciu o art. 113 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług: „zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łączni w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000,00 zł. Do wartości sprzedaży nie zalicza się kwoty podatku. W przypadku Wnioskodawcy wartość sprzedanych usług nie przekroczyła ustawowego limitu uprawiającego do zwolnienia.

Świadcząc wyłącznie usługi zwolnione z VAT Wnioskodawca pozostaje w rejestrach urzędowych jako podatnik zwolniony na podstawie art. 96 pkt 10 oraz pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, które to mówią:

• art. 10: „Podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub którzy następnie zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni;
  

• art. 10a „przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio jeśli w składanych przez 6 kolejnych miesięcy lub za kolejne kwartały w deklaracjach, o których mowa w art. 99 ust. 1, 2 lub 3, podatnik wykazał wyłącznie sprzedaż zwolnioną od podatku”.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną prze podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z przepisem art. 18 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 2024), która wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. - podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży w 2016 r. była wyższa niż 150.000 zł i nie przekroczyła 200.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Podatnicy, którzy rozpoczęli w 2016 r. wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy zmienionej w art. 1, u których łączna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczyła 150.000 zł i nie przekroczyła 200.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejsza ustawą.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
      
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
      
   3. usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl natomiast art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 11 cyt. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
      • towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
        
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
        
      • wyrobów tytoniowych,
        
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   2. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
      
   3. terenów budowlanych,
      
   4. nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
      
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
      
   3. jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako szkoła nauki jazdy, która prowadzi kursy w zakresie szkolenia tylko na kategorię „B”. Usługi te są elementem kształcenia zawodowego. Obecnie przy ubieganiu się o zatrudnienie posiadanie prawa jazdy kat. B to jeden z podstawowych wymogów. Ponadto Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a obrót za rok 2016 wyniósł 10.365,86 zł. Wnioskodawca działalność gospodarczą prowadzi od 01 października 2016r. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca nie utracił i nie zrezygnował z ww. zwolnienia. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowany nie wykonuje innych usług niż usługi będące przedmiotem niniejszego wniosku. Wnioskodawca zamierza dokonać wyrejestrowania z rejestru czynnych podatników podatku VAT od pierwszego dnia miesiąca następnego po miesiącu otrzymania interpretacji podatkowej.

W tym miejscu należy wskazać, iż w interpretacji nr 0113-KDIPT1-1.4012.123.2017.2.AK tut. Organ uznał, że prowadzone przez Wnioskodawcę kursy na prawo jazdy kategorii B korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.

Przechodząc zatem do kwestii prawa Wnioskodawcy do wyrejestrowania z rejestru czynnych podatników podatku VAT, należy wskazać, że w myśl art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Na podstawie art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Przepis art. 96 ust. 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r.) stanowi, że naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego” i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Natomiast od dnia 1 stycznia 2017 r., ww. art. 96 ust. 4 ustawy obowiązuje w następującym brzmieniu: „Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie”.

Z kolei, w myśl art. 96 ust. 5 ustawy – jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, (...).

Jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT (art. 96 ust. 6 ustawy).

Stosownie do treści art. 96 ust. 10 ustawy, podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub którzy następnie zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni.

W myśl dodanego przez art. 1 pkt 10 lit. e ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2024) przepisu art. 96 ust. 10a ustawy (obowiązującego od 1 stycznia 2017r. ), przepis art. 96 ust. 10 stosuje się odpowiednio, jeżeli w składanych przez 6 kolejnych miesięcy lub 2 kolejne kwartały deklaracjach, o których mowa w art. 99 ust. 1, 2 lub 3, podatnik wykazał wyłącznie sprzedaż zwolnioną od podatku.

Przy czym należy podkreślić, iż w myśl art. 13 ust. 1 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, przepisy art. 96 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do zgłoszeń rejestracyjnych złożonych od dnia 1 stycznia 2017 r., z wyjątkiem przepisów art. 96 ust. 4, 4a, 9 i 9a ustawy zmienianej w art. 1.

Kluczowy zatem dla rozstrzygnięcia kwestii objętej pytaniem jest przepis art. 96 ust. 10 ustawy. W ww. przepisie są określone dwie grupy podatników. Pierwsza, w której są podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, którzy następnie zostali zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Drugą grupą są podatnicy, którzy zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ww. ustawy.

W świetle powyższego przepisu, dla uznania podatnika VAT czynnego za podatnika VAT zwolnionego warunkiem wystarczającym jest, aby podatnik ten zgłosił, że będzie wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ustawy. Nie jest zarazem konieczne, aby podatnik został również zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Przesłanki uznania podatnika za podatnika VAT zwolnionego wskazane w art. 96 ust. 10 ustawy zostały bowiem połączone funktorem alternatywy zwykłej - "lub", a zatem spełnienie którejkolwiek z nich uważa się za warunek wystarczający skorzystania przez podatnika z uprawnienia przewidzianego w przywołanej powyżej regulacji.

Jeśli zatem Wnioskodawca faktycznie uzyskuje od początku swojej działalności wyłącznie przychody z tytułu czynności zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, to z mocy ustawy korzysta ze zwolnienia określonego tym właśnie przepisem. Dla sytuacji opisanej we wniosku nie ma zastosowania art. 113 ustawy, gdyż Wnioskodawca nie wykonuje czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem fakt dokonywania przez podatnika sprzedaży wyłącznie zwolnionej od podatku VAT (zwolnienie przedmiotowe odnoszące się do określonych czynności wskazanych przez ustawodawcę) podlega zgłoszeniu właściwemu organowi poprzez złożenie aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług (VAT-R).

W światle powyższego, w okolicznościach niniejszej sprawy gdy Wnioskodawca zgłosi w trybie przewidzianym w przepisach ustawy o VAT, iż będzie wykonywać w ramach działalności gospodarczej wyłącznie czynności zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług - uprawniony będzie do otrzymania statusu podatnika "VAT zwolnionego".

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż może dokonać wyrejestrowania z rejestru podatników VAT czynnych w oparciu o art. 113 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie prawa do wyrejestrowania z rejestru czynnych podatników podatku VAT. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.