2017.04.20 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1061-IPTPP3.4512.77.2017.2.ALN
z 20 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2017 r. (data wpływu) uzupełnionym pismem z dnia 7 kwietnia 2017 r. (data wpływu 14 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

określenia podstawy opodatkowania sprzedaży promocyjnej,

prawa do odliczenia podatku VAT

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

określenia podstawy opodatkowania sprzedaży promocyjnej,

prawa do odliczenia podatku VAT,

oraz podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 kwietnia 2017 r. (data wpływu 14 kwietnia 2017 r.) poprzez doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi sprzedaż materiałów budowlanych. Spółka planuje wprowadzić program sprzedaży premiowej, której odbiorcami będą osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej jak i osoby fizyczne prowadzące tego typu działalność i osoby prawne. Tego typu rozróżnienie wynika ze specyfiki prowadzenia sprzedaży materiałów budowlanych. W związku z tym klientami są zarówno konsumenci (w prawnym rozumieniu tego pojęcia wynikającym z art. 22 Kodeksu cywilnego) jak i przedsiębiorcy (np. wykonawcy robot budowlanych itp.).

W warunkach gospodarki rynkowej, którą cechuje stale rosnąca konkurencja, Spółka podejmuje ustawicznie działania marketingowe zmierzające do zwiększenia Jej rozpoznawalności oraz sprzedawanych przez Nią towarów, co w efekcie ma prowadzić do zwiększenia obrotów lub przynajmniej do podtrzymania popytu na dotychczasowym poziomie. Działania marketingowe (w tym sprzedaż premiowa) również wpływają pozytywnie na budowanie relacji z kontrahentami, na ich lojalność, a co za tym idzie na wygenerowanie większego zysku.

W celu wsparcia prowadzonej sprzedaży, Spółka zamierza zorganizować w przyszłości akcję promocyjną, w ramach której po spełnieniu określonych w regulaminie akcji warunków, jej uczestnicy będą mogli zakupić przedmioty sprzedaży premiowej za symboliczną cenę 1 PLN brutto za sztukę.

Szczegółowe zasady uczestnictwa w tej akcji określone zostaną w regulaminie sprzedaży premiowej określającym w szczególności:

do kogo będzie skierowana sprzedaż premiowa,

w jakim okresie sprzedaż będzie przeprowadzona,

zakupy jakich towarów będą objęte sprzedażą premiową

jaki poziom zrealizowanych zakupów towarów Spółki da możliwość nabycia określonych przedmiotów po promocyjnej cenie 1 PLN brutto za sztukę (wg katalogu dla danej promocji).

Uczestnictwo w sprzedaży premiowej (zgodnie z regulaminem sprzedaży premiowej) polegać będzie na gromadzeniu punktów za zakup towarów. Przykładowo za każde wydane 100,00 zł nabywca otrzyma 1 punkt. Za zgromadzenie określonej ilości punktów, uczestnik promocji będzie mógł nabyć za 1 PLN brutto za sztukę przedmioty sprzedaży premiowej obejmujące rzeczowe artykuły przemysłowe zawarte w katalogu towarów oferowanych do sprzedaży premiowej za cenę 1 PLN brutto za sztukę. Sumę zdobytych punktów nabywca będzie mógł rozdysponować na zakupy poszczególnych towarów z katalogu w dowolny sposób i w dowolnym momencie trwania programu po przedłożeniu karty ze zgromadzoną ilością punktów.

Działania podejmowane przez Spółkę będą wyłącznie w celu zwiększenia sprzedaży i atrakcyjności produktów Spółki, pozyskania nowych kontrahentów (nabywców towarów Spółki) oraz utrzymania określonej pozycji na rynku. Pozostaną zatem w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością i będą miały na celu zwiększenie przychodów osiąganych przez Spółkę.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nabywcami (partnerami handlowymi Wnioskodawcy) będą zarówno zarejestrowani czynni podatnicy podatku od towarów i usług jak i niezarejestrowani czynni podatnicy od towarów i usług (podatnicy zwolnieni przedmiotowo i podmiotowo z podatku VAT i osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej).

Faktury dokumentujące wydatki związane z nabywanymi towarami będącymi przedmiotem pytania nr 4 wniosku ORD-IN będą wystawione na Wnioskodawcę. Nabywane towary będące przedmiotem pytania nr 4 wniosku ORD-IN będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Między Wnioskodawcą a nabywcami towarów po cenie promocyjnej nie będzie istniał związek o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.).

Na pytanie w wezwaniu tj. „Ponieważ cena promocyjna jest niższa od wartości rynkowej, to należy wskazać, czy nabywca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 ww. ustawy oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?” Wnioskodawca odpowiedział: „Nabywca (Wnioskodawca) ma pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.”

Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż towarów za 1 zł będzie dokumentowana przez Wnioskodawcę paragonem fiskalnym bądź fakturą sprzedaży. Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży towarów za 1 zł zarówno na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jak i podatników prowadzących działalność gospodarczą.

Przedmiotem sprzedaży za 1 zł będą narzędzia, elektronarzędzia budowlane, elektronika RTV i AGD. Ceny rynkowe towarów sprzedawanych za 1 zł będą w przedziale cenowym od 1,00 zł do 5.000,00 zł. Towary z tytułu sprzedaży, których Wnioskodawca będzie przyznawał możliwość zakupu towarów za 1 zł objęte będą stawkami 8% i 23%.

Wnioskodawca wskazał, że ponieważ jest na etapie przygotowania programu zakłada, że za każde wydane 100 zł na zakup towarów u Wnioskodawcy, nabywca otrzyma 1 punkt. Za zgromadzenie określonej ilości punktów, uczestnik promocji będzie mógł nabyć za 1 PLN brutto za sztukę przedmioty sprzedaży premiowej obejmujące rzeczowe artykuły przemysłowe zawarte w katalogu towarów oferowanych do sprzedaży premiowej 1 PLN brutto za sztukę. Przyznanie możliwości zakupu za 1 zł nie będzie związane z zakupem przez klientów u Wnioskodawcy konkretnych towarów. Promocja będzie dotyczyła całego asortymentu oferowanego przez Wnioskodawcę. W zamian za możliwość zakupu towarów za 1 zł nabywca (Partner handlowy Wnioskodawcy) nie będzie zobowiązany do świadczenia jakichkolwiek usług na rzecz Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w związku z zakupem towarów sprzedawanych za symboliczną złotówkę w ramach prowadzonej akcji promocyjnej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług? (pytanie oznaczone jako nr 4 we wniosku)
Jaka będzie podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług przy sprzedaży towarów w cenie 1 PLN brutto? (pytanie oznaczone jako nr 5 we wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1 (stanowisko oznaczone we wniosku jako Ad. 4)

Odliczenie podatku VAT dokonuje się z zachowaniem zasady wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy VAT, czyli w zakresie w jakim zakupiony towar dotyczy czynności opodatkowanych. Zasadą jest, że jeśli nabywane towary będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, to podatnicy mogą odliczać VAT naliczony wykazany na fakturze dokumentującej zakup tych towarów. Tak wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Warunkiem odliczenia VAT jest związek zakupu z czynnościami opodatkowanymi VAT. Związek ten może mieć charakter nie tylko pośredni (np. w przypadku zakupu towarów przeznaczonych do dalszej sprzedaży) ale i pośredni.

Wg Spółki zakup towarów w celu sprzedaży klientom w ramach sprzedaży premiowej za 1 PLN za sztukę wykazuje związek z działalnością podatnika, tj. ma wpływ na jego ogólne funkcjonowanie, pośrednio wpływając na jego obroty. Zatem gdy sprzedaż premiowa jest związana i działalnością opodatkowana VAT to podatnik ma prawo do odliczenia VAT z faktury dokumentującej zakup towarów.

Zdanym Spółki, zgodnie z art. 86 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, odliczenie podatku VAT nastąpi w miesiącu otrzymania faktury lub w dwóch kolejnych miesiącach.

Ad. 2 (stanowisko oznaczone we wniosku jako Ad. 5)

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest co do zasady wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty,
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży,
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowany przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Brak jest jakichkolwiek ograniczeń odnośnie wielkości udzielanego rabatu, co wskazuje na pełną dowolność jego ustalania przez strony. Sprzedaży artykułów w promocyjnej w cenie wynoszącej 1 PLN nie narusza zasad wynikających z ustawy. Przedmiotowe działania marketingowe mają uzasadnienie ekonomiczne i przynoszą dla Wnioskodawcy wymierne korzyści polegające przede wszystkim na zwiększeniu przychodów i obrotu stanowiącego podstawę opodatkowania dla celów podatku VAT.

Podstawą opodatkowania w podatku VAT dla sprzedawanego na warunkach promocyjnych towaru będzie kwota wynosząca 1 PLN brutto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Tut. Organ w pierwszej kolejności dokonał rozstrzygnięcia w zakresie określenia podstawy opodatkowania sprzedaży promocyjnej będącej przedmiotem pytania nr 5 wniosku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2–5, art. 30a–30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 ustawy wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.

Przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów i usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą.

Wyjątek od powyższych zasad ogólnych zachodzi w sytuacjach wskazanych w art. 32 ustawy.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

-organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Zgodnie z art. 2 pkt 27b ustawy – przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

w odniesieniu do towarów - kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
w odniesieniu do usług - kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.

Stosownie do art. 32 ust. 2 ustawy związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Przepis art. 32 ust. 3 ustawy stanowi, że przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.

Przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem (art. 32 ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast z art. 32 ust. 5 ustawy wynika, że przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi.

Z powołanych przepisów wynika, że udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne niż podatkowe przepisy prawa, a ponadto jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Jednakże stosując upusty cenowe należy mieć na uwadze obowiązek dokumentowania zdarzeń gospodarczych, podatnik powinien ten fakt udokumentować odpowiednimi dowodami, z których jednoznacznie wynikać będzie jakim odbiorcom towarów i w jakich okolicznościach oraz w jakim zakresie upust przysługuje. Jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania rodzinne, kapitałowe, majątkowe lub wynikające ze stosunku pracy, o których mowa w art. 32 ustawy, organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej tych towarów lub usług, ale tylko w sytuacji, gdyby związki te miały wpływ na ustalenie ceny. Należy przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania tej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust powinien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej tj. zarobku.

Rabaty funkcjonujące w obrocie gospodarczym można podzielić na dwa rodzaje – te przyznane przed ustaleniem ceny i te, które zostały przyznane po ustaleniu ceny, a wynikające zarówno z działania (zachowania) sprzedawcy, jak i zachowań nabywcy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi sprzedaż materiałów budowlanych. Spółka planuje wprowadzić program sprzedaży premiowej. Nabywcami (partnerami handlowymi Wnioskodawcy) będą zarówno zarejestrowani czynni podatnicy podatku od towarów i usług jak i niezarejestrowani czynni podatnicy od towarów i usług (podatnicy zwolnieni przedmiotowo i podmiotowo z podatku VAT i osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej). Między Wnioskodawcą a nabywcami towarów po cenie promocyjnej nie będzie istniał związek o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy. Przedmiotem sprzedaży za 1 zł będą narzędzia, elektronarzędzia budowlane, elektronika RTV i AGD. Towary z tytułu sprzedaży, których Wnioskodawca będzie przyznawał możliwość zakupu towarów za 1 zł objęte będą stawkami 8% i 23%. Promocja będzie dotyczyła całego asortymentu oferowanego przez Wnioskodawcę. W zamian za możliwość zakupu towarów za 1 zł nabywca (Partner handlowy Wnioskodawcy) nie będzie zobowiązany do świadczenia jakichkolwiek usług na rzecz Wnioskodawcy.

Ponadto faktury dokumentujące wydatki związane z nabywanymi towarami będącymi przedmiotem pytania nr 4 wniosku ORD-IN będą wystawione na Wnioskodawcę. Nabywane towary będące przedmiotem pytania nr 4 wniosku ORD-IN będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży premiowej towarów za 1 zł. Uczestnictwo w sprzedaży premiowej (zgodnie z regulaminem sprzedaży premiowej) polegać będzie na gromadzeniu punktów za zakup towarów. Za zgromadzenie określonej ilości punktów, uczestnik promocji będzie mógł nabyć za 1 PLN brutto za sztukę przedmioty sprzedaży premiowej obejmujące rzeczowe artykuły przemysłowe tj. narzędzia, elektronarzędzia budowlane, elektronikę RTV i AGD zawarte w katalogu towarów oferowanych do sprzedaży premiowej za cenę 1 PLN brutto za sztukę. Przyznanie możliwości zakupu za 1 zł będzie dotyczyła całego asortymentu oferowanego przez Wnioskodawcę.

Zatem, Spółka powinna za podstawę opodatkowania przyjąć rzeczywistą kwotę należną (rzeczywistą kwotę zapłaty) z tytułu sprzedaży tj. 1 zł. W przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art. 32 ustawy, gdyż – jak wskazał Zainteresowany – pomiędzy Spółką a uczestnikami sprzedaży premiowej nie będą zachodzić powiązania, o których mowa w art. 32 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 5 należy uznać za prawidłowe.

Odnośnie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 4, należy wskazać, że stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany w fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona od podatku.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W odniesieniu do powyższego należy zauważyć, iż jak wskazano powyżej, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przy czym należy zauważyć, iż wykładnia art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie charakteru związku pomiędzy zakupami a sprzedażą opodatkowaną, powinna być dokonywana w zgodzie z przepisami VI Dyrektywy (a od 1 stycznia 2007 r. – Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), a zatem powinna uwzględniać istniejące w tym zakresie orzecznictwo TSUE, w którym, co do zasady, przeważa pogląd, że jedynie bezpośredni związek pomiędzy podatkiem naliczonym a transakcją opodatkowaną może stanowić podstawę do odliczenia VAT.

Rozumienie tego bezpośredniego związku zostało szeroko zaprezentowane w orzeczeniu Trybunału z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98 Commissioners of Customs and Excise przeciwko Midland Bank plc., w którym stwierdzono, że art. 2 I Dyrektywy oraz art. 17(2)(3) i (5) VI Dyrektywy należy interpretować w taki sposób, aby – co do zasady – istnienie bezpośredniego związku między daną transakcją nabycia, a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do odliczenia, stanowiło warunek nabycia przez podatnika prawa do odliczenia naliczonego podatku od wartości dodanej oraz aby stanowiło podstawę do określenia zakresu tego prawa.

W orzeczeniu z dnia 27 września 2001 r. w sprawie CIBO Participations S.A. (C-16/00) Trybunał doszedł do wniosku, że aby możliwe było odliczenie VAT naliczonego, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy wydatkiem a sprzedażą opodatkowaną VAT, co oznacza, że wydatek musi stanowić element kosztowy sprzedaży opodatkowanej. Niemniej TSUE stwierdził, że wydatki na doradztwo związane z procesem przejmowania spółek zależnych przez CIBO stanowią koszty ogólne, mające związek z działalnością opodatkowaną tej spółki.

Podobne stanowisko wyraził w orzeczeniu z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz.

Z kolei w wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-104/12 Finanzamt Köln–Nord przeciwko Wolframowi Beckerowi, Trybunał podkreślił, iż warunkiem powstania prawa do odliczenia podatku VAT od nabycia towarów lub usług na wcześniejszym etapie obrotu jest, by koszt nabycia owych towarów lub usług stanowił element ceny transakcji dającej prawo do odliczenia na późniejszym etapie.

Istotne wskazówki daje również wyrok z 28 listopada 2013 r. w sprawie C-319/12 Minister Finansów przeciwko MDDP sp. z o.o. Akademia Biznesu sp. komandytowa, w którym Trybunał podkreślił, że główną zasadą systemu podatku VAT jest to, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje, gdy wydatki poczynione celem ich uzyskania stanowią element składowy ceny transakcji obciążonych podatkiem należnym. Według logiki systemu VAT odliczenie podatku naliczonego związane jest z poborem podatku należnego.

W świetle powyższego orzecznictwa TSUE należy stwierdzić, że kierując się wykładnią dokonywaną w zgodzie z zasadami VI Dyrektywy (od 1 stycznia 2007 r. – Dyrektywy 2006/112/WE), na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy, podobnie jak i art. 17(2)(3) i (5) VI Dyrektywy (art. 167 i nast. Dyrektywy 2006/112/WE) należy przyjąć – co do zasady – że niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami), a konkretną transakcją opodatkowaną. Wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie.

Jednak brak takiej konkretnej transakcji opodatkowanej nie musi zawsze prowadzić do utraty prawa do odliczenia VAT. W przypadku bowiem wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych wprawdzie nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy zakupem tych towarów i usług, a sprzedażą opodatkowaną, lecz w sytuacji gdy stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w pośrednim związku z jego opodatkowaną działalnością gospodarczą, prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów (wydatków) powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim ogólna działalność daje prawo do odliczenia VAT.

Jednocześnie należy podkreślić, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, aby działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Trzeba przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust winien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu, jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, z którego wynika, że działania promocyjne podejmowane są tylko i wyłącznie w celu zwiększenia sprzedaży i atrakcyjności produktów Spółki, pozyskania nowych kontrahentów (nabywców towarów Spółki) oraz utrzymania określonej pozycji na rynku, należy stwierdzić, że wydatki poniesione na nabycie towarów podlegającej sprzedaży promocyjnej pozostają – jak wskazał Zainteresowany - w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością i będą miały na celu zwiększenie przychodów osiąganych przez Spółkę. Nabywane towary objęte akcją promocyjną będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawca, będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do nabywanych towarów sprzedawanych za symboliczną złotówkę w ramach akcji promocyjnej, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy. Przy czym prawo to będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 4 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją rozstrzygnięto wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

określenia podstawy opodatkowania sprzedaży promocyjnej,

prawa do odliczenia podatku VAT,

Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych załatwiony zostanie odrębnymi rozstrzygnięciami.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin