2017.04.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP3.4512.26.2017.2.ASz
z 11 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2016 r. (data wpływu 5 stycznia 2017 r.) uzupełnionym pismem z 23 marca 2017 r. (data wpływu 27 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

uznania przekazania pakietu medycznego dla pracownika w części współfinansowanej przez spółkę za nieodpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 punkt 2 ustawy o VAT, oraz zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej tych usług świadczonych na rzecz pracownika,
wykazania w deklaracji VAT-7 wartości pakietu medycznego w kwocie liczonej na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w miesiącu, w którym spółka przekaże składkę na rzecz ubezpieczyciela,
zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej wartości pakietu medycznego w części finansowanej przez pracownika,

- jest nieprawidłowe

zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej wpłaty wartości pakietu medycznego przez samozatrudnionego

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przekazania pakietu medycznego dla pracownika w części współfinansowanej przez spółkę za nieodpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 punkt 2 ustawy o VAT, oraz zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej tych usług świadczonych na rzecz pracownika, wykazania w deklaracji VAT-7 wartości pakietu medycznego w kwocie liczonej na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w miesiącu, w którym spółka przekaże składkę na rzecz ubezpieczyciela, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej wartości pakietu medycznego w części finansowanej przez pracownika, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej wpłaty wartości pakietu medycznego przez samo zatrudnionego. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 23 marca 2017 r. (data wpływu 27 marca 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 17 marca 2017 r. znak: 2461-IBPP3.4512.26.2017.1.ASz.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny (uzupełniony pismem z 23 marca 2017 r. (data wpływu 2017 r.):

P T. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem VAT. Przeważający zakres jego działalności gospodarczej to hurtowa i detaliczna sprzedaż towarów handlowych (głównie komputerów, telefonów, urządzeń peryferyjnych i materiałów eksploatacyjnych) oraz świadczenie usług (głównie programistycznych, telekomunikacyjnych i serwisowych). Wnioskodawca zatrudnia 55 pracowników etatowych. Współpracuje też z Wnioskodawcą kilka osób samozatrudnionych (prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą) oraz kupuje usługi programistyczne od spółki P. Sp. z o.o., która ma w spółce Wnioskodawcy 100% udziałów. Ze spółką P. również współpracują osoby samozatrudnione (prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą), spółka ta nie zatrudnia pracowników etatowych, a usługi świadczy tylko na rzecz Wnioskodawcy.

Wnioskodawca postanowił umożliwić swoim pracownikom i osobom współpracującym dobrowolne przystąpienie do grupowego ubezpieczenia zdrowotnego „opieka medyczna”. W ramach tego ubezpieczenia osoby ubezpieczone otrzymają tzw. pakiet medyczny, na podstawie którego będą miały możliwość skorzystania z profilaktycznej opieki zdrowotnej w wyznaczonych przez ubezpieczyciela placówkach medycznych. W tym celu Wnioskodawca zawarł polisę z ubezpieczycielem, w której występuje jako podmiot ubezpieczający. Ubezpieczonymi będą pracownicy Wnioskodawcy, samozatrudnione osoby współpracujące ze spółką Wnioskodawcy oraz samozatrudnione osoby współpracujące ze spółką P.

W spółce Wnioskodawcy obowiązuje regulamin pracy i regulamin wynagradzania pracowników. W regulaminie wynagradzania Wnioskodawca zapisał, że pracodawca ze środków obrotowych współfinansuje pakiet medyczny bazowy w 94,25% każdemu pracownikowi, który przystąpi do ubezpieczenia. Pozostałą część pracownik pokrywa ze środków własnych. Pakietem bazowym dla każdego pracownika jest pakiet Standardowy za 17,40 zł (współfinansowanie przez pracodawcę 16,40 zł, a przez pracownika 1 zł), przy czym dla tzw. kadry zarządzającej (według definicji z kodeksu pracy) pakietem bazowym jest pakiet Optymalny za 77,90 (współfinansowanie przez pracodawcę 73,42 zł, a przez pracownika 4,48 zł). Każdy pracownik ma możliwość wybrania droższego pakietu, przy czym dofinansowanie zawsze liczone jest od wartości pakietu bazowego np. jeśli pracownik wybierze droższy pakiet (np. Standard- rodzinny) za 51,70, to jego dofinansowanie wyniesie 16,40, a część płacona przez pracownika 35,30.

Wartość finansowana przez pracodawcę zawsze będzie stanowiła przychód z tytułu pracy pracownika opodatkowany PIT. Natomiast wartość finansowana przez pracownika będzie potrącana za jego zgodą z wypłaty netto w miesiącu, w którym pracodawca zobowiązany jest do przekazania składki na konto ubezpieczyciela. Wszystkie wynagrodzenia pracowników spółki wypłacane są na rachunki bankowe tych pracowników, nie ma wypłat z kasy gotówkowej firmy. Wartości pakietów będą naliczane i potrącane bez względu na to, czy w danym miesiącu pracownik skorzystał z pakietu medycznego czy nie.

Spółka zadecydowała, że wartość pakietów medycznych w części współfinansowanej przez spółkę będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu na podstawie generalnej zasady jego poniesienia w celu i osiągnięcia przychodów albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Przyznanie współfinansowania pakietu pracownikowi wynika z brzmienia przepisów płacowych obowiązujących w Spółce. Ponadto zapewnienie pracownikom odpowiedniej opieki zdrowotnej wpływa na poprawę stanu ich zdrowia, w konsekwencji ograniczając poziom spowodowanej chorobą absencji w pracy i podwyższając efektywność wykonywanej pracy. Pakiet medyczny jest też elementem zachęcającym do związania się pracownika ze spółką Wnioskodawcy na dłuższy okres czasu i przyczynia się do zmniejszenia i negatywnego zjawiska rotacji pracowników na poszczególnych stanowiskach. Ponoszone przez pracodawcę wydatki związane są zatem pośrednio z przychodami spółki z prowadzonej działalności gospodarczej.

Osoby samozatrudnione, zarówno w spółce Wnioskodawcy, jak i w spółce P., będą opłacały pakiet medyczny w pełnej wysokości (nie będzie współfinansowania przez Wnioskodawcę). Opłaty za pakiety medyczne osoby te będą wpłacać na rachunek bankowy, który został wyodrębniony specjalnie na potrzeby obsługi płatności za polisę przez osoby samozatrudnione. Ma to na celu ułatwić identyfikację płatności i kontrolowanie terminowego opłacania składek. Zgodnie z Ogólnymi Warunkami Ubezpieczenia ubezpieczonym jest zawsze osoba fizyczna, bez znaczenia jest fakt prowadzenia przez nią działalności gospodarczej.

Spółka zobowiązała się przekazywać składkę ubezpieczeniową do 25-go dnia każdego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym ubezpieczyciel gwarantuje dostęp do usług profilaktycznej opieki medycznej. Pierwszym miesiącem, w którym ubezpieczeni będą mogli skorzystać z opieki medycznej będzie styczeń 2017 r., a składka ubezpieczeniowa za ten miesiąc została przekazana ubezpieczycielowi 22 grudnia 2016 r. Spółka nie otrzymuje faktur ani żadnych innych dokumentów, na podstawie których mogłaby udokumentować poniesienie kosztu – jedynym dokumentem jest zawarta polisa ubezpieczeniowa oraz potwierdzenie dokonania przelewu składki ubezpieczeniowej na rzecz ubezpieczyciela w danym miesiącu.

W związku z obsługą zawartej polisy ubezpieczeniowej spółka nie otrzymuje żadnych korzyści ekonomicznych (np. prowizji). Ubezpieczeni zajmują się realizacją praw wynikających z zawartej polisy we własnym zakresie (np. rejestracja w placówkach medycznych, zgłoszenie do refundacji poniesionych opłat za badania i konsultacje medyczne). Rola spółki jako ubezpieczającego sprowadza się do pobrania składki od ubezpieczonych i przekazania jej na konto ubezpieczyciela, przy czym część składki należnej od pracowników jest przez Wnioskodawcę finansowana ze środków obrotowych. Spółka nie jest również uprawniona do otrzymania jakiegokolwiek świadczenia z tytułu zawartego grupowego ubezpieczenia zdrowotnego.

Aktualnie spółka nie jest zwolniona z ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych za pomocą kas rejestrujących. W latach 2013, 2014, 2015 oraz 2016 spółka ewidencjonowała za pomocą kasy fiskalnej transakcje sprzedaży towarów na rzecz pracowników spółki (głównie drobny sprzęt komputerowy). Dodatkowo w 2015 r. spółka zaewidencjonowała za pomocą kasy fiskalnej sprzedaż pracownikom usług telekomunikacyjnych. W związku z powyższym w latach 2015-2016 spółka nie korzystała ze zwolnienia z obowiązku rejestrowania transakcji na rzecz pracowników przy pomocy kasy fiskalnej zgodnie z § 8 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W piśmie z 23 marca 2017 r. Wnioskodawca odpowiedział na pytania Organu w następujący sposób:

Na pytanie nr 1 „Czy Wnioskodawca będzie nabywał od podmiotów leczniczych pakiety medyczne we własnym imieniu, ale na rzecz osób trzecich?”, Wnioskodawca odpowiedział:

„Spółka nie będzie nabywała od podmiotów leczniczych pakietów medycznych we własnym imieniu i na rzecz osób trzecich. Spółka umożliwiła pracownikom i osobom współpracującym (samozatrudnionym) przystąpienie do grupowego ubezpieczenia oferowanego przez ubezpieczyciela P. oraz zdecydowała się uczestniczyć w finansowaniu tego ubezpieczenia w kwotach opisanych we wniosku. Pracownicy i osoby współpracujące dobrowolnie decydują się przystąpić do ubezpieczenia i w ocenie Wnioskodawcy to ubezpieczyciel nabywa i świadczy na rzecz ubezpieczonych usługi profilaktycznej opieki medycznej od podmiotów leczniczych.”

Na pytanie nr 2 „Czy nabywane przez Wnioskodawcę usługi medyczne, przekazywane w ramach pakietów medycznych wymienionym we wniosku osobom korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to proszę wskazać na podstawie jakich przepisów.”, Wnioskodawca odpowiedział:

„Ubezpieczyciel, zarówno w zawartej ze Spółką polisie ubezpieczeniowej jak i w udostępnionych Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia, nie określił czy świadczenia przekazywane w ramach pakietów medycznych korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Ubezpieczyciel nie wystawia również faktur, na podstawie których można by zidentyfikować takie zwolnienie. Jako Spółka Wnioskodawca dysponuje tylko polisą, na podstawie której dokonuje miesięcznych płatności.”

Na pytanie nr 3 „Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia pakietów medycznych od podmiotów leczniczych?”, Wnioskodawca odpowiedział: „Nie”.

Na pytanie nr 4 „Czy przekazywane pracownikom pakiety medyczne w części finansowanej przez spółkę są elementem wynagrodzenia?”, Wnioskodawca odpowiedział „Tak”.

Na pytanie nr 5 „Czy usługi nieodpłatnego przekazywania pakietów medycznych na rzecz pracowników wpisują się w cel prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności?”, Wnioskodawca wskazał: „Usługi nieodpłatnego przekazywania pakietów medycznych na rzecz pracowników pośrednio wpisują się w cel prowadzonej przez Spółkę działalności, nie są jej podstawowym celem. Przekazanie tych usług ma przede wszystkim zapewnić pracownikom odpowiednią opiekę zdrowotną oraz poprawę stanu ich zdrowia. W konsekwencji ograniczy to poziom spowodowanej chorobą absencji w pracy i podwyższy efektywność wykonywanej pracy. Wnioskodawca uważa również, że przyczyni się to do zmniejszenia negatywnego zjawiska rotacji pracowników na poszczególnych stanowiskach, ponieważ według jego wiedzy konkurencyjni pracodawcy z rynku lokalnego nie oferują tego typu świadczeń dla swoich pracowników. Reasumując powyższe Wnioskodawca uważa, że podjęte działania w zakresie nieodpłatnego przekazywania pakietów medycznych na rzecz pracowników pozwolą spółce maksymalizować korzyści ekonomiczne w oparciu o stałą i zadowoloną kadrę pracowniczą.”

Na pytanie nr 6 „Czy za świadczone usługi odpłatnego przekazywania na rzecz osób samozatrudnionych pakietów medycznych Wnioskodawca będzie otrzymywał zapłatę od tych osób w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na swój rachunek bankowy?”, Wnioskodawca wskazał „Tak”.

Na pytanie nr 7 „Czy z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę za pakiety medyczne każdorazowo i jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła?”, Wnioskodawca wskazał „Tak”.

W związku z powyższym opisem, w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytania:

Czy wartość pakietu medycznego dla pracownika w części współfinansowanej przez Spółkę powinna być wykazana jako nieodpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 pkt 2 ppkt 2 ustawy o VAT, które będzie zwolnione z ewidencji za pomocą kasy rejestrującej zgodnie z poz. 44 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w odniesieniu do pierwszej zapłaconej w 2016 r. składki oraz zgodnie z poz. 45 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w odniesieniu do następnie płaconych w 2017 r. składek?
Czy wartość pakietu medycznego dla pracownika będzie podlegała wykazaniu w deklaracji VAT-7 w kwocie liczonej według ceny zakupu (czyli część finansowana przez spółkę wraz z częścią finansowaną przez pracownika) jako sprzedaż zwolniona w miesiącu, w którym spółka przekaże składkę ubezpieczycielowi?
Czy wartość pakietu medycznego dla pracownika w części finansowanej przez tego pracownika będzie podlegała ewidencji za pomocą kasy rejestrującej? Jeśli tak, to w jakim terminie:

czy w dniu przekazania całej składki ubezpieczeniowej na konto ubezpieczyciela,
czy w dniu potrącenia części składki na liście płac pracownika,
czy na początku miesiąca, w którym ubezpieczyciel pozostaje w gotowości do świadczenia usług medycznych dla pracownika?

Czy wpłata wartości pakietu medycznego przez samozatrudnionego, który współpracuje z Wnioskodawcą oraz ze spółką P., będzie podlegała ewidencji za pomocą kasy rejestrującej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad.1

W ocenie Spółki wartość pakietu medycznego dla pracownika w części współfinansowanej przez spółkę powinna być wykazana jako nieodpłatne świadczenie usług według art. 8 pkt 2 ppkt 2 ustawy o VAT i będzie zwolnione z ewidencji za pomocą kasy rejestrującej zgodnie z poz. 44 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w odniesieniu do pierwszej zapłaconej składki oraz zgodnie z poz. 45 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w odniesieniu do następnie płaconych składek w kolejnych miesiącach 2017 r.

Ad. 2

Zgodnie z art. 8 pkt 2 ppkt 2 za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników. W ocenie Wnioskodawcy, wartość pakietu medycznego dla pracownika będzie podlegała wykazaniu w deklaracji VAT-7 w kwocie liczonej według ceny zakupu zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy o VAT (czyli suma części finansowanej przez spółkę i części finansowanej przez pracownika) jako sprzedaż zwolniona w miesiącu, w którym spółka przekaże składkę na konto ubezpieczyciela. To właśnie w tym miesiącu znana jest kwota dokonanej płatności na rzecz ubezpieczyciela zależna od ilości ubezpieczonych, która jest podstawą do wyliczenia wartości nieodpłatnego świadczenia dla pracownika, a następnie ujęta na liście płac jako składnik wynagrodzenia z tytułu pracy pracownika opodatkowany PIT. Świadczenie usług w zakresie ochrony zdrowia wykonywanych przez podmioty lecznicze jest, co do zasady, zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 u.p.t.u, dlatego spółka wykaże sprzedaż zwolnioną z tytułu wartości świadczeń nieodpłatnych dla pracowników.

Ad. 3

W ocenie Wnioskodawcy, wartość pakietu medycznego dla pracownika w części finansowanej przez tego pracownika nie będzie podlegała ewidencji za pomocą kasy rejestrującej. Wnioskodawca uważa że ustawa o VAT nie odróżnia „świadczeń nieodpłatnych” od „świadczeń częściowo nieodpłatnych” w związku z tym należy przyjąć, że całe świadczenie będzie zwolnione z ewidencji za pomocą kasy rejestrującej zgodnie z poz. 44 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w odniesieniu do pierwszej pobranej składki w 2016 r. oraz zgodnie z poz. 45 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w odniesieniu do następnie pobieranych składek w 2017 r. Dodatkowo Wnioskodawca uważa, że przy przekazywaniu przez pracownika jego części składki nie dochodzi do obrotu między spółką Wnioskodawcy a pracownikiem – nie ma zatem sprzedaży w rozumieniu art. 111 ustawy o VAT. W ocenie Wnioskodawcy, występuje on tutaj tylko jako pośrednik w przekazaniu składki przez pracownika ubezpieczycielowi, a pracownik sam partycypuje, za własną dobrowolną zgodą, w kosztach usługi świadczonej przez ubezpieczyciela.

Ad. 4

Zdaniem Wnioskodawcy, wpłata wartości pakietu medycznego dla samozatrudnionego, który współpracuje z Wnioskodawcą oraz ze spółką P., nie będzie podlegała ewidencji za pomocą kasy rejestrującej ponieważ przy przekazywaniu przez osobę fizyczną (tutaj samozatrudnionego) składki nie dochodzi do obrotu między Wnioskodawcą a tą osobą. Wnioskodawca uważa zatem, że sprzedaż w tym przypadku nie ma miejsca. Wnioskodawca występuje tutaj tylko jako pośrednik w przekazaniu składki przez ubezpieczonego ubezpieczycielowi, dzięki czemu może zagwarantować ciągłość ubezpieczenia i terminowość wpłaty składki. To ubezpieczony jest świadczeniobiorcą i beneficjentem usług zapewnianych przez ubezpieczyciela. Nawet jeśli Wnioskodawca nie ma racji co do braku wystąpienia sprzedaży w tym przypadku, to uważa, że zastosowanie znajdzie tutaj poz. 38 załącznika do rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (analogicznie poz. 38 załącznika do rozporządzenie Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących dla transakcji dokonywanych w 2017 r.) i potrzeba zaewidencjonowania tej operacji na kasie rejestrującej nie wystąpi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

uznania przekazania pakietu medycznego dla pracownika w części współfinansowanej przez spółkę za nieodpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 punkt 2 ustawy o VAT, oraz zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej tych usług świadczonych na rzecz pracownika,
wykazania w deklaracji VAT-7 wartości pakietu medycznego w kwocie liczonej na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w miesiącu, w którym spółka przekaże składkę na rzecz ubezpieczyciela,
zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej wartości pakietu medycznego w części finansowanej przez pracownika,

- jest nieprawidłowe

zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej wpłaty wartości pakietu medycznego przez samozatrudnionego

- jest prawidłowe

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7(…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 oraz – w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Na mocy art. 8 ust. 2 ustawy o VAT– za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Przepisy ustawy o VAT formułują zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w ww. art. 8 ust. 2 ustawy.

Przez sprzedaż, w myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie zaś z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie nie będące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Należy stwierdzić, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę.

Kolejnym czynnikiem decydującym o tym czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest określenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca postanowił umożliwić swoim pracownikom i osobom współpracującym dobrowolne przystąpienie do grupowego ubezpieczenia zdrowotnego „opieka medyczna”. W ramach tego ubezpieczenia osoby ubezpieczone otrzymają tzw. pakiet medyczny, na podstawie którego będą miały możliwość skorzystania z profilaktycznej opieki zdrowotnej w wyznaczonych przez ubezpieczyciela placówkach medycznych. W tym celu Wnioskodawca zawarł polisę z ubezpieczycielem, w której występuje jako podmiot ubezpieczający. Ubezpieczonymi będą pracownicy Wnioskodawcy, samozatrudnione osoby współpracujące ze spółką Wnioskodawcy oraz samozatrudnione osoby współpracujące z Wnioskodawcą. Wnioskodawca ze środków obrotowych współfinansuje pakiet medyczny każdemu pracownikowi, który przystąpi do ubezpieczenia. Pozostałą część pracownik pokrywa ze środków własnych. Spółka nie jest również uprawniona do otrzymania jakiegokolwiek świadczenia z tytułu zawartego grupowego ubezpieczenia zdrowotnego. Przekazywane pracownikom pakiety medyczne w części finansowanej przez spółkę są elementem wynagrodzenia. W spółce Wnioskodawcy obowiązuje regulamin pracy i regulamin wynagradzania pracowników. W regulaminie wynagradzania Wnioskodawca zapisał, że pracodawca ze środków obrotowych współfinansuje pakiet medyczny bazowy w 94,25% każdemu pracownikowi, który przystąpi do ubezpieczenia. Pozostałą część pracownik pokrywa ze środków własnych. Pakietem bazowym dla każdego pracownika jest pakiet Standardowy za 17,40 zł (współfinansowanie przez pracodawcę 16,40 zł, a przez pracownika 1 zł), przy czym dla tzw. kadry zarządzającej (według definicji z kodeksu pracy) pakietem bazowym jest pakiet Optymalny za 77,90 (współfinansowanie przez pracodawcę 73,42 zł, a przez pracownika 4,48 zł). Każdy pracownik ma możliwość wybrania droższego pakietu, przy czym dofinansowanie zawsze liczone jest od wartości pakietu bazowego np. jeśli pracownik wybierze droższy pakiet (np. Standard- rodzinny) za 51,70, to jego dofinansowanie wyniesie 16,40, a część płacona przez pracownika 35,30. Wartość finansowana przez pracodawcę zawsze będzie stanowiła przychód z tytułu pracy pracownika opodatkowany PIT. Natomiast wartość finansowana przez pracownika będzie potrącana za jego zgodą z wypłaty netto w miesiącu, w którym pracodawca zobowiązany jest do przekazania składki na konto ubezpieczyciela. Wartości pakietów będą naliczane i otrącane bez względu na to, czy w danym miesiącu pracownik skorzystał z pakietu medycznego czy nie.

W pierwszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania przekazania pakietu medycznego w części współfinansowanej przez Spółkę za nieodpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Wnioskodawca przekazuje na rzecz pracowników pakiety ubezpieczenia medycznego za częściową odpłatnością przez pracowników.

Jak wykazano na wstępie, odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie. Wobec powyższego nie można uznać, że czynności wykonywane za wynagrodzeniem, które to wynagrodzenie jest niższe od kosztów świadczenia tych czynności, są nieodpłatne w części.

Potwierdzeniem powyższej tezy jest orzecznictwo TSUE. Przykładowo w wyroku z dnia 20 stycznia 2005 r. w sprawie C-412/03 Hotel Scandic Gasaback AB v. Riksskatteverket, TSUE wskazał, że według VI Dyrektywy dostawa jest albo odpłatna albo nieodpłatna. Uzyskanie zapłaty, która pokrywa jedynie koszty, czy też tylko ich część nie oznacza, w ocenie TSUE, że czynność ma charakter nieodpłatny lub częściowo nieodpłatny.

W rozpatrywanej sprawie w związku ze świadczeniem usług na rzecz pracowników, uznanym za odpłatne świadczenie usług, należy odnieść się do treści art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, który wprowadza zasadę, że w przypadku gdy podmiot „pośredniczy”, pomiędzy podmiotem faktycznie świadczącym usługę, a jej odbiorcą, przyjmuje się, że podmiot ten działa tak jakby sam wcześniej nabył taką usługę, a następnie ją wyświadczył, co sprawia, że opodatkowaniu podlegają wszystkie etapy w świadczeniu usług, łącznie z tym, w którym nie wykonuje się czynności faktycznych.

Wspomniana „fikcja prawna”, wynikająca z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy dany podmiot pośredniczący w rzeczywistości nie jest konsumentem ostatecznym usługi, a jedynie przyjmuje się wtedy założenie, że taką usługę nabył od podmiotu świadczącego, a następnie sam ją wyświadczył na rzecz osoby trzeciej.

Zatem, z uwagi na okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę, czynności wykonywane przez Spółkę na rzecz pracownika, tj. częściowe obciążenie pracownika kosztami wydania pakietów medycznych, należy uznać za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2a ustawy o VAT. Wynika to z faktu, że Spółka nabywa z własnych środków obrotowych pakiety medyczne, a następnie wydaje je swojemu pracownikowi obciążając go odpowiednio kosztami ww. usług. W myśl powołanego wyżej przepisu, Wnioskodawca działa w tej sprawie jako podmiot pośredniczący, który nabywa w imieniu własnym usługi, a następnie odsprzedaje je innemu podmiotowi, tj. pracownikowi. Zatem należy stwierdzić, że Spółka nabyła i wyświadczyła pracownikowi wymienione we wniosku usługi, czyli sprzedaż pakietów medycznych. W rozpatrywanej sprawie istotne jest to, że transakcji zakupu ww. usług dokonuje pracownik Wnioskodawcy i z jego wynagrodzenia potrącana jest należność. W konsekwencji ww. świadczenia Spółki nie można rozpatrywać odrębnie w części finansowanej przez Spółkę, a odrębnie w części finansowanej przez pracownika, bowiem jest to jedno świadczenie usługi na rzecz pracownika przez Spółkę.

Podkreślić raz jeszcze należy, że dla opodatkowania czynności podatkiem od towarów i usług nie ma znaczenia, czy przez świadczącego usługę została odniesiona korzyść finansowa. Istotnym jest, czy w zamian za wykonaną usługę zostało wypłacone wynagrodzenie na rzecz świadczeniodawcy. Bez znaczenia pozostaje fakt, czy wynagrodzenie wykonującego usługę obejmuje jedynie kwotę stanowiącą zwrot kosztów lub jej część, czy też zostało powiększone o marżę stanowiącą zysk dla dostawcy.

W konsekwencji obciążenie pracowników częściową odpłatnością składki powodować będzie, że na gruncie ustawy o podatku VAT, czynność ta będzie odpłatna. Zatem w przypadku, w którym składka jest częściowo finansowana przez pracownika, a w pozostałej części przez Wnioskodawcę, opisana czynność stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wartość pakietu medycznego w części współfinansowanej przez Spółkę powinna być wykazana jako nieodpłatne świadczenie usług według art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT jest nieprawidłowe.

Kolejną kwestią budzącą wątpliwości Wnioskodawcy jest obowiązek ewidencjonowania czynności przekazania pakietu medycznego na rzecz pracowników przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z przepisem art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

W obecnym stanie prawnym, kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2016 r., poz. 2177).

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Należy wskazać, że każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływa na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż (w danym roku) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zwolnienie zawarte w tym przepisie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

W poz. 36 załącznika do rozporządzenia w części II – sprzedaż dotycząca szczególnych czynności – zwolniono z obowiązku ewidencjonowania dostawę towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali.

Niezależnie od wysokości osiągniętych obrotów czy też świadczonych czynności ustawodawca wykluczył jednak z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaż usług i towarów, które szczegółowo zostały określone w § 4 powołanego rozporządzenia.

Zgodnie z § 4 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do świadczenia usług zgodnie z warunkami określonymi w poz. 36 załącznika do rozporządzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy.

Zgodnie z § 8 ust. 3 rozporządzenia, w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2017 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 36, 41 lub 42 załącznika do rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych nie stosuje się.

Wnioskodawca wskazał, że aktualnie nie jest zwolniony z ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych za pomocą kas rejestrujących. W latach 2013, 2014, 2015 oraz 2016 Spółka ewidencjonowała za pomocą kasy fiskalnej transakcje sprzedaży towarów na rzecz pracowników spółki (głównie drobny sprzęt komputerowy). Dodatkowo w 2015 r. Spółka zaewidencjonowała za pomocą kasy fiskalnej sprzedaż pracownikom usług telekomunikacyjnych. W związku z powyższym w latach 2015-2016 spółka nie korzystała ze zwolnienia z obowiązku rejestrowania transakcji na rzecz pracowników przy pomocy kasy fiskalnej zgodnie z § 8 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zatem, należy stwierdzić, że usługi, które Wnioskodawca sprzedaje na rzecz swoich pracowników nie są objęte zwolnieniem z obowiązku ewidencjonowania wynikającym z poz. 36 załącznika do rozporządzenia. Tym samym, sprzedaż przez Wnioskodawcę usług na rzecz własnych pracowników, podlega obowiązkowi ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 oraz § 8 ust. 3 rozporządzenia w związku z poz. 36 załącznika do rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2016 r. § 8 ust. 3 rozporządzenia

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego wartość pakietu medycznego dla pracownika w części współfinansowanej przez Spółkę będzie zwolniona z ewidencji za pomocą kasy rejestrującej, jest nieprawidłowe.

Jak wskazano powyżej przekazanie pakietu medycznego dla pracownika, który w części jest finansowany przez Wnioskodawcę, a w części przez pracownika jest odpłatnym świadczeniem usług na rzecz pracownika, zatem wartość pakietu medycznego dla pracownika w części finansowanej przez tego pracownika nie może być rozpatrywana odrębnie. Tym samym odpowiadając na pytanie oznaczone we wniosku nr 3 należy stwierdzić, że cała wartość usługi świadczona na rzecz pracownika będzie podlegała obowiązkowi ewidencjonowaniu za pomocą kasy rejestrującej.

Odnosząc się do kwestii ustalenia terminu w jakim usługa przekazania pakietów medycznych na rzecz pracownika będzie podlegała ewidencjonowaniu za pomocą kasy rejestrującej, należy wskazać, że z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie przewidział szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego dla przekazania pakietów medycznych dla pracowników.

W konsekwencji, obowiązek podatkowy dla wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności powstanie zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, tj. z chwilą wykonania usługi tj. przekazania pakietu medycznego na rzecz pracownika.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w tej kwestii również jest nieprawidłowe.

Kolejną kwestią wymagająca rozpatrzenia jest ustalenie czy wartość pakietu medycznego dla pracownika będzie podlegała wykazaniu w deklaracji VAT-7 w kwocie liczonej według ceny zakupu (czyli część finansowana przez Spółkę wraz z częścią finansowaną przez pracownika) zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy o VAT.

Jak już wcześniej wskazano, na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna.

W przedmiotowej sprawie pracownik pokrywa część ceny świadczenia, a część pokrywa Wnioskodawca.

Jak wynika z treści art. 29a. ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 5, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Wyjątek od zasady ogólnej ustalania podstawy opodatkowania został określony w art. 32 ustawy. Zgodnie bowiem z art. 32 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

- organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

W myśl art. 32 ust. 2 ustawy, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Art. 32 ust. 5 ustawy stanowi, iż przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy – Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi.

Pojęcie wartości rynkowej zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 27b ustawy, zgodnie z którym przez pojęcie wartości rynkowej rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

w odniesieniu do towarów – kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
w odniesieniu do usług – kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.

Należy zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, aby działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Trzeba przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust winien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku.

Przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość danego towaru, czy usługi. Jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami istnieją powiązania, o których mowa w art. 32 ustawy, ta swoboda ulega wyłączeniu właśnie ze względu na te powiązania.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku wynika, że w regulaminie wynagradzania Wnioskodawca zapisał, że pracodawca ze środków obrotowych współfinansuje pakiet medyczny bazowy w 94,25% każdemu pracownikowi, który przystąpi do ubezpieczenia. Pozostałą część pracownik pokrywa ze środków własnych.

Zatem jak wynika z przedstawionego opisu sprawy pomiędzy Wnioskodawcą, a pracownikami istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy oraz to, że Wnioskodawca świadczy świadczył usługi na rzecz pracowników za ceny niższe niż rynkowe (pracownik płaci tylko część ceny).

Wobec powyższego w analizowanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której odsprzedaż towarów i usług na rzecz pracowników po cenach obniżonych będzie odbywać się w następujących uwarunkowaniach:

pomiędzy Wnioskodawcą a pracownikami istnieje/będzie istniał związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (powiązania wynikające ze stosunku pracy);
wynagrodzenie z tytułu transakcji dokonywanych pomiędzy Wnioskodawcą a pracownikami jest/będzie niższe od wartości rynkowej;
pracownikom (odbiorcom świadczeń) nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w niniejszej sytuacji znajdzie zastosowanie art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy, zawierający normę zapobiegającą unikaniu opodatkowania w takich sytuacjach.

W tym miejscu wskazać należy, że zarówno wykładnia językowa, jak i celowościowa art. 32 ust. 1 ustawy nie uzasadnia wyłączenia stosowania tego przepisu w przedstawionym stanie faktycznym. Bowiem artykuł 32 ust. 2 ustawy wprost wskazuje, że powiązanie wynikające ze stosunku pracy stanowi związek, o którym mowa w ust. 1 tego artykułu.

W konsekwencji powyższego wskazać należy, że w opisanym stanie faktycznym podstawę opodatkowania, dla częściowo odpłatnych świadczeń dla pracowników stanowić będzie wartość rynkowa wykonywanych świadczeń pomniejszona o kwotę podatku. Zatem wartość pakietu medycznego dla pracownika będzie podlegała wykazaniu w deklaracji VAT-7 według ceny rynkowej w miesiącu, w którym powstanie obowiązek podatkowy na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wartość pakietu medycznego dla pracownika będzie podlegała wykazaniu w deklaracji VAT-7 w kwocie liczonej według ceny zakupu zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy o VAT, należy uznać za nieprawidłowe.

Kolejną kwestią wymagającą rozpatrzenia jest obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej wpłaty wartości pakietu medycznego przez „samozatrudnionego”.

Z opisu sprawy wynika, że zaświadczone usługi odpłatnego przekazywania na rzecz osób samozatrudnionych pakietów medycznych Wnioskodawca będzie otrzymywał zapłatę od tych osób w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na swój rachunek bankowy. Z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę za pakiety medyczne każdorazowo i jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Zatem na podstawie:

poz. 38 obowiązującego do 31 grudnia 2016 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz
poz. 39 załącznika do obowiązującego od 1 stycznia 2017 r. rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących,

Wnioskodawca jest zwolniony z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej wpłaty wartości pakietu medycznego przez „samozatrudnionego”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej wpłaty wartości pakietu medycznego przez „samozatrudnionego” jest prawidłowe.

Zaznaczyć należy, że w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek elementu zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie:

wykazania w deklaracji VAT-7 wartości pakietu medycznego dla pracownika jako sprzedaży zwolnionej oraz
możliwości i momentu uznania wartości pakietu medycznego w części współfinansowanej przez Spółkę za koszt uzyskania przychodu

zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin