Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1061-IPTPB4.4511.58.2017.2.AJ
z 18 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 17 lutego 2017 r. (data wpływu 23 lutego 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 marca 2017 r. (data wpływu 23 marca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w gospodarstwie rolnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2017 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w gospodarstwie rolnym.

Wniosek ten nie spełniał wymogów o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 13 marca 2017 r., nr. 1061-IPTPB4.4511.58.2017.1.AJ, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawiania wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wspólnego wysłano 14 marca 2017 r. (data doręczenia 17 marca 2017r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 21 marca 2017 r. (data wpływu 23 marca 2017 r.) nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 22 marca 2017 r.

We wniosku złożonym przez: Zainteresowanego będącego stroną postępowania:... Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania: ... przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 20 lutego 2015 r. Wnioskodawca wraz z bratową po zmarłym bracie, sprzedali działkę o pow. 1,44 ha. Wnioskodawca wraz z bratową posiadali po ½ udziału. Działka ma charakter rolny. Udziały w nieruchomości Wnioskodawca wraz z bratową nabyli w wysokości po ¼ części w drodze spadku w 2009 r. oraz po ¼ części w drodze darowizny. Przed sprzedażą działki, jak i po jej sprzedaży, Wnioskodawca wraz z bratową byli i są właścicielami gospodarstwa rolnego (każde oddzielnie) w rozumieniu ustawy o podatku rolnym. Działka została sprzedana osobie, która była właścicielem gospodarstwa rolnego i jako młody rolnik kupiła tę działkę na powiększenie gospodarstwa rolnego. Sprzedawana działka jest w sąsiedztwie działek kupującego, natomiast od miejsca zamieszkania Wnioskodawcy oddalona jest o 8 km. Uprawianie tej działki ze względu na odległość od miejsca zamieszkania sprawiało wiele trudności. Wnioskodawca wiedział, że w Jego wypadku nastąpi taka sytuacja życiowa, która będzie wymagała nakładów finansowych, działkę więc sprzedał. Wnioskodawca zaznaczył, że po sprzedaży działka nie utraciła charakteru rolnego, zamiar jej przeznaczenia został też zawarty w akcie notarialnym.

Sprzedając działkę przed upływem 5 lat od jej nabycia Wnioskodawca wiedział, że obowiązuje go zapłata podatku na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), ale na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 tejże ustawy wywiódł przekonanie, że będzie objęty zwolnieniem od zapłacenia podatku. Niestety, przy okazji pobytu w Urzędzie Skarbowym dowiedział się, że aby mógł skorzystać ze zwolnienia z zapłaty podatku, to wielkość obszaru działki będącej własnością Wnioskodawcy musiałaby być gospodarstwem rolnym. Udział ½ części w wielkości działki 1,44 ha nie jest zaś gospodarstwem rolnym, bo stanowi 0,77 ha. Tak więc, podatek wraz z odsetkami do końca 2017 r. będzie musiał zapłacić. Wnioskodawca został też poinformowany o możliwości skorzystania z zapisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak Wnioskodawca nie ma możliwości skorzystania z tego przepisu.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 21 marca 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że:

• grunt w chwili sprzedaży był zakwalifikowany jako użytek rolny; był on także zakwalifikowany jako użytek rolny przed sprzedażą i taki charakter posiada do tej pory,
  

• udziały w drodze darowizny nastąpiły 30 listopada 2010 r.,
  

• nie dokonano zniesienia współwłasności ww. działki rolnej; przed sprzedażą i w chwili sprzedaży była to działka o numerze 369, pow. 1,44 ha, której współwłaścicielami byli Wnioskodawca i jego bratowa, po ½ części udziału, tj. po 0,77 ha gruntu rolnego,
  

• dokonanie zbycia przedmiotowej działki rolnej nastąpiło w skutek zbycia całej nieruchomości, przez wszystkich współwłaścicieli, tj. przez Wnioskodawcę i Jego bratową- na podstawie jednej umowy (jednego aktu notarialnego) właścicielowi gospodarstwa rolnego.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca powinien zapłacić podatek dochodowy w wysokości 19% w zawiązku ze sprzedażą części gospodarstwa rolnego, jeżeli od nabycia tej części nie upłynęło 5 lat?

Zdaniem Zainteresowanych, jest on zwolniony z zapłaty podatku dochodowego od sprzedanej nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.). Wnioskodawca uważa, że zgodnie z brzmieniem ww. przepisu wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca twierdzi, że sprzedawana przez Niego część nieruchomości wchodziła w skład gospodarstwa rolnego, którego był i nadal jest właścicielem. Z informacji uzyskanych przez Wnioskodawcę w Urzędzie Skarbowym wynika, że zwolnienie mogłoby być zastosowane gdyby wielkość ½ części udziału w sprzedanym gruncie stanowiła gospodarstwo. Natomiast skoro udział w gruncie stanowi ½ części w powierzchni całości 1,44 ha sprzedanej przez Wnioskodawcę oraz Jego bratową to nie jest gospodarstwem rolnym i nie podlega zwolnieniu. Wnioskodawca uważa, że nie można utożsamiać brzmienia zawartego w art. 21 ust.1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z twierdzeniem, że sprzedawana przez Niego cześć powinna stanowić gospodarstwo rolne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Natomiast odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z bratową są współwłaścicielami działki rolnej o łącznej pow. 1,44 ha, sklasyfikowanej jako użytki rolne, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

Przedmiotową działkę rolną Wnioskodawca wraz z bratową nabyli w drodze spadku w 2009 r. oraz na podstawie darowizny z dnia 30 listopada 2010 r. Następnie w dniu 20 lutego 2017 r. oboje dokonali sprzedaży ww. działki.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwila śmierci, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki staja się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci spadkodawcy decyduje, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziadzienia potwierdza jedynie fakt nabycia spadku przez spadkobiercę (art. 1025 Kodeksu cywilnego). Tak więc istotnym z punktu widzenia prawa jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy, jako data nabycia spadku.

Stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego – jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Zgodnie z art. 155 § 1 ww. ustawy, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Jak wynika z treści art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, jest umową, a nie jednostronną czynnością prawną. Istotą jej jest zatem bezpłatne świadczenie, które darczyńca wykonuje ze swego majątku na rzecz innej osoby. Immanentną cechą tak rozumianej darowizny jest więc brak gospodarczego ekwiwalentu. Umowa prowadzi do przesunięcia określonego dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku osoby obdarowanej. Samo zaś przesunięcie następuje zawsze pod tytułem darmym i podyktowane jest chęcią wzbogacenia obdarowanego.

Zatem, nabycie przez Wnioskodawcę wraz z bratową udziałów w gospodarstwie rolnym nastąpiło w dwóch datach:

• w 2009 r. – w drodze spadku,
  

• w 2010 r. – w drodze darowizny.
  
  

W konsekwencji, odpłatne zbycie w 2015 r. przez Wnioskodawcę udziału ¼ w działce rolnej nabytego w 2009 r. w drodze spadku nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nastąpiło po upływie 5 lat podatkowych, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Natomiast odpłatne zbycie udziału ¼ ww. nieruchomości nabytego w 2010 r. w drodze darowizny, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nastąpiło przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnice pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 cyt. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Na podstawie art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość tych nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 cyt. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Jednakże przepis art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym, od osób fizycznych zwalnia od podatku dochodowego przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny.

Z treści powołanych przepisów wynika zatem, że zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 cyt. ustawy, uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

• grunty muszą być zakwalifikowane jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych i nie mogą być zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza,
  

• muszą stanowić gospodarstwo rolne (tj. będący własnością osoby fizycznej obszar gruntów o łącznej powierzchni co najmniej 1 ha) lub jej część składową,
  

• grunty nie mogą utracić w skutek sprzedaży rolnego charakteru.
  
  

Jeżeli zatem zostaną zachowane powyższe warunki, przychód uzyskany ze sprzedaży tego rodzaju nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o gospodarstwie rolnym oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym ( Dz. U. z 2016 r., poz. 617, z późn. zm.).

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdującej się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nie posiadającej osobowości prawnej. Natomiast zgodnie z art. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków, jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności innej niż działalność rolnicza.

Wyodrębniając, jakie rodzaje gruntów wchodzą w skład gospodarstwa rolnego, a przez to decydując o zakresie zwolnienia od podatku dochodowego przychodu ze sprzedaży gruntów, należy odnieść się do klasyfikacji zawartej w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2016 r., poz. 1034) oraz załącznika Nr 6 tego rozporządzenia.

Zgodnie z art. 67 ww. rozporządzenia, użytki gruntowe wykazywane w ewidencji dzielą się na następujące grupy:

1. użytki rolne,
2. grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione,
3. grunty zabudowane i zurbanizowane
4. użytki ekologiczne, oznaczone symbolem złożony, z litery „E” oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego określającego sposób zagospodarowania lub użytkowania terenu, np. E-Ws, E-Wp, E-Ls, E-Lz, E-N, E-Ps, E-R,
5. (uchylony),
6. grunty pod wodami,
7. tereny różne oznaczone symbolem –Tr.
   
   

Zgodnie natomiast z treścią § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia, użytki rolne dzielą się na:

1. grunty rolne, oznaczone symbolem –R,
2. sady, oznaczone symbolem – S,
3. łąki trwałe, oznaczone symbolem – Ł,
4. pastwiska trwałe, oznaczone symbolem – Ps,
5. grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem – Br,
6. grunty pod stawami, oznaczone symbolem – Wsr,
7. grunty pod rowami, oznaczone symbolem – W,
8. grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, oznaczone symbolem – Lzr.
   
   

Podkreślenia wymaga, ze podstawowym warunkiem uznania gruntów za gospodarstwo rolne jest powierzchnia określona jako norma obszarowa. Jeżeli łączna powierzchnia gruntów stanowiąca własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej, w tym spółki nieposiadającej osobowości prawnej, przekracza 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy użytków rolnych lub gruntów zadrzewionych i zakrzewionych na użytkach rolnych, niezajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, jest to gospodarstwo rolne w rozumieniu cytowanego wyżej art. 2 ustawy o podatku rolnym. W sytuacji, w której grunt nie spełnia normy obszarowej, nie może być uznane za gospodarstwo rolne.

Zatem, jeżeli w dacie sprzedaży gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego ich nabywca nie jest właścicielem lub współwłaścicielem gospodarstwa rolnego (jego posiadaczem), a nabywane przez niego grunty – same, bądź łącznie ze stanowiącymi własność lub współwłasność nabywcy gruntami, nie stworzyły gospodarstwa rolnego nabywcy, to przychód uzyskany z ich sprzedaży nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć należy, że utrata charakteru rolnego gruntu następuje przez wyłączenie tych gruntów z produkcji rolnej polegające na faktycznym przekształceniu sposobu ich użytkowania łączącym się ze zmianą ich dotychczasowego przeznaczenia. W sprawie oceny, czy dokonana transakcja skutkuje utratą charakteru rolnego gruntu, decydujące znaczenie ma cel nabycia, faktyczny zamiar nabywcy co do przeznaczenia nieruchomości, bądź inne okoliczności związane z dana transakcją. Faktyczne przekształcenie sposobu użytkowania gruntów może wynikać bezpośrednio z aktu notarialnego, z charakteru nabywcy lub innych okoliczności związanych z dana transakcją. Całokształt tych okoliczności może wskazywać na utratę charakteru rolnego nabywanego gruntu. Okoliczność, czy dana nieruchomość w wyniku odpłatnego zbycia nie utraciła charakteru rolnego, podlega weryfikacji przez urząd skarbowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego. Zastosowanie zwolnienia z opodatkowania leży w interesie podatnika, więc to po jego stronie spoczywa obowiązek wykazania, że spełnia przesłanki do zwolnienia.

Należy wskazać także, że art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, co oznacza, że transakcja może obejmować wszystkie nieruchomości wchodzące w skład tego gospodarstwa rolnego, bądź niektóre z nich. Sprzedaż całości bądź części gospodarstwa rolnego następuje wyłącznie w sytuacji, gdy łącznie wszyscy współwłaściciele sprzedają gospodarstwo rolne lub jego część. Zwolnienie nie dotyczy sprzedaży jedynie udziału w gospodarstwie rolnym.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wynika, że w dniu 20 lutego 2015 r. Wnioskodawca wraz z drugim współwłaścicielem (bratową) sprzedali działkę rolną nr 369 o łącznym obszarze 1,44 ha, w której posiadali udziały po ½ części każdy (0,77 ha). Przedmiotowa działka stanowiła gospodarstwo rolne, która sklasyfikowana była jako użytki rolne. Sprzedaż nastąpiła w całości jednym aktem notarialnym. Ww. działkę rolną kupił młody rolnik w celu powiększenia swojego gospodarstwa rolnego. Zamiar przeznaczenia został zawarty w akcie notarialnym. Działka rolna po sprzedaży nie utraciła charakteru rolnego.

Jak wynika z powyższego opisu, udziałami w działce rolnej nr 369 dysponowali wyłącznie Wnioskodawca wraz z bratową, i to oni łącznie dokonali sprzedaży działki stanowiącej gospodarstwo rolne. Doszło zatem do sprzedaży prawa własności tej działki.

Tym samym uznać należy, że w przedmiotowej sprawie dokonano sprzedaży działki rolnej o pow. 1,44 ha.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z odpłatnego zbycia w dniu 20 lutego 2015 r. udziału w działce rolnej nr 369, nabytego w drodze spadku w 2009 r. nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nastąpiło po upływie 5 lat podatkowych, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału. Natomiast odpłatne zbycie udziału w ww. działce rolnej stanowiącej gospodarstwo rolne nabytego w 2010 r. w drodze darowizny, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w ww. przepisie podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nastąpiło przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Jednakże przychód ten w sytuacji dokonania wraz z drugim współwłaścicielem sprzedaży całej nieruchomości, która w związku z tym zbyciem nie utraciła charakteru rolnego, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, na postawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze względu na spełnienie warunków tego zwolnienia.

W związku z powyższym, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w przedmiotowej nieruchomości rolnej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.