Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.13.2017.1.AG
z 13 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2017 r. (data wpływu 14 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad ustalenia terminów wpłaty zaliczek kwartalnych przez Spółkę, jako małego podatnika, w przypadku roku podatkowego niepokrywającego się z rokiem kalendarzowym (pytanie nr 1 i nr 2) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad ustalenia terminów wpłaty zaliczek kwartalnych oraz możliwości niewpłacania zaliczki za ostatni kwartał w sytuacji złożenia zeznania oraz zapłaty podatku w terminie przez Spółkę, jako małego podatnika, w przypadku roku podatkowego niepokrywającego się z rokiem kalendarzowym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką komandytowo-akcyjną (winno być: spółką z ograniczoną odpowiedzialnością), podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”), który podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce. Zgodnie ze statutem Wnioskodawcy jego pierwszy rok obrotowy zakończył się 31 stycznia 2017 r. Przed jego zakończeniem dokonana została zmiana roku obrotowego Wnioskodawcy.

Zgodnie ze zmodyfikowanym brzmieniem statutu Wnioskodawcy oraz treścią art. 8 ust. 3 Ustawy CIT, kolejny rok podatkowy Wnioskodawcy rozpoczął się 1 lutego 2017 r. i zakończy się 30 listopada 2018 r.

Wnioskodawca zgłosił w terminie informacje o wyborze i zmianie roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy.

Wnioskodawca jest małym podatnikiem w rozumieniu art. 4a pkt 10 Ustawy o CIT.

Wnioskodawca wybrał kwartalny sposób wpłacana zaliczek zgodnie z art. 25 ust. 1b Ustawy o CIT składając stosowną informację do urzędu skarbowego.

Wnioskodawca nie uzyskuje przychodów z działalności rolniczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w powyższym stanie faktycznym na podstawie art. 25 ust. 1c Ustawy o CIT Wnioskodawca powinien opłacać zaliczkę kwartalną do 20 dnia miesiąca następującego po ostatnim miesiącu pełnego kwartału (okresu 3 miesięcy) swojego roku podatkowego (20 maja, 20 sierpnia, 20 listopada, 20 lutego) obejmując nią kolejne 3 miesiące swojego roku podatkowego czy też może powinien opłacać zaliczkę kwartalną do 20 dnia miesiąca następującego po ostatnim miesiącu pełnego kwartału roku kalendarzowego (20 kwietnia, 20 lipca, 20 października, 20 stycznia) obejmując nią kolejne 3 miesiące roku kalendarzowego?
2. Czy w powyższym stanie faktycznym na podstawie art. 25 ust. 1c Ustawy o CIT Wnioskodawca powinien wpłacić ostatnią zaliczkę kwartalną obecnie trwającego roku obrotowego, kończącego się 30 listopada 2018 r. w terminie do dnia 20 grudnia 2018 r. i objąć nią jedynie miesiąc listopad czy też powinien wpłacić zaliczkę kwartalną za miesiące listopad i grudzień w terminie do dnia 20 stycznia 2019 r.
3. Czy w powyższym stanie faktycznym Wnioskodawca może na podstawie art. 25 ust. 1c Ustawy o CIT nie wpłacać zaliczki za ostatni kwartał, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 27 ust. 1 Ustawy o CIT?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 1 i 2 postawione we wniosku. Odpowiedzi w zakresie pozostałej części (pytanie oznaczone we wniosku numerem 3) udzielono w odrębnej interpretacji.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, na podstawie art. 25 ust. 1 Ustawy o CIT powinien on opłacać zaliczkę kwartalną do 20 dnia miesiąca następującego po ostatnim miesiącu pełnego kwartału (okresu 3 miesięcy) swojego roku podatkowego (20 maja, 20 sierpnia, 20 listopada, 20 lutego) obejmując nią kolejne 3 miesiące swojego roku podatkowego.

Przy kwartalnym płaceniu podatków zaliczki płacone są co kwartał, czyli co 1/4 roku podatkowego.

Gdy rok podatkowy jest taki sam jak rok kalendarzowy, wówczas zaliczki płacone są zasadniczo do 20 kwietnia, 20 lipca, 20 października tego roku i 20 stycznia roku następnego.

Gdy rokiem podatkowym jest inny niż rok kalendarzowy okres 12 miesięcy, wówczas zaliczki płacone są do 20 dnia miesiąca następującego po każdym okresie trzymiesięcznym.

Wreszcie, gdy rok podatkowy jest inny i dłuższy niż kalendarzowy, wówczas postępować należy w następujący sposób: podzielić rok na cztery równe części (kwartały), a następnie dla każdego kwartału określić 20 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym zakończył się kwartał.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy na podstawie art. 25 ust. 1c Ustawy o CIT, Wnioskodawca powinien wpłacić ostatnią zaliczkę kwartalną obecnie trwającego roku obrotowego, kończącego się 30 listopada 2018 r. w terminie do dnia 20 grudnia 2018 r. i objąć nią jedynie miesiąc listopad.

W ocenie Wnioskodawcy, zaliczka na podatek dochodowy może obejmować jedynie okres jednego roku podatkowego. Nie jest możliwe wpłacenie zaliczki za okres obejmujący fragment jednego roku podatkowego oraz fragment drugiego roku podatkowego. W konsekwencji, w sytuacji, gdy rok podatkowy Wnioskodawcy ulega zakończeniu z końcem listopada 2018 r., a kolejny rok obrotowy rozpoczyna się 1 grudnia 2018 r. zaliczką powinien on objąć jedynie okres pozostający do końca roku podatkowego i wpłacić zaliczkę do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zakończył ów rok podatkowy, tj. do 20 grudnia 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm.), podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22 i art. 24a, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

Stosownie do postanowień art. 25 ust. 1b ww. ustawy, podatnicy rozpoczynający działalność, w pierwszym roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1c, oraz mali podatnicy, mogą wpłacać zaliczki kwartalne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie kwartały. Przez kwartał rozumie się kwartał roku kalendarzowego.

Mając na uwadze powyższy przepis, kwartalną metodę opłacania zaliczek mogą wybrać:

• podatnicy rozpoczynający działalność w pierwszym roku podatkowym oraz
  

• mali podatnicy w każdym czasie (tj. bez względu na fakt, czy jest ich pierwszy, czy którykolwiek z kolei rok podatkowy).
  
  
  

Zaliczki kwartalne, o których mowa w ust. 1b, w myśl art. 25 ust. 1c, podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia każdego miesiąca następującego po kwartale, za który jest wpłacana zaliczka, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczkę za ostatni kwartał roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni kwartał, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 27 ust. 1.

Warte podkreślenia jest, że chodzi tutaj o kwartał w rozumieniu kwartału roku kalendarzowego, co ma istotne znaczenie u podatników stosujących rok podatkowy inny niż rok kalendarzowy. W ich przypadku niezależnie od tego, kiedy się zaczyna i kiedy kończy ich rok podatkowy, zaliczki kwartalne powinny być uiszczane przy uwzględnieniu kwartałów roku kalendarzowego.

Mając powyższe na względzie, należy w odpowiedzi na postawione we wniosku pytania stwierdzić, że:

Odpowiedź na pytanie nr 1

Nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przypadku roku podatkowego rozpoczętego 1 lutego 2017 r., będzie zobowiązany wpłacać zaliczkę do 20 dnia miesiąca następującego po okresie 3 miesięcy swojego roku podatkowego (tj. 20 maja, 20 sierpnia, 20 listopada, 20 lutego), obejmując nią kolejne 3 miesiące swojego roku podatkowego. Podkreślić bowiem jeszcze raz należy, że zgodnie z art. 25 ust. 1b, przez kwartał rozumie się kwartał roku kalendarzowego. Zatem, Wnioskodawca powinien opłacać zaliczkę kwartalną do 20 dnia miesiąca następującego po ostatnim miesiącu kwartału (lub jego części) roku kalendarzowego (20 kwietnia, 20 lipca, 20 października, 20 stycznia), obejmując nią kolejne 3 miesiące roku kalendarzowego. Pierwszą zaliczkę Wnioskodawca zobowiązany jest zapłacić za miesiące luty i marzec 2017 r. do dnia 20 kwietnia 2017 r.

Odpowiedź na pytanie nr 2

Nie można również przyznać racji Wnioskodawcy, że powinien wpłacić ostatnią zaliczkę kwartalną obecnie trwającego roku obrotowego, kończącego się 30 listopada 2018 r. w terminie do dnia 20 grudnia 2018 r., obejmując nią jedynie miesiąc listopad. Ostatnią zaliczkę kwartalną zobowiązany będzie wpłacić co prawda w terminie do dnia 20 grudnia 2018 r., jednakże będzie zobowiązany objąć nią miesiące październik i listopad 2018 r.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zasad ustalenia terminów wpłaty zaliczek kwartalnych przez Spółkę, jako małego podatnika, w przypadku roku podatkowego niepokrywającego się z rokiem kalendarzowym (pytanie nr 1 i nr 2), jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.