Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
3063-ILPB1-1.4511.101.2017.2.PP
z 16 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2017 r. (według daty wpływu), uzupełnionym w dniu 26 kwietnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 10 kwietnia 2017 r., znak 3063-ILPB1-1.4511.101.2017.1.PP, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 10 kwietnia 2017 r., skutecznie doręczono w dniu 12 kwietnia 2017 r., natomiast w dniu 26 kwietnia 2017 r. do tut. Organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 19 kwietnia 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej chce wynająć lub dzierżawić znak graficzny, na dzień składania wniosku o interpretację jeszcze nie opatentowany. Znak został przez tą osobę stworzony własnoręcznie. Znak towarowy będzie wynajmowany do spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, które to spółki będą reklamowały produkcję i używały przy tym tego znaku graficznego.

Jest to zdarzenie przyszłe. Znak graficzny - słowny jest w trakcie opatentowania. Przed opatentowaniem znak wg Wnioskodawcy nie jest jeszcze prawem majętnym. Osoba fizyczna uważa, że istnieje możliwość zawarcia umowy dzierżawy praw majątkowych, te przychody w ten sposób uzyskane powinny być traktowane jak przychody z dzierżawy rzeczy. Umowa, która zostanie zawarta nie będzie umową licencji, a dzierżawą lub najmem.

Zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym (art. 2 ust. 1a), tym rodzajem daniny można obciążyć przychody z umowy dzierżawy i pokrewnych, o ile zostały zawarte przez osobę nieprowadzącą działalności gospodarczej. A zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a tej ustawy, stawka podatkowa w tym przypadku wynosi 8,5%.

Powyższy opis zdarzenia przyszłego wynika z uzupełnienia wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy jeśli Wnioskodawca, jako osoba fizyczna nieprowadząca żadnej działalności gospodarczej i niebędąca płatnikiem VAT, w przyszłym czasie zdecyduje się na najem znaku towarowego spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, może rozliczyć przychód z tego zdarzenia za pomocą zryczałtowanego podatku dochodowego w stawce 8,5%, opłacanego miesięcznie lub kwartalnie? Po czym na koniec roku, do dnia 31 stycznia następnego roku kalendarzowego, Wnioskodawca rozliczy się za pomocą zryczałtowanego podatku dochodowego - deklaracji PIT-28 takiej jak zeznanie o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód jaki otrzymałby Wnioskodawca, jako osoba fizyczna nieprowadząca żadnej działalności gospodarczej i niebędąca płatnikiem VAT, z tytułu najmu znaku towarowego spółce, Wnioskodawca może rozliczyć za pomocą zryczałtowanego podatku dochodowego.

Osoba fizyczna, która osiągnie przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze może wybrać formę zapłaty rocznej w wysokości 8.5% z uzyskanych przychodów, bez względu na ich wysokość. Rozliczenia tego płatnik możne dokonać na podstawie wcześniej złożonego oświadczenia o wyborze formy opodatkowania z tytułu najmu u właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego. Ww. dokument składa się w terminie nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnięto pierwszy przychód z tego tytułu - albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnięto w grudniu roku podatkowego.

Podsumowując, Wnioskodawca uważa, że mógłby rozliczyć najem znaku towarowego za pomocą zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 8,5% opłacanego miesięcznie lub kwartalnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), odrębnymi źródłami przychodów są odpowiednio:

• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą,
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.
  
  

Zgodnie natomiast z treścią art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Powyższe przepisy cytowanej ustawy wymieniają jedynie przykładowe przychody, które należy zaliczać do przychodów ze źródła określonego w ww. art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy. Jak jednak wynika wprost z literalnego brzmienia przepisu art. 18 ustawy, do tego źródła przychodów należy zaliczyć m.in. wszelkie przychody uzyskane w związku z posiadaniem, udostępnianiem i korzystaniem ze znaku towarowego.

W myśl bowiem art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2017 r., poz. 776), ustawa normuje stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych. Na warunkach określonych w tej ustawie udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne (art. 6 ust. 1 tej ustawy). Zgodnie natomiast z brzmieniem art. 120 ust. 1 ww. ustawy, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy (art. 120 ust. 2 ww. ustawy). Stosownie do art. 121 ww. ustawy, na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne. Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (art. 153 ust. 1 ww. ustawy). Uprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy może udzielić innej osobie upoważnienia do używania znaku, zawierając z nią umowę licencyjną. Do umowy tej stosuje się odpowiednio przepisy art. 76 oraz art. 78 i 79 (art. 163 ust. 1 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika zatem, że przychód uzyskany z tytułu korzystania przez podatnika z posiadanego znaku towarowego, w tym także z odpłatnego udostępniania praw do korzystania z tego znaku innym podmiotom, stanowi przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - i to niezależnie od rodzaju umowy, na podstawie której nastąpi to udostępnienie (np. umowa dzierżawy).

Stosownie do treści art. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2016 r., poz. 2180, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

1. prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą;
2. osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej;
3. będące osobami duchownymi;
4. osiągające przychody ze sprzedaży, o której mowa w art. 20 ust. 1c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o podatku dochodowym”.
   
   

Przychodów (dochodów) opodatkowanych w formach zryczałtowanych nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł podlegającymi opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym (art. 3 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą podlegać jedynie przychody uzyskiwane przez podatników (niebędących osobami duchownymi) z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przy czym, kwalifikacji uzyskiwanych przez podatników przychodów (niezależnie od wybranej formy opodatkowania) należy dokonywać na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji stwierdzić należy, że opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą podlegać, po spełnieniu innych wymogów ustawowych, jedynie te przychody uzyskiwane przez podatnika, które w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być zakwalifikowane do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza lub najem, podnajem, dzierżawa (...).

Brak jest zatem podstaw prawnych do opodatkowywania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przychodów ze źródła, jakim są prawa majątkowe, w tym także przychodów uzyskiwanych z odpłatnego udostępniania znaku towarowego. Przychody te, podlegają opodatkowaniu według skali podatkowej, określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej) planuje wynająć znak towarowy spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. W związku z tym, po stronie Wnioskodawcy powstała wątpliwość czy Wnioskodawca będzie mógł opodatkować uzyskane z tego tytułu przychody w formie zryczałtowanego podatku dochodowego według stawki 8,5%.

Mając na uwadze przywołane powyżej regulacje prawne oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy stwierdzić należy, że przychód, który Wnioskodawca uzyska z tytułu najmu znaku towarowego, należy zakwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (prawa majątkowe). W związku z tym, przychód ten nie może być opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym, w tym według stawki 8,5%. Przychód ten będzie podlegał opodatkowaniu według skali podatkowej, określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca nie będzie mógł dokonać rozliczenia rocznego z tytułu ww. przychodu za pomocą zeznania o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (PIT-28).

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.