Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP3.4512.53.2017.2.AL
z 8 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2017 r. (data wpływu 26 stycznia 2017 r.) uzupełnionym pismem z 12 kwietnia 2017 r. (data wpływu 20 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy udziału w działkach niezabudowanych nr 108/28, 108/23, 108/38, 108/39 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy udziału w działkach niezabudowanych nr 108/28, 108/23, 108/38, 108/39. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 12 kwietnia 2017 r. (data wpływu 14 kwietnia 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 6 kwietnia 2017 r. znak: 2461-IBPB-2-2.4511.60.2017.1.HS, 2461-2461-IBPB-2-1.4514.20.2017.1.MZ i 2461-IBPP3.4512.53.2017. 1.AL.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest współwłaścicielką nieruchomości (ziemi), której poprzednim właścicielem był jej ojciec. 2 marca 1977 r. nieruchomość ta została wywłaszczona. Celem wywłaszczenia nieruchomości była budowa Zakładów „D”. Cel wywłaszczenia nie został zrealizowany i nieruchomość została przekazana a właścicielem stała się Gmina Miejska. W momencie wywłaszczenia nieruchomość stanowiła jedną działkę nr 107/8. Działka została podzielona decyzją administracyjną i częściowo zabudowana domkami jednorodzinnymi w zabudowie szeregowej. W związku z tym w 1990 roku, rodzina składając wniosek podjęła starania o zwrot wywłaszczonej nieruchomości w pozostałej niezabudowanej części, to jest działki o numerach i wielkości: 108/28-0,4192 ha 108/23-0,0172 ha 108/38-0,0095 ha 108/39-0,0369 ha.

Ostatecznie Starosta wydał decyzję, orzekającą o zwrocie nieruchomości, na podstawie art. 137 ust.1 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 roku.

Decyzja nr xxx z dnia 12 października 2012 roku, dla działki 108/28 -0,4192 ha,

Decyzja nr xxx z dnia 17 kwietnia 2013 roku, dla działki 108/23 - 0,0172 ha,

Decyzja nr xxx z dnia 10 września 2013 r. roku, dla działki 108/38 - 0,0095 ha,

Decyzja nr xxx z dnia 13 września 2013 r. roku, dla działki 108/39 - 0,0369 ha

W międzyczasie tj. 18 lipca 1987 ojciec Wnioskodawcy zmarł. Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego, Wydział X Cywilny z dnia 12 marca 1997 roku Wnioskodawca nabył spadek po byłym właścicielu wywłaszczonej nieruchomości czyli po ojcu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „W związku ze stwierdzeniem zawartym w poz. 80 wniosku ORD-IN cyt.: „Rodzina składając wniosek podjęła starania o zwrot wywłaszczonej nieruchomości w pozostałej niezabudowanej części, to jest działki o numerach i wielkości: 108/28 – 0,4192 ha, 108/23 – 0,0172 ha, 108/38 – 0,0095 ha, 108/39 – 0,369 ha”, czy Wnioskodawca również w 1990 r. złożył wniosek o zwrot wywłaszczonej nieruchomości?” Wnioskodawca wskazał, iż w 1990 roku nie składał wniosku o zwrot wywłaszczonej ziemi. Wniosek o zwrot działek o numerach: 108/28,108/23,108/38,108/39 składała mama Wnioskodawcy.
   
2. Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy decyzje z 2012 r. i 2013 r., orzekające o zwrocie działek nr 108/28, 108/23, 108/38 i 108/39 były wydane również dla Wnioskodawcy?” Wnioskodawca wskazał, iż tak, decyzje z 2012 i 2013 orzekające o zwrocie działek: nr 108/28,108/23,108/38, 108/39 były wydane również dla Wnioskodawcy.
   
3. Wnioskodawca jest współwłaścicielką działek: nr 108/28,108/23,108/38,108/39 w części 6/56.
   
4. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.
   
5. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.
   
6. Działki: nr 108/28,108/23, 108/38,108/39 Wnioskodawca zamierzał używać osobiście do uprawy roślin, do własnej domowej kuchni.
   
7. Działki: nr 108/28,108/23,108/38,108/39 przez cały okres posiadania ich były wykorzystywane tylko przez Wnioskodawcę (koszenie trawy). Przedmiotowe działki przez cały okres ich posiadania nie były jednak wykorzystane w żaden sposób ani przez Wnioskodawcę ani przez inny podmiot. Działki nie były przedmiotem dzierżawy ani innej czynności. Działki te leżały odłogiem, była tylko koszona trawa.
   
8. Wnioskodawca nie wykorzystywał działek: nr 108/28,108/23,108/38,108/39 do: czynności opodatkowanych VAT, czynności zwolnionych z VAT, czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Udział w tych działkach nie był wykorzystywany wyłącznie na cele działań zwolnionych od podatku.
   
9. Działki: nr 108/28,108/23, 108/38,108/39 w momencie zwrotu nie były objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy. Działki: nr 108/28, 108/23,108/38,108/39 w momencie zwrotu stanowiły grunt budowlany.
   
10. Dla działek: nr 108/28,108/23,108/38,108/39 w momencie zwrotu nie były wydane decyzje o warunkach zabudowy.
    
11. W stosunku do działek nr 108/28,108/23,108/38,108/39 Wnioskodawca nie poczynił żadnych działań dotyczących zwiększenia wartości nieruchomości, czy też uatrakcyjnienia nieruchomości (podział, budowa drogi, uzbrojenie terenu, wyposażenie, wodociąg i linia elektryczna).
    
12. W stosunku do działek nr 108/28,108/23,108/38,108/39 Wnioskodawca nie podejmował działań jak: wystąpienie i opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, zmiana przeznaczenia terenu, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu lub decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej lub inne podobne działania.
    
13. W momencie sprzedaży działki nr 108/28,108/23,108/38,108/39 będą stanowiły grunt niezabudowany.
    
14. W momencie sprzedaży dla działek: nr 108/28,108/23,108/38,108/39 nie będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy.
    
15. W momencie sprzedaży dla działek: nr 108/28,108/23,108/38,108/39 nie będą wydane decyzje o warunkach zabudowy.
    
16. W momencie sprzedaży działki nr 108/28, 108/23, 108/38 i 108/39 nie będą zabudowane.
    
17. Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy Wnioskodawca dokonywał już wcześniej sprzedaży innych nieruchomości, jeśli tak to należy podać:
    
    1. Ile i jakie to nieruchomości?
    2. Kiedy i w jaki sposób Wnioskodawca wszedł w posiadanie tych nieruchomości?
    3. W jakim celu nieruchomości te zostały nabyte przez Wnioskodawcę?
    4. W jaki sposób nieruchomości były wykorzystywane przez Wnioskodawcę od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży?
    5. Kiedy Wnioskodawca dokonał ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży?
    6. Ile działek zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, jeśli zabudowanych to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?
    7. Czy Wnioskodawca z tytułu ich sprzedaży odprowadzał podatek VAT, składał deklaracje VAT-7 oraz zgłoszenie rejestracyjne VAT-R?
    8. powyższych informacji należy udzielić odrębnie do każdej sprzedanej nieruchomości?” Wnioskodawca wskazał, iż cyt.: „Tak,
    1. udział (3/28) w dwóch działkach o łącznej powierzchni 1949 m²,
       
    2. w 1997 roku, w drodze spadku po ojcu,
       
    3. w celu użytkowania,
       
    4. użytkowane,
       
    5. w 2006 roku, ze względu na stan zdrowia Wnioskodawca sprzedał swój udział bratankowi,
       
    6. udział w dwóch działkach niezabudowanych.
       
    7. Wnioskodawca nie odprowadzał podatku VAT, nie składał deklaracji VAT-7 i zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.”
    
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 12 kwietnia 2017 r.):

W chwili obecnej Wnioskodawca chciałby odsprzedać swój udział w tej nieruchomości współwłaścicielowi/współudziałowcowi (bratankowi). Dlatego prosi o interpretację:

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić podatek VAT od sprzedaży swojego udziału w działkach?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z 12 kwietnia 2017 r.) planowana transakcja sprzedaży gruntu, korzystać będzie ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ przedmiotem zbycia będzie nieruchomość gruntowa niezabudowana, niebędąca terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Ponadto Wnioskodawca nie jest płatnikiem VAT, nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej i chce tylko sprzedać swojemu bratankowi udział w 4 działkach (6/56), które odziedziczył po rodzicach. Wnioskodawca uważa, że powinien być zwolniony od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowej, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 459). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Na gruncie powołanych powyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c. stanowi odpłatną dostawę towarów.

Podkreślić jednak należy, iż aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Natomiast nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa nieruchomości, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dokonując rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie, należy wziąć pod uwagę orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydane w sprawach C-180/10 i C-181/10. Z treści wskazanych orzeczeń wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy nie wskazują, że aktywność Wnioskodawcy dotycząca sprzedaży udziału w działce jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w wyniku postępowania spadkowego nabył 12 marca 1997 r. – we współwłasności - grunt po zmarłym ojcu. Pierwotnie grunt stanowiła jedna działka nr 107/8, która została wywłaszczona w 1977 r., celem jej zabudowy. Jednakże cel ów nie został zrealizowany i nieruchomość została przekazana Gminie Miejskiej. Działka decyzją administracyjną Gminy Miejskiej została podzielona i częściowo zabudowana. W 1990 r. mama Wnioskodawcy zwróciła się z wnioskiem o zwrot wywłaszczonej ziemi w pozostałej niezabudowanej części. Ostatecznie Starostwa wydał decyzje orzekające o zwrocie nieruchomości na podstawie art. 137 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami tj. decyzję: z 12 października 2012 r. dla działki 108/28, z 17 kwietnia 2013 r. dla działki 108/23, z 10 września 2013 r. dla działki 108/38, z 13 września 2013 r. dla działki 108/39. Działki Wnioskodawca zamierzał wykorzystać do uprawy roślin, do własnej domowej kuchni. Przez cały okres posiadania działek nie były one wykorzystywane w żaden sposób ani przez Wnioskodawcę ani przez inny podmiot. Działki nie były przedmiotem dzierżawy ani innej czynności. Koszona była jedynie trawa. W stosunku do działek mających być przedmiotem sprzedaży Wnioskodawca nie podejmował działań typu wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, zmianę przeznaczenia terenu, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu lub decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej lub innych podobnych działań.

W stosunku do przedmiotowych działek Wnioskodawca nie poczynił żadnych działań dotyczących zwiększenia wartości nieruchomości, czy też uatrakcyjnienia nieruchomości (podział, budowa drogi, uzbrojenie terenu, wyposażenie, wodociąg, linia elektryczna). Nabywcą nieruchomości jest współwłaściciel przedmiotowych działek – bratanek Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wprawdzie w 2006 r. dokonał sprzedaży udziału (3/28) w dwóch działkach niezabudowanych, jednakże sprzedaż ta była dokonana również na rzecz bratanka Wnioskodawcy i była podyktowana stanem zdrowia Wnioskodawcy.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że Wnioskodawca dla czynności sprzedaży udziału w nieruchomościach tj. niezabudowanych działkach r 108/28, 108/23, 108/38, 108/39 nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika bowiem aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności i poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Nic nie wskazuje na zaangażowanie środków ze strony Wnioskodawcy, które mogłyby kwalifikować jego działania jako zbliżone do podejmowanych przez podmioty profesjonalnie zajmujące się obrotem nieruchomościami. Ponadto z wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca w odniesieniu do przedmiotowej działki dokonywał jakichkolwiek czynności, o których mowa w orzeczeniach TSUE w sprawach C-180/10 i C-181/10.

A zatem, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 tej ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, iż Wnioskodawca dokonując sprzedaży udziału (6/56) w działkach nr 108/28, 108/23, 108/38, 108/39 nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w ww. działkach będzie stanowić zwykłe wykonywanie prawa własności, a zbywany udział w ww. działkach stanowi majątek prywatny Wnioskodawcy. Skutkiem powyższego sprzedaż ww. udziału Wnioskodawcy w działkach nr 108/28, 108/23, 108/38, 108/39 nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. tj. będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT.

Należy zauważyć, iż pojęcie zwolnienia od podatku VAT jest pojęciem odrębnym od pojęcia wyłączenia z opodatkowania. Jeśli dana czynność nie podlega opodatkowaniu, to nie stosuje się do niej regulacji wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, pozostaje więc poza zakresem działania ustawy. Jeśli natomiast czynność jest objęta regulacją ustawy, to podlega opodatkowaniu, a w dalszej kolejności należy zatem ustalić jaką zastosować stawkę podatku lub zwolnienie z opodatkowania. Zatem należy zauważyć, iż są to dwa całkiem odrębne pojęcia.

Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca uważa, że planowana transakcja sprzedaży gruntu, korzystać będzie ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe, bowiem przepis powyższy w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania gdyż, jak wynika z powyższych rozważań Wnioskodawca z tytułu planowanej dostawy nie będzie podatnikiem podatku VAT, a sama czynność dostawy udziału w działkach nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.