2017.05.09 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPP1.4512.158.2017.1.MPE
z 9 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2017 r. (data wpływu 24 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z rozbudową lotniska oraz opodatkowania nieodpłatnego przekazania nakładów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z rozbudową lotniska oraz opodatkowania nieodpłatnego przekazania nakładów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest jednym z największych europejskich producentów mebli do samodzielnego montażu. Obecnie Spółka posiada cztery nowoczesne zakłady produkcyjne (fabryki mebli). W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka posiada status czynnego podatnika VAT.

W związku z koniecznością zwiększenia mocy produkcyjnych oraz zapewnienia stałego i pewnego źródła podstawowego surowca do produkcji mebli, Spółka podjęła decyzję w przedmiocie realizacji inwestycji na terenie S. (dalej: „Inwestycja”), o planowanej łącznej wartości blisko 700 mln zł, polegającej na:

budowie kolejnej fabryki mebli (dalej: „Nowa Fabryka”), która wraz z fabryką mebli zlokalizowaną już obecnie w S. (dalej: „Fabryka”) odpowiadała będzie za około 45% całej produkcji realizowanej przez X.,

budowie zakładu produkcji płyty wiórowej (dalej: „Zakład”), będącej podstawowym surowcem wykorzystywanym w procesie produkcji mebli, który w założeniach zapewnić ma około 100% zapotrzebowania na ww. surowiec ze strony X.,

budowie hali magazynowej wraz z linią oklejania płyty wiórowej (dalej: „Hala”), która zapewnić ma około 90% zapotrzebowania na ww. płyty ze strony X.

Inwestycja polegająca na budowie Nowej Fabryki realizowana będzie przez X., natomiast inwestycja polegającą na budowie Zakładu i Hali realizowana będzie przez T. Sp. z o.o. (dalej: „T.”), będącą spółką zależną od X.

Realizacja Inwestycji spowoduje, iż na terenie S. znajdowały będą się dwa zakłady produkcyjne należące do Spółki (Fabryka i Nowa Fabryka), a także źródło surowca wykorzystywanego do produkcji mebli (Zakład i Hala).

Uwzględniając fakt, iż S.i staną się strategiczną lokalizacją z punktu widzenia interesów biznesowych Spółki, niezbędne będzie umożliwienie Spółce / kontrahentom Spółki odpowiedniego dostępu do zakładów zlokalizowanych na terenie miasta. Zapewnienie szybkiego i bezproblemowego połączenia z S. jest kluczowe m.in. z następujących względów:

Odbiorcami produktów Spółki są przede wszystkim podmioty prowadzące największe sieci sprzedaży (salony meblowe) w państwach Europy Zachodniej (Niemcy, Francja, Hiszpania, Wielka Brytania), dla których warunkiem współpracy z X. jest poddawanie się przez Spółkę regularnym audytom w zakresie przestrzegania procedur jakości (w tym norm ISO). Z uwagi na fakt, iż znaczna część mocy produkcyjnych Spółki zlokalizowana będzie na terenie S., większość audytów przeprowadzanych przez kontrahentów Spółki odbywała będzie się właśnie w tym mieście.
W ramach Zakładu oraz Hali funkcjonować będą bardzo skomplikowane i kosztowne ciągi technologiczne (pojedyncza linia produkcji płyt wiórowych w Zakładzie oraz pojedyncza linia oklejania płyt wiórowych w Hali). Z uwagi na fakt, iż jak zostało już podkreślone płyta wiórowa produkowana w Zakładzie i Hali zapewniać ma praktycznie całość zapotrzebowania na ww. surowiec ze strony X., każdy przestój linii produkcyjnych spowodowany awariami / usterkami technicznymi narażać będzie Spółkę na wymierne straty finansowe (zatrzymanie produkcji / sprzedaży, konieczność uiszczenia kar umownych / odsetek za opóźnienia na rzecz kontrahentów, a potencjalnie nawet rozwiązanie umów przez kontrahentów). Z powyższego względu istotne jest zapewnienie, aby dostawcy linii produkcyjnych (podmioty z Niemiec i Włoch) mogli usuwać potencjalne awarie / usterki w jak najkrótszym okresie czasu.
Ze względów biznesowych członkowie zarządu X. znaczną część swoich obowiązków wykonują w Warszawie, a więc również z punktu widzenia członków zarządu Spółki odpowiedni stopień komunikowania z S. nabiera szczególnego znaczenia.

W pobliżu miejsca, w którym powstać mają Nowa Fabryka, Zakład i Hala (w odległości około 1 km) znajduje się obecnie lotnisko sportowe (dalej: „Lotnisko”), wyposażone w trawiasty pas startowy. Lotnisko położone jest na nieruchomościach będących własnością S. (jako jednostki samorządu terytorialnego, dalej: „Miasto”) oraz Skarbu Państwa (którymi gospodaruje organ wykonawczy Miasta).

Uwzględniając przedstawione powyżej potrzeby biznesowe X., Spółka podjęła decyzję w przedmiocie współfinansowania kosztów związanych z rozbudową Lotniska, mającą na celu umożliwienie lądowania na Lotnisku samolotów biznesowych. X. zakłada, iż na podstawie stosownej umowy podpisanej z Miastem (dalej: „Umowa”) Spółka zobowiąże się do poniesienia około 70% kosztów planowanej inwestycji, przy czym partycypacja ze strony X. polegać może zarówno na przekazaniu środków pieniężnych na rzecz Miasta, jak i na samodzielnym zlecaniu wykonania usług związanych z rozbudową i ponoszeniu kosztów ww. usług, a następnie przekazaniu przez Spółkę poczynionych nakładów. W zamian za współfinansowanie inwestycji, Miasto zobowiąże się wobec Spółki do:

umożliwienia Spółce korzystania z Lotniska na własne potrzeby biznesowe w ustalonym okresie czasu, bez konieczności ponoszenia dodatkowych opłat przez Spółkę,

umożliwienia Spółce wzniesienia na nieruchomości, na których zlokalizowane jest Lotnisko, hangaru dla samolotu / helikoptera Spółki, bez konieczności ponoszenia dodatkowych opłat przez Spółkę.

Spółka pragnie jednakże podkreślić, iż Umowa pod względem prawnym nie będzie kwalifikowana jako umowa najmu / dzierżawy / użyczenia infrastruktury Lotniska. Podmiotem zarządzającym Lotnikiem będzie stowarzyszenie, które zobowiązane będzie do zapewniania dostępu do Lotniska wszystkim podmiotom mającym siedzibę, prowadzącym działalność lub zamieszkałym na terenie Miasta. Tym samym Lotnisko wykorzystywane będzie nie tylko do celów działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, lecz również w ramach działalności prowadzonej przez inne podmioty (jak zostało natomiast podkreślone, w związku z poniesionymi kosztami rozbudowy Lotniska Spółka będzie zwolniona z opłat związanych z korzystaniem z Lotniska).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Spółce przysługiwało będzie prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione przez Spółkę w związku z rozbudową Lotniska?
Czy działania polegające na realizacji przez Spółkę inwestycji związanej z rozbudową Lotniska na gruncie należącym do Miasta / Skarbu Państwa oraz przekazaniu poczynionych nakładów stanowiły będą nieodpłatne świadczenie usług do celów związanych z działalnością gospodarczą Spółki, a tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

W ocenie Spółki, Spółce przysługiwało będzie prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione przez Spółkę w związku z rozbudową Lotniska.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego.

Prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego (prawo do odliczenia VAT naliczonego), jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z samej konstrukcji VAT jako podatku od wartości dodanej. Powyższe prawo przysługuje podatnikowi VAT, pod warunkiem istnienia związku pomiędzy wydatkami w związku z którymi występuje VAT naliczony a sprzedażą opodatkowaną VAT realizowaną przez podatnika.

Jak podkreśla się powszechnie w doktrynie prawa podatkowego, w związku z faktem, iż VAT obciąża konsumpcję, ciężarem VAT nie powinni być obciążeni podatnicy VAT w tym zakresie, w jakim wykorzystują zakupione towary i usługi do prowadzenia działalności opodatkowanej. Wynika stąd, że jeśli towary i usługi są (mają być) wykorzystywane do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego. Warto przy tym podkreślić, iż związek pomiędzy ponoszonymi przez podatnika wydatkami na nabycie towarów i usług a działalnością opodatkowaną może być zarówno bezpośredni (w sytuacji, gdy określone wydatki da się przyporządkować bezpośrednio do konkretnych transakcji realizowanych przez podatnika) jak i pośredni (w sytuacji, gdy określone wydatki wykazują związek z całokształtem działalności gospodarczej podatnika).

Uwzględniając powyższe, w ocenie Spółki nie powinno ulegać wątpliwości, iż na gruncie przedstawionego stanu faktycznego ponoszone przez Spółkę wydatki na rozbudowę Lotniska będą wykazywały związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT. Za powyższym stanowiskiem przemawiają następujące argumenty:

Po pierwsze, działanie mające na celu umożliwienie szybkiego i bezproblemowego dostępu do Fabryki, Nowej Fabryki, Zakładu i Hali zarówno Spółce (członkom zarządu, pracownikom) jak i jej kontrahentom bez wątpienia doprowadzi do usprawnienia działalności prowadzonej przez Spółkę, łatwiejszego zarządzania procesem produkcji oraz sprzedaży produktów wytwarzanych przez Spółkę, a co za tym idzie powinno być uznane za działanie związane ze sprzedażą opodatkowaną VAT realizowaną przez Spółkę (aczkolwiek niedające się powiązać z konkretnymi, zidentyfikowanymi transakcjami podlegającymi opodatkowaniu VAT).
Po drugie, działanie mające na celu umożliwienie szybkiego i bezproblemowego dostępu do Fabryki, Nowej Fabryki, Zakładu i Hali kontrahentom Spółki w celu umożliwienia przeprowadzania audytów / usuwania usterek i awarii pozwoli na uniknięcie strat związanych ze wstrzymaniem procesu produkcji / sprzedaży oraz utrzymanie relacji biznesowych z kontrahentami (odbiorcami produktów Spółki), co również będzie miało przełożenie na wielkość sprzedaży opodatkowanej VAT realizowanej przez Spółkę.

W celu wzmocnienia powyższej argumentacji należy podkreślić, iż organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych niejednokrotnie potwierdzały, iż podatnikom przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z wydatkami na budowę / rozbudowę infrastruktury należącej do jednostek samorządu terytorialnego lub Skarbu Państwa, ponoszonymi w związku z zamiarem zapewnienia odpowiedniego dostępu do inwestycji realizowanych / zrealizowanych przez podatników. Tytułem przykładu wskazać można następujące interpretacje indywidualne:

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 lutego 2017 r. (3063-ILPP1-2.4512.202.2016.2.NF), w której czytamy: „Biorąc pod uwagę przedstawione przepisy prawa podatkowego oraz opis sprawy - zgodnie z którym Wnioskodawca partycypuje w kosztach inwestycji przebudowy drogi dojazdowej do swojej siedziby, stanowiącej drogę gminną - należy stwierdzić, że wydatki poniesione na budowę drogi służą prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, tj. wykonywania czynności opodatkowanych. Oceniając natomiast kwestię związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych należy stwierdzić, że istnieje pośredni związek między opodatkowaną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, a ponoszonymi kosztami inwestycji (partycypacji w kosztach przebudowy drogi). Podsumowując, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT, wystawionych w związku ze zrealizowaniem umowy o współfinansowaniu budowy drogi”,

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 stycznia 2017 r. (3063-ILPP2-2.4512.206.2016.1.AD), w której czytamy: „Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca spełnia przesłanki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego, w związku z wydatkami poniesionymi podczas inwestycji drogowej, określone w art. 86 ust. 1 ustawy. Jak wskazano bowiem we wniosku, Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a wydatki związane z realizacją inwestycji drogowej będą związane z związane z obrotem opodatkowanym podatkiem od towarów i usług. Z tych też względów z uwagi na to, że zamierzona inwestycja drogowa dotycząca drogi dojazdowej stanowiącej drogę publiczną, będącą własnością Gminy będzie związana z czynnościami opodatkowanymi w opisanych okolicznościach, na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku związanego nabyciem towarów i usług dotyczących infrastruktury drogowej w zakresie koniecznej przebudowy/modernizacji drogi gminnej”,

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 listopada 2016 r. (1462-IPPP3.4512.839.2016.1.JŻ), w której czytamy: „należy stwierdzić, że na postawie art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez wykonawcę wyłonionego w drodze przetargu przez Gminę w związku z partycypacją finansową związaną z realizacją przebudowy dróg gminnych, będących drogami dojazdowymi do siedziby Spółki, ponieważ istnieje pośredni związek pomiędzy wynagrodzeniem (partycypacja w kosztach budowy dróg), a opodatkowaną działalnością Wnioskodawcy”.

Podsumowując, Spółce przysługiwało będzie prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z rozbudową Lotniska.

Ad. 2)

W ocenie Spółki, działania polegające na realizacji przez Spółkę inwestycji związanej z rozbudową Lotniska na gruncie należącym do Miasta / Skarbu Państwa oraz przekazaniu poczynionych nakładów stanowiły będą nieodpłatne świadczenie usług do celów związanych z działalnością gospodarczą Spółki, a tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu VAT.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Jednocześnie zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług opodatkowane VAT uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT),

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika (art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT).

Na gruncie przedstawionego stanu faktycznego nie powinno ulegać wątpliwości, działania podejmowane przez Spółkę w związku z rozbudową Lotniska znajdującego się na gruncie niebędącym własnością Spółki nie powinny być kwalifikowane jako dostawa towarów. Wszelkie nakłady poczynione przez Spółkę na grunt będący własnością Miasta / Skarbu Państwa stanowić będą własność Miasta / Skarbu Państwa, a co za tym idzie nie będą mogły być przedmiotem obrotu ani na gruncie cywilnoprawnym, ani na gruncie przepisów ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, uznać należy, iż w związku z realizowanymi działaniami Spółka świadczyć będzie usługi w rozumieniu ustawy o VAT. Jak wynika przy tym z przedstawionego stanu faktycznego, przedmiotowe usługi świadczone będą przez Spółkę nieodpłatnie, to znaczy bez otrzymania ekwiwalentnego świadczenia ze strony Miasta / Skarbu Państwa (Spółka pragnie podkreślić, iż bez wątpienia ekwiwalentnym świadczeniem należnym na rzecz Spółki nie będzie przyznane Spółce prawo do wykorzystywania Lotniska na własne potrzeby bez konieczności ponoszenia opłat, jako że wartość przedmiotowego świadczenia będzie znacznie mniejsza od wartości świadczeń zrealizowanych przez Spółkę).

W ocenie Spółki nieodpłatne świadczenie usług na gruncie przedstawionego stanu faktycznego nie powinno podlegać opodatkowaniu VAT. Jak wynika z przywołanych powyżej przepisów ustawy o VAT, nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu VAT co do zasady wyłącznie w sytuacji, gdy usługi świadczone są do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika (za wyjątkiem uregulowanym w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, który jednakże niewątpliwe nie znajdzie zastosowania na gruncie przedstawionego stanu faktycznego). Tymczasem jak zostało już podkreślone przez Spółkę, ponoszone przez Spółkę wydatki na rozbudowę Lotniska będą bezsprzecznie wykazywały związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT.

W celu wzmocnienia powyższej argumentacji należy podkreślić, iż organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych niejednokrotnie potwierdzały, iż nie podlegają opodatkowaniu VAT działania polegające na budowie / rozbudowie infrastruktury położonej na gruntach niebędących własnością podatników oraz przekazaniu nakładów, realizowane w związku z zamiarem zapewnienia odpowiedniego dostępu do inwestycji realizowanych / zrealizowanych przez podatników. Tytułem przykładu wskazać można następujące interpretacje indywidualne:

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 stycznia 2017 r. (3063-ILPP2-2.4512.206.2016.1.AD), w której czytamy: „Analiza przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że przekazania praw do nakładów poniesionych w związku ze zrealizowaną inwestycją drogową na rzecz gminy, na gruncie nienależącym do Wnioskodawcy, nie można rozpatrywać w kategorii dostawy towarów. Z wniosku nie wynika, aby Wnioskodawcy przysługiwało prawo do rozporządzania jak właściciel gruntem, na którym inwestycja drogowa ma być realizowana. Zatem, przekazania przez Wnioskodawcę infrastruktury drogowej nie można uznać za dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ustawy. Czynność ta stanowić będzie zatem świadczenie usług w rozumieniu powołanego art. 8 ustawy. Z uwagi natomiast na fakt, że opisane przekazanie nastąpi nieodpłatnie, kwestia uznania tej czynności za odpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem od towarów i usług powinna być rozważana na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy. Uwzględniając powyższe uznać należy, że w przedmiotowej sprawie nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy nakładów na infrastrukturę drogową, stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług, jednakże czynność ta nie będzie spełniała wskazanej w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy przesłanki do objęcia jej opodatkowaniem. Aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu - jak wskazano - świadczenie tych usług musi się odbyć bez związku z potrzebami prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. W przedmiotowej sprawie - jak wykazano we wniosku - nieodpłatne świadczenie usług, polegające na nieodpłatnym przekazaniu praw do nakładów związanych z inwestycją drogową dotyczącą koniecznej przebudowy bądź modernizacji ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy ”,

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 lutego 2013 r. (IPPP2/443-48/13-2/MM), w której czytamy: „dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona (…) Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zamierza zrealizować przedsięwzięcie inwestycyjne polegające na budowie farmy wiatrowej, zwanej dalej: „Inwestycją”. Jednym z elementów niezbędnych do realizacji Inwestycji jest wybudowanie drogi dojazdowej do planowanej farmy wiatrowej. Przedmiotowa droga miałaby zostać zrealizowana na gruntach stanowiących własność gminy. Po wybudowaniu drogi infrastruktura drogowa zostanie nieodpłatnie przekazana na majątek Gminy. Wnioskodawca nie posiada żadnego szczególnego tytułu prawnego do gruntu, na którym będzie realizowana infrastruktura drogowa. Droga jest i w przyszłości będzie drogą powszechnie dostępną. Brak przedmiotowej drogi dojazdowej uniemożliwi prawidłowe funkcjonowanie, korzystanie oraz eksploatację siłowni wiatrowych, do których dostęp i prawidłowy dojazd powinien być zapewniony przez cały czas ich budowy i funkcjonowania. Prawidłowy dojazd do farm wiatrowych jest również jednym z podstawowych czynników mających zapewnić bezpieczeństwo korzystania z siłowni wiatrowych oraz ich eksploatowania (...) W sprawie będącej przedmiotem wniosku nieodpłatne świadczenie usług polegające na nieodpłatnym przekazaniu infrastruktury drogowej na rzecz gminy ma związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, bowiem jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego wybudowanie drogi jest warunkiem niezbędnym do powstania i funkcjonowania farm wiatrowych, które są zasadniczym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki W konsekwencji powyższego nieodpłatne przekazanie przez Spółkę infrastruktury drogowej na rzecz gminy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Podsumowując, działania polegające na realizacji przez Spółkę inwestycji związanej z rozbudową Lotniska na gruncie należącym do Miasta / Skarbu Państwa oraz przekazaniu poczynionych nakładów nie będą podlegały opodatkowaniu VAT.

W świetle powyższego, Spółka wnosi o potwierdzenie zaprezentowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest jednym z największych europejskich producentów mebli do samodzielnego montażu. Obecnie Spółka posiada cztery nowoczesne zakłady produkcyjne (fabryki mebli). W związku z koniecznością zwiększenia mocy produkcyjnych oraz zapewnienia stałego i pewnego źródła podstawowego surowca do produkcji mebli, Spółka podjęła decyzję w przedmiocie realizacji inwestycji na terenie S., o planowanej łącznej wartości blisko 700 mln zł, polegającej na:

budowie kolejnej fabryki mebli, która wraz z fabryką mebli zlokalizowaną już obecnie w S. odpowiadała będzie za około 45% całej produkcji realizowanej przez X.,

budowie zakładu produkcji płyty wiórowej, będącej podstawowym surowcem wykorzystywanym w procesie produkcji mebli, który w założeniach zapewnić ma około 100% zapotrzebowania na ww. surowiec ze strony Spółki,

budowie hali magazynowej wraz z linią oklejania płyty wiórowej, która zapewnić ma około 90% zapotrzebowania na ww. płyty ze strony Spółki.

Inwestycja polegająca na budowie Nowej Fabryki realizowana będzie przez Wnioskodawcę, natomiast inwestycja polegającą na budowie Zakładu i Hali realizowana będzie przez T. Sp. z o.o., będącą spółką zależną od Wnioskodawcy.

Uwzględniając fakt, że S.i staną się strategiczną lokalizacją z punktu widzenia interesów biznesowych Spółki, niezbędne będzie umożliwienie Spółce / kontrahentom Spółki odpowiedniego dostępu do zakładów zlokalizowanych na terenie miasta. Zapewnienie szybkiego i bezproblemowego połączenia z S. jest kluczowe m.in. z następujących względów:

Odbiorcami produktów Spółki są przede wszystkim podmioty prowadzące największe sieci sprzedaży (salony meblowe) w państwach Europy Zachodniej (Niemcy, Francja, Hiszpania, Wielka Brytania), dla których warunkiem współpracy z Wnioskodawcą jest poddawanie się przez Spółkę regularnym audytom w zakresie przestrzegania procedur jakości (w tym norm ISO). Z uwagi na fakt, że znaczna część mocy produkcyjnych Spółki zlokalizowana będzie na terenie S., większość audytów przeprowadzanych przez kontrahentów Spółki odbywała będzie się właśnie w tym mieście.
W ramach Zakładu oraz Hali funkcjonować będą bardzo skomplikowane i kosztowne ciągi technologiczne (pojedyncza linia produkcji płyt wiórowych w Zakładzie oraz pojedyncza linia oklejania płyt wiórowych w Hali). Z uwagi na fakt, że płyta wiórowa produkowana w Zakładzie i Hali zapewniać ma praktycznie całość zapotrzebowania na ww. surowiec ze strony Wnioskodawcy, każdy przestój linii produkcyjnych spowodowany awariami / usterkami technicznymi narażać będzie Spółkę na wymierne straty finansowe (zatrzymanie produkcji / sprzedaży, konieczność uiszczenia kar umownych / odsetek za opóźnienia na rzecz kontrahentów, a potencjalnie nawet rozwiązanie umów przez kontrahentów). Z powyższego względu istotne jest zapewnienie, aby dostawcy linii produkcyjnych (podmioty z Niemiec i Włoch) mogli usuwać potencjalne awarie / usterki w jak najkrótszym okresie czasu.
Ze względów biznesowych członkowie zarządu Spółki znaczną część swoich obowiązków wykonują w W., a więc również z punktu widzenia członków zarządu Spółki odpowiedni stopień komunikowania z S. nabiera szczególnego znaczenia.

W świetle powyższych okoliczności zamiarem Spółki jest stworzenie kontrahentom / członkom zarządu Spółki możliwości dotarcia do S. drogą lotniczą (samolot biznesowy), stanowiącą bez wątpienia najszybszą metodę transportu. Uwzględniając jednakże fakt, że na dzień dzisiejszy w pobliżu S. brak jest portu lotniczego, zapewnienie połączenia lotniczego z S. wymagać będzie stworzenia odpowiedniej infrastruktury. W pobliżu miejsca, w którym powstać mają Nowa Fabryka, Zakład i Hala (w odległości około 1 km) znajduje się obecnie lotnisko sportowe, wyposażone w trawiasty pas startowy. Lotnisko położone jest na nieruchomościach będących własnością S. (jako jednostki samorządu terytorialnego, dalej: „Miasto”) oraz Skarbu Państwa (którymi gospodaruje organ wykonawczy Miasta).

Uwzględniając przedstawione powyżej potrzeby biznesowe Spółki, Spółka podjęła decyzję w przedmiocie współfinansowania kosztów związanych z rozbudową Lotniska, mającą na celu umożliwienie lądowania na Lotnisku samolotów biznesowych. Spółka zakłada, że na podstawie stosownej umowy podpisanej z Miastem Spółka zobowiąże się do poniesienia około 70% kosztów planowanej inwestycji, przy czym partycypacja ze strony Spółki polegać może zarówno na przekazaniu środków pieniężnych na rzecz Miasta, jak i na samodzielnym zlecaniu wykonania usług związanych z rozbudową i ponoszeniu kosztów ww. usług, a następnie przekazaniu przez Spółkę poczynionych nakładów.

W zamian za współfinansowanie inwestycji, Miasto zobowiąże się wobec Spółki do:

umożliwienia Spółce korzystania z Lotniska na własne potrzeby biznesowe w ustalonym okresie czasu, bez konieczności ponoszenia dodatkowych opłat przez Spółkę,

umożliwienia Spółce wzniesienia na nieruchomości, na których zlokalizowane jest Lotnisko, hangaru dla samolotu / helikoptera Spółki, bez konieczności ponoszenia dodatkowych opłat przez Spółkę.

Pod względem prawnym Umowa nie będzie kwalifikowana jako umowa najmu / dzierżawy / użyczenia infrastruktury Lotniska. Podmiotem zarządzającym Lotnikiem będzie stowarzyszenie, które zobowiązane będzie do zapewniania dostępu do Lotniska wszystkim podmiotom mającym siedzibę, prowadzącym działalność lub zamieszkałym na terenie Miasta. Tym samym Lotnisko wykorzystywane będzie nie tylko do celów działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, lecz również w ramach działalności prowadzonej przez inne podmioty (jak zostało natomiast podkreślone, w związku z poniesionymi kosztami rozbudowy Lotniska Spółka będzie zwolniona z opłat związanych z korzystaniem z Lotniska).

Na tle przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione przez Spółkę w związku z rozbudową Lotniska.

W odniesieniu do przedstawionego problemu należy wskazać, że podstawowe zasady prawa do odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami, których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Z uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług wyraźnie wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości oraz przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Istnienie bezpośredniego związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.). Przepisy Rozdziału 1–4 Tytułu X Dyrektywy VAT (art. 167 i nast.) wprowadzają podstawową regułę wspólnego systemu podatku VAT, zgodnie z którą podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, natomiast prawo takie nie przysługuje w przypadku dokonywania transakcji zwolnionych lub nieopodatkowanych.

Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną, jest również akcentowany w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r., (w sprawie C-4/94, BLP Group plc v. Commissioners of Customs & Excise) TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi (ang. direct and immediate link with the taxable transactions). Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc), TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia.

W orzeczeniu TSUE z dnia 8 lutego 2007 r. Investrand BV przeciwko Staatssecretaris van Financiën C-435/05 Trybunał w tezie 24 wskazał, że prawo do odliczenia zostaje przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku, a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty usług stanowią część kosztów ogólnych podatnika i jako takie stanowią element cenotwórczy dla dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te zachowują bowiem bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika.

Z kolei w wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 lutego 2013 r. C-104/12 „Zaznaczono jednak, że podatnik korzysta również z prawa do odliczenia również w sytuacji braku bezpośredniego związku między konkretną transakcją na wcześniejszym etapie obrotu a transakcją lub transakcjami na późniejszym etapie obrotu, powodującymi powstanie prawa do odliczenia, jeżeli cena nabycia otrzymanych świadczeń wchodzi w zakres ogólnych kosztów działalności podatnika i stanowi w związku z tym element ceny dostarczanych przez niego towarów lub świadczeń. Tego rodzaju koszty mają bowiem bezpośredni związek z całością działalności gospodarczej podatnika.”

W świetle powyższego, w ocenie tutejszego Organu, nie każdy zaistniały rodzaj powiązania o charakterze pośrednim przy dokonywaniu świadczeń opodatkowanych, lecz oczywistość oraz bezpośredniość tego powiązania z dokonywaną przez podatnika sprzedażą opodatkowaną, może dopiero dawać uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że z przedstawionych okoliczności nie wynika aby wydatki poniesione przez Spółkę na rozbudowę lotniska miały bezpośredni związek z działalnością opodatkowaną Spółki (jak wynika z wniosku Spółka jest producentem mebli). W ocenie organu - wbrew stanowisku Spółki - w przedmiotowej sprawie brak jest również choćby pośredniego wpływu realizowanej inwestycji, na przyszłą sprzedaż opodatkowaną Spółki poprzez ewentualne nakłonienie potencjalnych klientów do nabywania towarów Spółki, po rozbudowaniu lotniska. W przedstawionych okolicznościach sprawy brak jest racjonalnego związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy rozbudową lotniska a zwiększeniem sprzedaży opodatkowanej Spółki, ponieważ z przedstawionych we wniosku okoliczności nie sposób wyprowadzić wniosku o wzroście sprzedaży opodatkowanej w okresie późniejszym. Niewystarczającym powodem do możliwości odliczenia podatku naliczonego jest, jak wskazuje Wnioskodawca, stworzenie kontrahentom / członkom zarządu Spółki możliwości dotarcia do S. drogą lotniczą (samolotem biznesowym). W omawianej sprawie trudno uznać, że umożliwienie kontrahentom Spółki szybkiego dostępu do posiadanych przez Spółkę w S. fabryk w celu umożliwienia przeprowadzania audytów / usuwania usterek i awarii będzie miało wpływ na przyszłą sprzedaż opodatkowaną Spółki poprzez ewentualne nakłonienie potencjalnych klientów do nabywania towarów Spółki. Ponadto, jak wynika z wniosku, rozbudowane na terenie miasta lotnisko będzie służyło wszystkim podmiotom prowadzącym działalność lub zamieszkałych na terenie miasta. Zatem wskazany przez Spółkę związek planowanej inwestycji w postaci rozbudowy lotniska z czynnościami opodatkowanymi, w opinii tut. Organu, jest niewystarczający.

Wobec tego, skoro nabyte towary nie posłużą czynnościom opodatkowanym, to w świetle powołanego art. 86 ust. 1 ustawy, nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług od poniesionych wydatków. Jeszcze raz podkreślić należy, że prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Jednocześnie prawo do odliczenia podatku naliczanego nie jest przywilejem podatkowym, ale elementem konstrukcyjnym podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Spółki, zgodnie z którym przysługiwało jej będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione w związku z rozbudową lotniska uznaje się za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również opodatkowania przekazanych miastu nakładów poczynionych przez Spółkę w związku z rozbudową lotniska.

W odniesieniu do przedstawionych wątpliwości wskazać należy, że zgodnie z unormowaniami zawartymi w przepisach, w pewnych ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Analizując treść art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy powołanego przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jest jednak od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Przy czym wskazać należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Zatem aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, czyli za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Jak wynika z okoliczności sprawy wydatki poniesione przez Spółkę na rozbudowę lotniska pozostają bez związku z działalnością gospodarczą Spółki i nie wpłyną na osiągane przez Spółkę obroty opodatkowane podatkiem VAT, zatem stwierdzić należy, że przekazując miastu nakłady poczynione w związku z rozbudową lotniska będącego własnością miasta, Wnioskodawca świadczyć będzie usługi, które w świetle art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ przekazana nieodpłatnie inwestycja nie jest związana z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Partycypacja w kosztach rozbudowy lotniska, w związku ze stworzeniem kontrahentom i członkom zarządu Spółki możliwości szybszego dotarcia do fabryk w S. drogą lotniczą nie może być utożsamiana z celami prowadzonej działalności gospodarczej. Możliwość szybszego dotarcia do fabryk może być jedynie postrzegana jako ułatwienie dojazdu do miejsca pracy, miejsca spotkań kontrahentów. Celem prowadzonej działalności Spółki jest produkcja i sprzedaż mebli, natomiast sposób dotarcia członków zarządu lub kontrahentów do fabryk w S. jest z punktu widzenia celów działalności niewystarczające do stwierdzenia, że nakłady poniesione na rozbudowę lotniska wpisują się w cel prowadzonej działalności. Należy w tym miejscu zaznaczyć, że bez opisanej we wniosku inwestycji pracownicy jak i kontrahenci Spółki będą mieli możliwość wyboru innej formy transportu i komunikacji z fabrykami Wnioskodawcy i nie spowoduje to zakłócenia działalności Spółki. Również fakt, że Spółka będzie miała możliwość dostępu do lotniska bez konieczności ponoszenia dodatkowych opłat czy też możliwość wzniesienia hangaru dla samolotu/helikoptera Spółki, bez konieczności ponoszenia dodatkowych opłat, nie może przesądzać o związku z celami prowadzonej działalności. Realizacja ww. inwestycji nie jest konieczna dla prawidłowego funkcjonowania fabryk Spółki.

Reasumując, nieodpłatne świadczenie na rzecz miasta, polegające na przekazaniu nakładów poniesionych w związku z realizacją opisanej inwestycji, będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę na poparcie własnego stanowiska w sprawie interpretacji indywidualnych należy wskazać, że dotyczą one innego stanu faktycznego, który – co pomija Wnioskodawca - różni się od okoliczności przedstawionych w niniejszym wniosku. Powołane interpretacje dotyczą wybudowania lub koniecznej przebudowy bądź modernizacji drogi dojazdowej do danego przedsiębiorstwa. Inwestycje te mają na celu prawidłowy dojazd do przedsiębiorstwa co jest warunkiem niezbędnym do jego funkcjonowania. Zatem powołane we wniosku interpretacje nie mogły stanowić podstawy przy rozstrzygnięciu dokonanym w analizowanej sprawie Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin