2017.04.20 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP3.4512.47.2017.1.ES
z 20 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2017 r. (data wpływu 20 stycznia 2017 r.), uzupełnionym pismem z 13 marca 2017 r. (data wpływu 15 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT prowadzonych przez Wnioskodawcę kursów zawodowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT prowadzonych przez Wnioskodawcę kursów zawodowych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 13 marca 2017 r. (data wpływu 15 marca 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą z przeważającym kodem PKD - 85.59.B - Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane. Nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT.

Wnioskodawca posiada wpis do rejestru instytucji szkoleniowych Wojewódzkiego Urzędu Pracy. Jednocześnie informuje, że nie jest jednostką objętą system oświaty.

Zaistniały stan faktyczny: wszystkie niżej opisane kursy prowadzone są na tych samych zasadach.

Usługi jakie Wnioskodawca prowadzi w ramach jego działalności są usługami kształcenia zawodowego oraz przekwalifikowania zawodowego, ponieważ po ich ukończeniu osoby biorące udział w kursie otrzymają konkrety zawód. Bez uprawnień jakie można uzyskać podczas szkolenia nie można pracować na maszynach budowalnych i drogowych.

Na podstawie § 26 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U. Nr 118 poz. 1263) Centrum Koordynacji Szkolenia Operatorów Maszyn Instytutu Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego w W., potwierdzało spełnienie przez działalność Wnioskodawcy wymagań określonych w § 25 ww. rozporządzenia, wydając potwierdzenie o możliwości prowadzenia szkoleń w specjalności: operator koparkoładowarki, operator ładowarki jednonaczyniowej, operator koparki jednonaczyniowej, operator spycharki, montażysta rusztowań budowlano- montażowych metalowych, operator przecinarki do nawierzchni dróg, operator maszyn do produkcji, sortowania i uszlachetniania kruszyw, operatora zagęszczarki i ubijaków wibracyjnych, operator narzędzi udarowych ręcznych, operator pił mechanicznych do ścinki drzew.

Ww. szkolenia organizowane są na podstawie programu nauczania opracowanego przez Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Szkolnego w W. Wszystkie ww. kursy prowadzone są na identycznych zasadach i na tej samej podstawie prawnej, różnica jest w ilości godzin zajęć teoretycznych i praktycznych.

Kursy: operator koparkoładowarki, operator ładowarki jednonaczyniowej, operator koparki jednonaczyniowej, operator spycharki obejmują 176 godzin lekcyjnych, w tym: 116 godzin zajęć teoretycznych oraz 60 godzin praktycznej nauki zawodu (dodatkowo 26 godzin dla osób, które nie posiadają odpowiedniego doświadczenia jako operator maszyn budowlanych i ziemnych). Po ukończeniu kursu absolwent przystępuje do egzaminu przed Komisją Egzaminacyjną powołaną przez Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego z W. Po zdaniu egzaminu praktycznego a następnie egzaminu teoretycznego uczestnik otrzymuje uprawnienia operatora w określonej specjalności. Warunkiem wykonywania zawodu operatora maszyn i urządzeń roboczych, budowlanych i drogowych jest posiadanie uprawnienia określonej specjalności oraz umiejętności, których nabywa podczas kursu.

Kurs: montażysta rusztowań budowlano-montażowych metalowych obejmuje: 80 godzin lekcyjnych: w tym 48 godzin zajęć teoretycznych oraz 32 godziny praktycznej nauki zawodu. Po ukończeniu kursu absolwent przystępuje do egzaminu przed Komisją Egzaminacyjną powołaną przez Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego z W. Po zdaniu egzaminu praktycznego a następnie egzaminu teoretycznego uczestnik uzyskuje zaświadczenie kwalifikacyjne potwierdzające uprawnienia do wykonywania zawodu montażysty rusztowań budowlano-montażowych metalowych oraz książeczkę operatora z wpisem dotyczącym rodzaju i klasy uprawnień. Warunkiem wykonywania zawodu operatora maszyn i urządzeń roboczych, budowlanych i drogowych jest posiadanie uprawnienia określonej specjalności oraz umiejętności, których nabywa podczas kursu.

Kurs: operator przecinarki do nawierzchni dróg, operator zagęszczarki i ubijaków wibracyjnych, operator narzędzi udarowych ręcznych obejmują 44 godzin lekcyjnych w tym 32 godzin zajęć teoretycznych oraz 10 godzin praktycznej nauki zawodu. Po ukończeniu kursu absolwent przystępuje do egzaminu przed Komisją Egzaminacyjną powołaną przez Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego z W. Po zdaniu egzaminu praktycznego a następnie egzaminu teoretycznego uczestnik uzyskuje zaświadczenie kwalifikacyjne potwierdzające uprawnienia do wykonywania zawodu: operator przecinarki do nawierzchni dróg/operator zagęszczarki i ubijaków wibracyjnych/operator narzędzi udarowych ręcznych oraz książeczkę operatora z wpisem dotyczącym rodzaju i klasy uprawnień. Warunkiem wykonywania zawodu operatora maszyn i urządzeń roboczych, budowlanych i drogowych jest posiadanie uprawnienia określonej specjalności oraz umiejętności, których nabywa podczas kursu.

Kurs: operator maszyn do produkcji, sortowania i uszlachetnia kruszyw obejmuje: 132 godzin lekcyjnych: 112 godzin zajęć teoretycznych oraz 20 godzin praktycznej nauki zawodu. Po ukończeniu kursu absolwent przystępuje do egzaminu przed Komisją Egzaminacyjną powołaną przez Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego z W. Po zdaniu egzaminu praktycznego a następnie egzaminu teoretycznego uczestnik uzyskuje zaświadczenie kwalifikacyjne potwierdzające uprawnienia do wykonywania zawodu operator maszyn do produkcji, sortowania i uszlachetnia kruszyw oraz książeczkę operatora z wpisem dotyczącym rodzaju i klasy uprawnień. Warunkiem wykonywania zawodu operatora maszyn i urządzeń roboczych, budowlanych i drogowych jest posiadanie uprawnienia określonej specjalności oraz umiejętności, których nabywa podczas kursu.

Zgodnie z § 24. 1. Szkolenie, o którym mowa w § 23, obejmuje część teoretyczną i praktyczną.

dokumentacji technicznej maszyn roboczych,
bezpieczeństwa i higieny pracy przy eksploatacji maszyn roboczych,
technologii wykonywania robót ziemnych,
użytkowania i obsługi maszyn roboczych.
3. Część praktyczna szkolenia obejmuje naukę eksploatacji maszyn roboczych w różnych warunkach terenowych i technologicznych.

§ 25, Szkolenie, o którym mowa w § 23, może prowadzić podmiot, który posiada:

warunki lokalowe do prowadzenia wykładów,
park maszynowy wraz z placem manewrowym,
kadrę wykładowców,
warunki socjalne i wyposażenie dydaktyczne.

§ 26. 1. Osoba, która uzyskała pozytywny wynik sprawdzianu, o którym mowa w § 23, otrzymuje świadectwo oraz uzyskuje wpis do książki operatora.

2. Wzór książki operatora zawiera załącznik nr 2 do rozporządzenia

Kurs: operator wózka jezdniowego z napędem silnikowym wraz z bezpieczną wymianą butli gazowej.

Na podstawie zaświadczeń wydanych przez Urząd Dozoru Technicznego Wnioskodawca ma prawo w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej prowadzić kursy oraz wydawać odpowiednie zaświadczenia o ukończeniu kursu wg wzoru MEN w zakresie: operator wózków jezdniowych z napędem silnikowym wraz z bezpieczną wymianą butli gazowej. Kurs obejmuje 67 godzin lekcyjnych: 48 godziny zajęć teoretycznych oraz 19 godzin zajęć praktycznych w oparciu o udostępniony program zgodny z art. 37 pkt 14 ustawy o dozorze technicznym z dnia 21 grudnia 2000 r. (Dz. U. Nr 122 poz. 1321 z późn. zm) opracowany przez Urząd Dozoru Technicznego. Po ukończeniu kursu absolwent przystępuje do egzaminu przed Komisją Egzaminacyjną powołaną przez Dyrektora Urzędu Dozoru Technicznego. Po zdaniu egzaminu praktycznego a następnie egzaminu teoretycznego uczestnik otrzymuje uprawnienia operatora wózka jezdniowego. Celem kursu jest uzyskanie kwalifikacji kierowcy wózka jezdniowego z napędem silnikowym oraz umiejętności bezpiecznej wymiany butli gazowej w wózkach jezdniowych.

Na podstawie § 14 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. Nr 70 poz. 650 ze zm.) określone są wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym, używanych w transporcie wewnętrznym zakładów pracy. Zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, do obsługi wózków może być dopuszczony pracownik, który ukończył 18 lat i uzyskał:

uprawnienia operatora, zgodnie z odrębnymi przepisami,
imienne zezwolenie do obsługi wózka wystawione przez pracodawcę, ważne na terenie zakładu pracy tego pracodawcy. Zgodnie z § 1 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, póz 849 ze zm.), rozporządzenie określa:

tryb sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych,
rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji,
wzór wniosku o sprawdzenie kwalifikacji.

W załączniku nr 2 do ww. rozporządzenia wymienione są rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji. Pod pozycją nr 13 znajdują się wózki jezdniowe podnośnikowe z mechanicznym napędem podnoszenia. Wózek jezdniowy podnośnikowy nazywany wózkiem widłowym to kołowy pojazd mechaniczny o napędzie silnikowym, przystosowany do przewozu materiałów o znacznej (do kilkudziesięciu ton) masie, stosowany w transporcie bliskim i magazynowaniu. Dla celów bezpieczeństwa do obsługi wózka widłowego konieczne jest posiadanie odpowiednich uprawnień. Uprawnienia do obsługi wózków widłowych wydają tylko firmy posiadające stosowny certyfikat.

Wszystkie ww. kursy są typowymi szkoleniami zawodowymi, ponieważ ich absolwenci zdobywają konkretny zawód lub niezbędne uprawnienia potrzebne do pracy na danym stanowisku, a obowiązek posiadania uprawnień uczestników szkoleń wynika z ww. przepisów prawa. Prace operatora koparkoładowarki, operatora koparki, operatora ładowarki, montażysty rusztowań budowlano-montażowych metalowych, operatora narzędzi udarowych ręcznych, przecinarki do nawierzchni dróg, zagęszczarki i ubijaków wibracyjnych oraz operatora wózków jezdniowych mogą wykonywać jedynie osoby posiadające stosowne uprawnienia, a ww. przepisy prawa określają warunki jakie musi spełniać jednostka szkoląca aby móc prowadzić działalność w zakresie ww. szkoleń. Uczestnicy kursu po zakończeniu szkolenia posiadają konkretny zawód lub niezbędne uprawnienia i nie mają problemów ze znalezieniem pracy. Usługi szkoleniowe są przeznaczone dla osób potrzebujących ww. uprawnień aby móc pracować na ww. maszynach lub urządzeniach. Osoby biorące udział w szkoleniu wykorzystują wiedzę ze szkolenia wykonując zawód operatora konkretnej maszyny lub urządzenia. Nauczanie na kursach pozostaje w bezpośrednim związku z branżą i zawodem uczestników szkolenia. Jest to nauczanie mające na celu uzyskanie konkretnej wiedzy do celów zawodowych a następnie uzyskanie tego zawodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z posiadanymi pozwoleniami oraz przytoczonymi przepisami prawa, kursy na: operatora koparkoładowarki, operatora ładowarki jednonaczyniowej, operatora koparki jednonaczyniowej, operatora spycharki, montażysty rusztowań budowlano-montażowych metalowych, operatora przecinarki do nawierzchni dróg, operatora maszyn do produkcji, sortowania i uszlachetniania kruszyw, operatora zagęszczarki i ubijaków wibracyjnych, operator narzędzi udarowych ręcznych, operatora pił mechanicznych do ścinki drzew, operatora wózków jezdniowych wraz z bezpieczną wymiana butli gazowej są zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy (stanowisko uzupełnione w piśmie z 13 marca 2017 r.),

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest prowadzenie m.in. pozaszkolnych form edukacji dla osób pracujących i uzupełniających wymagane uprawnienia, bądź też dla osób bezrobotnych którzy przygotowują się do wykonywania określonych zawodów. Jednocześnie Wnioskodawcy informuje, że nie jest jednostką objętą system oświaty. Nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT.

Usługi jakie Wnioskodawca prowadzi w ramach jego działalności są usługami kształcenia zawodowego oraz przekwalifikowania zawodowego, ponieważ po ich ukończeniu osoby biorące udział w kursie otrzymają konkrety zawód. Usługi szkoleniowe są przeznaczone dla osób potrzebujących ww. uprawnień aby móc pracować na ww. maszynach lub urządzeniach. Osoby biorące udział w szkoleniu wykorzystują wiedzę ze szkolenia wykonując zawód operatora konkretnej maszyny lub urządzenia. Nauczanie na kursach pozostaje w bezpośrednim związku z branżą i zawodem uczestników szkolenia. Jest to nauczanie mające na celu uzyskanie konkretnej wiedzy do celów zawodowych a następnie uzyskanie tego zawodu.

Kursy jakie Wnioskodawca posiada w ofercie prowadzone są na identycznych zasadach i na tej samej podstawie prawnej, różnica jest w ilości godzin zajęć teoretycznych i praktycznych.

Są to typowe szkolenia zawodowe, ponieważ ich absolwenci zdobywają konkretny zawód i niezbędne uprawnienia potrzebne do pracy na danym stanowisku, a obowiązek posiadania uprawnień uczestników szkoleń wynika z przytoczonych przepisów prawa.

Zgodnie z § 23 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych - Maszyny robocze, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, mogą być obsługiwane wyłącznie przez osoby, które ukończyły szkolenie i uzyskały pozytywny wynik sprawdzianu przeprowadzonego przez komisję powołaną przez instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego w W. Prace operatora koparkoładowarki, operatora koparki, operatora ładowarki, operatora spycharki, montażysty rusztowań budowlano-montażowych metalowych, operatora narzędzi udarowych ręcznych, przecinarki do nawierzchni dróg, zagęszczarki i ubijaków wibracyjnych oraz operatora wózków jezdniowych mogą wykonywać jedynie osoby posiadające stosowne uprawnienia.

Zgodnie z § 26 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U Nr. 118 poz. 1263) Centrum Koordynacji Szkolenia Operatorów Maszyn Instytutu Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego, potwierdziło spełnienie przez Wnioskodawcę wymagań określonych w § 25 ww. Rozporządzenia, określając zakres szkoleń i udostępniając programy szkoleniowe do każdej z ww. specjalności. Ww. przepisy prawa określają jakie musi spełniać jednostka szkoląca aby móc prowadzić działalność w zakresie szkolenia operatorów maszyn budowlanych i drogowych. Dodatkowo zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzupełnienia przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216 ze zm.) uzyskiwanie i uzupełnienie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w następujących pozaszkolnych formach kształcenia: - kurs, - kurs zawodowy, - seminarium, - praktyka zawodowa.

Zgodnie z § 2 ust 2. ww. rozporządzenia, kurs jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 30 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności lub kwalifikacji zawodowych, realizowana zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia.

3. Kurs zawodowy jest kursem, którego program nauczania obejmuje usystematyzowane treści nauczania wybrane z programu nauczania dla zawodu, dopuszczonego do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Wyniki kursu zawodowego są zaliczane przy podejmowaniu nauki w szkole dla dorosłych prowadzącej kształcenie zawodowe.

§ 3. Organizator kształcenia zapewnia:

programy nauczania;
kadrę dydaktyczną posiadającą kwalifikacje zawodowe odpowiednie do prowadzonego kształcenia;
odpowiednie pomieszczenia wyposażone w sprzęt i pomoce dydaktyczne umożliwiające prawidłową realizację kształcenia, zapewniające bezpieczne i higieniczne warunki pracy i nauki;
nadzór wewnętrzny służący podnoszeniu jakości prowadzonego kształcenia;
warunki organizacyjne i techniczne umożliwiające udział w kształceniu osób niepełnosprawnych.

§ 4. 1. Organizator kształcenia prowadzi dokumentację przebiegu kształcenia dla każdej prowadzonej formy kształcenia.

program nauczania;
dziennik zajęć edukacyjnych, zawierający.

listę obecności,
wymiar godzin zajęć edukacyjnych,
tematy zajęć edukacyjnych;

protokół z egzaminu, jeżeli taki został przeprowadzony;
rejestr wydanych zaświadczeń.

Zgodnie z wymienionym rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzupełnienia przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych, forma prowadzonych w ramach działalności Wnioskodawcy szkoleń kwalifikowana jest jako kurs.

Dodatkowo Rozporządzenia Rady (WE) NR 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L 288/4) w artykule 14 wyjaśnia, że usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Szkolenia prowadzone w ramach mojej działalności gospodarczej są typowymi szkoleniami zawodowymi, ponieważ ich absolwenci zdobywają konkretny zawód lub niezbędne uprawnienia potrzebne do pracy na danym stanowisku, a obowiązek posiadania uprawnień uczestników szkoleń wynika z ww. przepisów prawa. Prace operatora koparkoładowarki, operatora koparki, operatora ładowarki, montażysty rusztowań budowlano-montażowych metalowych, operatora narzędzi udarowych ręcznych, przecinarki do nawierzchni dróg, zagęszczarki i ubijaków wibracyjnych oraz operatora wózków jezdniowych mogą wykonywać jedynie osoby posiadające stosowne uprawnienia, a ww. przepisy prawa określają warunki jakie musi spełniać jednostka szkoląca aby móc prowadzić działalność w zakresie ww. szkoleń. Uczestnicy kursu po zakończeniu szkolenia posiadają konkretny zawód lub niezbędne uprawnienia i nie mają problemów ze znalezieniem pracy. Usługi szkoleniowe są przeznaczone dla osób potrzebujących ww. uprawnień aby móc pracować na ww. maszynach lub urządzeniach. Osoby biorące udział w szkoleniu wykorzystują wiedzę ze szkolenia wykonując zawód operatora konkretnej maszyny lub urządzenia. Nauczanie na kursach pozostaje w bezpośrednim związku z branżą i zawodem uczestników szkolenia. Jest to nauczanie mające na celu uzyskanie konkretnej wiedzy do celów zawodowych a następnie uzyskanie tego zawodu. Wszystkie ww. kursy finansowe są ze środków własnych uczestników kursów lub pracodawców/firmy kierujące pracowników na konkretny kurs.

Szkolenia te mogą być w 100% finansowane ze środków publicznych po skierowaniu uczestników kursu przez Powiatowy Urząd Pracy lub Ośrodek Pomocy Społecznej.

Osoby biorące udział w kursach będą wykorzystywały nabytą wiedzę podczas szkolenia w zawodzie, którego właśnie się nauczyły/uprawnień które otrzymały po zakończeniu szkolenia.

Wnioskodawca uważa że szkolenia z zakresu - operator koparkoładowarki, operator koparki, operator ładowarki, montażysta rusztowań, operator wózka jezdniowego, operator narzędzi udarowych ręcznych, zagęszczarek i ubijaków wibracyjnych, operator przecinarki do nawierzchni dróg - spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a, ustawy o podatku od towarów i usług i są zwolnione z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy wszystkie realizowane przez niego kursy będące przedmiotem zapytania są zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (...).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2- 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie lub w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jednocześnie, stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 13 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz.U. z 2015 r. poz. 736), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.). Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1 ze zm.). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty. Ponadto z wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca był uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk czy też jednostką badawczo-rozwojową świadczącą usługi kształcenia na poziomie wyższym. Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, że realizowane przez Wnioskodawcę kursy nie będą spełniać przesłanek umożliwiających skorzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

W związku z powyższym należy przeanalizować czy dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług można zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego czy kursy prowadzane przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy, konieczne jest stwierdzenie:

czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego;
czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi kursy zawodowe. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, posiada wpis do rejestru instytucji szkoleniowych Wojewódzkiego Urzędu Pracy, ale nie jest jednostką objętą system oświaty. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest prowadzenie m.in. pozaszkolnych form edukacji dla osób pracujących i uzupełniających wymagane uprawnienia, bądź też dla osób bezrobotnych którzy przygotowują się do wykonywania określonych zawodów. Wszystkie opisane kursy prowadzone są na tych samych zasadach.

Usługi jakie Wnioskodawca prowadzi w ramach jego działalności są usługami kształcenia zawodowego oraz przekwalifikowania zawodowego, ponieważ po ich ukończeniu osoby biorące udział w kursie otrzymają konkrety zawód. Bez uprawnień jakie można uzyskać podczas szkolenia nie można pracować na maszynach budowalnych i drogowych.

operator koparkoładowarki,
operator ładowarki jednonaczyniowej,
operator koparki jednonaczyniowej,
operator spycharki,
montażysta rusztowań budowlano-montażowych metalowych,
operator przecinarki do nawierzchni dróg,
operator maszyn do produkcji, sortowania i uszlachetniania kruszyw,
operator zagęszczarki i ubijaków wibracyjnych,
operator narzędzi udarowych ręcznych,
operator pił mechanicznych do ścinki drzew.

Ww. szkolenia organizowane są na podstawie programu nauczania opracowanego przez Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego w W. Wszystkie ww. kursy prowadzone są na identycznych zasadach i na tej samej podstawie prawnej, różnica jest w ilości godzin zajęć teoretycznych i praktycznych.

Kurs obejmuje 67 godzin lekcyjnych: 48 godziny zajęć teoretycznych oraz 19 godzin zajęć praktycznych w oparciu o udostępniony program zgodny z art. 37 pkt 14 ustawy o dozorze technicznym z dnia 21 grudnia 2000 r. opracowany przez Urząd Dozoru Technicznego.

Na podstawie § 14 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym określone są wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym, używanych w transporcie wewnętrznym zakładów pracy.

W załączniku nr 2 do Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych wymienione są rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji. Pod pozycją nr 13 tego załącznika znajdują się wózki jezdniowe podnośnikowe z mechanicznym napędem podnoszenia. Dla celów bezpieczeństwa do obsługi wózka widłowego konieczne jest posiadanie odpowiednich uprawnień, które wydają tylko firmy posiadające stosowny certyfikat.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług prowadzonych przez Wnioskodawcę kursów, o których mowa we wniosku.

Stosownie do art. 237³ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2016 r. 1666 z późn. zm.), nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 1125 ze zm.), osoby wykonujące czynności spawania, zgrzewania, lutowania oraz przeróbkę plastyczną i obróbkę cieplną w toku wytwarzania, naprawy i modernizacji urządzeń technicznych oraz wytwarzania elementów stosowanych do wytwarzania, naprawy lub modernizacji tych urządzeń obowiązane są posiadać zaświadczenia kwalifikacyjne potwierdzające umiejętność praktycznego wykonywania tych czynności oraz znajomość warunków technicznych dozoru technicznego, norm i przepisów prawnych w tym zakresie. Przepis ust. 2 stosuje się do osób obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne.

Jak wynika z art. 23 ust. 2 cyt. ustawy, postępowanie, o którym mowa w ust. 1, przeprowadzają komisje kwalifikacyjne powoływane przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego.

W myśl art. 23 ust. 1 tej ustawy, organ właściwej jednostki dozoru technicznego, na wniosek zainteresowanych osób, sprawdza kwalifikacje, o których mowa w art. 22 ust. 2 i 3, w drodze postępowania kwalifikacyjnego.

W myśl art. 23 ust. 5 ww. ustawy, minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

tryb sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych,
rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji, uwzględniając stopień zagrożenia związanego z eksploatacją tych urządzeń,
wzór wniosku o sprawdzenie kwalifikacji.

Urządzenia techniczne, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie stosownych kwalifikacji, zostały wymienione w załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849, ze zm.).

Zgodnie z pkt 1 ww. załącznika, urządzenia techniczne, przy których obsłudze wymagane jest posiadanie kwalifikacji, to:

suwnice, żurawie, wciągarki i wciągniki, z wyjątkiem urządzeń z napędem ręcznym wszystkich mechanizmów,
układnice do składowania ładunków w magazynach,
układarki do układania torów,
dźwigi, z wyjątkiem dźwigów osobowych, dźwigów towarowych ze sterowaniem zewnętrznym, dźwigów towarowych małych i urządzeń do transportu osób niepełnosprawnych,
wyciągi towarowe i wyciągi statków,
podesty ruchome, z wyjątkiem załadowczych podestów burtowych,
dźwignice linotorowe,
urządzenia do manipulacji kontenerami,
osobowe i towarowe koleje linowe oraz wyciągi narciarskie,
pomosty ruchome z zespołami napędowymi w przystaniach promowych,
zbiorniki stałe z zespołami napędowymi na skroplone gazy węglowodorowe oraz zbiorniki przenośne o pojemności powyżej 350 cm3 - w zakresie napełniania,
urządzenia do napełniania i opróżniania zbiorników transportowych,
wózki jezdniowe podnośnikowe z mechanicznym napędem podnoszenia.

Powołane rozporządzenie w § 1 określa tryb sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych, rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji, wzór wniosku o sprawdzenie kwalifikacji.

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, sprawdzenie kwalifikacji przeprowadza się na wniosek osoby zainteresowanej lub na wniosek pracodawcy zatrudniającego tę osobę.

Stosownie do § 3 ust 1 ww. rozporządzenia komisja kwalifikacyjna, po stwierdzeniu kompletności wniosku, o którym mowa w § 2 ust. 1, wyznacza termin egzaminu sprawdzającego kwalifikacje, zwanego dalej „egzaminem”, powiadamiając o nim niezwłocznie wnioskodawcę.

W myśl § 23 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (D. U. Nr 118, poz. 1263), maszyny robocze, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, mogą być obsługiwane wyłącznie przez osoby, które ukończyły szkolenie i uzyskały pozytywny wynik sprawdzianu przeprowadzonego przez komisję powołaną przez Instytut.

Zgodnie z załącznikiem nr 1 do ww. rozporządzenia: „Maszyny i urządzenia techniczne stosowane przy robotach ziemnych, budowlanych i drogowych, do obsługi których wymagane jest odbycie szkolenia i uzyskanie pozytywnego wyniku ze sprawdzianu”, w Grupie I. „Maszyny do robót ziemnych” wskazano odpowiednio w poz.:

1. Koparki jednonaczyniowe,
2. Koparkoładowarki,
7. Spycharki,
10. Ładowarki jednonaczyniowe.

W Grupie II. załącznika nr 1 do ww. rozporządzenia: „Maszyny do robót drogowych” wskazano odpowiednio w poz.:

8. Przecinarki do nawierzchni dróg,
9. Narzędzia udarowe,
10. Maszyny do produkcji, sortowania i uszlachetniania kruszyw.
15. Zagęszczarki i ubijaki wibracyjne,
17. Piły mechaniczne do ścinki drzew.

Natomiast w Grupie IV. załącznika nr 1 do ww. rozporządzenia: „Maszyny różne i inne urządzenia techniczne.” w poz. 16 wymieniono: Rusztowania budowlano-montażowe metalowe.

Zgodnie z § 23 powołanego rozporządzenia, maszyny robocze, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, mogą być obsługiwane wyłącznie przez osoby, które ukończyły szkolenie i uzyskały pozytywny wynik sprawdzianu przeprowadzonego przez komisję powołaną przez Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego w W.

Stosownie do § 24 ust. 1 ww. rozporządzenia, szkolenie, o którym mowa w § 23, obejmuje część teoretyczną i praktyczną.

Jak wskazano w § 24 ust. 2 tego rozporządzenia, część teoretyczna obejmuje zagadnienia z zakresu:

dokumentacji technicznej maszyn roboczych,
bezpieczeństwa i higieny pracy przy eksploatacji maszyn roboczych,
technologii wykonywania robót ziemnych,
użytkowania i obsługi maszyn roboczych.

Część praktyczna szkolenia obejmuje naukę eksploatacji maszyn roboczych w różnych warunkach terenowych i technologicznych (§ 24 ust. 3 rozporządzenia).

Zgodnie z § 25 cytowanego rozporządzenia, szkolenie, o którym mowa w § 23, może prowadzić podmiot, który posiada:

warunki lokalowe do prowadzenia wykładów,
park maszynowy wraz z placem manewrowym,
kadrę wykładowców,
warunki socjalne i wyposażenie dydaktyczne.

Natomiast na podstawie § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. Nr 70, poz. 650 z póżn. zm.), do obsługi wózka może być dopuszczony pracownik, który ukończył 18 lat i uzyskał:

uprawnienia operatora, zgodnie z odrębnymi przepisami, lub
imienne zezwolenie do obsługi wózka wystawione przez pracodawcę, ważne na terenie zakładu pracy tego pracodawcy.

Zgodnie z § 4 ust. 2 cyt. rozporządzenia, zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może być wydane pracownikowi po ukończeniu, z wynikiem pozytywnym, szkolenia dla kierowców wózków zorganizowanego przez pracodawcę, według programu opracowanego lub zatwierdzonego przez jednostkę organizacyjną wyznaczoną przez ministra właściwego do spraw gospodarki.

W myśl § 4 ust. 3 ww. rozporządzenia, obsługujący wózki jezdniowe z napędem silnikowym zasilane gazem oraz inni pracownicy dokonujący wymiany butli z gazem w wózkach powinni być przeszkoleni w zakresie bezpiecznego użytkowania butli, w tym ich bezpiecznej wymiany.

Zakres tematyki szkolenia, o którym mowa w ust. 3, powinien być określony w programach szkolenia dla obsługujących wózki jezdniowe z napędem silnikowym (§ 4 ust. 4 ww. rozporządzenia).

Na mocy § l rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849 z późn. zm.), rozporządzenie określa:

tryb sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych,
rodzaje urządzeń technicznych, przy których obsłudze i konserwacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji,
wzór wniosku o sprawdzenie kwalifikacji.

Analiza ww. przepisów wskazuje, że w powołanych regulacjach zostały określone formy i zasady przedmiotowych kursów zawodowych w zakresie:

operator koparkoładowarki,
operator ładowarki jednonaczyniowej,
operator koparki jednonaczyniowej,
operator spycharki,
montażysta rusztowań budowlano-montażowych metalowych,
operator przecinarki do nawierzchni dróg,
operator maszyn do produkcji, sortowania i uszlachetniania kruszyw,
operator zagęszczarki i ubijaków wibracyjnych,
operator narzędzi udarowych ręcznych,
operator pił mechanicznych do ścinki drzew,
operatora wózków jezdniowych wraz z bezpieczną wymianą butli gazowej.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych, gdyż są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz formy i zasady tego typu kursów zostały określone we wskazanych wyżej przepisach.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że wszystkie realizowane przez niego kursy będące przedmiotem zapytania są zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin