Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1061-IPTPB3.4511.144.2017.1.SJ
z 24 kwietnia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2017 r. (data wpływu 9 stycznia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 kwietnia 2017 r. (data wpływu 10 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania przez płatnika 50% kosztów uzyskania przychodów (pytanie nr 2) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania przez płatnika 50% kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na braki wniosku, Organ podatkowy, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) pismem z dnia 24 marca 2017 r., nr 1061-IPTPB3.4511.10.2017.1.SJ (doręczonym w dniu 27 marca 2017 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w ciągu 7 dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 10 kwietnia 2017 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 3 kwietnia 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (po uzupełnieniu):

… jest instytucją kultury wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Wydział Kultury w Departamencie Komunikacji Społecznej i Zdrowia Urzędu Miasta … pod nr ….

W ramach działalności statutowej, Wnioskodawca zawiera umowy o dzieło z Artystami, mającymi miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, których przedmiotem jest utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.) lub artystyczne wykonanie w świetle art. 85 ww. ustawy, tj.:

  1. wykonanie utworu, tj. wykonanie rzeźby, namalowanie murali,
  2. artystyczne wykonanie utworu na żywo, tj. koncert na żywo przez pojedynczego wykonawcę,
  3. artystyczne wykonanie utworu na żywo przez zespół muzyczny, tj. koncertu na żywo gdzie umowa o dzieło podpisana jest z reprezentantem będącym członkiem zespołu muzycznego.

W powyższych umowach strony ustalają wysokość wynagrodzenia z tytułu wykonania umowy w następujący sposób:

  1. w odniesieniu do umów opisanych w pkt 2 i 3 powyżej: wynagrodzenie z tytułu korzystania przez Artystów wykonawców z praw pokrewnych (koncert na żywo),
  2. w odniesieniu do umów opisanych w pkt 1 powyżej: umowa określa kwotę wynagrodzenia łącznego, bez rozbicia na jego poszczególne składniki ze wskazaniem, że kwota ta jest należna z tytułu wykonania utworu (namalowania obrazu) i rozporządzania majątkowymi autorskimi prawami do utworu.

Zakwalifikowanie, czy wykonywana praca jest przedmiotem prawa autorskiego należy do obowiązków płatnika, który dokonuje wypłaty świadczeń z tego tytułu. Wnioskodawca, jako płatnik, zobowiązany jest do potrącenia zaliczki na podatek dochodowy i począwszy od sierpnia 2015 r., Wnioskodawca dokonuje wypłaty wynagrodzenia należnego Artyście lub Artyście wykonawcy po potwierdzeniu wykonania umowy w sposób przyjęty w umowie, dołączeniu oświadczenia, że Artysta nie przekracza limitu kosztów praw autorskich przysługujących do zastosowania w danym roku kalendarzowym oraz po przedstawieniu rachunku.

W przypadku umów o dzieło zawieranych z Artystami oraz Artystami wykonawcami opisanymi powyżej (pkt 1-3), Wnioskodawca obliczając zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych stosuje stawkę 50% kosztów uzyskania przychodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

  1. Czy Wnioskodawca wypłacający wynagrodzenie należne Artyście wykonawcy z tytułu zawartej umowy o dzieło, której przedmiotem jest korzystanie przez Artystę wykonawcę z praw pokrewnych, będąc jednocześnie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, obliczając zaliczkę na podatek powinien uwzględnić stawkę 50% kosztów uzyskania przychodu uzyskanego tytułem zawartej umowy o dzieło na wykonanie koncertu na żywo?
  2. Czy Wnioskodawca wypłacający wynagrodzenie należne Artyście z tytułu wykonania utworu, będąc jednocześnie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, obliczając zaliczkę na podatek powinien uwzględnić stawkę 50% kosztów uzyskania przychodu uzyskanego tytułem zawartej umowy na wykonanie utworu w odniesieniu do całego wynagrodzenia, tj. wskazanego w umowie jako wynagrodzenia łącznego ze wskazaniem, że należne jest z tytułu wykonania utworu oraz rozporządzania majątkowymi prawami autorskimi do tego utworu, bez rozbicia na poszczególne jego składniki (tj. wskazania kwoty wynagrodzenia należnego z tytułu wykonania umowy i wskazania kwoty wynagrodzenia należnego z tytułu rozporządzania majątkowymi prawami autorskimi do dzieła)?

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2. W zakresie pytania nr 1 wydana zostanie odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy (po uzupełnieniu), Wnioskodawca będąc płatnikiem, obliczając wysokość zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych jest uprawniony do uwzględnienia stawki 50% kosztów uzyskania przychodu w odniesieniu do wysokości kwoty wynagrodzenia należnego Artyście z tytułu wykonania umowy zawartej w przedmiocie wykonania utworu w odniesieniu do:

  1. całego wynagrodzenia, jeżeli umowa określa wynagrodzenie łączne, tj. z zaznaczeniem, że należne jest Artyście z tytułu wykonania utworu oraz rozporządzania majątkowymi prawami autorskimi do tego utworu, bez rozbicia na poszczególne jego składniki (tj. wskazania kwoty wynagrodzenia należnego z tytułu wykonania umowy i wskazania kwoty wynagrodzenia należnego z tytułu rozporządzania majątkowymi prawami autorskimi do dzieła),
  2. wyłącznie w stosunku do wynagrodzenia należnego z tytułu rozporządzania majątkowymi prawami autorskimi do utworu, jeżeli umowa określa wynagrodzenie należne z tytułu wykonania umowy, z podziałem na dwa jego składniki, tj. wynagrodzenie należne z tytułu wykonania dzieła (utworu) oraz wynagrodzenie należne z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich.

Natomiast w stosunku do wynagrodzenia należnego z tytułu samego wykonania dzieła (utworu w świetle prawa autorskiego) należy zastosować ogólną stawkę 20% kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 43 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli z umowy nie wynika, że przeniesienie autorskich praw majątkowych lub udzielenie licencji nastąpiło nieodpłatnie, twórcy przysługuje prawo do wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 ww. ustawy, artyście wykonawcy służy prawo do wynagrodzenia za korzystanie z artystycznego wykonania lub za rozporządzanie prawami do takiego wykonania określone w umowie albo przyznane w przepisach ustawy.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, źródłem przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście.

Z treści art. 13 pkt 8a ww. ustawy wynika, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W przypadku osoby, która uzyskuje przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy o dzieło, przysługują zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% uzyskanego przychodu. W przypadku natomiast korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami, mają zastosowanie 50% koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy.

Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W myśl art. 22 ust. 9a ww. ustawy, w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3, takich jak np.: „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich”, „artystów wykonawców z praw pokrewnych” lub pojęć z nimi związanych, jak np. „utwór”, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności – jak stanowi ust. 2 tego przepisu – przedmiotem prawa autorskiego są utwory: wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe); plastyczne; fotograficzne; lutnicze; wzornictwa przemysłowego; architektoniczne; architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne; muzyczne i słowno-muzyczne; sceniczne; sceniczno-muzyczne; choreograficzne i pantomimiczne; audiowizualne (w tym filmowe).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 ww. ustawy wynika, że domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Wobec powyższego, w sytuacji zawieranej umowy o dzieło, które w świetle ustawy o prawie autorskim i prawie pokrewnym stanowi utwór (wykonanie rzeźby, namalowanie murali) stosowana jest stawka 50 % kosztów uzyskania przychodu, z uwagi na treść art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. rozporządzania tymi prawami (przeniesienie praw majątkowych do utworu lub udzielenie licencji).

Przy czym, biorąc pod uwagę sposób określenia w umowie wynagrodzenia należnego z tytułu wykonania umowy, należy stwierdzić, że:

  1. całego wynagrodzenia, jeżeli umowa określa wynagrodzenie łączne, tj. z zaznaczeniem, że należne jest Artyście z tytułu wykonania utworu oraz rozporządzania majątkowymi prawami autorskimi do tego utworu, bez rozbicia na poszczególne jego składniki (tj. wskazania kwoty wynagrodzenia należnego z tytułu wykonania umowy i wskazania kwoty wynagrodzenia należnego z tytułu rozporządzania majątkowymi prawami autorskimi do dzieła),
  2. wyłącznie w stosunku do wynagrodzenia należnego z tytułu rozporządzania majątkowymi prawami autorskimi do utworu jeżeli umowa określa wynagrodzenie należne z tytułu wykonania umowy, z podziałem na dwa jego składniki, tj. wynagrodzenie należne z tytułu wykonania dzieła (utworu) oraz wynagrodzenie należne z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich.

Natomiast w stosunku do wynagrodzenia należnego z tytułu samego wykonania dzieła (utworu w świetle prawa autorskiego) należy zastosować ogólną stawkę 20% kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Stosownie do treści art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Dla przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 koszty uzyskania przychodów określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód (art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 22 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych.

Stosownie do treści art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Art. 22 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi natomiast, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3 ustawy, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy.

Przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy interpretować ściśle. W związku z tym koszty uzyskania przychodów, o których mowa w tym przepisie (w wysokości 50% przychodu) dotyczyć mogą tylko tych przychodów, które osiągnięte zostały z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami.

Korzystanie przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych lub rozporządzanie przez nich tymi prawami to korzystanie w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 776).

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych zawiera definicję utworu, którym zgodnie z tym przepisem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

W art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych został określony otwarty katalog utworów będących przedmiotem prawa autorskiego, który stanowi, że w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

  1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
  2. plastyczne;
  3. fotograficzne;
  4. lutnicze;
  5. wzornictwa przemysłowego;
  6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
  7. muzyczne i słowno-muzyczne;
  8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
  9. audiowizualne (w tym filmowe).

Przepis art. 17 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowi zaś, że jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu.

W art. 43 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych określone zostało, że jeżeli z umowy nie wynika, że przeniesienie autorskich praw majątkowych lub udzielenie licencji nastąpiło nieodpłatnie, twórcy przysługuje prawo do wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 ww. ustawy wynika, że domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Ponadto w rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

Przenosząc się na grunt rozpatrywanej sprawy należy wskazać, że przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego.

W razie zatem wykonywania na podstawie stosunku prawnego (umowy o dzieło) czynności zarówno chronionych prawem autorskim, jak i niebędących przedmiotem prawa autorskiego, pozbawionych cech twórczych, udokumentowania wymaga, jaka część wynagrodzenia obejmuje wynagrodzenie z tytułu korzystania z prawa autorskiego, a jaka część dotyczy czynności niechronionych prawem autorskim. Tylko bowiem wyraźne rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac – utworów chronionych prawem autorskim oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

Fakt korzystania przez podatnika z prawa autorskiego powinien być udokumentowany, gdyż warunkiem zastosowania kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest, aby zaistniał utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, twórca udzielił licencji na korzystanie z danego utworu, względnie by doszło do rozporządzenia majątkowymi prawami autorskimi do tworzonego dzieła. Wykonywanie pracy twórczej nie oznacza bowiem automatycznie powstania utworu i przejścia praw z tego tytułu na podmiot zlecający wykonanie dzieła.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym zaznaczono, że Wnioskodawca zawiera umowy o dzieło z Artystami, mającymi miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, których przedmiotem jest utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.). Z uwagi jednak na wskazanie, że umowa określa kwotę wynagrodzenia łącznego, bez rozbicia na jego poszczególne składniki, tj. wskazania kwoty wynagrodzenia należnego z tytułu wykonania umowy i wskazania kwoty wynagrodzenia należnego z tytułu rozporządzania majątkowymi prawami autorskimi do dzieła, nie jest możliwe zastosowanie przez Wnioskodawcę, zobowiązanego do poboru zaliczek na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako płatnika 50% kosztów uzyskania przychodów, a jedynie 20% kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 4 w zw. z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu osobiście wykonywanej działalności artystycznej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj